تبعیض در حقوقِ قومیت‌ها

[Amin rouhi]

سلام .
به جای جواب تک کلمه ای ، فکر کنید صندلی داغه به این سوال ها جواب بدید :)
اول این‌که اصلا قومیت چیه ؟ ملت چیه ؟ ملیت چیه ؟ فرضا ؛ فارس ها چون حکومت داشتند ملت‌اند ولی ترک‌ها و کرد‌ها نه ؟
و در ادامه ؛ به نظرتون چرا ما در موردِ اقلیت های قومی تبعیض داریم ؟
پیشینه و بستر تاریخی‌ش چیه ؟ چرا تا الان ادامه پیدا کرده ؟ با همین روند ، آینده چی میشه ؟
در چه حوزه‌ هایی تبعیض داریم ؟ فرهنگی ؟ اقتصادی ؟ سیاسی ؟ اجتماعی ؟
قانونِ اساسی مون در این زمینه چی می‌گه ؟ قابل قبوله یا منشا تبعیض ؟ چه تغییراتی باید در اون ایجاد بشه ؟

جعبه متن مخفی: اصولِ های مرتبط قانون اساسی

اصل ۱۵ : زبان و خط رسمي و مشترك مردم ايران فارسي است‌. اسناد و مكاتبات و متون رسمي و كتب درسي بايد با اين زبان وخط باشد ولي استفاده از زبان هاي محلي و قومي در مطبوعات ورسانه‌هاي گروهي و تدريس ادبيات آنها در مدارس‌، در كنار زبان ‌فارسي آزاد است‌.
اصل ۱۹ : مردم ايران از هر قوم و قبيله كه باشند از حقوق مساوي برخوردارند و رنگ ، نژاد ، زبان و مانند اين ها سبب امتياز نخواهد بود.

اگر تبعیض‌ها ادامه پیدا کنه چه اتفاقی می‌افته ؟ یا ، چه لزومی داره برای رفع این نابرابری تلاش کنیم ؟
امنیتِ ملی چه ارتباطی با حقوقِ قومیت ها داره ؟
چه راهکاری برای رفعِ این مقوله پیشنهاد می‌دید ؟ باید چیکار کنیم ؟
+ تجربه‌ای اگر دارید ...
@Pan ندیدم که تاپیکِ مشابهی باشه . لطفا اگر بود زحمت می‌کشید این رو حذف کنید ؟

 

[صوراسرافيل]

ملت ما شامل همه قوميت ها اعم از ترك و كرد و فارسه و كسي حق توهين به اونا رو نداره .ما همه فارغ از قوميت و زبان همه ايرانى هستيم و كسى حق توهين به قوميت ديگه رو نداره

 

[Chillax]

ایران دارای بسیاری قومیت هست،اما بیشترشون زبان فارسی یا اصلیشونه یا قومیتشون اکثرا فارسی بلدند،اما اینجا لهجه اون قومیت خاص میتونه باعث به سخره گرفته شدن بشه،مثلا فارسی رو با لهجه لری(؟)یا ترکی حرف زدن و...
من اصلا با اینجور مسخره کردن ها موافق نیستم،افرادی که این هارو به سخره میگیرن شاید فکر کنن که بامزه اس و...،اما برای بعضیا خیلی ناراحت کننده اس و واقعا خوشحال نیستن،مثلا همین فردی که با لهجه ترکی درباره حیوان آزاری توی شهرش داشت صحبت میکرد و خیلیا میگفتن و میخندیدن،اما بعضی ها که از خود قومیت ترک بودند بسیار ناراحت شدند و فکر میکردند که آبرو اونها با این به اصطلاح جوک از بین رفته
مردم درحالی به این موضوع میخندیدن که اصلا کارهایی که اون فرد کرد(جلوگیری از حیوان آزاری)رو اصلا چیزی در نظر نگرفتن...

 

[hos-killer]

قضیه فراتر از ساختن چهارتا جوکه ...
وقتی حکومت و رسانه ها طوری رفتار میکنن که انگار بقیه ادم. محسوب نمیشن و فقط زبان فارسی زبانیه که کلاس داره و بقیه زبان ها زبان عقب اقتاده هاست همین میشه دیگه

 

[موازی]

قضیه خیلی فراتر از مسخره کردن لهجه هست. کلا همه دوست دارن همدیگرو سر هر نکته ای مسخره کنن. بعدم میگن طرف جنبه نداره!
مگه هدف از حرف زدن و بیان کلمات چیزی بیشتر از ارتباط هست؟ تا وقتی که مفهوم حرف کسی رو فهمیدیم حق هیچ توهین و شوخی ای نداریم.
کلا به نظرم شوخی کردن چیز خوبی نیست

 

[maleck :)]

من هی نمیخواستم وارد این بحث بشم، هی نشد.

شوخی کردن و مسخره کردن در برابر تبعیضی که وجود داره واقعا چیزی نیست.
تو کشور 85 میلیونیمون، 48 درصدشون به زبانی غیر از زبان مادریشون تحصیل میکنن و تنها 52 درصد به زبان مادریشون تحصیل میکنن.
برای حفظ و آموزش زبان 48 درصد جمعیت کشور هزینه ای نمیشه. نه سازمانی وجود داره نه برنامه ای وجود داره و نه تلاشی میشه.
حجم اقتصاد مرکز (قوم فارس) نسبت به جمعیتش خیلی بیشتر از حجم اقتصاد سایر اقوام نسبت به جمعیتشونه. (منظورم از حجم اقتصاد، سرمایه گذاری دولت برای توسعه شون، درصد بیکاری و اشتغال و صنایع بزرگ و کوچک و ... است).

 

[موازی]

من هی نمیخواستم وارد این بحث بشم، هی نشد.

شوخی کردن و مسخره کردن در برابر تبعیضی که وجود داره واقعا چیزی نیست.
تو کشور 85 میلیونیمون، 48 درصدشون به زبانی غیر از زبان مادریشون تحصیل میکنن و تنها 52 درصد به زبان مادریشون تحصیل میکنن.
برای حفظ و آموزش زبان 48 درصد جمعیت کشور هزینه ای نمیشه. نه سازمانی وجود داره نه برنامه ای وجود داره و نه تلاشی میشه.
حجم اقتصاد مرکز (قوم فارس) نسبت به جمعیتش خیلی بیشتر از حجم اقتصاد سایر اقوام نسبت به جمعیتشونه. (منظورم از حجم اقتصاد، سرمایه گذاری دولت برای توسعه شون، درصد بیکاری و اشتغال و صنایع بزرگ و کوچک و ... است).

