کمال طلبی..؟!

[mary.di2009]

بعضی آدما هستن که اصطلاحا بهشون میگن کمال طلب،شایدم بعضی ها بگن جاه طلب..ویژگی بارز این آدما اینه که دوست دارن وقتی به کاری دست میزنن به بهترین نحوانجامش بدن.این دسته باز چندتا زیرمجموعه داره.یکی از این زیرمجموعه ها، مجموعه ای هست که این ویژگی درون اونا خیلی شدیده و خب تعجبی نداره اگه این موضوع باعث از بین رفتن تدریجی شون بشه.این ویژگی در این افراد به این صورت بروز پیدا میکنه که اگر در عرصه مورد نظر موفق نباشند شروع میکنن به سرزنش خودشون و به حدی میرسه که دچار افسردگی خفیف یا شاید شدید بشن.ویژگی مهم دیگه ای که دارن اینه که به سمت کارهای سخت جذب میشن.حتی اگه به اون کار علاقه ای نداشته باشن.
بنظر شما راه حل چیه؟! و اینکه این ویژگی های بارز از کجا ناشی میشن؟ چرا این افراد دائما درحال مقایسه ی خودشون با دیگران هستن در صورتی که تفاوت ها بین آدما زیاده؟

 

[ShiNinG]

پاسخ : کمال طلبی..؟!

افراد از لحاظ روانشناسی به سه دسته ی عمده تقسیم میشن : مهر طلب ، برتری طلب ، عزلت طلب
فروید دلیل تمامی مشکلات ِ روانی بشر رو مشکلات و ناتوانی های جنسیشون میدونسته ... اما کارن هورنای کاملا با اون مخالف ِ و تمام این مسائل رو بخاطر ِ ظلم و ناهنجاری هایی که اطرافیان فرد در دوران ِ کودکی ِ فرد داشتن میدونه ...
خوب راستش خیلی طولانی میشه اگر بخوام خصوصیات ِ هرکدوم از این دسته هارو بگم ... اما مهرطلب ها به دنبال ِ محبت ِ دیگران هستن ... برتری طلب ها که خودشون به سه دسته ی منتقم ، نارسیسم و کمال طلب تقسیم میشن به دنبال ِ اطاعت ِ دیگران و عزلت طلب ها به دنبال ِ دوری از دیگران و داشتن ِ خلوت و تنهایی هستن ...
پیشنهاد میدم برای اطلاعات ِ بیشتر کتاب های کارن هورنای رو مطالعه کنید و خودتون رو در آینه ی تمام قد ِ نوشته هاش ببینید ... :)

 

[روژین د.]

پاسخ : کمال طلبی..؟!

کمال طلبی بیشتر به روانشناسی مربوطه ها نه به اینجا.
تو انگلیسی بهش میگن perfectionism.
من فکر می‌کنم یه کمال طلب از نوع خفیفش هستم.
به غیر از اون قسمت مقایسه با دیگران بقیه خصوصیاتش رو دارم تقریبا. خودمو مقایسه نمی‌کنم با بقیه اصلا،‌ اما بعضا خیلی سخته برام که ببینم یه نفر دیگه در یه زمینه ای بهتر از منه. کلا بدم میاد یه نفر بالاتر از من باشه.
بعد کارایی که انجام میدم هم حتما باید به بهترین شکل انجام بدم. مثلا سر امتحانا تا یه سوالی رو کامل حل نکنم و چند بار چک نکنم و مطمئن نشم که درسته نمی‌تونم برم سر بقیه سوالا.
واسه همین همیشه مشکل وقت داشتم تو امتحانای ریاضی. (مدتیه که یه کم بهتر شدم البته) تو مسابقات شطرنجم هم وضع همینه، همیشه زمان کم میارم.
بعد این قضیه یه وقتایی هم به شکل وسواس درمیاد، مثلا بخوام یه میز رو تمیز کنم 500 بار دستمال می‌کشمش، یک لکه هم نباید روش بمونه! این وسواس به جزوه نوشتنم هم سرایت کرده اخیرا حتی.
مشکل آزاردهنده ایه کلا. یعنی آدم فقط خودش اذیت میشه. یه ایده آل هایی رو برای خودش تو ذهنش قرار میده و چون احتمالا بهشون نمیرسه ضربه می‌خوره.
برای من خیلی شدید نبوده که بخوام برم خودمو درست کنم، فقط تو یه سری چیزای خاص اینطوری ام. اما اگه شدید باشه و واقعا زندگی طرف رو تحت تاثیر قرار بده فکر کنم بهترین راه حلش مراجعه به روانشناس باشه.

