چشم پزشکی که خوب تخصصه از پزشکی. اول باید چند سال درس بخ نید تا پزشک عمومی بشید قبولی خود پزشکی سخت هست. بعد ازمون تخصص میدیدن. اون امتحانم سخته قبولیش چون متقاضی زیاد داره.
بعد چند سال دوباره درس میخونید و نهایتا طرح باید برید چند سال کار کنید در برابر تحصیلی که داشتین.
بینایی سنجی فکر کنم فوق دیپلمه. دو ساله قبولیش زیاد سخت نیست ولی معمولا درامد خیلی زیادی ندارن. یعنی نمیگم درامدشون کمه چون مغازه عینک فروشی دارن و ،،، ولی خوب قابل مقایسه با جراح چشم نیست
بهتره برای توضیحات تکمیلی بچه های پزشکی بیان و بگن، من در این حد بلد بودم
بینایی سنجی فکر کنم فوق دیپلمه. دو ساله قبولیش زیاد سخت نیست ولی معمولا درامد خیلی زیادی ندارن. یعنی نمیگم درامدشون کمه چون مغازه عینک فروشی دارن و ،،، ولی خوب قابل مقایسه با جراح چشم نیست
بهتره برای توضیحات تکمیلی بچه های پزشکی بیان و بگن، من در این حد بلد بودم
یه توضیح در مورد پزشکی عمومی و تخصص بدم.
ببینید اگر قرار باشه جایگاه پزشک عمومی و متخصص یکسان باشه( که متاسفانه با اجرا شدن طرح مزخرف پزشک خانواده احتمالا اینطوری بشه) که دیگه کسی نمیره تخصص بخونه و سطح سواد کشور هرچند در مقیاس کوچک میاد پایین.
اینو فراموش نکنین که پزشک متخصص تحصیلات عمومی رو هم داره به اضافه یه تخصص.
متاسفانه در کشور ما معمولا اگر به پزشک عمومی مراجعه بشه و لازم باشه که به یه متخصص ارجاع داده بشه، این کار از سوی پزشک عمومی صورت نمیگیره و سعی میکنه خودش معالجه کنه!
اخه برای پزشکای طرحی میدونم شرایط تعیین میکنن و از یه درصدی بیشتر حق ارجاع به متخصص ندارن و از حقوقشون کسر میکنن.
سواد که نمیاد پایین شاید رقابت کم شه که نمیشه، ولی تعداد قبولیا که تغییر نمیکنه همون تعداد میرن تخصص رو میخونن
مثلا از جهت درامدی تخصص های ما عملا چیز خاصی نیستن ولی خوب بالاخره یه عده علاقمند همیشه هست که تعدادشون موقع دادن امتحان از تعداد ظرفیت بیشتره
اکثرا واسه درآمد میرن سمت پزشکی و نه از روی علاقه! به همین دلیل وقتی پذیرش مریض عمومی بیشتر از متخصص باشه کسی نمیره تخصص بخونه. هرچند در آمد تخصص بیشتره ولی تعداد ویزیتاش کم میشه.
اونایی هم که طرح رو قبول نمیکنن مسلما همون پول ویزیت قبلی رو میگیرن ولی مردم که این چیزا حالیشون نیست! میرن سمت اونی که پول ویزیتش کمتره یعنی عمومی.
این وسط میمونن متخصصایی که زیر طرحن و از همه بیشتر بهشون ظلم میشه! با این حساب به نظر من اگه کسی تخصص بخونه نباید تو طرح مشارکت داشته باشه.
(البته طرح پزشک خانواده هنوز تو همه استان ها فراگیر نشده که امیدوارم دوباره مثل سالای گذشته به مشکل بر بخورن و نتونن عملیش کنن)
من فکر میکنم یکی از دلایلی که این طرح پیشنهاد داده شده افزایش پزشک در کشوره.
من اطلاعات کم و بیشی که درباره رشته خودم دارم در اختیارتون میذارم فک بررسی شون کنین و ببینین با اون چیزی که دنبالشین جور در میاد یا نه
کار داروساز:
1 : داروخانه های سطح شهر : 85 درصد فارغ التحصیلات جذب این مکان ها میشوند .علاقه به این رشته خیلی مهمه من خودم هیچ علاقه ای به پزشکی و دندون نداشتم وندارم تنها گزینه انتخابیم داروسازی بود واسه یه خانم کار توی داروخانه خیلی راحتره در واقع کار خاصی انجام نمیده در واقع مشاوره دارویی و تجویز داروهای بدون نسخه و دستور زدن داروها و در نهایت ساخت داروهای ترکیبی. مثل یه پزشک نیاز به کار شبانه روزی نداره و این موضوع روی زندگی ایندش تاثیر زیادی داره به هر یه خانم حداکثر باید یک سوم زندگیش رو صرف کار بیرون کنه و بقیه انرژیش رو بذاره واسه زندگیش خب اینکه فقط بشینی تو داروخانه و یه کار روتین وخسته کننده انجام بدی جالب نیست اما یه جورایی ارزش داره هر چند اگه علاقه و سواد خوبی داشته باشی میتونی توی داروخانه خیلی مفید باشی مریضا رو راهنمایی کنی و مشاوره بدی
مشکلی که این رشته داره اینه که متاسفانه در ایران نقش داروساز در پرسه درمان مشخص نیست و ساختار داروخانه ها طوریه که به یه داروساز اصلا اجازه نمیده که از دانسته هاش استفاده کنه و در اختیار مردم قرار بده و این باعث میشه نتونه که زکات درس سختی که خونده پس بده
2 : داروخانه های بیمارستان : علاوه بر ارائه خدمات فوق، خدمات دیگری نظیر موارد زیر ارائه می گیرد:
تدوین فهرست داروئی بیمارستان، کنترل و نظارت بر نحوه مصرف دارو به وسیله بیمار، تهیه شرح حال و تشکیل پرونده داروئی برای بیماران بستری شده و پیگیری امر دارو و درمان بیمار.
