قشنگ‌ترین بیت‌هایی که شنیدید

[صوراسرافيل]

هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریدهٔ عالم دوام ما

 

[MRΣZA]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

 

[maleck :)]

در قفس برگ اقامت ساختن بی حاصل است
شهپر پرواز می‌باید مهیا کرد و رفت

#صائب

 

[Kiamehr]

در حسرت تو میرم و دانم تو بی وفا
روزی وفا کنی که نیاید به کار من

 

[saba.hjm]

بگذار که در حسرت دیدار بمیرم
در حسرت دیدار تو بگذار بمیرم

دشوار بود مردن و روی تو ندیدن
بگذار به دلخواه تو دشوار بمیرم

 

[MRΣZA]

مادر بتها بت نفس شماست
زانک آن بت مار و این بت اژدهاست

مولوی

 

[s@rah]

به یاد روی تو بر مه شبی نظر کردم
نه اینکه رفتی و رو بر مه دگر کردم
ز دست هجر تو تا دیگری بسر نکند
تمام خاک درت را ز گریه تر کردم

 

[saba.hjm]

گفتمش عاشقتم ، گفت محبت دارید
ای به گور پدر آنکه ادب یادش داد

 

[saba.hjm]

مهربانی هم بلد بودی عجب نامهربان
بعد عمری یادت افتاده که یاری داشتی

وقت رفتن بغض کردی خیره ماندی سوی من
شاید از دیوانه ی خود انتظاری داشتی

 

[Hecate]

تو آن شعری که من جایی نمی خوانم، که میترسم
به جانت چشم زخم آید چو می گویند تحسینم
زبانم لال! اگر روزی نباشی، من چه خواهم کرد؟
چه خواهد رفت آیا بر من و دنیای رنگینم؟

 

[...Maryam...]

رفتی و گفتی صبحِ فردا باز میگردی
یک عُمر چشمم به شوقِ صبحِ فردا ماند!

امید_صباغ_نو

 

[اشباع]

هنوز زخمی ام از کودتای چشمِ تو، اما
دلم برای توافق، سرِ مذاکره دارد

م.م.شیخی

 

[saba.hjm]

مرا دردیست اندر دل که گر گویم زبان سوزد
وگر پنهان کنم ترسم که مغز استخوان سوزد

 

[saba.hjm]

سوختن قصه شمعست ولی قسمت ماست
شاید این قصه ی تنهایی ما کار خداست

آنقدر سوخته ام با همه بی تقصیری
که جهنم نگذارد به تنم تأثیری

 

[zeynabgol]

شیخی به زنی فاحشه گفتا: مستی.
هر لحظه به دام دگری پابستی؛

گفتا؛ شیخا، هر آن‌چه گویی هستم،
آیا تو چنان‌که می‌نمایی هستی؟

 

[Scarlett]

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل



و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

 

[Scarlett]

گر بریزی بحر را در کوزه ای

چند گنجد قسمت یک روزه ای

کوزه چشم حریصان پر نشد

تا صدف قانع نشد پر در نشد

 

[Scarlett]

صبح ها وقتی خورشید در می اید

متولد بشویم

هیجان ها را پرواز دهیم


سهراب سپهری

 

[Shkf.tv]

خاک پایش خواستم شد باز گفتم زینهار
من بر آن دامن نمی‌خواهم غبار خویش را
سعدی

 

[s@rah]

پیر شدی در ره ما باک نیست
پیر بیا تا که جوانت کنم