مطالب جالب نجومی-فیزیکی

[mehran]

نزدیکترین ستاره به زمین
نزدیکترین ستاره به زمین غیر از خورشید از صورت فلکی جنوبی ٬ قنطورس یا آلفا نام دارد ٬ که 7/4 سال نوری از زمین فاصله دارد . بد نیست بدانیم که یک سال نوری برابر است با ده هزار میلیارد کیلومتر!! برای اینکه تجسمی از این فاصله در ذهن خود داشته باشید ، یک نقشه نجومی را در نظر بگیرید ، که در آن فاصله زمین و خورشید از یکدیگر یک سانتیمتر است در این صورت ستاره آلفا در دو هزار و پانصد متری کره زمین خواهد بود ! و اگر ما بتوانیم به ساکنان ستاره آلفا در صورتی که سکنه ای داشته باشد ، پیامی بفرستیم ، و این پیام با سرعت نور همچون پیامهای رادیویی حرکت کند ، آنها پیام ما را بعد از چهار سال و هشت ماه خواهند شنید . یعنی اگه با تلفن با هم صحبت کنیم ، سلام ما هشت سال و هشت ماه طول خواهد کشید که به آنها برسد.

ستاره نوترونی و پل سار
تولد یک ستاره نوترونی پس از انفجارستاره هایی رخ می دهد که جرمشان 4 الی 8 برابر جرم خورشید ماست.این انفجار را سوپر نوا گویند که نتیجه افزایش حجم بیش از اندازه ستارگان بدنبال فعل وانغعا لات هسته ای وگرمای شدید درون انها است. هنگامی که یک ستاره بزرگ منفجر می شودانچه از ان باقی می مانددرناحیه مرکزی تحت گرانش بسیار قوی در هم فشرده شده وشامل ترکیبی از اکترونهاوپروتوتونها با مقدارفراوانی نوترون است به همین دلیل به ان ستاره نوترونی گفته می شود.میدان گرانش یک ستاره نوترونی300000برابر میدان گرانش زمین است در مقایسه با خورشید.قطر یک ستاره نوترونی 10 کیلومتر وجرمش 4/1 جرم خورشید است پل سارها ستاره های نوترونی هستند که مواد تشکیل دهنده انها بطور دورانی در چرخش هستندوقتی اززمین پل سارها رصد شوند پرتوهای مخروطی شکلشان دیده می شود که نشان می دهد این ستاره از صفر تا 180 در چرخش است طبق پیش بینی انیشتین تشعشعات گرانشی که در فضا موجوار در حرکتند عامل کیهانی مهمی است که مانع چرخش خیلی سریع و ناهمگون پل سار می شود
خط وط میدان گرانش بسیار قوی یک ستاره نوترونی که بادوره چرخش یک میلیون ثانیه است درچرخش (spin)است

مقایسه مریخ وماه
فاصله زمین تا خورشید ۹۳میلیون مایل و فاصله مریخ تا خورشید۱۴۲میلیون مایل
طول یک روز زمینی ۲۳ساعت و ۵۶دقیقه و طول یک روز مریخی ۲۴ساعت و ۳۷دقیقه
(هر مایل ۶۰۹/۱کیلومتر است)
یک سال زمین ۳۶۵ روز ویک سال مریخ ۶۸۷ روز
مواد تشکیل دهنده اتمسفر زمین اکسیژن نیتروژن هیدروژن بخار اب ودی اکسید کربن
و.مواد تشکیل دهنده اتمسفر مریخ بیشتر دی اکسید کربن ومقداری بخار اب است که
تنها ۱۳٪ ان را اکسیژن تشکیل می دهد.
جاذبه مریخ ثلت جاذبه زمین است در حدود ۳/۳ متر بر مجذور ثانیه
دمای روز مریخ ۲۷ درجه و دمای شب در ان ۱۳۷- درجه سانتیگراد است
زمین فقط یک قمر (ماه) دارد و مریخ دوقمر زیبا به نامهای فوبوس و دموس دارد .مریخ
همواره برای بشر جذاب بوده ودر رابطه با ان تحقیقات زیادی صورت گرفته در همین راستا
اژانس فضایی اروپا اسا در برنامه فضایی خود بنام ارورا در نظر دارد فرود انسان
را بر این ستاره مرموز بین سالهای ۲۰۲۵-۲۰۱۵ میلا دی محقق گرداندو بسیار امیدوارند که
کاوشگر مریخشان (بیگل ۲ )به کمک بازوهای مکانیکی خود بتواند از خاک مریخ نمونه برداری
کند فرق اصلی این کاوشگر اروپایی با کاوشگرهای امریکایی روورها این است که دارای چرخ
برای گردش روی مریخ نمی باشد .در شکل زیر بیگل ۲ را می بینید
این اقا پروفسور کولین پیلینگر است که در کنار مدلش از بیگل ۲ ایستاده


صلیب جنوبی
صورت فلکی صلیب جنوبی را می توان به آسانی در آسمان نیمکره ی جنوبی پیدا کرد. این صورت فلکی به سمت قطب جنوب آسمان است که درست بالای قطب جنوب زمین واقع شده است و در ضمن نشاندهنده ی صورت فلکی قنطوروس می باشد که جهت آن به سوی روشن ترین ستاره ی این صور فلکی یعنی آلفا-قنطوروس است.آلفا قنطوروس دومین ستاره ی نزدیک به ما است.


مریخ سرگردان
به نظر می رسد مریخ از سایر سیارات سرگردان تر باشد. علت این امر آن است که سرعت چرخش مریخ به دور خورشید کمتر از سرعت زمین است و مدارش نیز بزرگتر از مدار زمین می باشد. در نتیجه زمانی که زمین به مریخ رسیده و از آن جلو می افتد به نظر می رسد مریخ به عقب برگشته است.


