سبکهای هنری، سبک شما؟

[Pardis_P]

در دنیا سبک های گوناگونی برای نگار گری وجود دارد که هرکدام بر اثر زمان و وضعیت خاصی بوجود آمده اند.
انواع سبک ها:
رئالیسم
دریافتگری (امپرسیونیسم)
هیجان‌نمایی (اکسپرسیونیسم)
فرا انگاشت (ترانسپرسیونیسم)
دَوَرانگری
حجمگری (کوبیسم)
رومانتیسیسم
راست‌خط‌کاری
آینده‌گری
مینیمالیسم
نگارگری ایرانی
هنر دیدگانی
فوویسم
کلاسیسیسم
نئوکلاسیسیسم
باروک

هر کدام از این سبکها نقاشان و هواداران خاص خود را دارند. اما من اعتقاد دارم که هر فرد می تواند سبک خود را داشته باشد و در قید و بند این سبکها نباشد.
برای مثال من بعضی وقتها نقاشیهایی می کشم که ترکیبی از "فرا انگاشت" و "کوبیسم" هستند. و در واقع همه می توانند سبکی مخصوص به خود داشته باشند.(و نه حتما به صورت ترکیبی)
حالا نظر شما در باره ی سبکهای بالا چیست و آیا سبکی برای خود دارید؟

 

[armita]

پاسخ : سبکهای هنری

بهتر بود رر مورد هر سبک یک توضیح کوتاه می دادین !
چون تا وقتی ندونیم هر سبک چجوریه نمی تونیم بگیم اون سبک ما هست یا نه

 

[Admin2]

پاسخ : سبکهای هنری

موافقم که نباید طبق سبک خاصی پیش رفت. انتخاب سبک خاص صرفا دامنه خلاقیت رو محدود می کنه.

 

[Pardis_P]

پاسخ : سبکهای هنری

بفرمایید این هم توضیح مختصر:

رئالیسم --->واقع‌گرایی یا رئالیسم در هنرهای تصویری و ادبیات٬ نمایش چیزها به شکلی است که در زندگی روزانه هستند٬ بدون هرگونه آرایش یا تعبیر افزون.

دریافتگری (امپرسیونیسم) --->این شیوه مبتنی است بر نشان دادن دریافت و برداشت مستقیم هنرمند از دیده‌های زودگذر با به کار بردن لخته رنگ‌های تجزیه شده و تابناک برای نمایش لرزش‌های نور خورشید. در این روش اصول مکتبی طراحی دقیق و سایه روشن کاری و ژرفانمایی (پرسپکتیو) فنی و ترکیب بندی متعادل و معمارانه رعایت نمی‌شود.

هیجان‌نمایی (اکسپرسیونیسم)--->اکسپرسیونیسم شیوه‌ای نوین از بیان تجسمی است که در آن هنرمند برای القای هیجانات شدید خود از رنگ‌های تند و اشکال کَجوَش (معوج) و خطوط زمخت بهره می‌گیرد.

فرا انگاشت (ترانسپرسیونیسم)--->فرا انگاشت بازتاب دریافت زیباشناسانه ایست که سرآن دارد تا واقعیت رابدان سان به تماشاگر بنمایاند تا دراو تفسیری روشن از تراژدی انسانی برانگیخته شود. مهمترین پرده‌های فرا انگاشت غالبا بر پایهٔ دیدشی شاعرانه، رازآلود و شگرف برای دسترسی به بیان هنریی پر شگفت ایجاد شده ند. این پرده‌ها انگاشته‌هایی ازآرمان‌های فراانگاشتگرانی هستند که انگارهٔ عرفانی شان را با داوریی زیباشناسانه روشنی داده ند.

دَوَرانگری--->از شناسه‌های این سبک نگارگری ، بکارگیری کمان و زاویه‌های چندگانه در رویه‌ای تخت برای پدید آوردن تجسمی دَوَرانی، یا القای چرخش و التهاب گردابی است که نگاه نگرنده را به کانون خود فرومی کشد.

حجمگری (کوبیسم)--->کوبیستها کوشش می‌کنند تا کلیت یک پدیده (وجوه مختلف یک شیء) را در آن واحد در یک سطح دو بعدی عرضه کنند، کوبیسم از این جهت مدعی رئالیسم بود، ولی نه رئالیسم بصری و امپرسیونیستی بلکه رئالیسم مفهومی.آنها همچنین در تلاش بودند تا ذهنیت خود را از اشیا و موجودات به صورت اشکال هندسی بیان کنند.از این رو آنچه را که در واقعیت است به گونه‌ای که در چشمان ما قابل رویت است نمی‌بینیم.

