پیشنهاد آهنگ

  • شروع کننده موضوع شروع کننده موضوع AynaazNh
  • تاریخ شروع تاریخ شروع


ترانه و شعر historia de un amor با سبک ها و صداهای متفاوتی خونده شده ولی من به شخصه اینا رو بیشتر دوست دارم
 
در حلقه مویت از ویگن و پوران


بر گیسویت ای جان کمتر زن شانه

چون در چین و شکنش دارد دل من کاشانه

چون در چین و شکنش دارد دل من کاشانه

بگشا ز مویت گرهی چند ای مه

تا بگشایی گرهی شاید ز دل دیوانه

تا بگشایی گرهی شاید ز دل دیوانه

دل در مویت دارد خانه

مجروح گردد چو زنی هر دم شانه

مجروح گردد چو زنی هر دم شانه

بر گیسویت ای جان کمتر زن شانه

چون در چین و شکنش دارد دل من کاشانه

چون در چین و شکنش دارد دل من کاشانه

بگشا ز مویت گرهی چند ای مه

تا بگشایی گرهی شاید ز دل دیوانه

تا بگشایی گرهی شاید ز دل دیوانه

دل در مویت دارد خانه

مجروح گردد چو زنی هر دم شانه

مجروح گردد چو زنی هر دم شانه

در حلقه مویت بس دل اسیر است

بینم خونین دل این و آن سر هر دندانه

بینم خونین دل این و آن سر هر دندانه
 
https://uupload.ir/view/★_carrying_you_(cello,_violin,_piano)_-_laputa_2_pasb.mp3/
این آهنگ مال یه انیمه خیلی قدیمیه که من وقتی خیلی کوچیک بودم دیدم. این موسیقی کاور شدشه با ویولنسل، ویولن و پیانو.
 
شد خزان گلشن آشنایی از بدیع زاده

شد خزان؛ گلشنِ آشنایى…
باز هم آتش به جان زد، جدایى
عمرِ من؛ اى گل… طى شد، بهرِ تو…
وز تو ندیدم؛ جز بد عهدى و بى وفایى
با تو وفا کردم؛ تا به تنم جان بود…
عشق و وفادارى؛ با تو چه دارد سود؟!
آفتِ خرمنِ مهر و وفایى…
نوگلِ گلشنِ جور و جفایى
از دلِ سنگت؛ آه…
دلم از غم، خونین است
روشِ بختم، این است
از جامِ غم، مستم
دشمن مى پرستم؛ تا هستم!
تو و مست از مى، به چمن…
چون گل خندان؛ از مستى بر گریه ی من
با دگران در گلشن، نوشى مى
من ز فراغت؛ ناله کنم تا کى؟
تو و نى؛ چون ناله کشیدن ها
من و چون گل، جامه دریدن ها
ز رقیبان؛ خوارى دیدن ها…
دلم از غم، خون کردى… چه بگویم؟ چون کردى…
دردم؛ افزون کردى
برو… اى از مهر و وفا؛ عارى…
برو… اى عارى ز وفادارى
بشکستى چون زلفت؛ عهدِ مرا
دریغ و درد؛ از عمرم که در وفایت شد طى
ستم به یاران، تا چند؟!
جفا به عاشق؛ تا کى؟
نمى کنى اى گل؛ یک دم یادم که همچو اشک از چشمت افتادم
تا کى بى تو بود؛ از غم، خون دلِ من؟
آه… از دلِ تو…
گر چه ز محنت؛ خوارم کردى
با غم و حسرت، یارم کردى
عشقِ تو دارم؛ باز…
بکن اى گل با من؛ هر چه توانى، ناز! هر چه توانى، ناز…
کز عشقت مى سوزم
 
همیشه جمعس که از همون اول معلومه جمعس
سنگیننننن

مه
 
Back
بالا