دنباله های آتش
دنباله ی برخی از ستارگان دنباله دار را می توان در شب دید. ستاره ی دنباله دار هیل باپ در سال 1997 میلادی از کنار زمین عبور کرد. جریانی که درست در عقب هسته ی ستاره ی وجود دارد. دنباله ی رنگی متمایل به آبی دارد که از جنس گاز است. دنباله ی روشن تری که به طرف راست کشیده شده است ذرات گرد و غباریست که هنگام نزدیک شدن به خورشید از آن پرتاب م

 

[mira]

پاسخ : مطالب جالب نجومی-فیزیکی

درود
خوب بود. این کارها می تواند سطح نجوم آماتوری را ارتقا بخشد. سپاسگزارم. اگر ممکن است باز هم ادامه دهید.

 

[Amir.A]

پاسخ : مطالب جالب نجومی-فیزیکی

32 سیاره فراخورشیدی جدید کشف شد

با این کشف جدید، تعداد سیارات کشف‌شده در خارج از منظومه شمسی به 400 عدد رسید. سبک‌ترین این سیارات تازه کشف شده تنها 5 برابر زمین سنگینی دارد.
اخترشناسان موفق شده‌اند 32 سیاره فراخورشیدی جدید کشف کنند. این سیارات که ابعاد آنها از 5 برابر زمین تا 10 برابر سیاره مشتری متغیر است، با استفاده از تلسکوپ 3.6 متری رصدخانه جنوبی اروپا در لاسیای شیلی آشکار شده‌اند.

این کشف از آن‌رو پراهمیت است که نشان می‌دهد تعداد سیارات کم‌جرم در کهکشان ما بسیار زیاد است. استفان اودری، اخترشناس در دانشگاه ژنو در سوییس می‌گوید: «نتایج رصدهای ما نشان می‌دهد حداقل 40درصد از ستارگان خورشید مانند در کهکشان میزبان سیارات کم‌جرم هستند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که در اصل، سیارات کم‌جرم در همه‌جا پیدا می‌شوند و این، نکته‌ای بسیار مهم است. جالب‌تر این‌جاست که مدل‌های اخترشناسی نیز وجود آنها را پیش‌بینی می‌کند و ما امیدواریم که بتوانیم حتی سیارات بسیار کم‌جرم زمین مانند را نیز پیدا کنیم».

ین کشف از آن‌رو پراهمیت است که نشان می‌دهد تعداد سیارات کم‌جرم در کهکشان ما بسیار زیاد است. استفان اودری، اخترشناس در دانشگاه ژنو در سوییس می‌گوید: «نتایج رصدهای ما نشان می‌دهد حداقل 40درصد از ستارگان خورشید مانند در کهکشان میزبان سیارات کم‌جرم هستند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که در اصل، سیارات کم‌جرم در همه‌جا پیدا می‌شوند و این، نکته‌ای بسیار مهم است. جالب‌تر این‌جاست که مدل‌های اخترشناسی نیز وجود آنها را پیش‌بینی می‌کند و ما امیدواریم که بتوانیم حتی سیارات بسیار کم‌جرم زمین مانند را نیز پیدا کنیم».

در جستجوی زمین‌مانندها
این کشف جدید، تعداد سیارات فراخورشیدی شناخته‌شده را به بیش‌از 400 ستاره افزایش داد و این، درحالی است که تا همین 15 سال پیش، سیارات منظومه شمسی تنها سیارات شناخته‌شده در کل جهان محسوب می‌شد.

سیارات فراخورشیدی را به شیوه‌های متنوع و با استفاده از تلسکوپ‌های مختلفی می‌توان آشکار کرد. اما سیارات جدید با استفاده از طیف‌سنج حساس هارپس در لاسیا کشف شده‌اند. هارپس که مخفف عبارت «ابزار جوینده سیارات پردقت با استفاده از سرعت شعاعی» است، از روشی استفاده می‌کند که بعضی وقت‌ها روش لنگ زدن نیز خوانده می‌شود، روشی غیرمستقیم برای مشاهده سیارات و ستارگان بسیار کم‌نوری که به‌دور ستارگان معمولی گردش می‌کنند. وقتی سیاره‌ای بر گرد ستاره‌اش می‌گردد، تغییرات منظم ولی اندکی در سرعت و موقعیت ستاره مادر ایجاد می‌شود که متناسب با موقعیت، سنگینی و سرعت گردش سیاره است. با استفاده از همین روش بود که در سال 1995 / 1374، نخستین سیاره خارج از مرزهای منظومه شمسی به‌دور ستاره 51-اسب‌بالدار (پنجاه‌ویکمین اختر صورت‌فلکی اسب بالدار) کشف شد.
نیچر،24 آوریل

 

[mehran]

پاسخ : مطالب جالب نجومی-فیزیکی

لطفا منبع اخبارتون رو هم قرار بدین.

 

[Amir.A]

پاسخ : مطالب جالب نجومی-فیزیکی

ببخشین بقیهشرو کار داشتم نتونستم بزارم.
اینم از بقیش:
هم‌اکنون اخترشناسان درتلاشند تا با ارتقای فناوری ابزارهای خود، محدودیت موجود بر اکتشاف سیارات فراخورشیدی را کاهش دهند. هم‌اکنون آنها می‌توانند سیاراتی مشتری مانند را پیدا کنند و به همین دلیل، اغلب 400 سیاره فراخورشیدی کشف‌شده سیاراتی غول‌پیکرند.