رومانتیسیسم --->رمانتیسیسم را، همانطور که از نامش پیداست، باید نوعی واکنش احساسی در برابر عقلانیت به حساب آورد. تمایلی به برجسته کردن خویشتن انسانی، گرایش به سوی خیال و رویا، به سوی گذشتهٔ تاریخی و به سوی سرزمین‌های نا شناخته.

راست‌خط‌کاری --->این عنوان را به گروهی از نقاشان حجمگر آمریکای شمالی داده بودند که از ۱۹۱۵ گرد هم آمدند و مکتبی با ویژگی‌های سادگی شکل، صراحت هندسی سطوح، راستبُری خط و دقت در سامانبخشی به عناصر تصویری را شکل دادند. این نقاشان معمولاً مضمون کار خود را صحنه‌هایی صنعتی و شهری و ساختمانی خالی از وجود آدمی انتخاب می کردند.

آینده‌گری---> آینده‌گر ها از گذشته بدشان میاید و مخصوصا از فکرهای گذشته در مورد هنر و سیاست خیلی بدشان میاید. او و دیگران در جنبش فتوریست عشقی به سرعت، تکنولوژی و خشونت نشان میدادند. برای فتوریست‌ها ماشین، هوا پیما و شهرهای صنعتی نشانه‌های بسیار مهمی بودند بخاطر این که پیروزی انسان را بر طبیعت نشان میدادند.

مینیمالیسم --->مکتب هنری است که اساس آثار و بیان خود را بر پایه سادگی بیان و روش‌های ساده و خالی از پیچیدگی معمول فلسفی و یا شبه فلسفی بنیان گذاشته‌است.

نگارگری ایرانی---> نگارگری ایرانی که به اشتباه مینیاتور نیز خوانده می‌شود شامل آثاری از دوره‌های مختلف تاریخ اسلامی ایران است که بیشتر به صورت مصورسازی کتب ادبی (ورقه و گلشاه، کلیله و دمنه، سمک عیار، و ...)، علمی و فنی (التریاق، الادویه المفرده، الاغانی، و...)، تاریخی (جامع التواریخ، و...)، و همچنین، برخی کتب مذهبی، همچون، خاوران نامه می‌باشد.

هنر دیدگانی --->هنر دیدگانی (Optical Art یا Op Art) به نوعی نقاشی یا اشکال دیگر هنر گفته می‌شود که با خطای دید سر و کار دارند و یا از آن استفاده می‌کنند.

فوویسم--->این نقاشان خواست های درونی خود را به انعکاس واقعیت بیرونی ترجیح دادند.آنها با استفاده از رنگهای خالص و شفاف به گونه‌ای پرخاشگرانه، پرشور، غیر واقعی و زمخت آثاری آفریدند. عنصر رنگ در آثار ایشان بویی فردی و شخصی دارد. هنرمندان این مکتب با وجود اینکه در استفاده از رنگ قانون شکنی کرده اند، ولی در مورد شکل کلی و تناسبات اجزای تصویر همچنان به طبیعت وفادار مانده اند

کلاسیسیسم --->کلاسیسیسم، عبارت است از عقیده طرفداران تقلید از نویسندگان و هنرمندان یونان‌ باستان یا روم، و نویسندگان قرن هفدهم فرانسه است. این مکتب در مقابل باروک و رمانتیسم قرار می‌گیرد.آثار نویسندگان باستان‌نویس یونانی و آثار نویسندگان معروف قرن هفدهم فرانسه مانند ژان دو لافونتن، پاسکال، راسین و کرنی، آثار کلاسیک هستند.

نئوکلاسیسیسم --->این سبک از نظر نوع تفکر در مقابل رومانتیسم قرار می گیرد.

باروک --->بطور كلي به هر چيز غير كلاسيك و غير رايج اطلاق مي شد و سن سيمون (Saint- Simon) باروك را «خلق كارهاي غير متداول» تعريف كرد و اين گرايش تمامي هنرها بويژه هنر مجسمه سازي، موزيك و معماري را تحت تأثير قرار داد.

+هر کدام از این سبکها ماجرای مخصوص به خود را دارند که احتمال دادم ذکر آن از حوصله شما خارج باشد. برای توضیحات بیشتر و دیدن آثار مربوطه به ویکیپدیا رجوع کنید.

