چجوری رشد کنیم؟

[Infinite Infinity]

سلام!

از نظر قد و وزنی و سنی که هممون داریم رشد میکنیم احتمالا : )) ولی یه رشد دیگه وجود داره و اون هم از نظر ذهنی و فکری هست.


بنظرتون رشد فردی چی هست؟ تاحالا در موردش شنیدین؟

کار خاصی برای رشد کردن فکری خودتون می‌کنید؟

بنظرتون چیکار کنیم که آدم بهتری بشیم؟

باید خودمون رو ول کنیم تو زندگی و با زندگی تغییر کنیم یا باید با روش‌هایی فعالانه فکرمون رو رشد بدیم؟

یه آدم رشد کرده چه ویژگی هایی داره؟

هرچی بنظرتون اومد بگید.

پ.ن: بجای ...چرخ توی تاپیک حرف بزن بیایم اینجا فعالیت کنیم

 

[mastermind81]

حالا نه به این غلظت که شما میگی ولی خوب آدم هر چه قدر از جنبه های مختلف زندگی رو بررسی کنه بیشتر رشد میکنه به نظرم...
منم سعی کردم تو محیط های مختلفی فعال باشم و عقایدی رو که به نظرم عجیب میومد بررسی کنم...
و یا زندگی رو از دید اشخاص دیگه ببینم ...
(به وسیله ی فیلم و کتاب)

 

[برفــــ]

یعنی بتونیم قدمی برای موفقیت برداریم و هر روز بهش نزدیک تر بشیم
کتاب خوندن خیلی موثره
استفاده کردن از تجربیات بزرگتر ها بشدت برای رشد کردن مفیده
زود نگذریم از رویداد های زندگی و بهشون فکر کنیم
هرشب که روی به جامه خواب
کن نیک تامل اندر این باب
کان روز به علم تو چه افزود
وز کرده خود چه برده ای سود

 

[Infinite Infinity]

موفقیت چیه، عیب چیه
اصن رشد چیه؟ یجوری حرف بزنین منم بفهمم : ))

 

[موازی]

به نظر من سعی و خطا و اندوختن تجربیات باعث رشد میشه. درواقع رشد کردن رو یاد گرفتن تعریف میکنم. یاد بگیری چطوری با زندگی و اتفاقاتش کنار بیای و چطوری این دنیا رو جای بهتری واسه خودت و دیگران کنی. اینکه اگر یه ویژگی منفی داریم که خودمون باهاش حال نمیکنیم رو چطور هندل کنیم تا تبدیل شه به یه ویژگی خوب. بعد به نظرم روش های رشد کردن واسه هرکس متفاوته. شخصا روش های فعال رو ترجیح میدم. به نظرم کسب تجربه از کتاب خوندن و گوش کردن به تجربیات دیگران روش پسیو هست و روشی که فرد شخصا درگیر حل مسایل میشه روش اکتیوه.

 

[Mkj]

به نظر من اینه که روز به روز که میگذره آدمای کمتری رو ناراحت کرده باشیم،کمتر عصبانی شده باشیم یا شاید هم...
خیلی میشه گفت ولی مهم‌ترینش اینه که نسبت به دیروز خودت راضی نباشی و نگی که دیروز خوب بود و سعی کنی هر روز بهتر از دیروزت باشی.بیشتر به هدفت نزدیک شی:)

 

[Chandler.]

بنظر من مطالعه در حوزه ی توسعه ی فردی و یادگرفتن یک سری مهارت ها مثل برنامه ریزی،نظم ،فن بیان و..
خوندن کتاب در این زمینه خیلی موثره و مهم تر از اون عمل به چیزی که میخونیم.