دولت سرمایه نداره رو چیزای مهم تری مثل بهداشت تو مناطق دورافتاده سرمایه گذاری کنه. طبیعیه که واسه زبان های قومی کاری نکنه! رو همون فارسی هم درست و حسابی سرمایه گذاری نمیشه چه برسه به این همه زبان و گویش... نسبت به ده سال پیش ببینید چقدر زبان تغییر کرده.
به نظرم منطقی هست که یه زبان واحد تو کشورمون داشته باشیم که همه بتونن از اون طریق با هم ارتباط برقرار کنن. اگه نسبت به آموزش فارسی اهمال بشه قطعا یه فارس و یه ترک نمیتونن با هم ارتباط برقرار کنن.
به نظرم تبعیضی نیست. تا زمانی که فرد تو همون شهر خودشون هست مشکلی نمیبینه(همه با همون زبون حرف میزنن و کارشون راه میفته) ولی به محض اینکه میاد یه شهر دیگه و میبینه مردم دارن دستش میندازن بهم میریزه.

 

[əlireza]

دولت سرمایه نداره رو چیزای مهم تری مثل بهداشت تو مناطق دورافتاده سرمایه گذاری کنه. طبیعیه که واسه زبان های قومی کاری نکنه! رو همون فارسی هم درست و حسابی سرمایه گذاری نمیشه چه برسه به این همه زبان و گویش... نسبت به ده سال پیش ببینید چقدر زبان تغییر کرده.
به نظرم منطقی هست که یه زبان واحد تو کشورمون داشته باشیم که همه بتونن از اون طریق با هم ارتباط برقرار کنن. اگه نسبت به آموزش فارسی اهمال بشه قطعا یه فارس و یه ترک نمیتونن با هم ارتباط برقرار کنن.
به نظرم تبعیضی نیست. تا زمانی که فرد تو همون شهر خودشون هست مشکلی نمیبینه(همه با همون زبون حرف میزنن و کارشون راه میفته) ولی به محض اینکه میاد یه شهر دیگه و میبینه مردم دارن دستش میندازن بهم میریزه.

همین گفتار شما نژادپرستانه‌ست. به چه صورت؟ همینکه میگی دولت پول برای سرمایه‌گذاری بر روی زبان فارسی نداره چه برسه به سایر زبان‌ها. خب یعنی شما معتقدی زبان فارسی ارجحیتی نسبت به سایر زبان‌ها داره. در واقع اگر دولت پول سرمایه‌گذاری داشته باشه اولویت زبان فارسیه. حال جدای اینکه در صد سال گذشته بودجه‌های زیادی صرفا برای گسترش زبان و ادبیات فارسی شده.

کسی منکر وجود زبان میانجی میان گروه‌های اتنیکی و جمعیت‌های زبانی در ایران نیست. این زبان میتونه هر زبانی باشه(فارسی یا انگلیسی یا هرچیز دیگه‌ای).

به قول مارتین مکدونا در نمایشنامه ملکه زیبای لی‌نین که یکی از کارکترهایی که اصالتا ایرلندیه و در انگلیس کار میکنه میگه "اصلا چه لزومی داره که من زبان شما رو بلد باشم؟! بله درسته من باید زبان شمارو بلد باشم تا کارگری و نوکری شما رو انجام بدم". در واقع یکی از اهداف تبعیض‌ها هم همین بوده، گسترش فقر در مناطق غیر مرکزی در نتیجه تامین نیروی کار سرمایه‌داران مرکز.

 

[hos-killer]

دولت سرمایه نداره رو چیزای مهم تری مثل بهداشت تو مناطق دورافتاده سرمایه گذاری کنه. طبیعیه که واسه زبان های قومی کاری نکنه! رو همون فارسی هم درست و حسابی سرمایه گذاری نمیشه چه برسه به این همه زبان و گویش... نسبت به ده سال پیش ببینید چقدر زبان تغییر کرده.
به نظرم منطقی هست که یه زبان واحد تو کشورمون داشته باشیم که همه بتونن از اون طریق با هم ارتباط برقرار کنن. اگه نسبت به آموزش فارسی اهمال بشه قطعا یه فارس و یه ترک نمیتونن با هم ارتباط برقرار کنن.
به نظرم تبعیضی نیست. تا زمانی که فرد تو همون شهر خودشون هست مشکلی نمیبینه(همه با همون زبون حرف میزنن و کارشون راه میفته) ولی به محض اینکه میاد یه شهر دیگه و میبینه مردم دارن دستش میندازن بهم میریزه.

ما نمیگیم که فارسی رو حذف کنیم ما میگیم که فارسی باشه ولی به حقوق قومیت های دیگه هم احترام گذاشته بشه
درضمن شما توی این شهر های ترک یا کرد نشین نبودین اینجا انقد احساس میکنن که بهشون ظلم شده و به حقوقشون رسیدگی نشده که از فارس ها متنفرن بعضیاشون
خب الان مشکل کجاست؟
چرا یه ترک باید از یه فارس بدش بیاد؟
مگه جفتشون ایرانی نیستن؟
ترکا تحت هیچ شرایطی حاضر به صحبت کردن به زبان میانجی فارسی نیستن چرا؟ چون احساس میکنن دارن بین فارس و ترک یا فارس و کرد تبعیض قائل میشن

 

[maleck :)]

دولت سرمایه نداره رو چیزای مهم تری مثل بهداشت تو مناطق دورافتاده سرمایه گذاری کنه. طبیعیه که واسه زبان های قومی کاری نکنه! رو همون فارسی هم درست و حسابی سرمایه گذاری نمیشه چه برسه به این همه زبان و گویش... نسبت به ده سال پیش ببینید چقدر زبان تغییر کرده.
به نظرم منطقی هست که یه زبان واحد تو کشورمون داشته باشیم که همه بتونن از اون طریق با هم ارتباط برقرار کنن. اگه نسبت به آموزش فارسی اهمال بشه قطعا یه فارس و یه ترک نمیتونن با هم ارتباط برقرار کنن.
به نظرم تبعیضی نیست. تا زمانی که فرد تو همون شهر خودشون هست مشکلی نمیبینه(همه با همون زبون حرف میزنن و کارشون راه میفته) ولی به محض اینکه میاد یه شهر دیگه و میبینه مردم دارن دستش میندازن بهم میریزه.

