گاه نامه مشاوره اي

[first amir]

سلام به كنكوريهاي گل و مصمم :)
اين تاپيك ايجاد شده تا هر از چندگاهي بنا به نياز يه يادداشت مشاوره اي اي توش قرار بگيره
از طرف كساني كه يه بار جو كنكور رو تجربه كردن
توصيه ميكنم هر موقع on شديد اول اين تاپيكو چك كنيد

تاپيك فك پلمپ شد تا نظراتتونو بنويسين :)

 

[first amir]

پاسخ : گاه نامه مشاوره اي

يادداشت شماره 1
سلام به کنکوریهای زحمت کش و گل :)
به تمام غر غر ها و نقد هاتون به پدیده کنکور کاملا واقف هستم
اینکه آخه کسی که استعدادشو داره و میخواد بره کامپیوتر شریف بخونه چه لزومی داره بدونه خوسفی قرن 10 میزیسته یا 9 (سوال سنجش 91)
یا اینکه دندون پزشک مملکت چرا باید بدونه عربها وقتی نمیتونن یه کلمه رو تلفط کنن اون رو چیکار میکنن (درس اعلال)
میدونم اما همه اینا رو بذارید کنار
الان وقت انتقاد نیست . فعلا همینیه که هست
مصمم و با انگیزه ادامه بدین
چون از این به بعد یکم قضیه جدی میشه . زمان کمتر
ببینید
قرار نیست تو کنکور با کسی رقابت کنید
رقیبتون خودتونین
یه هدف برای خودتون در نطر بگیرین و سعی کنید خودتونو به اون حد برسونید
دیگه به این فکر نکنید که فلانی چقد میخونه . من نیم ساعت کمتر میخونم
ایشالا فردا کامل میکنم حرفمو
فعلا...

 

[first amir]

پاسخ : گاه نامه مشاوره اي

يادداشت شماره 2

به نام خدا
سلام به کنکوریهای گل و تلاشگر :)
زمان امتحانات ترم اوله و احتمالا تعداد زیادی از کنکوریها یکم گیج شدن که زمانشونو چجوری بین دروس پیش و پایه تقسیم کنن
صحبتهایی که اینجا بیان میشه برداشت شخصی نیست و چکیده نظرات چند تن از مشاوران خوب و با تجربه هست
بهترین برنامه ریزی برای این مدت (زمان امتحانات ترم اول سال چهارم) اینه که تمام حواس داوطلبها روی دروس سال چهارم متمرکز بشه
نگران دروس پایه نباشید چون به نسبت اهمیتی که در کنکور دارن وقت برای پرداختن بهشون رو دارید
دلیل اینکه تاکید میشه این مدت دروس سال چهارم رو بخونید اینه که چون تازه یادگیری شدن نیاز به زمان بیشتری برای مسلط شدن دارن
از طرفی سهم ترم اول سال چهارم در سوالات کنکور قابل تامله:
این آمار تستهاست از سال 86 تا 90:
======================
رشته ریاضی:
گسسته :4-5 تست
تحلیلی : 4-5 تست
دیفرنسیل : 5-6
شیمی : 5-6 تست
فیزیک : 10-11 تست
==================================
پس میبینید که ارزش وقت گذاشتن رو داره
راستی از خوندن مطالب حفظی دروس عمومی هم غافل نشید
چون این مطالب باید در دراز مدت و به مرور زمان تثبیت بشن

با امید و احترام
انجمن پشتیبانی از کنکوریهای مقیم سمپادیا :)

 

[first amir]

