Minority
کاربر نیمه‌حرفه‌ای
- ارسال‌ها
- 224
- امتیاز
- 1,582
- نام مرکز سمپاد
- شهید دستغیب
- شهر
- گلُزوادر
کلی چرت و پرت نوشتم[nb]بالای 7-8 خط[/nb] و پاک کردم.یه کلام جوونی کردن دقیقا چیه؟وجه منفی که داره،وجه مثبتم داره؟چیه که ملت مفتخرن به جوونی کردن؟چیه که من حسرت می خورم که فقط نشستم و هیچ کار مفید و غیر مفیدی نکردم؟
سوال کلی اینه که:
چیکار کنیم بعد از سی سالگی نگیم کاش بیشتر از جوونیمون استفاده می کردیم؟
شما از جوونی کردناتون بگین؟
پ.ن:اگه تاپیک مضخرفیه پاک کنین.
سوال کلی اینه که:
چیکار کنیم بعد از سی سالگی نگیم کاش بیشتر از جوونیمون استفاده می کردیم؟
شما از جوونی کردناتون بگین؟
پ.ن:اگه تاپیک مضخرفیه پاک کنین.
میره اصول فسلفه و روش رئالیسم علامه طباطبایی رو میخونه بعد کلاً فاز دپ‌طور بر می داره که وای فیلان و بهمان،ممکنه این موضوع حاصل طبیعیِ عملِ خواندن کتاب های حوزه فلسفه باشه ولی باید دونست که هزاران نفر این منبع رو مطالعه کردن و هزار منبع دیگه رو هم ایضاً ولی سعی کردن روحیات خودشون رو در حد توانشون کنترل کنن حتی کسایی که تویه این حوزه تحصیل می کنن و تازه از قضا باید گفت که این طور دپ شدن خیلی محترم می تونه باشه و هست[چون حاصل فهمه،درد فهم اکثراً بعداً شیرینش رو بروز میده]،نسبت به دپ شدن های الکیِ مسخره ی مضحکی که حاصلِ هیچه.مثلاً یه ناراحتی کوچولو پیش میاد که تویه جریان زندگی خیلی خیلی خیلی طبیعیه ولی ما به جای انفصال غم،سعی می کنیم بهش دامن بزنیم و ادامه ـش بدیم.کاری که معمولا تا قبل از ورود به دبیرستان انجامش میدادیم رو دیگه نمیکنیم،یعنی به طور طبیعی سعی می کردیم از غم فاصله بگیریم و خوش باشیم.و یه سری موارد دیگه هم هست که نمیگم دیگه، بسّه. :-"
و برعکس ی وختایی تو لاک خودت باشی 
(