 

[baroon]

پاسخ : سبکهای هنری

با اين كه نبايد نبايد حتما تو اين سبك ها حركت كرد كرد موافقم ولي اين سبك ها حكم يه سري سنت تو ي هنر رو داره مثل غزل و قصيده تو شعر مي مونه كه بعد از اومدن سبك نو كنار گذاشته نشد بلكه ارزش و احترام به اون سبك ها بيشتر شد الان هم هنرمندان جديد سبك هاي زيادي رو وارد هنر نگارگري كردن اما سبك هاي قديمي هنوز هم داراي طرفدار هستن ارزشمندند اما براي بقاي هنر وارد شدن سبك هاي جديد حياتيه

 

[Pardis_P]

پاسخ : سبکهای هنری

با اين كه نبايد نبايد حتما تو اين سبك ها حركت كرد كرد موافقم ولي اين سبك ها حكم يه سري سنت تو ي هنر رو داره مثل غزل و قصيده تو شعر مي مونه كه بعد از اومدن سبك نو كنار گذاشته نشد بلكه ارزش و احترام به اون سبك ها بيشتر شد الان هم هنرمندان جديد سبك هاي زيادي رو وارد هنر نگارگري كردن اما سبك هاي قديمي هنوز هم داراي طرفدار هستن ارزشمندند اما براي بقاي هنر وارد شدن سبك هاي جديد حياتيه

نظرت قابل احترام است اما من اعتقاد دارم دلیلی ندارد که ما حتما طرفدار یکی یکی از قالبهایی که گفتم باشیم. در ضمن منظورم این نبود که سبکهای قدیمی با به وجود آمدن سبکها و مکاتب جدید ارزش خود را از دست می دهند . چون هرکس این اعتقاد را داشته باشد بی شک ظلم بزرگی در حق تمام هنرمندانی کرده که برای تقویت مکاتب خود از جان مایه گذاشته اند.

 

[baroon]

پاسخ : سبکهای هنری

نظرت قابل احترام است اما من اعتقاد دارم دلیلی ندارد که ما حتما طرفدار یکی یکی از قالبهایی که گفتم باشیم. در ضمن منظورم این نبود که سبکهای قدیمی با به وجود آمدن سبکها و مکاتب جدید ارزش خود را از دست می دهند . چون هرکس این اعتقاد را داشته باشد بی شک ظلم بزرگی در حق تمام هنرمندانی کرده که برای تقویت مکاتب خود از جان مایه گذاشته اند.

چه ادبي نوشتي 8)
من نگفتم حتما طرفدار يه سبك خاص باشيم گفتم اون سبك هاهنوز هم طرفدار دارن من خودم بيشتر تلفيقي كار مي كنم يه سبك قروقاطي

 

[MAAAN]

پاسخ : سبکهای هنری

ما آدم ها عاشق تقسیم بندی هستیم .جانوران را گروه بندیمیکنیم.احساساتمان را گروهبندی میکنیم حتی آدمها را از روی ماه تولدشان هم گروهبندی میکنیم.
نمی خواهم بگم گروهبندی و تمایز کاره بدیه برعکس کار خوبی هم هست ولی برای بررسی نه برای بیان احساسات و نوآوری.به نظر من به اندازه آدم ها نیا سبک وجود داره
من هم سبک خودم را خیلی دوست داره از کوبیسم هم خوشم می آد.
نقاشی های ون گوگ و پیکاسو رو هم دوست دارم.

 

[bhelli]

پاسخ : سبکهای هنری

ما آدم ها عاشق تقسیم بندی هستیم .جانوران را گروه بندیمیکنیم.احساساتمان را گروهبندی میکنیم حتی آدمها را از روی ماه تولدشان هم گروهبندی میکنیم.
نمی خواهم بگم گروهبندی و تمایز کاره بدیه برعکس کار خوبی هم هست ولی برای بررسی نه برای بیان احساسات و نوآوری.به نظر من به اندازه آدم ها نیا سبک وجود داره
من هم سبک خودم را خیلی دوست داره از کوبیسم هم خوشم می آد.
نقاشی های ون گوگ و پیکاسو رو هم دوست دارم.

راست می گی من تا مدتی پیش نمی دونستم یکسری از نقاشی هایی که می کشم کوبیسم اند!
بعدشم که فهمیدم، دیدم وقتی که اسم نداشتن برای خودم خیلی قشنگتر بودن تا حالا که احساس می کنم دارم از روی 1 نفر دیگه، ایده ها و افکارشو کپی می کنم!