اما هارپس جستجوی خود را روی ستارگان سبک، کوچک و نسبتا سرد رده‌طیفی M متمرکز کرده است. جرم این ستارگان که دمای سطح آنها به بیش از 3900 کلوین (برای مقایسه، دمای سطح خورشید 5800 کلوین است، حدود 5500 درجه سانتی‌گراد) نمی‌رسد، حداکثر 30درصد خورشید است و از این‌رو، تاثیر گردش سیارات زمین مانند بر گرد آنها به اندازه تاثیر گردش سیارات مشتری‌مانند به‌دور ستارگان سنگین‌تر است؛ بنابراین پژوهشگران امیدوارند بتوانند سیاراتی سنگی و بسیار شبیه به زمین را در اطراف این ستارگان بیابند.

از 28 سیاره فراخورشیدی کشف‌شده با جرم کم‌تر از 20 برابر جرم زمین، 24 عدد از آنها توسط هارپس کشف شده که 6 تای آنها در میان 32 سیاره تازه کشف‌شده قرار دارند. سبک‌ترین آنها، دو سیاره با جرم‌های 5 برابر جرم زمین است.

روش‌های ترکیبی
پیش‌از این نیز هارپس موفق شده بود سیاره‌ای با جرم تخمینی 2 برابر جرم زمین پیدا کند که انتشار خبر آن در اردیبهشت ماه، موجی از شادی را در جامعه نجومی برانگیخت. البته این شادی دیری نپایید، زیرا بررسی‌های بیشتر، اخترشناسان را مطمئن کرد که فاصله این سیاره با ستاره مادرش بسیار کم است و دمای فوق‌العاده بالای سطح آن، مانع از شکل‌گیری حیات خواهد شد.

اعضای گروه هارپس در مراسم اعلام خبر کشف این 32 سیاره، ابراز امیدواری کردند که تا شش ماه دیگر بتوانند خبر کشف حداقل همین تعداد سیاره فراخورشیدی جدید را اعلام کنند. هدف نهایی این گروه، یافتن سیاره‌ای سنگی در منطقه قابل سکونت به‌دور ستاره مادرش است؛ جایی‌که دمای سیاره اجازه دهد آب مایع بر سطح آن وجود داشته باشد.

اخترشناسان بسیار امیدوارند که بتوانند تا چند سال دیگر و با استفاده از فناوری‌های پیشرفته‌تر، سیارات سبک‌تری مانند زمین را آشکار کنند. ناسا به‌تازگی تلسکوپ فضایی کپلر را به مدار زمین فرستاده است. این تلسکوپ با بررسی تغییرات نور رسیده از ستارگان، می‌تواند افت ناچیز نور ستارگان را وقتی سیاره‌ای زمین‌مانند از مقابل آنها عبور می‌کند، تشخیص دهد.

البته با استفاده از هر روش می‌توان بخشی از ویژگی‌های این سیارات را بدست آورد. تلسکوپ کپلر می‌تواند شعاع سیارات را اندازه‌گیری کند، درحالی‌که برای اندازه‌گیری جرم این ستاره باید از روش سرعت شعاعی و ابزارهایی مانند هارپس استفاده کرد. به همین دلیل است که اخترشناسان علاقمندند از تمام ابزارها و روش‌های موجود برای تعیین تمام ویژگی‌ها استفاده کنند.

 

[mira]

پاسخ : مطالب جالب نجومی-فیزیکی

خواهش می کنم.
راستی می دونستین زمین هر سال داره 3 سانتی متر از ماه دور می شه؟ هر کی دلیلش رو درست بگه یک مثبت جایزه می گیره! در ضمن تا پسفردا بیشتر وقت ندارین.

 

[mehran]

پاسخ : مطالب جالب نجومی-فیزیکی

خواهش می کنم.
راستی می دونستین زمین هر سال داره 3 سانتی متر از ماه دور می شه؟ هر کی دلیلش رو درست بگه یک مثبت جایزه می گیره! در ضمن تا پسفردا بیشتر وقت ندارین.

جدی میگی؟ خیلی باحاله که اگه اینجوری باشه...
من فردا از دبیر فیزیکمون که دکترای کیهان شناسی داره(!) می پرسم...

 

[nmejris@zan]

پاسخ : مطالب جالب نجومی-فیزیکی

خواهش می کنم.
راستی می دونستین زمین هر سال داره 3 سانتی متر از ماه دور می شه؟ هر کی دلیلش رو درست بگه یک مثبت جایزه می گیره! در ضمن تا پسفردا بیشتر وقت ندارین.

والا فکر مکینم کلا دلیلش باید همون اثرات انفجار بیگ بنگ باشه !!
همون طور که میدونین الان کل سیارات منظومه دارن هی از هم دور میشن و ازهم فاصله میگیرن !! و همه ی منظومه شمسی در حال انبساطه ! دور شدن ماه هم فکر کنم باید علتش با این انبساط عمومی یکی باشه !
اونجوری که من شنیدم انبساطی که الان وجود داره هنوز هم نتایجی از انفجار بیگ بنگ اولیه است . درسته ؟

 

[mehran]

پاسخ : مطالب جالب نجومی-فیزیکی

والا فکر مکینم کلا دلیلش باید همون اثرات انفجار بیگ بنگ باشه !!
همون طور که میدونین الان کل سیارات منظومه دارن هی از هم دور میشن و ازهم فاصله میگیرن !! و همه ی منظومه شمسی در حال انبساطه ! دور شدن ماه هم فکر کنم باید علتش با این انبساط عمومی یکی باشه !
اونجوری که من شنیدم انبساطی که الان وجود داره هنوز هم نتایجی از انفجار بیگ بنگ اولیه است . درسته ؟

