محمدرضا بهجت تبریزی - شهریار
این شعر رو یه جا دیدم از نظرم زیبا اومد گفتم بزارم(البته شاید مال فیزیک باشه!)و کمی طولانیه!
انشتن یک سلام ناشناس البته می بخشی ،
دوان در سایه روشن های یک مهتاب خلیایی
نسیم شرق می آید، شکنج طرّه ها افشان
فشرده زیر بازو شاخه های نرگش و مریم
از آن هایی که در سعیدیه...