 

[ShiNinG]

پاسخ : کمال طلبی..؟!

منم فک می کنم مربوط به رواشناسی باشه

 

[سپیده.]

پاسخ : کمال طلبی..؟!

موافقم که برای درمان تفکرات ناشی از کمال طلبی باید به روانشناس مراجعه کرد اما این خود ِ فرد ِ که باید با اون مُبارزه کنه
چون بخشی از کمال طلبی به ناخودآگاه انسان مربوط میشه و تنها کمکی که روانشناس میتونه بکنه اینکه این داده ها رو از ناخودآگاه به خودآگاه ِ انسان بیاره.

 

[متین.]

امممم منم خیلی اینجوریم
اگه 24 ساعت شبانه روز رو هم درس بخونم بازم بنظرم کمه و فایده ای نداشته
بعد مثلا اینطوریه نمره هم خیلی میره رو مخم وقتایی که کامل نمیشم دائم دارم سرزنش میکنم خودمو و اینکه همش میگم متین کافی نبوده تلاشت و خب واقعا بعضی وقتا کلافه میشم. بعدش اینقدر سر این چیزا خودمو سرزنش میکنم که آخرش با خودم لج میکنم و میگم که خب وقتی با کلی تلاش کامل نمیشی پس نخون اینقدر زیاد و الانم یه مدتیه اینجوری شدم و خیلی شل کردم
بعد مثلا اگرم همه بگن خیلی عالیه و کامل و اوکیه باشم یه کارم اونجام بازم میگم خب اینکه کاری نداشته وظیفه م بوده

و خب این فقط در درس نیست و برای من مسائل مختلفی رو شامل میشه.

راهنمایی یا پیشنهادی؟؟؟

 

[Blank]

ممم منم خیلی اینجوریم
اگه 24 ساعت شبانه روز رو هم درس بخونم بازم بنظرم کمه و فایده ای نداشته
بعد مثلا اینطوریه نمره هم خیلی میره رو مخم وقتایی که کامل نمیشم دائم دارم سرزنش میکنم خودمو و اینکه همش میگم متین کافی نبوده تلاشت و خب واقعا بعضی وقتا کلافه میشم. بعدش اینقدر سر این چیزا خودمو سرزنش میکنم که آخرش با خودم لج میکنم و میگم که خب وقتی با کلی تلاش کامل نمیشی پس نخون اینقدر زیاد و الانم یه مدتیه اینجوری شدم و خیلی شل کردم
بعد مثلا اگرم همه بگن خیلی عالیه و کامل و اوکیه باشم یه کارم اونجام بازم میگم خب اینکه کاری نداشته وظیفه م بوده

و خب این فقط در درس نیست و برای من مسائل مختلفی رو شامل میشه.

راهنمایی یا پیشنهادی؟؟؟

هعی اگه تو درس اینطوری ای که به نظرم بشاش به درس عشق دنیات و کن همین که شل میکنی بهترین کاره
ولی منم تقریبا همینطوری ام . به نظرم این کمال گراییتو نسبت به تلاشت داشته باش
اگه تلاشت در حد 10 عه و 10 گرفتی برو جشن بگیر یه جایزه ای به خودت بده اگه تلاشت در حد 20 عه 19 گرفتی بازم برو جشن بگیر و یه جایزه ای به خودت بده و اون یه نمره رو برا خودت تجزیه تحلیل کن که چرا اشتباه نوشتی معمولا اگه تلاشت کافی بوده ولی نتیجش اونی نبوده که میخوای به خاطر شرایط محیطی مثه استرس و بی دقتی و این چرت و پرتاس .
نتیجتا این کمالگراییو بیار نسبت به تلاشت وگرنه اینجوری خیلی اسیب میبینی . ولی خیلی جا ها این قضیه کمکت میکنه سعی نکن باهاش بجنگی و سرکوبش کنی سعی کن هدفمندش کنی