پاسخ : گاه نامه مشاوره اي

تراز های بالای 7000 نخونن
سلام به همه ی کنکوریهای به نیمه راه رسیده
تا چند روز دیگه امتحانای نوبت اول هم تموم میشه و اعصابتون آروم تر
همین اول بگم ، کسایی که پیش 1(مطالب نیم سال اول سال چهارم ) رو نتونستن خوب جمع بندی کنن نگران نباشن
گرچه درست نیست مقاسیه اما برای اینکه خیالتون راحت بشه میگم: بین رتبه های زیر 500 پارسال هم بودن کسانی که نتونستن پیش 1 رو تو ایام امتحانات جمع کنن
وقتی امتحانای ترم اولتون تموم شد احتمالا این حس بهتون دست میده که : ای وای . کاش از اول سال بهتر ازین میخوندم
و ...
اولا بدونین که با رسیدن فرصت طلایی عید بخش فوق العاده زیادی ازین افسوس ها قابل جبرانه
و دوما اگه از همین 5 دقیقه دیگه که از سمپادیا رفتین بیرون و نشستین سر درسا ، خوب بخونید جلو میفتین
میپرسین از کی؟
از کسایی که زمان الانشون رو صرف حسرت گذشته میکنن و وقتی عید بیاد باز باید بشینن و حسرت الان رو بخورن
خلاصه این که اینطوریاس
اندکی صبر ، سحر نزدیک است...

 

[first amir]

پاسخ : گاه نامه مشاوره اي

دوران طلایی نوروزمهم و تاثیر گذار
یه نکته که به نظرم مهمه و باید بگم اینه که با رسیدن بهار آدم یه مقدار کسل و خواب آلوده میشه و من با هرپزشکی حرف زدم گفت کاریش نمیشه کرد!! ( (
پس اگه این احساس بهتون دست داد خیلی نگران نشید
اما از طرفی نگیرید بخوابید و پیش خودتون بگید : طبیعیه
همت خودتون رو میطلبه
و بحث اصلی
دوران نوروز خیلی طولانی نیست، در حد14 روز ؛ پس از خودتون انتظار نداشته باشید که تمام مباحثی رو که از اول سال نخوندید ، نوروز بخونید
اما اگه با یه برنامه ریزی حساب شده ازش استفاده کنید یه سکو فوق العاده واسه پرتابه
شرکت تو اعتکاف های علمی هم کاملا به خودتون بستگی داره
یه مقایسه هم میکنم که خیالتون راحت بشه و فکر نکنید اگه نرفتید اعتکاف دیگه بیچاره شدید و ...
پارسال دونفر از دوستای خودم ، یکیشون اومد اعتکاف مدرسه رتبش شد 430
یکی هم دید خونه راحت تره و با وجود اینکه مهمون هم داشتن خونه میخوند . شد 370
البته توصیه ای که مشاورها دارن اینه که بهتره اعتکافی که میرید از صبح باش تا شب
برای اینکه پیوستگی مطالعتون حفظ بشه......
اگه چیزی به ذهنم رسید اضافه میکنم....
اندکی صبر...سحر نزدیک است

 

[first amir]

پاسخ : گاه نامه مشاوره اي

یه نکته مهم

یه مشکلی که اکثر بچه ها الان باهاش دست به گریبان هستن اینه که فکر میکنن تا الان اصلا خوب نخوندن و فرصت زیادی رو از دست دادن
اولا این یه احساس فراگیره و با رسیدن به دوران افت ساعت مطالعاتی در اسفند و بهمن بیشتر هم میشه.
احساسیه که از یه طرف استرس میده و از یه طرف اعصاب آدمو بهم میریزه
و چیزی که به این احساس دامن میزنه فرصت کمی هست که برای آزمون 7و16 فرروردین وجود داره
برای اینکه این احساس مزاحم رو از خودتون دور کنید 2 تا نکته رو یادتون باشه #
اولا بعد از آزمون 25 اسفند ساعت مطالعاتیتون میتونه زیاد بشه چون مدرسه ای در کار نیست B-)
و دوما: میدونم که الان از درسهای پایه ای که قراره 7فروردین آزمون بدین یه کوه بزرگ واسه خودتون ساختید [-(
برای اینکه این باور بشکنه میتونید همین الان درسنامه یه فصل از یکی از درسهاشو بذارید جلوتون و ببینید مرورش چقد طول میکشه.واقعا زمان زیادی نمیبره :)
این کار بهتون آرامش میده...

