- شروع کننده موضوع
- #1
dorna
کاربر خاک‌انجمن‌خورده
- ارسال‌ها
- 1,588
- امتیاز
- 4,448
- نام مرکز سمپاد
- فرزانگان امین1
- شهر
- اصفهان
سلام
همونجور که میدونید قبل از فیلم و فیلمنامه تئاتر و نمایشنامه وجود داشتن.اون زمان ها هم بحث زیادی سر قابلیت ها و محدودیت ها یا حتی به نوعی معایب و مزایای تئاتر نسبت به نمایشنامه یا درواقع تئاتر نسبت به ادبیات بود. بعد از متولد شندن سینما و فیلم علاوه بر بحث قبلی بحث فیلم و سینما هم پیش اومده.
یه نقص و محدودیتی که به ابزرا سینما نسبت میدن اینه که میگن سینما هیچ وقت هیچ وقت نمیتونه عمق احساسات و عواطف رو نشون بده. ادبیات میتونه از عمق افکار و عقاید افراد صحبت کنه ولی این افراد میگن که فیلم هرگز نمیتونه از دید یه شخص دنیا رو نشون بده.چون در نهایت نمیتونه احساسات و عواطف اون شخص رو دقیقاً بیان کنه و چیزی که نهایتاً نشون میده یه سری واکنش هستن.
مثال: دوربین شخص رو نشون میده که جلوی چشم هاش سیاهی میره.
یه عده میگن که فیلم تونسته احساسات شخص رو نشون بده پس ابزار سینما نقصی نداره .و در مقابل یه عده میگن که سیاهی رفتن چشم هم نهایتا یه واکنشه نه عمق افکار و احساسات شخص ، پس ابزار سینما ناقصه.
o نظر شما چیه؟ به نظرتون ابزار تئاتر و فیلم نسبت به فیلمنامه و نمایشنامه و کلاً ادبیات از نظر نشون دادن عمق افکار و احساسات یه شخص نقص داره؟
در ادامه میشه به سایر محدودیت ها و قابلیت های ابزار سینما نسبت به ابزار ادبیات یا حتی سایر هنر ها پرداخت.میتونین بحث راه بندازید میتونید کلاً بیاین یه قابلیت یا محدودیت رو بگید و برید پی کارتون .کلاً خیلی کارا میتونید بکنید
همونجور که میدونید قبل از فیلم و فیلمنامه تئاتر و نمایشنامه وجود داشتن.اون زمان ها هم بحث زیادی سر قابلیت ها و محدودیت ها یا حتی به نوعی معایب و مزایای تئاتر نسبت به نمایشنامه یا درواقع تئاتر نسبت به ادبیات بود. بعد از متولد شندن سینما و فیلم علاوه بر بحث قبلی بحث فیلم و سینما هم پیش اومده.
یه نقص و محدودیتی که به ابزرا سینما نسبت میدن اینه که میگن سینما هیچ وقت هیچ وقت نمیتونه عمق احساسات و عواطف رو نشون بده. ادبیات میتونه از عمق افکار و عقاید افراد صحبت کنه ولی این افراد میگن که فیلم هرگز نمیتونه از دید یه شخص دنیا رو نشون بده.چون در نهایت نمیتونه احساسات و عواطف اون شخص رو دقیقاً بیان کنه و چیزی که نهایتاً نشون میده یه سری واکنش هستن.
مثال: دوربین شخص رو نشون میده که جلوی چشم هاش سیاهی میره.
یه عده میگن که فیلم تونسته احساسات شخص رو نشون بده پس ابزار سینما نقصی نداره .و در مقابل یه عده میگن که سیاهی رفتن چشم هم نهایتا یه واکنشه نه عمق افکار و احساسات شخص ، پس ابزار سینما ناقصه.
o نظر شما چیه؟ به نظرتون ابزار تئاتر و فیلم نسبت به فیلمنامه و نمایشنامه و کلاً ادبیات از نظر نشون دادن عمق افکار و احساسات یه شخص نقص داره؟
در ادامه میشه به سایر محدودیت ها و قابلیت های ابزار سینما نسبت به ابزار ادبیات یا حتی سایر هنر ها پرداخت.میتونین بحث راه بندازید میتونید کلاً بیاین یه قابلیت یا محدودیت رو بگید و برید پی کارتون .کلاً خیلی کارا میتونید بکنید