دولت سرمایه داره ولی نمیکنه. این خودش تبعیضه.
اینکه روی حفظ فرهنگ برخی از مردم سرمایه گذاری میکنه و برای برخی دیگه سرمایه گذاری نمیکنه هم طبیعی نیست، تعریف دقیق تبعیضه.
نظر من و شما سنجه برای تبعیض نیست، تبعیض تعریفی داره که طبق اون آموزش به زبان غیر مادری تبعیضه.
کسی نگفت فارسی یا زبان میانجی دیگه تدریس نشه، حرف اینه چرا یه بچه ترک و کرد و عرب و بلوچ باید باید با یه زبان دیگه یاد بگیرن دو به اضافه دو میشه چهار و یه بچه فارس با زبونی که بهش مسلطه و میتونه بفهمدش این مساله رو یاد بگیره.
اینکه میاد شهر دیگه و مردم دستش میندازن، نتیجه مستقیم تبعیض تو پرداختن به فرهنگ‌هاست. اگر یه انگلیسی بیاد ایران و نتونه فارسی حرف بزنه دستش میندازن و مسخره ش میکنن؟ یا فقط برای ترک و کرد و عرب این قضیه صادقه؟ این تفاوت دلیلی غیر از سرکوب زبان های دیگه ایران داره؟

 

[آ.ا]

اینکه میاد شهر دیگه و مردم دستش میندازن، نتیجه مستقیم تبعیض تو پرداختن به فرهنگ‌هاست. اگر یه انگلیسی بیاد ایران و نتونه فارسی حرف بزنه دستش میندازن و مسخره ش میکنن؟ یا فقط برای ترک و کرد و عرب این قضیه صادقه؟ این تفاوت دلیلی غیر از سرکوب زبان های دیگه ایران داره؟

این مسئله بیشتر از اینکه مربوط به قومیت خاصی باشه به دلیل اقلیت بودنه!
به هر شهری که وارد بشی و با لهجه و لحن متداول اونجا حرف نزنی احتمال اینکه دستت بندازن زیاده و در همین شهرهایی که اکثریتش رو یک قوم خاص تشکیل میدن قوم پرستی معکوس وجود داره.

 

[maziar]

من در مورد قوانین ایران در مورد قومیت های مختلف زیاد اطلاعی ندارم، ولی اگر دو اصلی که بیان شده توی پست اول رو بررسی کنیم به نظر عادلانه میاد.

قوانین و مدارک اصلی کشور باید به زبان فارسی باشه. زبان فارسی نسبت با باقی زبان هایی که توی ایران استفاده میشه برتری خاصی شاید نداشته باشه، ولی زبان ملی ایران انتخاب شده. و زبانی هست که به طور اجباری در مدارس تدریس میشه، و مهم هست که همه‌ی مردم ایران توانایی خواندن اون قوانین رو داشته باشند.

ملت ما شامل همه قوميت ها اعم از ترك و كرد و فارسه و كسي حق توهين به اونا رو نداره .ما همه فارغ از قوميت و زبان همه ايرانى هستيم و كسى حق توهين به قوميت ديگه رو نداره

درسته در مورد بعضی کشور ها به خصوص ایران که مرز هاش فراتر از مرز های طبیعی میره، کوه و صحرا ارتباطات مردم رو تا حدی محدود میکنه، باعث شده که توی ایران بین اقوام مختلف تفاوت زبانی و فرهنگی بیشتری باشه در مقایسه با کشور های مسطح با اب و هوای بهتر، و همه ی این اقوام ایرانی حساب میشند.

ولی من با این که کسی حق توهین به قومیت دیگه ای رو نداره مخالفم (درواقع ربطی به این موضوع نداره، هر فرد حق حرف زدن داره، توهین کردن هم بخشی از حرف زدن هست. کسی که نژادپرست هست رو به خاطر صرف نژادپرستیش زندان نمیندازن، ولی اگه اون نژادپرستی از صحبت کردن خارج بشه و تبدیل به یک عمل بشه (مثل مشت زدن به یک فرد از یک اقلیت خاص) اون موقع یک جرم محسوب میشه)

من خودم از یک خانواده ی ترک زبون هستم. ولی یادم نمیاد هیچ وقت تلویزیون ملی ایران یا هیچ کدوم از سیاست‌مدار های ایران تلاشی کرده باشند برای تحت فشار گذاشتن هیچ کدوم از اقوام ایران. برابری قانونی بین اقوام توی ایران شاید یکی از معدود بخش هایی از فرهنگ و قانون ایران هست که قابل تحسینه.

سامی ها توی نروژ تحت فشار بودند تا شاید ۳۰ سال پیش، اقوام اولیه ی کانادا هنوز تحت فشارند. سیاه پوست ها و سرخ پوست ها تو هر دو قاره ی امریکای شمالی و جنوبی.

 

[hos-killer]

من در مورد قوانین ایران در مورد قومیت های مختلف زیاد اطلاعی ندارم، ولی اگر دو اصلی که بیان شده توی پست اول رو بررسی کنیم به نظر عادلانه میاد.

قوانین و مدارک اصلی کشور باید به زبان فارسی باشه. زبان فارسی نسبت با باقی زبان هایی که توی ایران استفاده میشه برتری خاصی شاید نداشته باشه، ولی زبان ملی ایران انتخاب شده. و زبانی هست که به طور اجباری در مدارس تدریس میشه، و مهم هست که همه‌ی مردم ایران توانایی خواندن اون قوانین رو داشته باشند.



درسته در مورد بعضی کشور ها به خصوص ایران که مرز هاش فراتر از مرز های طبیعی میره، کوه و صحرا ارتباطات مردم رو تا حدی محدود میکنه، باعث شده که توی ایران بین اقوام مختلف تفاوت زبانی و فرهنگی بیشتری باشه در مقایسه با کشور های مسطح با اب و هوای بهتر، و همه ی این اقوام ایرانی حساب میشند.