 

[nima_ar]

پاسخ : گاه نامه مشاوره اي

دوران طلایی نوروزمهم و تاثیر گذار

دوران نوروز خیلی طولانی نیست، در حد14 روز ؛ پس از خودتون انتظار نداشته باشید که تمام مباحثی رو که از اول سال نخوندید ، نوروز بخونید
اما اگه با یه برنامه ریزی حساب شده ازش استفاده کنید یه سکو فوق العاده واسه پرتابه

پس اون همه روحیه می دادید که اگه ترم اول پیش 1 رو نبستید تو عید فرصت دارین!! امید واهی بود؟

 

[first amir]

پاسخ : گاه نامه مشاوره اي

پس اون همه روحیه می دادید که اگه ترم اول پیش 1 رو نبستید تو عید فرصت دارین!! امید واهی بود؟

نه
زمان مرور پیش 1 که دقیقا عیده
روی قید "هرچی " تاکیدم بود

 

[first amir]

پاسخ : گاه نامه مشاوره اي

خیلی بی مقدمه:
به این زمان از سال که میرسیم داوطلبا با یه مشکل عمده روبرو میشن به نام استرس؛که این استرس عمدتا مربوط میشه به یه عامل: فراموشی...
اینجا دو نوع داوطلب داریم:
1. کسانی که درسهارو در حد توانشون خوندن و یه چیزایی (هر چند کم) یادشونه :
ببینید . یه دوران داریم به نام جمع بندی که قراره اونجا کنکورای سال های پیش رو از خودمون آزمون بگیریم...
اونجا متوجه میشید که خیلی از مباحثی رو که نگرانشید ، فقط فکر میکنید که یادتون رفته درحالی که یادتونه
البته این قضیه یه استثنا مهم داره به نام دروس عمومی و مخصوصا لغت و اعلام که کلا مباحث فراری هستن و احتیاج به تکرار و تثبیت دارن...
2 . دسته دوم کسانی هستن که به هر دلیلی با جدیت نخوندن و یه جورایی تنبلی کردن... (
بهترین راه اینه که مباحث پر تست رو پیدا کنید و بنابه توانایی خودتون یه سری مباحث رو هم حذف...
البته لطفا جنبه داشته باشید و مطالب رو درسی حذف نکنید...مثلا تا میشینین پای دیفرانسیل و یکم خسته میشین نگید دیفرانسیل کلا حذذذذف.... ^#^
واسه بچه های عزیز تجربی ، هرچی رو حذف میکنید زیستو تا حد امکان چیزیشو حذف نکنید...دیدم که میگم..
خانمان بر اندازه....

 

[first amir]

پاسخ : گاه نامه مشاوره اي


کنکور داره نزدیک میشه :)
من پارسال یه بار این حال و هوارو تجربه کردم
حال تک تکتون رو میتونم بفهمم چون خودم در شرایط مختلف هرکدوم از این حالت هارو داشتم
چند نمونه داوطلب وجود داره اینجا و تو این انجمن
یه دسته کسانی هستن که خوب خوندن و الان دغدغه شون اینه که رتبشون یه رقمی میشه یا دورقمی
یه دسته خیلی به 2 رقمی امیدوارن اما اصلا از این که 3 رقمی هم بشن نگرانی ندارن
یه دسته کسایی هستن که مرز بین قبول شدن و نشدن هستن..البته قطعا منظورم از قبول شدن یا نشدن برمیگرده به قبول شدن تو دانشگاه دلخواه وگرنه الان همه مجاز به انتخاب رشته میشن
یه عده هم تقریبا تصمیمشون رو گرفتن که بشن پشت کنکوری..
یه عده رتبه واسشون مهمه...یه عده دیگه رشته
چیزی که بین همه کنکوری ها مشترکه اینه که اون عددی که به عنوان رتبه براشون میاد به هیچ وجه نشون دهنده ارزش ها و تواناییهاشون نیست
جمله قشنگی داره مبنکران..میگه تو کنکور ارزش ادما به اینه که تو 25 دقیقه چندتا سوال عربی میزنن
متنی که دارید میخونید یه جور درمیون گذاشتن تجربه های خودمه
چیزی که الان هممون لازم داریم ارامشه....
یه شب بشینید خلوت کنید با خودتون...میبینید 12 سال درس خوندید و حالا زمان یه انتقاله..
انتقال از یه جامعه به نام مدرسه ، به یه جامعه بزرگتر و سرنوشت ساز تر به نام دانشگاه..
وقت فکر کردن به این نیست که کنکور بده یا خوب...به هرحال وجود داره...وسیله همون انتقاله...
پس بهتره ازش استفاده کرد
یه امسالو تصمیم بگیریم واسه خودمون کار رو انجام بدیم. نه حرف دیگران
..منظورم از کار،کنکوره
فکر کردن به این که برخورد دوست و آشنا چجوری خواهد بود بعد از اعلام نتایج چیزی رو بهتر نمیکنه
کسی که همراهتون خواهد موند فقط خودتون هستید
کنکور کوچیک نیست...اما قرارهم نیست واسه خودتون اینقد بزرگش کنید که از پسش برنیاید
فعلا همین...

