بعد چهارم...

[rojin]

طبق قرارداد نقطه بعد صفره.
یعد 1 خطه که از کنار هم قراردادن نقاط تشکیل میشه.
بعد دوم صفحه ست که از کنار هم قرار گرفتن خطوط تشکیل میشه.
بعد 3وم حجمه که از کنار هم قرار گرفتن صفحات تشکیل میشه.
با این اوصاف،چطور ممکنه بعد چهارم زمان باشه؟
یعنی استدلالش چیه؟
اینو جواب بدین یه سری سوال دیگه هم درباره این زمان دارم!

 

[alex delpiero]

پاسخ : بعد چهارم...

ببخشید
ولی شما داری اشتباه می کنی
منظور از بعد چهارم زمانه این نیست
شما داری بعد چهارم مکان رو فرض می کنی
زمان خودش ییه بعده
ما می گیم تو چهار بعد زندگی می کنیم سه بعد مکان و یک بعد زمان
برای همین در زبون می گن بعد چهارم زمانه
ولی بعد چهارم مکان کاملا یه چیز متفاوته

 

[rojin]

پاسخ : بعد چهارم...

ببخشید
ولی شما داری اشتباه می کنی
منظور از بعد چهارم زمانه این نیست
شما داری بعد چهارم مکان رو فرض می کنی
زمان خودش ییه بعده
ما می گیم تو چهار بعد زندگی می کنیم سه بعد مکان و یک بعد زمان
برای همین در زبون می گن بعد چهارم زمانه
ولی بعد چهارم مکان کاملا یه چیز متفاوته

یعنی چی تو 4 بعد زندگی میکنیم که 3تاش مکانه یکیش زمان؟
اصن زمان دقیقا چیه؟؟
پس بعد چهارم مکان چیه؟

 

[closeman]

پاسخ : بعد چهارم...

یعنی بیرون کشیدن مکعب ( یه جسم سه بعدی) در جهت چهارمی عمود بر سه جهت قبلی حجمی ایجاد می شود که مکعب چهار بعدی نام دارد. اگر ابعاد این مکعب چهار بعدی را تا بینهایت امتداد دهیم فضای ایجاد شده فضای چهار بعدی خواهد بود.

 

[rojin]

پاسخ : بعد چهارم...

یعنی بیرون کشیدن مکعب ( یه جسم سه بعدی) در جهت چهارمی عمود بر سه جهت قبلی حجمی ایجاد می شود که مکعب چهار بعدی نام دارد. اگر ابعاد این مکعب چهار بعدی را تا بینهایت امتداد دهیم فضای ایجاد شده فضای چهار بعدی خواهد بود.

چجوری میشه بر سه محور حجم(همون x وy وz) یه محور عمود رسم کرد؟

 

[محمد!]

پاسخ : بعد چهارم...

چجوری میشه بر سه محور حجم(همون x وy وz) یه محور عمود رسم کرد؟

کافیه به حجم قوس بدیم!

 

[closeman]

پاسخ : بعد چهارم...

چجوری میشه بر سه محور حجم(همون x وy وz) یه محور عمود رسم کرد؟

جواب این سوال برای من و شمایی که داریم تو 3بعد زندگی می کنیم کاملا نا مفهومه، دقیقا همون طوری که اگه به یه دایره که روی یه صفحست بگیم اگه تو رو حول یه محور بچرخونیم وارد بعد3 می شی و میشی کره. وا3 ما هم دقیقا همین قدر جواب این سوال غیر قابل فهمه...

 

[baldar]

پاسخ : بعد چهارم...

با سلام!
من و یکی از دوستام مدت زیادیه که به بعد چهارم فکر می کنیم :)

همون طور که در بالا اشاره شد، دنیای ما سه بعد مکانی داره و یک بعد زمانی، که این ابعاد روی هم تاثیر نمی ذارن(هر چه قدر در زمان جلو برین هم بعد مکانی شما ثابته)

برای درک کردن بهتر بعد چهارم مکانی هم(که تصورش غیر ممکنه) بهتره دنیای خودمون(3 بعدی) رو با یه دنیای مسطح(سه بعدی) مقایسه کنیم.
مثلا با توجه به این که دنیای ما سه بعدیه اما ما فقط روی دو بعد راه می ریم، احتمالا موجودات دو بعدی، روی محیط سیاره ی های دایره ای شکلشون راه می رن و قبلا فکر می کردن که زمینشون فقط یک خطه! اما بعدا گالیله ی اون ها D) فهمیده که سیاره شون دایره ای شکله و بعد از طی کردن مسافت مشخصی به جای اولشون بر می گردن.