ولی من با این که کسی حق توهین به قومیت دیگه ای رو نداره مخالفم (درواقع ربطی به این موضوع نداره، هر فرد حق حرف زدن داره، توهین کردن هم بخشی از حرف زدن هست. کسی که نژادپرست هست رو به خاطر صرف نژادپرستیش زندان نمیندازن، ولی اگه اون نژادپرستی از صحبت کردن خارج بشه و تبدیل به یک عمل بشه (مثل مشت زدن به یک فرد از یک اقلیت خاص) اون موقع یک جرم محسوب میشه)

من خودم از یک خانواده ی ترک زبون هستم. ولی یادم نمیاد هیچ وقت تلویزیون ملی ایران یا هیچ کدوم از سیاست‌مدار های ایران تلاشی کرده باشند برای تحت فشار گذاشتن هیچ کدوم از اقوام ایران. برابری قانونی بین اقوام توی ایران شاید یکی از معدود بخش هایی از فرهنگ و قانون ایران هست که قابل تحسینه.

سامی ها توی نروژ تحت فشار بودند تا شاید ۳۰ سال پیش، اقوام اولیه ی کانادا هنوز تحت فشارند. سیاه پوست ها و سرخ پوست ها تو هر دو قاره ی امریکای شمالی و جنوبی.

ببخشید یعنی شما معتقدید که ما میتونیم برای انتقاد از یه قومیتی بهش توهین کنیم؟
یعنی به نظرتون این انتقاد میتونه سازنده باشه
یا فقط باعث کینه توزی میشه؟
اگه یکی به من و ایرانی بودنم فحش بده هرچقدرم بعدش منطقی حرف بزنه من دیگه بهش گوش نمیدم چون شخصیت منو نژادمو زیر سوال برده
من نژاد پرست نیستم اما معتقدم کرامت انسانی افراد رو نباید به بهانه انتقاد و ازادی بیان زیر سوال برد (مثل فرانسه و رئیس جمهورش امانوئل مکرون)
راستی زمان پهلوی آمریکایی های مقیم ایران حق وحشی گری میگرفتن (یعنی اینکه چون شما توی یه قوم وحشی زندگی می‌کنید و تحملشون میکنید بهتون حقوق میدیم)
اینکه شما دارین میگین تقاوت های مردم ایران به خاطر موقعیت جغرافیایی هست رو هم میشه بررسی کرد
این مسئله توی اروپا هم رایجه مثلا توی دو نقطه از یه کشور انگلیسی رو به دو لهجه ی مختلف صحبت میکنن (مثلا لهجه آلمانی و بریتیش)
ایا اونجا کسی به خاطر لهجه آلمانی یه نفر مسخرش میکنه؟ اگه اره ایا فکر میکنین این مجوز توهینه؟
اصلا کجا اجازه ی توهین رو به منتقدا دادن؟
امانوئل مکرون وقتی یه نفر با اسمش صداش زد(مثلا سر امانوئل) عصبانی شد و گفت( حق نداری اینجوری منو صدا کنی من رئیس جمهور تو هستم فهمیدی؟)
اینو من با سطح فرهنگ پایین نگفتم بله رئیس جمهور کشوری گفته که به ازادی بیان معروفه...
اصلا اینا همه به کنار چرا فکر میکنید که باید یه زبون رسمی داشته باشیم؟
مگه شما توی اروپا زندگی نمیکنید
ایا اونجا مثلا کشور بلژیک سه تا زبون رسمی نداره؟
به نظرتون چرا اونا سه زبان رسمی انتخاب کردن
به نظرتون چرا فقط انگلیسی رو انتخاب نکردن؟

 

[maziar]

ببخشید یعنی شما معتقدید که ما میتونیم برای انتقاد از یه قومیتی بهش توهین کنیم؟
یعنی به نظرتون این انتقاد میتونه سازنده باشه
یا فقط باعث کینه توزی میشه؟

سازنده بودن یا نبودن یک متن یا یک صحبت زیاد اهمیتی نداره، توی این موضوع هرچند که تو پست قبلیم هم گفتم، این موضوع برمیگرده به ازادی بیان و کاری به موضوع برابری اقوام نداره.
توهین یک فرد به یک قومیت، برابری حقوقی اون قوم رو از بین نمیبره.

اگه یکی به من و ایرانی بودنم فحش بده هرچقدرم بعدش منطقی حرف بزنه من دیگه بهش گوش نمیدم چون شخصیت منو نژادمو زیر سوال برده

این که به حرف یک فرد گوش بدید یا ندید، انتخاب شماست. یک نفر میتونه مهربون با شما صحبت کنه و هنوز میتونید به حرف هاش گوش ندید.

من نژاد پرست نیستم اما معتقدم کرامت انسانی افراد رو نباید به بهانه انتقاد و ازادی بیان زیر سوال برد (مثل فرانسه و رئیس جمهورش امانوئل مکرون)

من نمیدونم شما چطور کرامت انسانی تون رو تعریف میکنید، ولی افراد و ارزششون جدا از ملیت و قومیتشون درنظر گرفته میشه. اگر توقع دارید که باقی مردم شمارو یک فرد ببینند به جای اینکه متولد کدوم شهر هستید، باید خودتون هم خودتون رو اونجور ببینید.

راستی زمان پهلوی آمریکایی های مقیم ایران حق وحشی گری میگرفتن (یعنی اینکه چون شما توی یه قوم وحشی زندگی می‌کنید و تحملشون میکنید بهتون حقوق میدیم)

من نمیدونم تا چه حد این موضوع درست هست، ولی امروز هم اگر شما توی یک کشور جهان سوم مشغول کار بشید که از نظر فرهنگی و مردمی با مردم کشورتون تفاوت زیادی داره حقوق بیشتری میگیرید، چون در خطر بیشتری هستید (این خطر شامل این میشه که برقراری ارتباط برای فرد سخت تر هست، تماس گرفتن با اعضا خانواده براش سخت تر هست، تفاوت حقوقی فرد بین کشور مبدا و میزبان خود به خود شمارو توی اقلیت قرار میده و ...)