 

[first amir]

پاسخ : گاه نامه مشاوره اي


برای تمام کسایی که این چند روز اخر خسته شدن...از جمله خودم :)
من سکوت میکنم...

در سال 1968 مسابقات المپيك در شهر مكزيكوسيتي برگزار شد. در آن سال مسابقه دوي ماراتن يكي از شگفت انگيزترين مسابقات دو در جهان بود.دوي ماراتن در تمام المپيكها مورد توجه همگان است و مدال طلايش گل سرسبد مدال هاي المپيك. اين مسابقه به طور مستقيم در هر 5 قاره جهان پخش ميشود.

كيلومتر آخر مسابقه بود دوندگان رقابت حساس و نزديكي با هم داشتند، نفس هاي آنها به شماره افتاده بود، زيرا آنها 42 كيلومترو 195 متر مسافت را دويده بودند. دوندگان همچنان با گامهاي بلند و منظم پيش ميرفتند. چقدر اين استقامت زيبا بود...

هر بيننده اي دلش ميخواست كه اين اندازه استقامت وتوان داشته باشد. دوندگان، قسمت آخر جاده را طي كردند و يكي پس از ديگري وارد استاديوم شدند.استاديوم مملو از تماشاچي بود و جمعيت با وارد شدن دوندگان، شروع به تشويق كردند. رقابت نفس گير شده بود و دونده شماره ... چند قدمي جلوتر از بقيه بود. دونده ها تلاش ميكردند تا زودتر به خط پايان برسند و بالاخره دونده شماره ... نوار خط پايان را پاره كرد...

استاديوم سراپا تشويق شد. فلاش دوربين هاي خبرنگاران لحظه اي امان نمي داد و دونده هاي بعدي يكي يكي از خط پايان گذشتند و بعضي هاشان بلافاصله بعد از عبور از خط پايان چند قدم جلوتر از شدت خستگي روي زمين ولو شدند.

اسامي و زمان هاي به دست آمده نفرات برتر از بلندگوها اعلام شد.

نفر اول با زمان دو ساعت و ... در همين حال دوندگان ديگر از راه رسيدند و از خط پايان گذشتند...

در طول مسابقه دوربين ها بارها نفراتي را نشان داد كه دويدند، از ادامه مسابقه منصرف شدند و از مسير مسابقه بيرون آمدند. به نظر ميرسيد كه آخرين نفر هم از خط پايان رد شده است. داوران و مسوولين برگزاري ميروند تا علائم مربوط به مسابقه ماراتن و خط پايان را جمع آوري كنند جمعيت هم آرام آرام استاديوم را ترك ميكنند. اما...

بلند گوي استاديوم به داوران اعلام ميكند كه خط پايان را ترك نكنند گزارش رسيده كه هنوز يك دونده ديگر باقي مانده. همه سر جاي خود برميگردند و انتظار رسيدن نفر آخر را ميكشند. دوربين هاي مستقر در طول جاده تصوير او را به استاديوم مخابره ميكنند.

از روي شماره پيراهن او اسم او را مي يابند "جان استفن آكواري" است دونده سياه پوست اهل تانزانيا، كه ظاهرا برايش مشكلي پيش آمده، لنگ ميزد و پايش بانداژ شده بود. 20 كيلومتر تا خط پايان فاصله داشت و احتمال اين كه از ادامه مسير منصرف شود زياد بود. نفس نفس ميزد احساس درد در چهره اش نمايان بود لنگ لنگان و آرام مي آمد ولي دست بردار نبود. چند لحظه مكث كرد و دوباره راه افتاد. چند نفر دور او را مي گيرند تا از ادامه مسابقه منصرفش كنند ولي او با دست آنها را كنار مي زند و به راه خود ادامه ميدهد.