آره حق با تویه.
اما اگه واقعا قضیه این باشه، ماه و زمین 2تا شون باید یه وری برن!! نه که هر سال 3 سانت دور بشن از هم!!
الان طول جهان 14،15 میلیارد سال نوریه دیگه، نه؟

 

[mira]

پاسخ : مطالب جالب نجومی-فیزیکی

مهران درست می گه بعدش هم انبساط عالم ربطی به دو جسم به این نزدیکی نداره.
بیشتر فکر کنین. امیدوارم موفق بشین

راستی نیما جان جوابت خیلی خوب بود.
موفق باشید

 

[mehran]

پاسخ : مطالب جالب نجومی-فیزیکی

آها فهمیدم!
فکر میکنم مربوز به نیروی گریز از مرکز ماه و اثر مقابلش با جاذبه و ماه باشه....

 

[mira]

پاسخ : مطالب جالب نجومی-فیزیکی

آها فهمیدم!
فکر میکنم مربوز به نیروی گریز از مرکز ماه و اثر مقابلش با جاذبه و ماه باشه....

اولا ما نیروی گریز از مرکز نداریم. ولی اثرات متقابل جاذبه ها جزئی از جواب هست. حالا این موجب چه پدیده هایی می شه؟ (راهنمایی از این واضحتر بلد نبودم. خیلی عالیه شما به نظر واقعا تیزهوشید.
پاینده باشید

 

[mehran]

پاسخ : مطالب جالب نجومی-فیزیکی

همون جزر و مد باید باشه فکر کنم...
اصلا اثر جاذبه ماه روی کل حیات زمین تاثیر داره....
ولی نمیتونم توضیح بدم چرا باعث میشه اینا از هم دور بشن...

 

[Amir.A]

پاسخ : مطالب جالب نجومی-فیزیکی

طی هفته‌های اخیر در محافل اینترنتی و در ایمیل‌های گروهی، داستانی قدیمی که روزنامه گاردین درباره طرحی عجیب منتشر کرده بود، دست به دست می‌چرخید و با این‌که چند سالی از اصل مطلب گذشته بود، اما پرسش‌های بسیاری را به وجود آورد.

این مقاله اشاره به طرحی می‌کرد که برخی مهندسان و دانشمندان فضایی برای مواجه با مشکل گرم شدن زمین از یک سو و از سوی دیگر برای نجات زمین در زمانی که خورشید تبدیل به غولی عظیم می‌شود ارائه و پیشنهاد کرده بودند با استفاده از نیروی دنباله‌دارها و سیارک‌ها مدار زمین را تغییر دهند و آن را جابه‌جا کنند. آیا چنین چیزی ممکن است؟ آیا می توان سیاره را جابه‌جا کرد؟ این مقاله نگاهی به این طرح و مشکلات آن و واقعیت‌هایی درباره آینده زمین دارد.

همه می‌دانیم زمین بر اثر فعالیت‌های بشر و بویژه سوزاندن سوخت‌های فسیلی که موجب آزاد شدن حجم انبوهی از گازهای گلخانه‌ای می‌شوند، شاهد افزایش دمای میانگین خود بوده است. پدیده‌ای که به گرمایش جهانی موسوم شده است و دانشمندان آن را یکی از مهم‌ترین و جدی‌ترین خطرهایی می‌دانند که نژاد بشر در طول تاریخ حضورش روی سیاره زمین با آن مواجه شده است. بسیاری از فعالان محیط زیست و دانشمندان، طرح‌های گوناگونی را برای فرار از این مشکل ارائه کرده‌اند. این مساله اگر مهار و کنترل نشود می‌تواند طی 2 تا 5 دهه آینده چهره سیاره ما را تغییر دهد و حتی موجب انقراض نسل‌های عظیمی شود که در نهایت دامن انسان را نیز خواهد گرفت، اما اگر بتوانیم از این خطر کوتاه مدت عبور کنیم، در آینده‌ای بسیار دورتر با فاجعه‌ای بزرگ‌تر مواجه خواهیم شد. خورشید ما با به پایان رساندن سوخت هیدروژنی خود از رشته اصلی ستاره‌ها (بخشی از زندگی خود که در آن مشغول سوزاندن هیدروژن و تولید انرژی بر اثر فرآیند همجوشی هسته‌ای هستند) خارج شده و طی فرآیندی آشوبناک به غول سرخی تبدیل می‌شود که در آن دوره که حدود 4 میلیارد سال آینده رخ می‌دهد، زمین را برشته خواهد کرد. چند سال پیش گروهی از مهندسان ناسا و دانشمندان، طرحی بلندپروازانه را برای رهایی زمین از هر دوی این مشکلات ارائه کردند که مقاله روزنامه گاردین نیز همین طرح را توصیف کرده بود.