بعد از اون دو بعدی ها یاد گرفتن که زمین رو بکنن و به مرکز دایره نزدیک تر بشن. بعدشم هواپیما و سفینه ساخته ان و از مرکز دایره دور شدن و حرکتاشونم دو بعدی شد.
حالا می شه گفت از دید ما اونا یه سطحشون صافه! اما خودشون اون سطح رو نمی بینن.
اونا همدیگه رو به شکل خط می بینن. چون دید ما سه بعدی ها، دو بعدیه پس دید دو بعدی ها تک بعدیه!

وقتی اونا برای جراحی می رن دکتر، پزشک پوست روی بدنشون که شبیه خط هست رو می تراشه و به مرکز بدنشون نزدیک می شه!
اما من و شما که سه بعدی هستیم، می تونیم از کنار، به بیمار نگاه کنیم و درون بدنش رو ببینیم، تازه می تونیم بدون بریدن پوستش و حتی بدون این که متوجه بشه عملش کنیم!

حالا می شه نسبت بعد چهارمی ها به ما رو همین جوری فهمید، مثلا اگه اونا از یه طرف به ما نگاه کنن بدن ما رو صاف می بینن و تمام ساختار داخلی جسم ما رو می بینن!

البته اینم بگم که خیلی چیزا از جمله ((گره)) توی دنیای دو بعدی وجود نداره، پس جالبه به این فکر کنیم که خیلی چیزای پیچیده تری توی دنیای چهار بعدی هست که به ذهن ما هم نمی رسه!

اینم جالبه که مثلا نور توی دنیای دو بعدی ها وجود داره، اما وجودش رو حس نمی کنن! چون همیشه با شرایط ثابتی بهشون می تابه و خودشون هم نمی تونن براش سایه ایجاد کنن! پس نور دارن بدون این که بدونن!
اینم قشنگه که فکر کنیم ما از هزاران عنصر ناشناخته داریم برای حیاتمون استفاده می کنیم اما چون تا حالا نبودش رو حس نکردیم، نمی دونیم اونا وجود دارن و البته چهار بعدی ها از وجود خیلی از اونا با خبرن!!

 

[rojin]

پاسخ : بعد چهارم...

اونا همدیگه رو به شکل خط می بینن. چون دید ما سه بعدی ها، دو بعدیه پس دید دو بعدی ها تک بعدیه!

البته اینم بگم که خیلی چیزا از جمله ((گره)) توی دنیای دو بعدی وجود نداره، پس جالبه به این فکر کنیم که خیلی چیزای پیچیده تری توی دنیای چهار بعدی هست که به ذهن ما هم نمی رسه!

اینم جالبه که مثلا نور توی دنیای دو بعدی ها وجود داره، اما وجودش رو حس نمی کنن! چون همیشه با شرایط ثابتی بهشون می تابه و خودشون هم نمی تونن براش سایه ایجاد کنن! پس نور دارن بدون این که بدونن!

مقدار بسی زیادی گیج شدم!
ما که سه بعدی هستیم دنیای دور و برمونو سه بعدی میبینیم،نه دو بعدی!اگر دو بعدی میدیدیم که نمیتونستیم احجامو درک کنیم.

منظورت از گره چیه دقیقا؟؟

چرا توی دنیای دو بعدی نمیتونن سایه ایجاد کنن؟

 

[baldar]

پاسخ : بعد چهارم...

با سلام!

خب در زمینه ی دید انسان!
اگه دقت کرده باشین دید انسان دو بعدیه و به این دلیل که دو تا چشم داریم و از دو زاویه به اجسام نگاه می کنین، گاهی احساس می کنیم که دیدمون سه بعدیه!(نمی شه یه عکس سه بعدی رو فقط با یک چشم دید!)

