من شناسي(چقدر خودتو میشناسی؟)

  • شروع کننده موضوع شروع کننده موضوع nasim.s
  • تاریخ شروع تاریخ شروع
خود شناسی‌ : شناخت احساسات و افکار و خواسته های خود ، اینکه بدونیم در شرایط های مختلف ممکنه چه واکنش هایی نشون بدیم و علت این واکنش ها چیه .
ویژگی های من ‌: آروم ، متفکر ، زیاد تخیل می کنم ، غیر اجتماعی و گاهی منزوی ام ، از دعوا متنفرم تا جای ممکن سعی می کنم با همه کنار بیام ، حساس و زود رنجم ولی معمولا ناراحتی ام رو ابراز نمی کنم ، گاهی نسبت به محیط اطرافم بی توجه میشم . عاشق انسان های فروتن و مهربون و با ملاحظه هستم .
 
آخرین ویرایش:
تنوع طلب:-"
شوووووووخ:D
خوش شانس;)
پر حرف
الکی شاد8-}
بازیگر;;)
کلابردار>)
در یک آن دروغ میسازم:^o
دارای فن بیان
برونگرا
جذاب;;):D:-"
دلفریب;;);;):D
خیلی شووووووخ:)):))
ینی خدای ارتباط با دیگران:-h
بی نظم کلا بی نظم دنیا قشنگ تره:-b
زبان باز:P
چارچوب شکن
ضد محدودیت
خونسرد خییییللللللللی:zzz
کلا بیخیال ناراحتی:D
بدون برنامه ریزی
تصمیمگیری آنی
خیلی خیلی شوووووووخ:)):))
حقه باز
 
چه تاپیک جالبیه((:
واقعن‌ تعریفی برای خودشناسی ندارم،شاید همین دونستن ویژگی های اخلاقیمون،و تا حدی پیش بینی واکنشامون در مقابل یه سری مسائل.

سخت اعتماد میکنم،با هر کسی زود دوست نمیشم،کوچیکتر از سنم رفتار میکنم،معمولن تصمیم گیری برام سخته،به جزئیات توجه میکنم،اما به هر چیزی اهمیت نمیدم.
همینا فلن :-"
 
نه خودمو میشناسم
نه تعریفی از خودشناسی دارم
اگه کسی راه خودشناسی رو میدونه بگه لطفا
خیلی راه ها هست برای خود شناسی
میتونی بری به کلینیک های روانشناسی و تست بدی
یا مراقبه کنی که خیلی خوبه
یا کتابای روانشناسی بخونی
اگه اطلاعاتت رو زیاد کنی و رابطت رو با خودت ازینی ک هست بهتر و بهتر کنی شناخت از خودتم بیشتر میشه
 
  • لایک
امتیازات: PMW
سلااام!
میخواستم تاپیکی درباره خودشناسی بزنم، دیدم هست. گفتم آپ بشه. ممنون از مدیییر! (:

بچه ها، از نظر شما، خودشناسی چ ابعادی داره؟
و مهم هست ک ما خودشناسی داشته باشیم؟
اصلا خودشناسی چی هست؟

ممنون ک مشارکت میکنید!
 
صفر : ) فکر نکنم کسی هم منو بشناسه :)) مادرم همیشه میگه 20 ساله بچمی نمیدونم چه آدمی هستی تو :))
 
من خودمو میشناسم
چون رفتار خودمو مطالعه کردم
ح.ب نوشتنم خیلی بهم کمک کرده
مثلا بعد یکی دو ماه برمیگردم ح.ب های قبلی رو میخونم و یه جورایی مثل اینه که داری شخصیت یه فیلمو تحلیل میکنی و یه جورایی دستت میاد که تو چه موقعیتایی چه کارایی میکنه
برا همین اگه ازم بمرسن مثلا تو فلان شرایط قرار بگیری چیکار میکنی تا حدودی میتونم با اطمینان بگم
من رفتارمو میشناسم احساساتمو میشناسم عقایدمو میشناسم اولویتامو میشناسم مثل این که یه کتاب چندصد صفحه ای درمورد خودم خونده باشم
ولی اعتماد به نفس ندارم
یه دلیل دیگه خودشناسیمم اینه که من خیلی به اتفاقای روزمره فک میکنم، کلا خیلی اوقاتمو تنهایی میگذرونم و از تنهاییمم لذت میبرم، میشینم موقعیتای مختلفی که هرروز واسم افتاده رو مرور میکنم به این فک میکنم که من اون لحظه چه حسی داشتم و چه کاری باید میکردم و به جاش چه کاری کردم
 