این گروه برای نجات زمین به یکی از اصول ساده معادلات پرتابه‌ها پناه برده بودند. این روزها بسیاری از سفاین فضایی که عازم مقاصد گوناگون در منظومه شمسی هستند بخشی از نیروی پیشران خود را از سیاره‌ها می‌گیرند. در واقع مانوری با نام مانور قلابسنگ باعث می‌شود پرتابه مورد نظر با عبور در مداری مشخص از نزدیکی سیاره و دریافت بخشی از انرژی آن، اندازه حرکت خود را افزایش دهند و در عوض اندکی از اندازه حرکت سیاره می‌کاهد. با توجه به جرم کم پرتابه در برابر سیاره این افزایش اندازه حرکت برای پرتابه منبعی برای پیش رانش می‌شود در حالی‌که تاثیری چشمگیر روی سیاره نخواهد داشت. حال تصور کنید به جای آن‌که سفینه‌ای کوچک از کنار زمین عبور کند جرمی به مراتب بزرگ‌تر، مثلا دنباله‌داری غول‌پیکر یا سیارکی بزرگ به طور کنترل شده از کنار زمین عبور کند و همین اتفاق را تکرار کند در این صورت و اگر عبورهای به طور مکرر تکرار شوند، سرعت چرخش زمین در مدار خود به دور خورشید کاهش می‌یابد و براساس قوانین مداری برای آن‌که مدار خود را پایدار کند به منطقه‌ای دورتر رانده می‌شود؛ جایی خنک‌تر که عمر زمین را می‌تواند هنگام تبدیل خورشید به غول سرخ نیز اندکی در حد چند میلیارد سال ناقابل افزایش دهد.

ایده‌پردازان پیشنهاد کرده بودند با نصب راکت‌های ویژه‌ای روی سطح سیارک‌ها و دنباله‌دارهایی که از دوردست‌های منظومه شمسی به دیدار خورشید می‌آیند، آن را در مسیری کنترل شده قرار دهند تا با عبور از زاویه‌ای مشخص و تعیین شده بدون آن که در دام گرانش زمین افتاده و با زمین برخورد کنند، این مانور را انجام دهند.

ظاهر طرح اگرچه به نظر ساده می‌آمد؛ اما در عمل با ده‌ها مشکل مواجه بود. یکی از مسائلی که در این طرح بدان توجه نشده بود، وضعیت ماه در این تغییر مدار بود. با تغییر مدار زمین، مدار ماه نیز دچار آشفتگی می‌شود و احتمال فراوان وجود دارد که ماه برای همیشه از مدار زمین فرار کند و شب‌های زمین را تیره بگذارد؛ ولی این موضوع در برابر مشکلات دیگر چیز مهمی به حساب نمی‌آمد. مشکل بزرگ دیگری که پیش روی این طرح وجود دارد، به شکار دنباله‌دارها و سیارک‌ها مربوط می‌شود.

در دوران ما، یکی از خطرهای بالقوه ولی بسیار مصیبت‌باری که زمین را تهدید می‌کند، احتمال برخورد سیارک و دنباله‌دارها با زمین است. چنانچه چنین برخوردی که به گفته محققان پیش از این نیز بارها رخ داده و حتی مظنون اصلی در انقراض نسل دایناسورها به شمار می‌رود، بار دیگر رخ دهد، بخش بزرگی از تمدن از میان خواهد رفت و اگر ابعاد جرم برخوردکننده بزرگ باشد، شاید کل نسل انسان را نیز نابود کند. به همین دلیل ناسا و دیگر سازمان‌های پیشروی فضایی، طرح‌های متعددی را برای بررسی اجرامی که از نزدیکی زمین عبور می‌کنند، مطرح کرده‌اند؛ طرح‌هایی مانند NEAR و NEAT هستند؛ اما همه این طرح‌ها از یک مشکل مشترک رنج می‌برند، این که معمولا طرح‌ها تنها زمان کوتاهی پیش از عبور آن جرم از نزدیکی زمین می‌توانند آن را شناسایی کنند. در این حال هیچ شانسی برای انجام عمل دفاع موثر باقی نمی‌ماند. برخلاف فیلم‌های هالیوودی در صورت بروز چنین رویدادی، کاری از انفجارهای هسته‌ای یا سفینه‌های نجات زمین برنمی‌آید؛ چراکه برای منحرف کردن مسیر یک دنباله‌دار شما به سال‌ها وقت و فناوری نیاز دارید که هنوز وجود ندارد.

یکی از ایده‌ها، پوشاندن یا رنگ کردن سطح دنباله‌دار با جسمی است که ضریب بازتاب متفاوتی داشته باشد تا نور خورشید بتواند آن را منحرف کند؛ اما این کار زمانی موفق می‌شود که شما چند هزارسالی فرصت داشته باشید که ندارید. حالا فرض کنید ما به پیشرانی دست یافته باشیم که بتواند سیارکی را کنترل کند. چگونه باید آن را در زمان مناسب به دنباله‌دار رساند و روی آن سوار کرد؟ اگر به فرض همه این مراحل با موفقیت انجام شود، کافی است یکی از پیشران‌های فرضی، تنها کسری از ثانیه دیرتر یا زودتر از محاسبات روشن شوند و یا اثر یکی از اجرام کوچک منظومه شمسی که در راه این دنباله‌دار یا سیارک قرار دارد، محاسبه نشده باشد تا این جرم به جای عبور از کنار زمین با آن برخورد کند.

چنین مشکلاتی باعث می‌شود چنین طرحی در زمره طرح‌های علمی تخیلی قرار بگیرد و برای خنک کردن زمین بیشتر به فکر اهرم‌هایی بود که با مشارکت مردم و دولت‌ها و استفاده درست از منابع در دسترس وجود دارد.

البته یک واقعیت دیگر نیز وجود دارد؛ هم‌اکنون نیز زمین در حال دور شدن از خورشید است. بله تعجب نکنید. براساس تحقیقات یک گروه بین‌المللی، زمین به طور متوسط در هر سال 15 سانتی‌متر از خورشید دور می‌شود که البته عدد بزرگی به شمار نمی‌رود؛ اما دلیل آن مورد مناقشه قرار دارد. گروهی از دانشمندان ژاپنی، یکی از بهترین توضیحات را در این زمینه ارائه کرده‌اند و معتقدند تغییرات نیروهای کشندی که در سیستم زمین و ماه باعث دور شدن ماه از زمین می‌شوند، موجب دور شدن زمین از خورشید نیز می‌شوند. البته این دور شدن بسیار ناچیز است و ربطی به طرح تخیلی محققان ندارد و دردی از گرمایش زمین هم دوا نمی‌کند و برای این موضوع خود ما انسان‌ها که این مشکل را درست کرده‌ایم، باید فکری برای حل آن کنیم

فکر کنم پاسخ سوال گذشته هم در درون متن یافت گردد.