داوران طبق مقررات حق ندارند قبل از عبور نفر آخر از خط پايان محل مسابقه را ترك كنند. جمعيت هم همان طور منتظر است و محل مسابقه را با وجود اعلام نتايج ترك نمي كند. جان هنوز مسير مسابقه را ترك نكرده و با جديت مسير را ادامه ميدهد. خبرنگاران بخش هاي مختلف وارد استاديوم شده اند و جمعيت هم به جاي اينكه كم شود زيادتر ميشود!

جان استفن با دست هاي گره كرده و دندان هاي به هم فشرده و لنگ لنگان، اما استوار، همچنان به حركت خود به سوي خط پايان ادامه ميدهد او هنوز چند كيلومتري با خط پايان فاصله دارد آيا او ميتواند مسير را به پايان برساند؟ خورشيد در مكزيكوسيتي غروب ميكند و هوا رو به تاريكي ميرود.

بعد از گذشت مدتي طولاني، آخرين شركت كننده دوي ماراتن به استاديوم نزديك ميشود، با ورود او به استاديوم جمعيت از جا برميخيزد چند نفر در گوشه اي از استاديوم شروع به تشويق ميكنند و بعد انگار از آن نقطه موجي از كف زدن حركت ميكند و تمام استاديوم را فرا ميگيرد نميدانيد چه غوغايي برپا ميشود.

40 يا 50 متر بيشتر تا خط پايان نمانده او نفس زنان مي ايستد و خم ميشود و دستش را روي ساق پاهايش ميگذارد، پلك هايش را فشار مي دهد نفس ميگيرد و دوباره با سرعت بيشتري شروع به حركت ميكند.

شدت كف زدن جمعيت لحظه به لحظه بيشتر ميشود خبرنگاران در خط پايان تجمع كرده اند وقتي نفرات اول از خط پايان گذشتند استاديوم اينقدر شور و هيجان نداشت. نزديك و نزديكتر ميشود و از خط پايان ميگذرد. خبرنگاران، به سوي او هجوم ميبرند نور پي در پي فلاش ها استاديوم را روشن كرده است انگار نه انگار كه ديگر شب شده بود. مربيان حوله اي بر دوشش مي اندازند او كه ديگر توان ايستادن ندارد، مي افتد.

آن شب مكزيكوسيتي و شايد تمام جهان از شوق حماسه جان، تا صبح نخوابيد. جهانيان از او درس بزرگي آموختند و آن اصالت حركت، مستقل از نتيجه بود.

او يك لحظه به اين فكر نكرد كه نفر آخر است. به اين فكر نكرد كه براي پيشگيري از تحمل نگاه تحقيرآميز ديگران به خاطر آخر بودن ميدان را خالي كند. او تصميم گرفته بود كه اين مسير را طي كند، اصالت تصميم او و استقامتش در اجراي تصميمش باعث شد تا جهانيان به ارزش جديدي توجه كنند ارزشي كه احترامي تحسين برانگيز به دنبال داشت.

فرداي مسابقه مشخص شد كه جان ازهمان شروع مسابقه به زمين خورده و به شدت آسيب ديده است.

او در پاسخگويي به سوال خبرنگاري كه پرسيده بود، چرا با آن وضع و در حالي كه نفر آخر بوديد از ادامه مسابقه منصرف نشديد؟ ابتدا فقط گفت: براي شما قابل درك نيست!

و بعد در برابر اصرار خبرنگار ادامه داد: مردم كشورم مرا 5000 مايل تا مكزيكوسيتي نفرستاده اند كه فقط مسابقه را شروع كنم، مرا فرستاده اند كه آن را به پايان برسانم.

داستان "جان استفن آكواري" از آن پس در ميان تمام ورزشكاران سينه به سينه نقل شد

حالا آيا يادتان هست كه نفر اول برنده مدال طلاي همان مسابقه چه كسي بود؟!!

يک اراده قوي بر همه چيز حتي بر زمان غالب مي آيد