یه مثال ساده تر می زنم! فرض کنین دقیقا از نقطه ای که چشم شما قرار داره ناگهان و با فشار رنگ سفیدی به اطراف پاشیده بشه( :-& :-& )، اون موقع شما هیچ چیز جز رنگ سفید نمی بینین(در صورتی که رنگ به خوبی به تمام اجسام بچسبه و سطحشون رو بپوشونه و منبع نور هم باعث نشه که اجسام روی هم سایه ایجاد کنن!) دلیل این مسئله اینه چشم من و شما، یک برش مسطح از جهان سه بعدی رو می بینه!
حالا بذارین با مثال دوبعدی هم توضیح بدم: توی این عکس با کیفیتی ( )که طراحی شده، آقای مربع آبی داره به خانوم مثلث سبز و آقای مربع زرد نگاه می کنه! اون نقطه ای که ازش کلی خط بیرون اومده چشم ایشون هست و اون خط ها هم دید فرضی اش رو نشون می ده!

خب حالا مطمئنا قبول دارین که آقای مربع آبی نمی تونه کل مساحت آقای مربع زرد رو ببینه و فقط خط مرزی اش روی می بینه! به این صورت:

البته اینم بگم که به خاطر کم و زیاد بودن فاصله با یه جسم دیگه و همین طور سایه افتادن روی اجسام، یکم رنگ زرد و سبز، کم رنگ و پر رنگ می شن و آقای مربع آبی دید بهتری داره!
به قول یک دانشمند(که اسمش یادم نیست!)دید ما کلا یک خطای دیده، چون ما در واقع حجم ها رو نمی بینیم، بلکه یک سطح رو می بینیم که از هر نقطه اش نور خاصی با طول موج خاص دیده می شه! مغزمون ما رو فریب می ده و می گه این یک جعبه است، اون یک مداده و ...!

و آخرین توضیح: قبول دارین که امکان نداره تصویری که سه تا بعد داشته باشه از یک سطح دو بعدی دیده بشه؟ پس اگه یه تصویر سه بعدی رو توی یک صفحه ی دوبعدی دیدیم خطای دیده و تصویر اصلی دو بعده! حالا قبول دارین اگه ما رو توی یه اتاق ببرن که یک عکس کاملا دایره ای شکل دور تا دورمون موجود باشه، متوجه نمی شیم که این جا یک اتاقه و یا وسط جنگل!!!(در صورتی که سر جامون ثابت باشیم و البته فقط هم یک چشم داشته باشیم!) و با توجه به این که این تصویر سه بعدی نیست پس تصویر دید اصلی ما هم سه بعدی نیست!
یه مثال دیگه یه آزمایش معروفی توی کتاب 101 مسئله ی فلسفی از مارتین کوهن هست که می گه: یه عده رو می برن یه جایی و یک اتاق در بسته رو بهشون نشون می دن، این اتاق چند تا سوراخ مختلف داره که می شه توسط اونا به داخلش نگاه کرد. همه ی شرکت کننده ها از سوراخ اول یه صندلی می بینن اما از سوراخ دوم چندین تکه ی با فاصله از چوب!
دلیلشم اینه که اونا تکه های کوچیک و بزرگی از چوب رو توی فاصله هایی از هم گذاشته ان که به خاطر پرسپکتیو هم اندازه باشن و صندلی رو تشکیل بدن، اما اگه از یه زاویه ی دیگه به اونا نگاه کنیم، تکه های چوب و فاصله های اونا رو می بینن و دیگه اون رو صندلی نمی دونن!
این آزمایشم نشون می ده که دید ما دو بعدیه و نمی تونه حجم رو ببینه و فقط مثل یه دوربین از حجم عکس می گیره!


اما گره: تا حالا نشده یک نخ رو به خودش گره بزنین؟ حتما شده! اما توی دنیای دو بعدی این کار امکان پذیر نیست! می تونین یک نخ رو خیس کنین و روی یک سینی فلزی بذارین تا به سطح اون بچسبه، حالا به نظر می رسه که نخ توی یک محیط دو بعدیه! امتحان کنین ببینین می شه اون رو به خودش گره زد یا نه! البته نمی شه!


در مورد این که نمی تونن سایه ایجاد کنن یکم الآن به شک افتادم! اصل این مطلب درسته، اما شایدم مثالم در مورد نور... حالا باید فکر کنم، اگه نفهمیدم مثال درسته یا غلط، باید یه مثال دیگه پیدا کنم!

موفق باشید! :)

 

[closeman]

پاسخ : بعد چهارم...

خیلی قشنگ و کامل توضیح دادین baldar
اما یه نکته ی دیگه دید ما 100% دو بعدی نیست....گاهی اوقاته که بعلت نور و یا زاویه ی دیدمونو که دو بعدی می بینیم....
دید انسان به طور کلی سه بعدیه....و تنها سه بعد رو می تونه درک کنه، حتی من شنیدم که می گن انسانها نمی تونن بعد 2 رو درک کنن....

