با این جمله موافقم. جبرگرایی اشتباهه، ولی اختیاز محض هم اشتباهه. اگر عامل سومی رو قبول داشته باشیم ( من اسمش رو فعلا میذارم روح ) جبر و اختیار باهم معنا پیدا میکنند. به عنوان مثال کودکی رو تصور کن که مسئولیتش با توئه. تو یه سری محدودیت هایی رو براش تعیین میکنی، مثلا دیر وقت بیرو نبودن، روزی نیم...