پاسخ : مصطفي مستور
منم همه کتاباشو خوندم . آره شادی جان شخصیاتش مشترکه و در هر کتاب زوایای شخصیاتای کتابای دیگش هم فاش میشه .
اول از همه روی ماه خداوند راببوس رو دوست داشتم که واقعا زیبا بود . استخوان خوک و دستهای جذامی هم همینطور . عکس نگاریاش هم کم از کتاباش نداره .
نحوه روایت مستور ، فلسفه پنهان در آثارش ( که شدیدا جای بحث داره مثل نظریه وضعیت امور منطقا ممکن ) ، شخصیت پردازی گنگ و پر از نشانه ش همه وهمه خواننده های اهل تفکر رو به خودش جذب میکنه .
دوستی داشتم که مجذوب رمانهای تماما آبکی ایرانی شده بود . من طبق یک سنت قدیمی ( بالا بردن سطح سلیقه دوستانمان
) روی ماه خداوند را ببوس رو بهش پیشنهاد کردم ولی اون بعد خوندنش گف چه فلسفی ! اه اه ! اینه که مستور خوراک فعالیت ذهنه !
فلسفه آثارش شدیدا جای بحث داره . نظریه های تو در تو و شاید درست ، تمامی کتاباشو در بر گرفته . مثلا :
- اگه قرار باشه مرد ها از این دنیا گورشونو گم کنن و برن بهت قول میدم که هرچی جنگ و کشتار و کثافت کاریای دیگه ست رو با خودشون میبرن . دنیا عینهو گوشت خرگوش میمونه . نصف حلال نصف حرام . زن نصفه حلال دنیاس . هرچی کثافت کاری و گندکاری هست توی مرداست . (استخوان خوک و دستهای جذامی ص39 )
- میگه وجود آدمهای حقیقتا آزادش همیشه بر طریق صواب باشند منطقا امکان پذیره و خداوند اگر واقعا قادر مطلق بود میتونست هر وضعیت امور منطقا ممکنی رو محقق کنه . (همان کتاب ص 56 )
این نگاه خاص مستور به خدا ، آفرینش و جهانه که از دلایل محبوبیتش به حساب میاد . اینم فراموش نشه که مصطفی مستور ، از نویسندگانی بود که فروش بالای یک رمانش ( روی ماه خداوند را ببوس ) باعث شد بسیاری از خوانندگان و علاقمندان به کتاب ، مجموعه آثار او را در کتابخانه شخصیشون نگه دارند .