اینکه شما دارین میگین تقاوت های مردم ایران به خاطر موقعیت جغرافیایی هست رو هم میشه بررسی کرد
این مسئله توی اروپا هم رایجه مثلا توی دو نقطه از یه کشور انگلیسی رو به دو لهجه ی مختلف صحبت میکنن (مثلا لهجه آلمانی و بریتیش)
ایا اونجا کسی به خاطر لهجه آلمانی یه نفر مسخرش میکنه؟ اگه اره ایا فکر میکنین این مجوز توهینه؟
اصلا کجا اجازه ی توهین رو به منتقدا دادن؟

توی انگلستان قومیت های مختلف هنوز با هم مشکل دارند، اسکاتلدنی ها، ولش ها، انگلیس ها. حتا توی هر کدوم از این گروه ها دعوا های فرهنگی هست. تفاوت لهجه، فرهنگ اداب خورد و خوراک. بعضی وقت ها تا مرز توهین، بعضی وقت ها در حد شوخی.

دوباره منتقد اگه منظورتون یک خبرنگار یا نویستنده ی خبری هست، معمولا سعی میکنن از تفاوت های فرهنگی به این شکل دوری کنند، چون مخاطبشون معمولا قشر بزرگ تری از یک کشور هست.
ولی اگر افراد عادی منظورتونه، تقریبا هر کشوری با ازادی بیان این حق رو به مردمش میده.

امانوئل مکرون وقتی یه نفر با اسمش صداش زد(مثلا سر امانوئل) عصبانی شد و گفت( حق نداری اینجوری منو صدا کنی من رئیس جمهور تو هستم فهمیدی؟)
اینو من با سطح فرهنگ پایین نگفتم بله رئیس جمهور کشوری گفته که به ازادی بیان معروفه...

این توهین به فرد نیست، توهین به مقام فرده. مقام نخست وزیر\رییس جمهور یک کشور با رییس جمهور\نخست وزیر وقت فرق داره. توهین به مقام ریاست جمهوری توهین به قانون اساسی اون کشور هست، توهین به اون فرد، واقعا اهمیتی نداره. تمام وقت تمام روزنامه ها و مجلات هر روز ریاسای کشورشون رو زیر سوال میبرن، توهین میکنند، شوخی میکنندو ...

اصلا اینا همه به کنار چرا فکر میکنید که باید یه زبون رسمی داشته باشیم؟
مگه شما توی اروپا زندگی نمیکنید
ایا اونجا مثلا کشور بلژیک سه تا زبون رسمی نداره؟
به نظرتون چرا اونا سه زبان رسمی انتخاب کردن
به نظرتون چرا فقط انگلیسی رو انتخاب نکردن؟

محل زندگی من زیاد کاری به نوع برخوردم با قوانین کشور ها نداره.

دلیل اینکه فکر میکنم داشتن زبون رسمی مهم هست، مخصوصا برای کشوری مثل ایران که استان های کشور (که بیشتر بیان کننده ی قومی هستند که توی اون استان زندگی میکنه) استقلال قانونی کافی ندارند. بیشتر تصمیم های مربوط به کشور ایران توسط دولت مرکزی گرفته میشه، برعکس کشور هایی که دولت فدرال دارند. ایران توی این موضوع تفاوت زیادی با کشور های اروپایی داره، توی کشور های اروپایی به خاطر نوع مرز ها و رفتار کشور‌های همسایه قوانین مردم تقریبا بین تمام کشور ها مشترکه، درواقع هر کشور شبیه یک ایالت توی قاره عمل میکنه (این مثال چندان درست نیست، ولی تا حد کافی نزدیک هست).

اون استقلال بین ایالت ها، کشور ها باعث میشه که انتخابات بیرون ایالتی تاثیرشون توی هر ایالت کمتر باشه. ولی توی کشوری با دولت مرکزی مثل ایران هر بحثی توی مجلس، هر رییس جمهور، رهبر میتونه قوانین کل کشور رو بدون هیچ محدودیتی تغییر بده، برای اینه که مهم هست که همه ی افراد از همه ی اون قوانین تا یک حد اطالاعات داشته باشند، تا بتوننند تصمیم گیری کنند.

اره شاید اگر ایران کشور ثروتمند تری بود، اگر میتونست تمام زبان های قومی رو به طور خوندن و نوشتن تدریس بده، و این قدرت رو داشت که همه چیز به تمام این زبان ها هم زمان ترجمه بشه اون موقع میشد یک تک زبان ملی رو کنار گذاشت. ولی ایران اون قدرت مالی و پشتیبان صنعتیش رو نداره.

 

[hos-killer]

منظورشون این بود که از نظر قانونی حق داریم(آزادی بیان و این حرفا).

اابته از لحاظ قانونی که توی متن قانون اساسی توهین به شخص دیگری جرم محسوب میشه و فرد مجرد تحت پیگرد قانونی قرار میگیره
من بیشتر کنجکاو شدم این نظر جدید رو که این دوست عزیز داد رو بررسی کنم

این توهین به فرد نیست، توهین به مقام فرده. مقام نخست وزیر\رییس جمهور یک کشور با رییس جمهور\نخست وزیر وقت فرق داره. توهین به مقام ریاست جمهوری توهین به قانون اساسی اون کشور هست

خب الان برای من یه سوالی ایجاد شد اونم اینکه اگه طرف بخواد به مقام رییس جمهور انتقاد کنه طبق گفته ی شما اون توهینش بخشی از انتقادش باشه نباید کسی ناراحت بشه درسته؟
یا من اشتباه متوجه شدم؟

من نمیدونم تا چه حد این موضوع درست هست، ولی امروز هم اگر شما توی یک کشور جهان سوم مشغول کار بشید که از نظر فرهنگی و مردمی با مردم کشورتون تفاوت زیادی داره حقوق بیشتری میگیرید، چون در خطر بیشتری هستید (این خطر شامل این میشه که برقراری ارتباط برای فرد سخت تر هست، تماس گرفتن با اعضا خانواده براش سخت تر هست، تفاوت حقوقی فرد بین کشور مبدا و میزبان خود به خود شمارو توی اقلیت قرار میده و ...)