 

[Orelia]

اتفاقا بر خلاف چیزی که تو فرهنگ ما جا افتاده و ضرب المثل "بزرگی به عقل است و نه به سال" بازتابشه، رشد ذهنی رو نمیشه به سادگی از رشد جسمی جدا کرد، چون همراه با رشد طبیعی، ارتباطات سیناپسی نورون‌هامون توسعه پیدا می‌کنه و این خودش درک و یادگیری ما رو بیشتر می‌کنه.
و این رشد ذهنی هم باید دقیق‌تر تعریف بشه که منظورمون چیه وگرنه mental development ،cognitive development یا mental/psychological growth هر سه رشد ذهنی/روانی ترجمه میشن ولی مفاهیم‌ متفاوتی دارن.

ولی اگه بخوایم به طور کلی عواملی که رشد ذهنی‌مون رو تسهیل و حتی تسریع می‌کنن بررسی کنیم،

- یکی از مهمترین‌هاش problem solving یا مهارت حل مساله‌ست، از حل جدول‌های ته روزنامه تا تلاش برای حل چالشای روزمره‌مون، این توانایی رو تقویت می‌کنه.

- کتاب‌ها. مطالعه آزاد و موضوعی دیدگاه‌مون رو نسبت به مسائل مختلف وسیع‌تر می‌کنه، در واقع هر کتاب و مقاله، هر قضیه رو از دریچه دید نویسنده نشون میده که ممکنه قبلا ندیده باشیم.

- فیلم‌ها و به طور کلی میدیا. این دسته هم مثل دسته قبل، آگاهی‌‌مون رو با نشون دادن زوایای تازه بیشتر می‌کنه. ولی خب قدرت خلاقیت و تخیل‌، نسبت به خوندن کتاب، محدودتر می‌شه.

- فعالیت‌های هنری. از نقاشی تا موسیقی. دیده شده هنرمندها درک بهتری از مفاهیم انتزاعی نشون میدن.

- فعالیت در گروه‌. گروه‌ها نه فقط فعالیت اجتماعی ما رو با پیدا کردن دوستای بیشتر ارتقا میدن، که بستر خوبی فراهم می‌کنن واسه تعامل فکری-عقیدتی با بقیه اعضا و یادگیری بیشتر که اتفاقا نقش مهمی هم تو بهبود قدرت استدلال و انتقاد دارن.

- سفر رفتن، تجربه و این حرفا.

- Parenting :‌)) والد شدن، مسئولیت پذیری و ... خیلی موثره ولی دیگه حال ندارم بنویسم، سرچ کنین :‌))

 

[آرش.]

توی دنیا برای رشد فردی به سمت مهارت های نرم روی میارن( همون Soft skills به زبون انگلیسی مآبانه!).
حالا این مهارت نرم روی شمای عزیزی که این مطلب رو میخونی میتونی سرشاخه ی این دو کلمه رو از همین داداش گوگول خودمون بگیری و تحقیق کنی در موردش مطمئنا راهنمایی های زیادی باید شده باشه چون خودمم قبلا از همین طریق پیشو گرفتم.

من به شخصه برای رشد فردی ، سمینار های مختلفی گوش کردم تا به این سن ...مخصوصا سمیناهای دکتر فرهنگ هولاکویی که به شدت تربیت فرزندشو دوست داشتم.....و یکی دیگه هم بود که الان اسمش خاطرم نیست، اما در مورد خشم و عصبانیت و این جور مطالب بود!...توی فضای اینترنت هست جستجو بزنید..

مهارت های خود مدیریتی و کنترل زمان بود اگه اشتباه نکنم ...که اینم من از دکتر علی رضا آزمندیان و دکتر احمد حلت و دکتر ابراهیم میثاق و ....خیلی از اساتید دیگه که کمک کردن...مثلا شهاب اناری ...یا خیلی های دیگه.

یه سری مهارت های رهبری و گسترش توان فکری هم هست که اونم باید دنبال اساتید به نامش گشت و یه تعداد کتب هم نوشته شده در موردش خودتون کتب رهبری رو سرچ بزنید پیدا میکنید.

