این سیکل رانکین که اولا ساده ترین نوع سیکل به حساب میاد و توی نیروگاه ازش الهام میگیرن چون راندمانش یه چیزی حدود ۲۰ درصده و زیاد نیست عملا و صد درصد همین حجم زیاد رو اولا بویلرای نیروگاه اینقدری بزرگ هستن که میتونن این حجم زیاد رو بخار کنن اما یه بحثی که هست اینه که سیکلایی که استفاده میکنیم اصلا مثل حالت ایده آلشون نیست و یه بحثی اینجا میاد وسط به اسم بازگشت ناپذیری مثلا افت فشار لوله ها بازگشت ناپذیری به حستب میاد یا داغ شدن توربین ییا پمپ خودش بازگشت ناپذیریه برای همین میان انحراف از سیکل واقعی براش تعریف و حساب میکنن که با قانون دوم ترمودینامیک انجامش میدن.راجب بالا بردن فشار دقیقا درست گفتی میان یا فشار رو توی بویلر میبرن بالا یا میان دما و فشار داخل کندانسور و میارن پایین که راندمان سیکل و ببرن بالا اما این بالا بردن فشار بازم محدودیت داره
همزمان توی نمودار TS تو هرچی فشار و بیشتر ببری بالا متناسب باهاش دما هم میره بالا و این بازم به پره های توربین آسیب میزنه برای همین میان معمولا به طراحای سیکل نیروگاه توان خروجی توربین و میدن و اون طراح سیکل میاد تمام تغییرات فرایندش و رو حساب توربین انجام میده
هر پمپی یه راندمانی داره که بر اساس اون میان کار واقعیش رو حساب میکنن:
راندمان پمپ= کار پمپ در سیکل ایده آل تقسیم بر کار واقعی
و راندمان خود توربین دقیقا معکوس این نسبته
حالا که کار واقعی هرکدوم و حساب کردی دوباره میزاری توی قانون اول ترمودینامیک و درنهایت میزاری توی فرمول راندمان کل که توی رانکین معمولی یه چیزی حول هوش ۲۰ ۲۲ درصده
حالا ادامش میگم چجوری راندمانشو میبرن بالا
پ.ن: توی پایین آوردن دما و فشار کندانسور چون سیال دوفازی بیشتری داریم همین باعث خوردگی پره های توربین میشه و اینم محدودیت داره
