پاسخ : نوشته های آزاد
منی که میبینی اینجا نشستم
منی که حضورم دیگه کمتر حس میشه تو جمعا
منی که کمرنگ شدم و تو حاشیه ها می پرم
من همون منی که همیشه میخنده ، شاده ، مسخره است
همون منی که هر چیز کوچیکی ُ بهونه ای برای لوده بازی و خندیدن قرار میده
من همون کاغذی شدم که سالهاست لای کتاب ِ خاک خورده ی...