ببخشبد ولی من دقیقا متوجه نشدم اینجا که توهین جهت انتقاد سازنده نبود(لفظ توهین امیز قرارداد)
و جهت تخریب شخصیت ایرانی ها بوده
میشه بیشتر توضیح بدین؟

 

[hos-killer]

خوبی این تاپیک اینه که من با نظرات اقای @maziar که یه نظر جدید بود اشنا شدم و خب جالب بود برام و باید بررسی بشه ببینیم قضیه از چه قراره

سلام .
به جای جواب تک کلمه ای ، فکر کنید صندلی داغه به این سوال ها جواب بدید :)
اول این‌که اصلا قومیت چیه ؟ ملت چیه ؟ ملیت چیه ؟ فرضا ؛ فارس ها چون حکومت داشتند ملت‌اند ولی ترک‌ها و کرد‌ها نه ؟
و در ادامه ؛ به نظرتون چرا ما در موردِ اقلیت های قومی تبعیض داریم ؟
پیشینه و بستر تاریخی‌ش چیه ؟ چرا تا الان ادامه پیدا کرده ؟ با همین روند ، آینده چی میشه ؟
در چه حوزه‌ هایی تبعیض داریم ؟ فرهنگی ؟ اقتصادی ؟ سیاسی ؟ اجتماعی ؟
قانونِ اساسی مون در این زمینه چی می‌گه ؟ قابل قبوله یا منشا تبعیض ؟ چه تغییراتی باید در اون ایجاد بشه ؟

جعبه متن مخفی: اصولِ های مرتبط قانون اساسی

اصل ۱۵ : زبان و خط رسمي و مشترك مردم ايران فارسي است‌. اسناد و مكاتبات و متون رسمي و كتب درسي بايد با اين زبان وخط باشد ولي استفاده از زبان هاي محلي و قومي در مطبوعات ورسانه‌هاي گروهي و تدريس ادبيات آنها در مدارس‌، در كنار زبان ‌فارسي آزاد است‌.
اصل ۱۹ : مردم ايران از هر قوم و قبيله كه باشند از حقوق مساوي برخوردارند و رنگ ، نژاد ، زبان و مانند اين ها سبب امتياز نخواهد بود.

اگر تبعیض‌ها ادامه پیدا کنه چه اتفاقی می‌افته ؟ یا ، چه لزومی داره برای رفع این نابرابری تلاش کنیم ؟
امنیتِ ملی چه ارتباطی با حقوقِ قومیت ها داره ؟
چه راهکاری برای رفعِ این مقوله پیشنهاد می‌دید ؟ باید چیکار کنیم ؟
+ تجربه‌ای اگر دارید ...
@Pan ندیدم که تاپیکِ مشابهی باشه . لطفا اگر بود زحمت می‌کشید این رو حذف کنید ؟

و درمورد این قضیه باید بگم که قانون اساسی مشکلی نداره ولی خب متاسفانه اجرا نمیشه به دلایل مختلف
دوما اینکه سیاست حکومت مرکزگراییه واسه همین شهر های مرزی (به جز اذربایجان که اونم دلایلی داره) امکاناتشون واقعا کمه نسبت به تهران شیراز و... که این یه نمونه از تبعیضه
از لحاظ مذهبی هم که قضیه خیلی جالب تر ویا بهتر بگم ناراحت کننده تره
ما دانش اموزان اهل سنت رو مجبور به خوندن کتاب های دینی خودمون میکنیم که باعث افزایش میزان تنش بین اهل سنت و شیعه میشه
یه نکته جالب اینه که برخلاف بقیه شهر ها تقریبا همه ی میدان های شهر های استان کردستان به اسم ائمه نام گذاری شده که این قضیه نمونه ای از اذیت کردن محسوب میشه
یه از نتایج این اتفاق درگیری ترکا و فارسا توی ورزشگاه ها به خاطر اختلافات و تعصبات موجوده که باعث خسارت به همه میشه و....

 

[maziar]

خوبی این تاپیک اینه که من با نظرات اقای @maziar که یه نظر جدید بود اشنا شدم و خب جالب بود برام و باید بررسی بشه ببینیم قضیه از چه قراره

و درمورد این قضیه باید بگم که قانون اساسی مشکلی نداره ولی خب متاسفانه اجرا نمیشه به دلایل مختلف

به چه صورتی اجرا نمیشه؟ فکر نمیکنم کسی به خاطر ترک، کرد یا لر، بودن نتونسته باشه وارد مجلس شده باشه، یا از تحصیل کردن محروم شده باشه. یا توی شغل های دولتی تفاوتی بین نژاد افراد باشه.

دوما اینکه سیاست حکومت مرکزگراییه واسه همین شهر های مرزی (به جز اذربایجان که اونم دلایلی داره) امکاناتشون واقعا کمه نسبت به تهران شیراز و... که این یه نمونه از تبعیضه

مرکزگرایی دولت ایران از ضعف اقتصادی کشوره نه از تبعیض. به خاطر اینکه حومه ی تهران یکی از محلاتی بود که از حدود ۸۰ سال پیش برق داشت (ذغال سنگ)، بیشتر محلات صنعتی وتولیداتی توی محدوده ی تهران\کرج احداث شد. و خوب خیلی از افراد که دنبال کار بودند به اون محله ها رفتند، و خودبه خود برای اینکه این افراد بتونن جا داشته باشن و بچه هاشون مدرسه برند، تهران تبدیل شد به یک شهر پر جمعیت.

جدا از اون بیشتر شهر های پرجمعیت ایران وضعیتی مشابه تهران دارند، اصفهان، شیراز، مشهد، ساری، تبریز.

این تبعیض نیست، این صرفا روند حرکتی اقتصادی ایران بوده و تقریبا فرق زیادی با باقی کشور های دنیا نداره. لندن، اسلو، کپنهاگ همه ی پایتخت ها این وضعیت رو داشتند، با بهتر شدن وضع اقتصادی کشور این حرکت مردم به پایتخت معمولا کند ترمیشه و در مقابل باقی شهر های کم جمعیت بهتر میشند (به خاطر افزایش نیروی کار و درامد)

از لحاظ مذهبی هم که قضیه خیلی جالب تر ویا بهتر بگم ناراحت کننده تره
ما دانش اموزان اهل سنت رو مجبور به خوندن کتاب های دینی خودمون میکنیم که باعث افزایش میزان تنش بین اهل سنت و شیعه میشه
یه نکته جالب اینه که برخلاف بقیه شهر ها تقریبا همه ی میدان های شهر های استان کردستان به اسم ائمه نام گذاری شده که این قضیه نمونه ای از اذیت کردن محسوب میشه
یه از نتایج این اتفاق درگیری ترکا و فارسا توی ورزشگاه ها به خاطر اختلافات و تعصبات موجوده که باعث خسارت به همه میشه و....