یه سری نظریات تو روانشناسی هستن که مخالف خودشناسی و ایناعن. چون میگن خودشناسی یعنی اینکه به خودمون لیبل بزنیم و خودمون رو تو یه چارچوب مشخص تعریف کنیم. و این باعث میشه ما محدود بشیم.
تا حدودی با این نظریه موافقم. به نظرم انسان خیلی آزاد تر از اینه که با یک سری تعاریف به خودش لیبل بزنه. خیلی پیش میاد واسه هممون که یه ویژگی داشتیم و به مرور زمان صد و هشتاد درجه عوض شده. چیزی که به زمانی دوسش نداشتیم رو الان خیلی دوست داریم و بالعکس. عادت ها عوض میشن، تو هر موقعیت رفتاری متناسب با اون موقعیت داریم که کاملا وابسته به شرایطه و غیره.
این صرفا یه تئوری بود و خواستم بگم اگه نمیتونین خودتون رو تو یه قالب جا کنین اصلا بد نیست;)
 
آدمی به شدت احساساتی ام

آشپزیمم عالیه

مخصوصا درست کردن فسف فود:D:D
 
من؟من كيم اصلا....هيچكس خودشو نميشناسه:T55
 
من؟من كيم اصلا....هيچكس خودشو نميشناسه:T55
هیچ کس خودش رو نمیشناسه؟!
در راستای این خودشناسی میشه گام برداشت.
از فوایدشم پیش بینی رفتار در مواقع خاص و آمادگی قبل از وقوع اون مسئلست.


به طور مثال کسی میدونه اگه امتحانشو نخونه دچار استرس میشه، میتونه از قبل برنامه ریزی کنه به مرور بخونه تا دچار استرس نشه.
یا کسی مبدونه اگه بره خونه سالمندان ممکنه غمگین شه یا نتونه واکنش درستی نشون بده، پس قبل مراجعه به خانه سالمندان میتونه اتفاقاتی که ممکنه پیش بیاد رو نرور کنه و خودشو برای رفتار سنجیده آماده کنه.
 
خودشناسی میتونه جنبه های مثبتی داشته باشه. مثلا اینکه بدونیم چطور حال خودمون رو خوب کنیم! خیلی وقتا پیش میاد ک از مسایل مختلفی ناراحت میشیم و حالمون بد میشه، و این حال بد ادامه دار میشه و چند روز زندگیمون رو مختل میکنه. اما اگر خودمون رو بشناسیم و بدونیم چطور حالمون خوب میشه، با انجام دادن اون کار، از بار روانی اتفاق های بد کم میکنیم.
 
خیلی بده ولی شخصیتای زیادی دارم و نمیتونه کسی منو بشناسه حس میکنم همیشه یه ماسک رو خود واقعیمه
 
احساس میکنم حتی خودمم خودمو نمیشناسم بقیه ک جای خود دارند
 
به نظر من خودشناسی معنایی ندارد و هرکاری از یک انسان ممکنه و در واقع ما الکی خودمون رو تعریف میکنیم
مثلا من از چیزای خیلی منطقی خوشم میاد ولی در عین حال ممکنه دست ب کار احمقانه ای بزنم و در اصل حتی تعریف کردن چیزی منطقی یا ‌احمقانه ب نظرم اشتباه هست

ویرایش : من زیاد خوشم نمیاد با کسی حرف بزنم اما اگ دیدگاهتون منطقی هست و چندین کتاب در مورد مغز خوندین و میتونید قانعم کنید من حاضرم
 
آخرین ویرایش:
کسی که سعی میکنه منظورش رو به اطرافیان برسونه اما اکثر مواقع منظورش بد میرسونه و اطرافیان بد برداشت میکنن...
 
Back
بالا