× ترکیب دو پست متوالی

 

[mira]

پاسخ : مطالب جالب نجومی-فیزیکی

همون جزر و مد باید باشه فکر کنم...

بله نیروی سیستم ماه و زمین به خاطر اصطکاک بین آب دریا ها هنگام جزر و مد کاهش می یابد. خیلی عالی بود.

البته یک واقعیت دیگر نیز وجود دارد؛ هم‌اکنون نیز زمین در حال دور شدن از خورشید است. بله تعجب نکنید. براساس تحقیقات یک گروه بین‌المللی، زمین به طور متوسط در هر سال 15 سانتی‌متر از خورشید دور می‌شود که البته عدد بزرگی به شمار نمی‌رود؛ اما دلیل آن مورد مناقشه قرار دارد. گروهی از دانشمندان ژاپنی، یکی از بهترین توضیحات را در این زمینه ارائه کرده‌اند و معتقدند تغییرات نیروهای کشندی که در سیستم زمین و ماه باعث دور شدن ماه از زمین می‌شوند، موجب دور شدن زمین از خورشید نیز می‌شوند. البته این دور شدن بسیار ناچیز است و ربطی به طرح تخیلی محققان ندارد و دردی از گرمایش زمین هم دوا نمی‌کند و برای این موضوع خود ما انسان‌ها که این مشکل را درست کرده‌ایم، باید فکری برای حل آن کنیم

ببخشید نیرو های کشندی نمی دونم چیه توضیح بدین لطفا.
حالا یک سوال دیگه در حد المپیاد :
در این حالت چند سال طول می کشه تا ماه از مدارش خارج شه؟ یک هفته وقت دارین.

 

[Amir.A]

پاسخ : مطالب جالب نجومی-فیزیکی

المپياد. نجوم. جهاني
سمنان - مرحله آزمون رصدي سومين المپياد جهاني نجوم و اختر فيزيك پنجشنبه شب با شركت ‪ ۱۰۰‬دانش آموز ‪ ۲۰‬كشور جهان بر بام كاروانسراي ده نمك گرمسار برگزار شد.

دبير اجرايي اين المپياد به خبرنگار ايرنا گفت: اين مرحله از آزمون از ساعت ‪ ۲۱‬ديشب آغاز شد و تا بامداد روز جمعه ادامه يافت.

يعقوب حسين زاده گفت: براي انجام اين مرحله از آزمون ‪ ۲۰‬دستگاه تلسكوپ مجهز به همراه تجهيزات لازم بر بام كاروانسراي شاه عباسي ده نمك گرمسار مستقر شد و با اختصاص يك تلسكوب به هر گروه از دانش آموزان اين آزمون برگزار شد.

هر نفر از دانش آموزان شركت‌كننده در اين آزمون مجاز به انجام فعاليتهاي رصدي در مدت ‪ ۳۰‬دقيقه بود.

وي افزود: المپياد جهاني نجوم و اختر فيزيك در سه مرحله برگزار مي شود كه شامل آزمون تئوري متشكل از ‪ ۱۸‬سوال، آزمون رصدي و آزمون كتبي مبني بر تجزيه و تحليل داده‌هاي رصدي است.

وي گفت: مرحله تئوري اين آزمون در تهران برگزار شد و به دليل شرايط بسيار مناسب منطقه كوير و ده نمك گرمسار براي رصد ستارگان مرحله رصدي اين المپياد در كاروانسراي ده نمك گرمسار برگزار شد.

دبير اجرايي سومين المپياد نجوم و اختر فيزيك گفت: اين المپياد كه از بيست و پنجم مهرماه در تهران آغاز شده است تا چهارم آبانماه ادامه دارد.

از هر كشور شركت‌كننده يك تيم پنج نفره به همراه دو عضو هيات علمي در اين المپياد كه با ميزباني ايران در حال برگزاري است شركت دارند.

كاروانسراي ده نمك در ‪ ۳۰‬كيلومتري گرمسار و در حاشيه محور اصلي تهران - مشهد واقع است.

 

[mira]

پاسخ : مطالب جالب نجومی-فیزیکی

انشاء الله سال دیگه به اتفاق شرکت کنیم.
موفق باشید

 

[Amir.A]

پاسخ : مطالب جالب نجومی-فیزیکی

سال 2009 در بزرگداشت چهارصدمین سال اولین تلسکوپ جهان به دست گالیه به عنوان سال نجوم انتخاب شد. در مدت 400 سال پس از اختراع و ساخت این تلسکوپ که قطر آینه اش تنها دو سانتیمتر بود قطر آینه تلسکوپها امروزه به 42 متر رسیده است.