 

[baldar]

پاسخ : بعد چهارم...

;d
اگه دید آدم دو بعدی نباشه که همه ی این دلایل من بر باد می ره
خب دلایل من رو نقض کنین! حداقل کلی وقت گذاشتم تایپ کردم

 

[closeman]

پاسخ : بعد چهارم...

من والا کاره ای نیستم که بخوام نقض کنم اونم در برابر شما....اما بیاین با یه سوال با هم شروع کنیم تا جفتمون به یه نتیجه ی منطقی برسیم...
خب....
اولین سوال
توی دنیای 3 بعدی به دلیل نبود یکی از محور ها ما نمی تونیم چیزی رو لمس کنیم، چون بعد و حجم نداره درسته؟؟؟؟؟؟؟

;d
اگه دید آدم دو بعدی نباشه که همه ی این دلایل من بر باد می ره
خب دلایل من رو نقض کنین! حداقل کلی وقت گذاشتم تایپ کردم

دلایلتونو دوست دارم چون قشنگ و با مثال گفته بودین
گفتم که من بی جا کنم دلایل شما رو نقض کنم که
منم کلی وقت گذاشتم کلشو خوندم!چشام هر کدومش سر همین مقالتون 2 شماره رفت بالا

 

[rojin]

پاسخ : بعد چهارم...

به قول یک دانشمند(که اسمش یادم نیست!)دید ما کلا یک خطای دیده، چون ما در واقع حجم ها رو نمی بینیم، بلکه یک سطح رو می بینیم که از هر نقطه اش نور خاصی با طول موج خاص دیده می شه! مغزمون ما رو فریب می ده و می گه این یک جعبه است، اون یک مداده و ...!

من حس میکنم این وسط یا استنباط من از حجم غلطه یا شما!
طبق چیزی که من تا حالا میدونستم و میدونم،حجم یعنی سه بعد طول،عرض و ارتفاع.پس اگر چشم ما قادر باشه به دیدن سه بعد،یعنی علاوه بر یک سطح،میتونه عمق اون رو هم ببینه.مثلا اینی که میگم رو تصور کنید:
ما یه کوه داریم که یه سری درخت روش قرار داره.همینجوری که میریم جلوتر،شیب کوه کم میشه،کم و کمتر میشه تا میرسه به دریا.خوب حالا وقتی از بالا بهش نگاه کنیم،کوه رو از همه بالاتر و دریارو از همه پایینتر میبینیم.این یعنی علاوه بر یک صفحه ی مسطح،داریم یک چیز دیگه به نام عمق رو هم درک میکنیم.پس این یعنی اینکه داریم به یک حجم نگاه میکنیم.درسته؟
اگه بخوایم از دید فیزیکیم نگاه کنیم،وقتی پرتو های نور برخورد میکنن به یک جسم و بازتاب میشن به چشم ما،در یک حجم دارن منتشر میشن،نه در یک خط،بنابراین وقتی وارد چشممون میشن،با وجود اینکه روی یک صفحه(شبکیه) تشکیل میشن،اما چون زاویه های تابش متفاوتی دارن،باعث میشن ما بتونیم عمق رو هم درک کنیم.
من فکر میکنم با توضیحاتی که دادید،برداشتتون از حجم اینه که مثلا بتونید داخل بدن افراد رو ببینید،نه؟
(در پرانتز ذکر کنم اینه همه چیزایین که من فکر میکنم و به نظرم رسیده!من اصلا ادعا نمیکنم اینا 100% درستن!اگه غلطن شاکی نشین!ادعای علامه دهر بودنم نمیکنم!)

 

[closeman]

پاسخ : بعد چهارم...

خب....شب که می شه دیگه ذهنه من هنگ می کنه!اما...تعریفتون از حجم کاملا درسته.... مثالتون هم خوب و واضحه....
دید ما3بعدیه...تو این که شک نکنید!چون این یه چیز اثبات شدست...من نمیگما!دانشمندا می گن....چون نگاه کنین اگه سه بعدی نبود ما همه چیزو واقع بر صفحه می دیدیم و نمی تونستیم تشخیص بدیم که یه چیز بعد داره...مثلا شما وقتی به یه سطل نگاه می کنید بعدشو می بینین دیگه،نه؟

 

[baldar]

پاسخ : بعد چهارم...

