آیین دوست‌یابی

  • شروع کننده موضوع شروع کننده موضوع Admin2
  • تاریخ شروع تاریخ شروع
میشه اول اگه کسی رو مناسب دیدید باهاش تو جاهای شلوغ تر از یه دوستیِ دو نفره مثل گروه و ‌‌‌ ... قرار بگیرید و ازش شناخت پیدا کنید ؛ در نهایت اگه دیدید میتونید باهاش ارتباط بگیرید با استفاده از همون اندک شناختی که پیدا کردید ، باهاش سر بحث رو باز کنید ؛
مثلا در مورد شغلش ، رشته ش ، علاقش یا ‌.‌..
یواش یواش بعد از دو سه بار سر بحث باز کردن میتونید نقاط مشترک پیدا کنید ، و اول تبدیل به یه دوستی ساده ش کنید و اگه بعد یه مدت صلاح دیدید رفاقتش کنید :)
+ ولی احترام و کور نکردن ذوق طرف و نگه داشتن حد و مرزها یه رکنِ تو دوستی ها ؛ بخصوص اگه قراره کسی رو جذب کنید
 
سلام
شما چجوری دوست پیدا می کنید؟ چجوری باید دوست پیدا کرد؟ رل زدن منظورم نیست ها.
اسم تاپیک رو از یه کتاب برداشتم راجع به همین موضوع.
اپلیکیشن همدم، ارتباط دوستانه و عاطفی شرعی. دارای امکانات بسیار زیاد و قابلیت مچ کردن افرادی با سلائق یکسان
 
تجربه‌ی شخصی من و روش تکراریم که همچنین روی آرمین هم پیاده‌سازی شده این بوده که به سمت شخص رفته، اندکی مسخره‌فروشی باز می‌کنیم و دستش می‌اندازیم تا بخندد و یا بخندیم، موسیقی مورد علاقه‌اش را می‌پرسیم و بعد می‌گوییم آیا شیرموز و فرنی دوست دارد یا خیر، با دقت یادداشت می‌کنیم و سپس شماره‌اش را گرفته و ساعت ۳ شب با او تماس می‌گیریم تا راجع به این که "پشه‌ها روز ها کجا می‌روند" و "زانوی پنگوئن کجاست" سوال بپرسیم.
 
با من دوست میشی؟
 
نمیدونم واقعا. واقعا نمیدونم. ولی فقط و فقط یه نفر رو دارم الان از دوران مدرسه...
 
معمولا تو مجازی دوست میشم. از حرفاش خوشم بیاد سعی میکنم باهاش ارتباط بگیرم، ینی باهاش حرف بزنم. درمورد موضوعاتی که حرف میزنه و در نظرشه حرف میزنم. هرچی بیشتر حرف بزنم، بیشتر نزدیک میشم و بعد یه مدت میبینم باهاش دوست شدم.

تو دنیای واقعی سخت تره برام. همیشه یه گاردی هست که نمیتونم زیاد نزدیک بشم. خوبی مجازی اینه که میتونی بری حرفای یک سال اخیرش رو بخونی و یه چیزی دستت بیاد، اما غیر مجازی تو فقد حال طرف رو می‌بینی و نمیتونی درک کنی آیا باهاش اشتراکی داری یا نه.
 
وجود داشتن هدف یا مسیر مشترک
برقراری ارتباط
افزایش صمیمت
درصورت تمایل طرفین گسترش به سایر ابعاد زندگی
 
من به واسطه محل نشستن سر کلاسا دوستانی در طول این دو ترم گذشته پیدا کردم که یکجورایی به قولی اهداف مشترک داریم و حدودا اخلاق و معیار هامون نزدیکه ما کم کم به خاطر سلام و احوالپرسی روزانه تو کلاس های مشترک با هم دوست شدیم
ولی خب اگه منظورتون از این صمیمی تره باید بگم حداقل سیصد ساعت همنشینی لازمه (اینو جایی خونده بودم) بعد هم آدمی که فارغ از از هر ویژگی خوب و بدی شما رو خالصانه دوست داشته باشه واقعا نایابه
البته از چنین گوهران نایابی رو که در واقع میتونم بگم خدا برام فرستاده دوست عزیزیه که از کلاس هفتم که پیش هم نشستیم تا الان مثلش رو ندیدم (وااو ۹ سال شده) و واقعا واقعا احساس میکنم خواهر گمشدمه همیشه از خدا میخوام خوشبخت ترین باشه به خاطر خوبی بی چشم‌داشتی که به من داشته و داره
 
توی یک محیط جدید که اولین بار وارد شدم هرکی سمت چپ یا راست صندلی من بشینه میشه دوستم.
 
Back
بالا