این یک موضوع دیگست، بین مذهب، و قومیت افراد تفاوت وجود داره. ایران یک کشور اسلامی هست، من به هیچ دینی اعتقاد نداشتم و مجبور بودن کتاب دینی و درس دینی رو پاس کنم. بهاییان ایران حق وارد شدن به دانشگاه رو ندارند. این موضوع هرچند وجود داره، ولی فراموش نکنید که ایران جمهوری اسلامی هست. با اکثریت شیعه. شروع شد با یک رهبر که دلیل مخالفتش با حکومت پیشین ناپایداری اون حکومت به قوانین اسلام شیعه بود.

ولی باز تکرار میکنم، نابرابر مذهبی با نابرابری اقوام مختلف دو موضوع جدا هست و نباید همزمان بررسیشون کرد.

 

[hos-killer]

زبان فارسی نسبت با باقی زبان هایی که توی ایران استفاده میشه برتری خاصی شاید نداشته باشه

اکثریت ۶١ درصدی مردم ایران به این زبان صحبت میکنن، در عین حال پشتوانه تاریخی و فرهنگی عمیق این زبان رو نمیشه نادیده گرفت. جالبه که این برتریها رو نادیده گرفتید.

برابری قانونی بین اقوام توی ایران شاید یکی از معدود بخش هایی از فرهنگ و قانون ایران هست که قابل تحسینه.

اگه دارید راجع به ایران تا قبل از رضاخان صحبت می‌کنید، شاید درست باشه. اما شما میتونید یک بلوچ یا کرد سنی رو که در دولت ایران مسئولیت داشته بهم معرفی کنید؟ من که پیدا نکردم چنین کسی رو. اساس گزینش استخدام هم بر تفتیش عقایده که طبق نص صریح قانون جرمه. نمیگم اقلیت‌ها تو ایران تحت فشارن ولی با این حرف شما هم موافق نیستم.

بیشتر تصمیم های مربوط به کشور ایران توسط دولت مرکزی گرفته میشه، برعکس کشور هایی که دولت فدرال دارند.

فدرالیسم برای ایران جواب نمیده، وارد جزئیات نمیشم دیگه. در همین حد بگم که شما هرگز نمیتونید بین مردم ایران مرز قطعی بکشید.

اره شاید اگر ایران کشور ثروتمند تری بود، اگر میتونست تمام زبان های قومی رو به طور خوندن و نوشتن تدریس بده، و این قدرت رو داشت که همه چیز به تمام این زبان ها هم زمان ترجمه بشه اون موقع میشد یک تک زبان ملی رو کنار گذاشت. ولی ایران اون قدرت مالی و پشتیبان صنعتیش رو نداره.

مهم‌ترین دلیلی که حکومت مرکزی تو ایران به قومیت‌ها پروبال نمیده، ملاحظات امنیتیه. اگه ایران بتونه در منطقه با کشورهای همسایش روابط پایداری برقرار کنه که منافع طرفین توش حفظ بشه، من فکر میکنم حکومت رویکردش رو عوض کنه.

سازنده بودن یا نبودن یک متن یا یک صحبت زیاد اهمیتی نداره، توی این موضوع هرچند که تو پست قبلیم هم گفتم، این موضوع برمیگرده به ازادی بیان و کاری به موضوع برابری اقوام نداره.

آزادی از لحاظ فلسفی یه توهم و از لحاظ سیاسی یه فریبه. این آزادی بیان چرا موقع انکار هولوکاست یهو غیب میشه؟

من نمیدونم شما چطور کرامت انسانی تون رو تعریف میکنید، ولی افراد و ارزششون جدا از ملیت و قومیتشون درنظر گرفته میشه. اگر توقع دارید که باقی مردم شمارو یک فرد ببینند به جای اینکه متولد کدوم شهر هستید، باید خودتون هم خودتون رو اونجور ببینید.

توهین به ریشه‌های هویتی یه فرد، فرق چندانی به توهین به شخص اون فرد نداره. یه نفر اگه به مادر شما توهین کنه، فرقی نمیکنه با کسی که به کشور شما توهین کرده. تو هیچ کدوم از این دوتا فرض به فرد شما توهین نشده.

من نمیدونم تا چه حد این موضوع درست هست، ولی امروز هم اگر شما توی یک کشور جهان سوم مشغول کار بشید که از نظر فرهنگی و مردمی با مردم کشورتون تفاوت زیادی داره حقوق بیشتری میگیرید، چون در خطر بیشتری هستید

اولا اینکه جهان سومی بودن، خصوصیت منفی محسوب نمیشه. صرفا یه شرحیه از وضع صنعت و منابع اون کشور.
دوم اینکه طبق اون توافقی که بین ٨٠ کشور دنیا امضا شد (تو ایران به اشتباه به کاپیتولاسیون معروفه) چنین خطری اساسا وجود نداره.
سوم هم اینکه تفاوت فرهنگی و زبانی یه چیز عادیه و باعث اطلاق لفظ توحش به مردم یه کشور نمیشه. (البته وحشی و تروریست نامیدن مردم ایران هنوزم از طرف دوستان امریکاییمون ادامه داره)

مرکزگرایی دولت ایران از ضعف اقتصادی کشوره نه از تبعیض. به خاطر اینکه حومه ی تهران یکی از محلاتی بود که از حدود ۸۰ سال پیش برق داشت (ذغال سنگ)، بیشتر محلات صنعتی وتولیداتی توی محدوده ی تهران\کرج احداث شد. و خوب خیلی از افراد که دنبال کار بودند به اون محله ها رفتند، و خودبه خود برای اینکه این افراد بتونن جا داشته باشن و بچه هاشون مدرسه برند، تهران تبدیل شد به یک شهر پر جمعیت.