با سلام! ببینین! شما درست می گین، چشم انسان عمق رو درک می کنه، اما من بیش تر پست قبلی رو صرف این کردم که دلیل همین قضیه رو بگم!

خودتونم این رو گفتین، به خاطر پرسپکتیو و زاویه ی تابش نور، یه طول موجی از مجموع نور های یک نقطه به چشم ما می رسه و تصویر خودش رو ایجاد می کنه.

این دلیلش این نیست که ما 3 بعد رو می بینیم، دلیلش همون تصوراتیه که مغز به ما می ده!

حالا اگه از این سطلی که شما می گین یه عکس هم گرفته بشه و شما با یه چشم به اون عکس نگاه کنین و عکس سر جاش باشه، همون عمق رو درک نمی کنین؟ و آیا این بار عمق وجود داره؟ نه! آیا این عمق با همون عمقی که از سطل واقعی می بینیم فرق داره؟ نه! پس ما فقط دو بعد رو می بینیم!

اینم اثبات از نوع ریاضی:

1-دید ما از عمق سطل توی عکس به خاطر تصوراتیه که مغز به این اشکال می ده و به خاطر نوریه که از هر نقطه از عکس به چشم ما می رسه!

2-دید ما از عمق سطل واقعی=دید ما از عمق عکس سطل

3-نتیجه می گیرم دید ما از عمق سطل واقعی هم دروغینه و به خاطر طول موج هاییه که از اون نقطه می رسه و در واقع چشم ما همه ی تصویر رو به صورت مسطح در می آره(مثل عکس) و بعد مغز تفسیر های خودش رو انجام می ده و به تصویر، توی ذهنمون عمق می ده!
این تفسیر ها هم می تونه گاهی(مثل همون آزمایش صندلی ها)غلط باشه!



در آخر بگم: خب من این همه دلیل آوردم! خب یا این دلایل رو نقض کنین یا یه منبعی بیارین که حرفای این دانشمندا توش باشه! ^-^

 

[rojin]

پاسخ : بعد چهارم...

با سلام! ببینین! شما درست می گین، چشم انسان عمق رو درک می کنه، اما من بیش تر پست قبلی رو صرف این کردم که دلیل همین قضیه رو بگم!

خودتونم این رو گفتین، به خاطر پرسپکتیو و زاویه ی تابش نور، یه طول موجی از مجموع نور های یک نقطه به چشم ما می رسه و تصویر خودش رو ایجاد می کنه.

این دلیلش این نیست که ما 3 بعد رو می بینیم، دلیلش همون تصوراتیه که مغز به ما می ده!

حالا اگه از این سطلی که شما می گین یه عکس هم گرفته بشه و شما با یه چشم به اون عکس نگاه کنین و عکس سر جاش باشه، همون عمق رو درک نمی کنین؟ و آیا این بار عمق وجود داره؟ نه! آیا این عمق با همون عمقی که از سطل واقعی می بینیم فرق داره؟ نه! پس ما فقط دو بعد رو می بینیم!

اینم اثبات از نوع ریاضی:

1-دید ما از عمق سطل توی عکس به خاطر تصوراتیه که مغز به این اشکال می ده و به خاطر نوریه که از هر نقطه از عکس به چشم ما می رسه!

2-دید ما از عمق سطل واقعی=دید ما از عمق عکس سطل

3-نتیجه می گیرم دید ما از عمق سطل واقعی هم دروغینه و به خاطر طول موج هاییه که از اون نقطه می رسه و در واقع چشم ما همه ی تصویر رو به صورت مسطح در می آره(مثل عکس) و بعد مغز تفسیر های خودش رو انجام می ده و به تصویر، توی ذهنمون عمق می ده!
این تفسیر ها هم می تونه گاهی(مثل همون آزمایش صندلی ها)غلط باشه!



در آخر بگم: خب من این همه دلیل آوردم! خب یا این دلایل رو نقض کنین یا یه منبعی بیارین که حرفای این دانشمندا توش باشه! ^-^

ببینین!من فکر میکنم اینکه میگین دیدمون دو بعدیه درست باشه.اما دلیلش اینه که در آخر تصاویر روی یک صفحه(پرده شبکیه)تشکیل میشن.بنابراین نمیتونن حجم باشن.اما من فکر میکنم الان داریم از سوال من دور میشیم!من هنوز نفهمیدم بعد چهارم مکانی چیه!
و در ضمن دقیقا ماهیت زمان رو هم نمیدونم!

