مناجاتی از خواجه عبدالله انصاری

[Ariasg]

الهی دانایی ده که از راه نیفتیم و بینایی ده که در چاه نیفتیم.

الهی افریدی رایگان و روزی دادی رایگان، بیامرز رایگان که تو خدایی نه بازرگان.

الهی بنیاد توحید ما خراب مکن وباغ امید ما بی اب مکن.

الهی می بینی و میدانی و بر اوردن می توانی.

الهی از پیش خطر و از پس راهم نیست، دستم گیر که جز فضل تو پناهم نیست.

الهی هر که باتو سازد گویند دیوانه است و هرکه به خود پردازد ازتوبیگانه است. چون خود دانی که این ترانه است هدایت فرما که عذرها،بهانه است.

الهی کدام درد ازاین بیش باشد که معشوق توانگر بود و عاشق درویش.

الهی اگر مرا در دوزخ کنی دعوی دار نیستم، واگر در بهشت کنی بی جمال تو خریدار نیستم.

الهی همه از تو ترسند و عبدالله ازخود،زیرا از تو همه نیکی آید و از عبدالله همه بدی.

الهی بود و نابود من تورا یکسان، از غم مرا به شادی رسان.

در دوزخ اگر وصل تو در چنگ آید از حال بهشتیان مرا ننگ آید
ور بی تو به صحرای بهشتم خوانند صحرای بهشت بر دلم تنگ آید​