مهارت هایی مثل سخنرانی هم جزو مهارت نرم محسوب میشه که به نظرم بهترین کاری که میشه واسش کرد اگه حرف زدنتون خوبه کتاب داستان های کوتاه مثل چخوف یا گلستان یا مولانای خودمون کتاب هاشو میتونید بخونید که خیلی توی زندگی روزمره و فن بیان تاثیر داده....من خودم معمولا برای هر موضوعی یه داستانی دارم و بیشترشو مدیون کتب ادبیات تعلیمی هستم و داستان های کوتاهی که خوندم. ( باعث میشه توی صحبت کردن کم نیارید و همیشه صحبتی برای گفتن داشته باشید)

البته یه قسمت از مهارت های نرم قضیه نحوه ی ارتباط گیری هم هست و این بر میگرده به هوش هیجانی یا همون ای کیو ظاهرا.....مثلا یه شخصی بر میگرده به شما میگه که من چقدر بد بختم چقدر بی چاره ام و چه مشکلاتی دارم!( برای درد دل اومده مثلا!) ....شما اگه بهش فورا بگی که نخیر نیستی و همه ی وجنات خوبشو براش بگی توی دل خودش میگه مارو باش روی دیوار کی یادگاری مینویسیم!.....کسی که هوش عاطفی و هیجانی بالاتری داره اول اجازه میده که طرف تمام حرفارو بهش بزنه و تخلیه کنه و بعد که تخلیه کرد خودشو حالا نوبت شماست که علاوه بر یادآوری بد بختی هاش دو سه تا بدبختی دیگه رو هم بهش اضافه کنی تا کامل لبریز بشه و دوباره خودشو بخواد تخلیه کنه ...این بار با شدت بیشتری خودشو تخلیه میکنه و حالا وقتشه بعد تخلیه شدن ناراحتی هاش و گفتنش به شما ، سعی کنید به طرف امید بدید بدید و بهش دلداری بدید که روزای خوب هم میاد و از این داستانا ....( من چون دم صبح بود زیاد توضیح خوبی شاید نداده باشم اینو و خوابم میاد کمی....اما خب شما خود بخوان از این حدیث مجمل!)......این بستگی به این داره که شما چقدر بتونی از دید شخصی طرف مقابل و از درونش نگاه کنی به قضیه و بلد باشی که چطور پر و خالیش کنی!.....این یه مثال بود از نحوه ارتباط گیری.....به هر حال اینم آموزشای زیادی داره و قابل یادگیری و تمرینه.


و ....
و....

من خودم هر روز که بیدار میشم ، اول روز یا وقتی که میخوام بخوابم آخر شب ، یه سری جزوه از این جور مهارت ها و تمرین های حل مسئله برای خودم توی تقویم و برگه های باطله نوشتم که الانم حدود سه چهار متر باهام فاصله داره و استفاده میکنم.
و میتونم بگم تا به امروز که به درد خوردن و فکر میکنم این ها رشد میدن آدم رو و به جلو میبرن ...طوری که کمتر آدم به خشم و باقی امراض روانی دچار بشه!...هر چقدر آدم آگاه تری باشیم فکر میکنم آدم سالم تری هم هستیم.
البته فکر میکنم! مطمئن نیستم!...شاید مثال نقض هم داشته باشه!.....یه جایی یه زمان خوندم که الان یادم نمیاد میگفت: سلامت از بی اطلاعی به دست میاد یا همچین چیزی!....آهااا...میگفت: سلامت در بی خبریست!.....( گرچه خبر داشتن رو ظاهرا به معنای آگاه بودن نگفته شخصی که اینو گفته!)

به هر روی من ترجیح میدم به سمت آگاه شدن ، مخصوصا خودمو بشناسم که کی هستم، چی میخوام ، کجا هستم، به کجا میخوام برم...
اما خب "که دراز است ره مقصد و من نو سفرم "به قول شاعر!