 

[neda.m]

پاسخ : سبکهای هنری

کاملا به حالت روحی و حس و حالم بستگی داره که به چه سبکی یا چی بکشم و یا حتی این که از چه رنگایی استفاده کنم!
یه مدت فوویسم می کشیدم! جالبه بدونین که "فو" به معنی جانور وحشیه! این تابستون هم زده بودم تو خط رئالیسم و امپرسیونیم!
چند سال پیش هم کارهای عجیب می کردم! مثلا دستم رو می کردم تو رنگ و باهاش رو مقوا نقش آفرینی می کردم! یا کاموا رو رنگی می کردم و لای کاغذ میذاشتمش و و وقتی می کشیدمش بیرون، روی کاغذ طرح های جالبی در می اومد. خیلی عالی بود!

منم موافقم که بهتره پیرو یه سبک خاص نبود، خلاقیت گرفته می شه.
حتی به نظرم کلاس نقاشی رفتن هم خیلی خوب نیست. چون اکثرا معلما ازت می خوان اون طوری که خودشون دوست دارن نقاشی کنی. ولی واسه یاد گرفتن تکنیک ها بد نیست.

 

[silence]

پاسخ : سبکهای هنری

جالب بود!

من رئالیسم رو خیلی بیشتر دوست دارم! احساس می کنم واقعیت در نهایت تنها نکته ایه که ما باید خلق کنیم و روش تمرکز کنیم و بهش نگاه کنیم بقیه فقط تفکرات و احساساتی هستن که شاید دوست داریم با ما باشن ولی نیستن!
البته من هیچ وقت نقاشی نکشیدم ولی یه دوست نقاش دارم که زنگای تفریح با حوصله بعضی این سبکا رو برام توضیح می ده و تا حالا چند بار هم منو برده موزه هنرهای معاصر! اون جا متوجه شدم که اصلا با نقاشی های آبستره ( نمی دونم جزء این سبک ها هست یا نه؟! ) ارتباط برقرار نمی کنم درعوض نقاشی های سبک رئالیسم به خصوص رئالیسم های با پس زمینه های رویایی و معنوی رو خیلی دوست دارم! مثل نقاشی هایی که با موضوع انتظار تو جشنواره فجر اخیر به نمایش گذاشته شده بود!

 

[armita]

پاسخ : سبکهای هنری

نقاشی های من واقعا تو هیچ کدوم این سبک ها قرار نمیگیرن !
احتمالا سبک آرمیتیایسم هستن
ولی از نقاشی های Abstract (آبستره ؟!) خیلی خوشم میاد !

 

[chatton]

پاسخ : سبکهای هنری

هنر یه جور خلاقیته...پس ما نباید تو چارچوب سبک ها حرکت کنیم.به نظر من در آغاز کار برگزیدن یک سبک خاص میتونه مفید باشه که ما تکلیف خودمون رو بدونیم...اما بعد از این که با همه ی سبک ها و کلا هنر نقاشی آشنا شدیم دیگه نباید با یک سبک خاص پیش بریم.البته این نظر شخصی من بود.چون خودم همین کار رو کردم و موفق بودم.من فکر میکنم حق هنر نقاشی ضایع میشه اگه با خلاقیتی به خرج ندیم.

 

[Billy the kid]

پاسخ : سبکهای هنری، سبک شما؟

البته که سبک های هنری به سبک های کمی که بالا گفتن محدود نمیشه، ولی تو دنیای پست مدرن و عصر حاضر، دیگه سبک به طور ِ خاص معنی نداره و هر هنرمندی استایل ِ خودش رو داره. بعدش هم اقتضای اون دوره ها بوده که یه سبک خاص خیلی بولد بشه. مثلا" سبک کوبیسم در اوایل قرن بیست، چنان ساختار شکنی ای داشت که تقریبا" تمام ِ هنرمند های اون دوره ازش تاثیر گرفتن.

 

[سومپاد]

پاسخ : سبکهای هنری، سبک شما؟

بحث جالبی بود
من نقاشی رو تخته کار میکنم و طرحهای مدرن میکشم ولی خیلی دوس دارم طرحخایی که میکشم کار خودم باشن چونطرحهای نقاشیام مال خودم نیسن دوس دارم خودم با فکر خودم طرح بدم ولی تا الان موفق نشدم