 

[Legend]

پاسخ : بعد چهارم...

ما اجسام رو سه بعدی میبینیم چون که مغزمون اون رو پردازش می کنه!؟!

یعنی تو یه جعبه جلوت باشه؟!! اون سه بعدیه ولی اگه کاملا ررو به روش وایسی خوب 2 بعدی می بینی؟!! یعنی میخوام بگم درسته روی پرده شبکیه تشکیل میشه و 2 بعدیه ولی مغز وقتی پردازشش می کنه میشه 3 بعدی؟!؟!

در مورد زمان هم اگه بخواید میگم؟!

 

[baldar]

پاسخ : بعد چهارم...

ما اجسام رو سه بعدی میبینیم چون که مغزمون اون رو پردازش می کنه!؟!

یعنی تو یه جعبه جلوت باشه؟!! اون سه بعدیه ولی اگه کاملا ررو به روش وایسی خوب 2 بعدی می بینی؟!! یعنی میخوام بگم درسته روی پرده شبکیه تشکیل میشه و 2 بعدیه ولی مغز وقتی پردازشش می کنه میشه 3 بعدی؟!؟!

در مورد زمان هم اگه بخواید میگم؟!

تا حدودی درسته، البته مغز اون رو سه بعدی نمی کنه! مغز ما رو فریب می ده که داریم یه تصویر سه بعدی می بینیم! همون طور که وقتی یه عکس از یه توپ می بینیم، (با این که عکس سه بعدی نیست) بعد سوم رو هم درک می کنیم!
متوجه شدین؟ ما می فهمیم که اجسام عقب یا جلوی همدیگه هستن اما این به خاطر اینه که مغز بعد از دیدن تصویر مسطح این رو حدس می زنه!(نه این که چشم ما داره اون رو می بینه!) همون طور که گفتم بعضی وقتا هم این حدس غلطه، چون یه عکس عمق نداره، اما ما با دیدنش احساس می کنیم عمق داره!

در مورد زمان هم به نظرم ارتباطی به این تاپیک نداره! در واقع این تاپیک در مورد بعد چهارم مکانیه!(نه زمان!)، که قابل تصور نیست و برای درکش باید بعد نسبت بعد سوم به دوم رو بفهمیم و بعد از اون نسبت بعد چهارم به سوم!

اما دلیل این که زمان بعد چهارمه:
ببینین، وقتی می خوایم آدرس یه ذره(مثلا اتم) رو بدین: می گیم مختصات (6و2و3) خب آیا با رفتن به این نقطه حتما می تونیم اون ذره رو ببینیم؟ نه! چون ممکنه دیر شده باشه
یعنی اون مختصات مکانی که داده بودیم فقط در یک زمان خاص بوده و یک ثانیه ی دیگه، اون ذره از اون نقطه ی مکانی که آدرسش رو داشتیم نقل مکان کرده!

پس برای دادن آدرس دقیق یک اتم، باید بگیم در مکان (6و2و3) و در ثانیه ی پنجم! تا دقیقا در اون لحظه اون مکان، بتونیم ذره ی مورد نظر رو ببینیم(مکان و زمان هر دو، دارای مبدا فرضی هستن!)

و فقط همین دلیل بوده که زمان جزو ابعاد به حساب اومده! (و این ارتباطی با بعد چهارم مکانی نداره!)

 

[rojin]

پاسخ : بعد چهارم...

ما اجسام رو سه بعدی میبینیم چون که مغزمون اون رو پردازش می کنه!؟!

یعنی تو یه جعبه جلوت باشه؟!! اون سه بعدیه ولی اگه کاملا ررو به روش وایسی خوب 2 بعدی می بینی؟!! یعنی میخوام بگم درسته روی پرده شبکیه تشکیل میشه و 2 بعدیه ولی مغز وقتی پردازشش می کنه میشه 3 بعدی؟!؟!

در مورد زمان هم اگه بخواید میگم؟!

میشه از استفاده بیش از حد از علامت سوال و تعجب پرهیز کنی؟؟؟من الان نمیتونم بفهمم کدوم جملت سوالیه کدوم خبری!حداقل علامتم میخوای بذاری تعجب بذار نه سوال!