ببینید شما خیلی اصرار دارید از دریچه نگاه خودتون قضیه رو توضیح بدید. خب ایرادی هم نداره. اما بذارید من یه tab دیگه کنار نظرتون باز کنم. امکان انباشت سرمایه در مناطق مرزی و در معرض آشوب قومیتی خیلی کمه. سرمایه‌دار ترجیح میده پولشو یه جایی سرمایه‌گذاری کنه که خیالش راحت باشه (دقیقا همین موضوع راجع به جذب سرمایه به ایران از کشورای دیگه دنیا هم مطرحه). میبینیم که نهایتا تبعیض و ضعف اقتصادی و مسائل امنیتی تو یه نقطه به هم رسیدن.

بهاییان ایران حق وارد شدن به دانشگاه رو ندارند.

بهائیت یه جریان سیاسیه و نه یه مذهب. به طور مستقیم هم از طرف صهیونیست‌ها ساپورت میشه. البته میشد با جلوگیری از انحلال انجمن حجتیه، مبارزه با بهاییت کماکان پایه‌های مردمی خودشو داشته باشه و تا این حد امنیتی نباشه. ولی خب، می‌بینیم که نشد! :)

فراموش نکنید که ایران جمهوری اسلامی هست. با اکثریت شیعه. شروع شد با یک رهبر که دلیل مخالفتش با حکومت پیشین ناپایداری اون حکومت به قوانین اسلام شیعه بود.

شاه البته ایرادش اینجا بود که وابسته بود. پایبندیش به اسلام هم شاید کمتر از مسئولین فعلی نبود. اینا البته چیزاییه که تو کتابای تاریخ مدرسه گفتن بهمون. حرجی نیست به شما اگه اینطور فکر کنید.
نکته بعد اینکه اسلام مخالف تکثر در جامعه نیست. زیر پرچم حکومت پیامبر هم یهودیا و نصرانیا زندگی میکردن و کسی متعرضشون نمیشد.
رویکرد تبعیض آمیزی که ازش حرف میزنید، قبل از جمهوری اسلامی هم وجود داشته. دلایل سیاسی هم داره بیشتر.
و اینکه طبق قانون اساسی، مذهب رسمی کشور، مذهب اکثریته. اگر اهل سنت اکثریت باشن، حتی رهبر هم باید سنی باشه.
یه جا هم گفته بودید که رهبر و رییس جمهور ایران میتونن به راحتی قوانین رو عوض کنن که موافق نیستم باهاتون. قدرت سیاسیشون هم حتی اگه بهشون این امکان رو بده، از نظر قانونی چنین حقی ندارن.

 

[....!...]

سلام .
به جای جواب تک کلمه ای ، فکر کنید صندلی داغه به این سوال ها جواب بدید :)
اول این‌که اصلا قومیت چیه ؟ ملت چیه ؟ ملیت چیه ؟ فرضا ؛ فارس ها چون حکومت داشتند ملت‌اند ولی ترک‌ها و کرد‌ها نه ؟
و در ادامه ؛ به نظرتون چرا ما در موردِ اقلیت های قومی تبعیض داریم ؟
پیشینه و بستر تاریخی‌ش چیه ؟ چرا تا الان ادامه پیدا کرده ؟ با همین روند ، آینده چی میشه ؟
در چه حوزه‌ هایی تبعیض داریم ؟ فرهنگی ؟ اقتصادی ؟ سیاسی ؟ اجتماعی ؟
قانونِ اساسی مون در این زمینه چی می‌گه ؟ قابل قبوله یا منشا تبعیض ؟ چه تغییراتی باید در اون ایجاد بشه ؟

جعبه متن مخفی: اصولِ های مرتبط قانون اساسی

اصل ۱۵ : زبان و خط رسمي و مشترك مردم ايران فارسي است‌. اسناد و مكاتبات و متون رسمي و كتب درسي بايد با اين زبان وخط باشد ولي استفاده از زبان هاي محلي و قومي در مطبوعات ورسانه‌هاي گروهي و تدريس ادبيات آنها در مدارس‌، در كنار زبان ‌فارسي آزاد است‌.
اصل ۱۹ : مردم ايران از هر قوم و قبيله كه باشند از حقوق مساوي برخوردارند و رنگ ، نژاد ، زبان و مانند اين ها سبب امتياز نخواهد بود.

اگر تبعیض‌ها ادامه پیدا کنه چه اتفاقی می‌افته ؟ یا ، چه لزومی داره برای رفع این نابرابری تلاش کنیم ؟
امنیتِ ملی چه ارتباطی با حقوقِ قومیت ها داره ؟
چه راهکاری برای رفعِ این مقوله پیشنهاد می‌دید ؟ باید چیکار کنیم ؟
+ تجربه‌ای اگر دارید ...
@Pan ندیدم که تاپیکِ مشابهی باشه . لطفا اگر بود زحمت می‌کشید این رو حذف کنید ؟

تبعیضی نمی بینم.....فقط مردم نباید یکدیگر رو مسخره کنن....من خودم بابت اینکه لهجه ندارم ناراحتم..به نظر من داشتن لهجه یا گویش افتخاره

 

[|تا]

میشه بگید دقیقا واسه چه ملت و قومی داره سرمایه گذاری میشه؟ هر چی که هست بر حسب دین هست و اگر هم دارن ایگنور مکیننن باز هم براساس دین هست. زبان فارسی هم که مثلا زبان رسمی کشور هست کار ویژه ای روش نمیشه.(حالا باز میان میگن نژاد پرستی، الآن کشور های مختلف با زبان انگلیسی با هم ارتباط برقرار میکنن این نژاد پرستیه؟)کلا هیچ درکی از سرمایه های ملی و فرهنگی وجود نداره به طور کل به نظر من اوضاع جالب نیست ولی دوست دارید بیشتر نژادی کنید بحث رو. فقط بحث ظاهرا دینه انگار هیچ پیشینه ای از ایران قبل از این ۴۰ سال وجود نداشته.
و به طور کل هم بیشتر منابع متمرکز هست تو تهران، این تبعیض هایی که میگی واقعا ربطی به قومیت تا اون حدی که من حس می کنم نداره بیشتر بحث دین هست و بحث پایتخت بودن یا نبودن.