با چشمهای بی فروغ میون راست و دروغ
خودم رو گم میکنمتوی این شهر شلوغ
پچپچ آدمکها بس که تو هم میدوه
دیگه فریاد من رو سایهامهم نمیشنوه
صدای زنجیر تو گوشم میخونه
تو داری از غافله دورمیمونی
سرت رو خم کن که درها وا میشن
تا بگی نه پشت کنکورمیمونی
من میخوام مثل همه ساده زندگی کنم
چادر موندنم...