3: داروسازی صنعتی
در بخشهای مختلف تهیه، ساخت، کنترل کیفیت، نگهداری، مدیریت و واحد تحقیقات کارخانه های داروسازی، وجود و فعالیت داروسازان ضروری است و هم اکنون عدهای از داروسازان در این بخش مشغول بکار و فعالیت هستند.
4: مراکز دانشگاهی
دارندگان مدرک دکترای داروسازی میتوانند پس از گذراندن امتحان دستیاری و یا phd به عنوان دستیار (رزیدنت) مشغول به ادامه تحصیل و سپس جذب دانشگاهها، مراکز تحقیقاتی و صنعت شوند.
درس خوندنش سخته ؟؟؟؟
در مورد درس خوندن باید بگم که حسابی باید بخونی چون بیشتر درساش حفظی هست البته ازمایشگاه هم تا دلت بخواد داره واز انواع علوم از شیمی و فیزیک و پزشکی و داروشناسی و گیاه شناسی و غیره توش هست و وقتی درست تموم شه اگه حسابی توی این 6 سال تلاش کرده باشی واسه خودت یه پا علامه میشی بر خلاف پزشکی که بعد از علوم پایه کار توی بیمارستان شروع میشه داروسازی تقریبا تمام طول تحصیل توی دانشگاه و ازمایشگاهی
پس از اخذ مدرک دکتراي عمومي دارو سازي به شرط داشتن معدل کل بالاتر از ۱۵، دانشجو مي تواند در امتحان دوره تخصصي شرکت کند. دانشجويان پذيرفته شده در دوره تخصصي بسته به گرايش تحصيلي خود، واحدهاي گوناگون و متنوع ديگري را (تقريبا ۴۰ واحد) در سطح پيشرفته و تخصصي مي گذرانند که بخش عمده آن پايان نامه تخصصي است.
قبل از انتخاب پايان نامه تخصصي، دانشجو بايد در امتحان جامع تخصصي که در سطح کشور برگزار مي شود نمره قبولي را کسب نمايد.
سرانجام پس از نگارش و دفاع از پايان نامه به اخذ مدرک دکتراي تخصصي پی اچ دی نایل شوند.
رشته هاي تخصصي دارو سازي که در حال حاضر در داخل کشور ارايه مي گردند عبارت است از: شيمي دارويي، دارو سازي، مفردات پزشکي، راديو فارماسي، فارماکولوژي، مواد خوراکي و آب شناسي، فرآورده هاي آرايشي و بهداشتي، دارو سازي بیمارستانی ، فرآورده هاي بيولوژيک، زهر شناسي. علاوه بر رشته هاي ياد شده، فارغ التحصيلان رشته دارو سازي عمومي مي توانند در تخصص هاي علوم پايه پزشکي نظير: بيو شيمي، انگل شناسي پزشکي، ميکرب شناسي پزشکي، فيزيولوژي، آمار حياتي، تغذيه، ايمونولوژي، ويروس شناسي و ژنتيک نيز شرکت نمايند.
کار حین تحصیل:
بعد ار پاس کردن 140 واحد و داشتن معدل بالای 14 به دانشجو کارت و شماره انجمن داروسازان رو میدن (یعنی تقریبا خانم دکتر شدی) که به دانشجو این اجازه رو میده به عنوان قائم مقام تو داروخانه کار کند و در مقابل هر شیفتی تا جایی که من اطلاع داشتم 15 تومان دریافت کن(هر شیفت 3 الی 4 ساعت)
در نهایت
خوندنش سخته اما کار شیک و تمیزی داره و تقریبا بی دردسر از نظر درامد هم اگه مسئول فنی باشه تقریبا قانع کننده است. هر چند این رشته هم در حاله اشباع اما اگه بخواهیم اینجوری نگاه کنیم ادمیت هم در حال اشباعه دیگه باید خط ادم هم تعطیل بشه...
وااااااااااااااای چقد حرف زدم ببخشید! هر چند من هنوز اول راهم ولی این مطالب هم تجربه های یک ساله خودم بود هم این چند روز از این طرف و اون طرف براتون پیدا کردم
سلام دوستم :)
من هنوز ترم دو هستم و زیاد وارد فضای داروسازی نشدم هنوز ...ولی خب این که میگی چ آینده ی علمی، اکثر استادام خودشون مراکز تحقیقاتی دارن و شرکت های دارویی دارن ...استادم میگف ما توایران میتونیم دارو بسازیم ولی با الگو برداری از روی بقیه کشورا میگف ما دارویی رو میسازیم ک قبلا امتحانشو پس داده نه چیزی ک بخوایم برا اولین بار بسازیم و امتحان کنیم و یه داروی جدید باشه چون ازلحاظ بودجه و هزینه هاش نمیصرفه !
داروسازی چن تا رشته برا تحصص هم داره
ولی خب رشته ی من امکان کار یا ادامه تحصیل توی کشورای دیگه براش زیاده