گالیه در قرن هفدهم میلادی محاسبه کرد که زمین کروی است. کلیسای آن روز که به اندیشه های بطلمیوسی پایبندی تعصب آمیزی داشت این ادعای گالیله را رد کرد و از این دانشمند فلورانسی خواست که نظریه مسطح بودن زمین را تائید کند. هر چند تاریخ نجوم غرب امروزه گالیله را به عنوان اولین کسی می شناسد که تئوری کروی بودن زمین را مطرح کرد اما این ابوریحان بیرونی بود که در قرن 10 میلادی (هفت قرن پیش از گالیه) نه تنها کروی بودن زمین را اثبات کرد بلکه توانست شعاع کره زمین را هم اندازه گیری کند به طوری که امروزه دانشمندان با در اختیار داشتن آخرین پیشرفتهای علمی و فناوری شعاع زمین را تنها با 15 کیلومتر اختلاف اندازه گیری کرده اند.

همچنین درحالی که اولین تلکسوپ مدرن در سال 1609 به دست گالیله ساخته شد و سالها طول کشید تا رصدخانه ها در غرب ایجاد شوند در سال 1261 میلادی (حدود چهار قرن پیش از گالیله) رصدخانه مراغه به سفارش دانشمند بزرگ ایرانی خواجه نصیرالدین توسی ساخته شد. در این رصدخانه عظیم انواع مختلف دستگاههای سنتی ستاره شناسی از جمله ذات ‌الربع دیواری به شعاع ۴۳۰ سانتیمتر، کره‌ های ذات ‌الحلق، حلقه انقلابی، حلقه اعتدالی و حلقه سموت نصب شده بودند.

تلسکوپ دستگاهی است که به علم کمک می کند تا حقایق کیهان را رصد کند. در حقیقت هیچ علمی با دستگاه خود شناخته نمی شود. این درحالی است که نماد واضح و مشخص ستاره شناسی تلسکوپ است و نجوم تنها علمی است که با دستگاه علمی خود معرفی می شود.

اولین تلسکوپ مدرن را که در واقع یک دوربین نجومی ابتدایی بود گالیله ساخت و اولین رصد خود را در 30 نوامبر 1609 انجام داد. همچنین ساختار هیچ دستگاه علمی به اندازه تلسکوپ ساده نیست. یک لنز یا یک آینه نور را جمع آوری و متمرکز می کند. سپس یک لنز دیگر تصویر را بزرگنمایی کرده و امکان دیدن آن چیزی را فراهم می کند که چشم انسان به تنهایی هرگز قادر به دیدن آن نیست.

به گزارش مهر، اما اگر تلسکوپ که به این سادگی متولد شده همچنان اصل کاربرد خود را حفظ کرده است در طول زمان رشد نمی کرد هرگز نمی توانست راهی را باز کند که از آن راه انسان به فضا سفر کرد. در حقیقت با ورود الکترونیک در ساخت تلسکوپها گامهای مهمی در جهت رشد و توسعه این دستگاه ساده اما مهم برداشته شد.

همچنین امروزه تلسکوپها به روباتهایی متصل شده اند که در فضا به کشف و رصد منظومه شمسی و عمق آسمان می پردازند. این تلسکوپهای روباتیک نه تنها در نور مرئی بلکه در طیف تمام پرتوهای الکترومغناطیس نیز رصدهای خود را انجام می دهند.
امروزه در بزرگداشت دانشمندانی چون گالیله و نیوتن نمونه های نمادینی از دستگاههای ساده ای که آنها ساخته بودند بازسازی شده اند به طوری که یک کپی از تلسکوپ آینه ای که نیوتن ایده آن را داد و یک نسخه از دوربین چشمی گالیله ساخته شده است.

امروزه مهمترین تلسکوپهای دنیا را آژانسهای فضایی اروپا و آمریکا (اسا و ناسا) تولید می کنند و در حال حاضر بزرگترین تلسکوپ دنیا "تلسکوپ بسیار عریض" (VLT) نام دارد که در روی کوهستان "پارانال" واقع در شیلی نصب شده است. در VLT چهار آینه استوانه ای هر یک به طول 2/8 متر نور را جمع آوری می کنند. قدرت تمام این آینه ها برابر با قدرت یک تلسکوپ با قطر آینه 15 متری است.

این درحالی است که دنیای نجوم به این دستگاه اکتفا نمی کند و در تلاش است تا در دهه های آینده تلسکوپهایی با قطر 24، 30 و 42 متر نیز بسازد.

این تلسکوپها در جمع آوری نوری که خبرهایی را از کیهان می آورد نسبت به تلسکوپهای امروزی از 3 تا 10 برابر قدرتمندتر خواهند بود. تلسکوپ با قطر آینه 42 متری که قرار است به دست دانشمندان اروپایی ساخته شود، "تلسکوپ بی نهایت عریض اروپا" (ELT) نامگذاری شده است.

در حال حاضر چشمهای استوانه ای دیگری نیز به سوی آسمان خیره شده اند که از آن جمله می توان به دو تلسکوپ "کک" با آینه مرکب هر یک به قطر 10 متر اشاره کرد که در رصدخانه "مائونا کئا" در جزایر هاوایی قرار دارند. تلسکوپ اسپانیایی با آینه 4/10 متری نیز از مدتی قبل در جزایر قناری وارد عمل شده و تلسکوپ عریض دو چشمی از دو آینه هر یک به طول 4/8 متر نیز در آریزونا ساخته شده است.

تلسکوپ VLT که در حال حاضر لقب بزرگترین تلسکوپ دنیا را یدک می شود، در شب بین 25 و 26 می 1990 اولین چشم خود را گشود. اولین آینه 2/8 متری این تلسکوپ "آنتو" نام دارد. "آنتو" در زبان بومیان ساکن کوههای آند به معنی "خورشید" است. در ادامه، دومین آینه به نام "کوئین" به معنی "ماه"، سومین آینه به نام "ملیپال" به معنی "صلیب جنوبی" و سرانجام چهارمین آینه به نام "یپون" به معنی "ونوس" چشم باز کردند.

