- شروع کننده موضوع
- #1
Game Over
کاربر نیمه‌حرفه‌ای
- ارسال‌ها
- 272
- امتیاز
- 23
- نام مرکز سمپاد
- شهید قدوسی
- شهر
- شیراز
- دانشگاه
- شیراز
- رشته دانشگاه
- مهندسی نفت
بعد چهارم که از نوآوری های نظریه ی نسبیته یکی از غیر قابل درک ترین بخش های اون هم هست که البته باز هم نسبت به نظریات کوانتومی یک چیز خیلی خیلی قابل درکه. یه راه جالب برای این که این بعد رو درک کنین رو پایین اوردم که احتمالا خیلی از شماها بدونید ولی خوندنش ضرری نداره:
از بعد صفرم شروع می کنیم. این بعد یک نقطه است. حالا اگه این نقطه رو بکشیم طوری که به یه خط تبدیل بشه به بعد یکم رسیدیم.برای بعد دوم باید یه خط به خطی که حالا داریم عمود کنیم.شکل که الان داریم یک مربع دو بعدیه. مثل دو مورد قبلی برای بعد سوم هم یه خط باید به این دوتا خط عمود کنیم که به یه مکعب سه بعدی می رسیم. خوب تا حالا که کار خاصی نکردیم جز این که یه جسم سه بعدی به وجود اوردیم.
می رسیم به قسمت اصلی . فرض می کنیم این جسم سه بعدی که در اختیار داریم یه کره هست . حالا چه خطی بر این سه بعد یا سطح دایره عموده؟ درسته شعاع دایره.این خط همون بعد چهارم یا بعد زمانه حالا می رسیم به بحث جالبه سفر در زمان. اگه جهان خودمون رو مثل این کره که مثل بادکنک در حال بادشدن هستش در نظر بگیریم ، ما روی پوسته و سطح اون زندگی می کنیم که شعاع کره که همون زمان هستش مثل پیاز لایه لایه هست. اگه ما بتونیم توی شعاع دایره پیش بریم انگار در زمان حرکت کردیم و هر چه جلو تر بریم به لحظه ی پیدایش جهان نزدیکتر می شیم. البته این لایه های زمانی بین هر دو لحظه از زمان بی نهایت هست چون زمان یک کمیت پیوسته است. البته تا حالا که این جوری بوده. شاید تا چند سال بعد معلوم بشه زمان هم مثل نور یه کمیت کوانتومیه.
حالا این کره کجا هست و چه آیا باز هم از این کره ها وجود داره یا نه ، یه بحث دیگه هست که اگه عمری بود تو یه تاپیک دیگه می نویسم
از بعد صفرم شروع می کنیم. این بعد یک نقطه است. حالا اگه این نقطه رو بکشیم طوری که به یه خط تبدیل بشه به بعد یکم رسیدیم.برای بعد دوم باید یه خط به خطی که حالا داریم عمود کنیم.شکل که الان داریم یک مربع دو بعدیه. مثل دو مورد قبلی برای بعد سوم هم یه خط باید به این دوتا خط عمود کنیم که به یه مکعب سه بعدی می رسیم. خوب تا حالا که کار خاصی نکردیم جز این که یه جسم سه بعدی به وجود اوردیم.
می رسیم به قسمت اصلی . فرض می کنیم این جسم سه بعدی که در اختیار داریم یه کره هست . حالا چه خطی بر این سه بعد یا سطح دایره عموده؟ درسته شعاع دایره.این خط همون بعد چهارم یا بعد زمانه حالا می رسیم به بحث جالبه سفر در زمان. اگه جهان خودمون رو مثل این کره که مثل بادکنک در حال بادشدن هستش در نظر بگیریم ، ما روی پوسته و سطح اون زندگی می کنیم که شعاع کره که همون زمان هستش مثل پیاز لایه لایه هست. اگه ما بتونیم توی شعاع دایره پیش بریم انگار در زمان حرکت کردیم و هر چه جلو تر بریم به لحظه ی پیدایش جهان نزدیکتر می شیم. البته این لایه های زمانی بین هر دو لحظه از زمان بی نهایت هست چون زمان یک کمیت پیوسته است. البته تا حالا که این جوری بوده. شاید تا چند سال بعد معلوم بشه زمان هم مثل نور یه کمیت کوانتومیه.
حالا این کره کجا هست و چه آیا باز هم از این کره ها وجود داره یا نه ، یه بحث دیگه هست که اگه عمری بود تو یه تاپیک دیگه می نویسم
