سخن روز

[آبجي مرضيه]

. کسی که سخنانش نه راست است و نه دروغ ، فيلسوف است.



. کسی که راست و دروغ برای او يکی است متملق و چاپلوس است.



. کسی که پول ميگيرد تا دروغ بگويد دلال است.



. کسی که دروغ می گويد تا پول بگيرد گداست.



. کسی که پول می گيرد تا راست و دروغ را تشخيص دهد قاضی است.



. کسی که پول می گيرد تا گاهی راست را دروغ و دروغ را راست جلوه دهد وکيل است.



. کسی که جز راست چيزی نمی گويد بچه است.



. کسی که به خودش هم دروغ می گويد متکبر و خود پسند است.



. کسی که دروغ خودش را باور می کند ابله است.



. کسی که سخنان دروغش شيرين است شاعر است.



. کسی که اصلا دروغ نمی گويد مرده است.



. کسی که دروغ می گويد و قسم هم می خورد بازاری است.



. کسی که دروغ می گويد و خودش هم نمی فهمد پر حرف است.



. کسی که مردم سخنان دروغ او را راست می پندارند سياستمدار است.



. کسی که مردم سخنان راست او را دروغ می پندارند و به او می خندند ديوانه است.