فعالیت تحقیقاتی سه آینه دیگر از آوریل 1999 آغاز شد. از آن زمان تا آغاز سال 2008 تعداد مقالات نجومی که به کمک VLT انجام شد به بیش از 2 هزار و 200 رسید که از این تعداد بیش از 500 مقاله تنها در سال 2007 منتشر شد.

"پیشنهادات" (propose) علمی که همه ساله بر پایه استفاده از تلسکوپ VLT ارائه می شوند در حدود هزار و 500 است که این تعداد شش برابر بیشتر از پیشنهاداتی است که امکان بررسی آنها وجود داشته باشد.

بیشترین مقولاتی که چشمهای VLT به دنبال آنها می گردند شامل تکامل کهکشانها تا ماده و انرژی تاریک است که به نظر می رسد 95 درصد از جهان را ساخته اند. همچنین ابرنواختران و سیاه چاله های غول پیکر، اسرار لامپهای گامایی و کشف کهکشانهای اطراف ستارگان دیگر از دیگر مقولات مورد توجهی است که با این تلسکوپ بررسی می شوند.

قطر چشم اولین تلسکوپی که به دست گالیه ساخته شد تنها دو سانتیمتر بود که تنها توانست به ماه نگاه کند، درحالی که چشمهای 42 متری تلسکوپهای آینده قادر خواهند اعماق کیهان را به انسان نشان دهند، با وجود این نباید هرگز از یاد برد که پایه های نجوم به دست ستاره شناسان و دانشمندان بزرگ ایرانی بنا نهاده شد


خبر گزاری مهر

 

[mira]

اولا یک مساله ای هیچ می دونستین گالیله اولین کسی نبود که تلسکوپ رو ساخت؛ بلکه اولین کسی بود که از اون برای مقاصد نجومی استفاده کرد؟
همچنین می دونستین تلسکوپ های کک1&2 با اینکه هر کدوم از اون ها 10.2 متر قطر دهانه دارن از تلسکوپ هابل با قطر دهانه ی 2.4 متر به مراتب ضعیف ترند؟
و اینکه هابلسال دیگه بازنشسته می شه و یک تلسکوپ 10.6 متری جاش رو در مدار می گیره؟
و همچنین اینکه تا دو سال دیگه تلسکوپ 3 متری ایران افتتاح می شه ولی ما اختر فیزیکدان حرفه ای برای استفاده از اون نداریم؟
پس تقاضا می کنم بیایید برای ارتقای هر چه بیشتر نجوم حرفه ای توی میهن عزیزمون بیشتر تلاش کنیم. از شما هم آقای امیر.ا صمیمانه تشکر می کنم.
موفق باشید

 

[Amir.A]

پاسخ : مطالب جالب نجومی-فیزیکی

فضا- همشهري آنلاين:
ستاره‌شناسان قديمي‌ترين رويداد در زمان گذشته را مشاهده‌ و نور يك ستاره را اندازه‌گيري كرده‌اند كه 13 ميليارد سال پيش،‌ درست در هنگام برآمدن كيهان منفجر شده است

به گزارش خبرگزاري رويترز؛‌ اين دانشمندان يك فوران پرتوهاي گاما به نام GRB 090423 را رديابي كردند، تا نور ساطع‌شده از انفجار يك ستاره عظيم را 630 ميليون سال پس از انفجار بزرگ - كه كيهان را به و جود آورد- ببينند.

گزارش اين دانشمندان در روز چهارشنبه 28 اكتبر (6 آبان) در ژورنال Nature منتشر شده است.

دو گروه مجزا ميزان انتقال به سرخ (redshift) اين شيء را حدود 8.2 ارزيابي كردند. انتقال به سرخ اعوجاج نور هنگام عبور آن از ميان فضا و زمان است. اين پديده را به اوج‌ و فرود صداي قطار هنگام نزديك شدن و دور شدن به شنونده تشبيه مي‌كنند.

نيال تنوير و همكارانش از دانشگاه لايسستر انگليس گزارش كردند اين ميزان بالاي انتقال به سرخ - بالاترين ميزان ثبت‌شده تا به حال - نشان مي‌دهد كه اين انفجار هنگامي رخ داده است كه كيهان كمتر از 5 درصد عمر كنوني‌اش را داشت.

بينگ ژانگ از دانشگاه نوادا در تفسيري بر اين يافته‌ها نوشت: "انتقال به سرخ اندازه‌گيره‌شده براي فوران GRB 090423 به معناي آن است كه اين انفجار هنگامي رخ داده است كه كيهان 9 بار كوچكتر از اندازه فعلي‌اش بود- بنابراين زمان وفوع اين رويداد را مي‌توان حدود 630 ميليون سال پس از انفجار بزرگ تعيين كرد."

او افزود: "فوران‌هاي پرتو گاما از شديدترين انفجارها در كيهان هستند."

"تصور بر اين است كه اين انفجارها با تشكيل سياهچاله‌هاي در اندازه ستاره‌ها يا ستاره‌هاي نوتروني به سرعت در حال چرخش، به شدت مغناطيسي‌ در هنگام رويدادهاي كاتاكليسميك cataclysmic مانند فروريزي يك ستاره عظيم يا به هم پيوستن دو شي‌ء ستاره‌اي فشرده همراه است."

در اين مورد، مرگ ستاره در مدت‌ها پيش آنقدر درخشان بوده است كه حتي كهكشان‌ها را تحت‌الشعاع قرار دهد، و به دانشمندان كمك خواهد تا آنچه را در روزهاي اوليه پيدايش كيهان رخ داد،‌درك كنند.