پاسخ : زندگی تحصیلی حرفه ای
خب... بنده مورد به مورد نظر دارم

:
به نقل از یک مدیر :
1. تخته سیاه یا سفید
توصیه میشه که تخته های کلاس ماکزیمم انداشته رو داشته باشه ؛ طوری که دیوار کلاس رو کامل بپوشونه. اگر اندازه بزرگترش پیدا نشد ، میشه چند تا تخته رو کنار هم نصب کرد. بزرگ بودن تخته باعث میشه که توی درس های تخته ای ، نیازی به پاک کردن تخته نباشه و بودن مطالب باعث میشه که توجه دانش آموزان کاملا به تخته باشه و تصویر درس ها به خوبی تو ذهن دانش آموزان ذخیره بشه.
مال ما همینطوره ، دیوار رو به رویی یه سره تخته اس ، دو تا تخته چسبیده به هم...
یه چیزی... به نظر من تخته گچی خیلی بهتره تا وایت برد ، خورده گچ میره تو حلق آدم و پاک کردنش لباس رو به گند میکشه درست ، ولی من 85% جاهایی که میرم وقتی وایت برد هست درصد "بد دیدن" افراد بیشتره ، اینکه نور توش میفته و ... این چیزا واسه تخته سیاه کمتره ، به نظر من تو مدرسه ها یا دوتاش باشه یا اگه قراره یکیش باشه همون گچیش باشه ، یا کلا خلاقیت به خرج بدن یه چیز دیگه درست کنن.
به نقل از یک مدیر :
2. الگوریتم چینش صندلی ها
الگوریتم چینش صندلی ها باید دارای دو ویژگی باشه:
1. حداکثر فاصله صندلی ها از یکدیگر : این باعث میشه که دانش آموزان کمتر حواسشون پرت بشه و باهم حرف بزنن.
2.حداکثر نزدیکی صندلی ها به تخته و معلم : حقیقت اینه که ته هر کلاس ویژه لژ نشینان است. کسانی که میرن ته کلاس هم صدای معلم به خوبی بهشون نمی رسه هم آزادی عمل بیشتری دارند. دیدن تخته هم براشون سخت تر میشه. هر قدر معلم و دانش آموز به هم نزدیک تر باشن ، معلم کنترل بهتری روی دانش آموزن خواهد داشت.
مورد اول با این کلاس هایی که ما داریم و این جمعتی که توشن نمیشه ، ما ها صندلی تک نفره داشتیم امسال + 38 نفر بودیم + دراز ترین کلاس مدرسه از نظر ردیف جلو که صندلی ها طوری بود که نمیشد بین ردیف ها راه رفت ، اصلا جا نبود ، پای پشتی تو کمر جلویی بود. از نظر بقل همی هم ف اونقدر نزدیک بودیم که طرف وقتی جزوه مینوشت و دستشو کج میکرد نصف صندلی منو میگرفت.
واسه این مورد باید اول کلاس ها رو یکم گنده کنن || جمعیت هر کلاس رو بیارن پایین
مورد 2 : جاهایی که تخته ها گچیه اگه صندلی ها به تخته نزدیک باشه دانش آموز خفه میشه

به نظرم نزدیک بودن به تخته مهم نیست ، این مهمه که صندلی ها / نیمکت ها جوری باشن که همه بتونن تخته رو ببینن نزدیکی به معلم هم... واقعا اعصاب خورد کنه

کلاس های ما اونقدرا بزرگ نیست که معلم کنترلش رو روی ردیف آخر کامل از دست بده
به نقل از b.95 :
در مورد صندلی ها هم یه مورد نقض هست! ما 3 ماهه بعد عیدو، نیمکتامونو دور تا دور کلاس و کنار هم چیدیم. به کل بچه ها اشراف داشتیم و خلاصه خیلی
خوب بود. بازده بچه ها رفت بالا! همچین سرحال اومدیم اون چند ماهو... خیلی خوب بود. فقط یه نمه معلمامون قاطی کردن!
ما ها این کار رو با صندلی کردیم ، واسه درسایی مثل ادبیات و اینا خوبه ولی واسه ریاضی و فیزیک اصلا به درد نمیخوره . اول اینکه کسایی که رو به رو تخته نیستن باید گردنشونو حدود 90 درجه بچرخونن تا معلم و تخته رو ببینن، که پدر آدم در میاد. بعدشم چون همه رو میبینیم و اشراف داریم به همه آمار صحبت میره بالا ( ما ها از این طرف کلاس با یکی که اون ور بود با لب خوانی صحبت میکردیم
به نقل از یک مدیر :
3. صندلی یا نیمکت
بسیاری از صندلی هایی که توی مدارس استفاده میشن ، مناسب نیستند. اندازه و شکلشون مناسب مناسب نیست. در واقع صرفا برای نشستن های 15 دقیقه ای به درد می خورن. در صورتی دانش آموز قراره بیش از 70 دقیقه روی این صندلی ها بشینه و بنویسه. دستی صندلی در حد امکان بزرگ باشه و صندلی جای کیف هم داشته باشه. جنسش هم طوری باشه که دانش آموزان احساس راحتی بکنند.
اگر مدیران گرامی علاقه داشته باشند میتوانند از طراحی های این سایت ایده بگیرن : http://www.ergoindemand.com/school-desks.html
در ضمن فراموش نکنید که هرقدر صندلی ها بهتر و تمیزتر باشند ، دانش آموزان کمتر دلشون میاد هنرهای تصویری و نوشتاریشون رو روی صندلی ها به یادگار بگذارند. این یک اصل اثبات شده ست.
صندلی ها وحشتناکن ، بعد 20 دقیقه بدن آدم به کل بی حس میشه ، حالا باز پلاستیکی ها راحت تره ، چوبی هاش که واقعا فجیعن واسه مدرسه
دسته بزرگ باشه بد نیست ولی دیگه نه اینکه بیاد تو دست و پا ، از اونور بزرگ باشه ، رو به بیرون
جای کیف... نمیدونم... کیف رو به صندلی جلویی معمولا آویزون میکنیم دیگه

مشکلی نیست اونش ، البته اگه یه جا درست کنن بقل صندلی مثلا سمت راست ، که آدم صاف دست بکنه تو کیف کتاب رو دربیاره خب راحت تره
* یه چیز بهتر... ما میخواستیم خودمون واسه صندلی هامون بذاریم ، یه چیزی مثل لیوان پشت هر صندلی باشه واسه نفر پشتیش، که مداد و خودکار و اینا رو بذاره تو اون ، نخواد هی دستش بگیره ، روی خود دسته هم که میداریم یا دسته شیب داره میفته ، یا دست خودمون میخوره بش میفته ، یا دست بقلی میخوره بش. و وقتی هم یه خودکار میفته و قل میخوره میره زیر پای یکی دیگه باید از خیرش گذشت ، نمیشه وسط کلاس به زور اط تو صندلی پا شد ، بین این ردیف ها راه رفت بعد نشست رو زمین دنبال خودکار گشت!
این مسئله واقعا رو اعصابه!!
در مورد میزنویسی ،اگه تقلب باشه قدیمی یا نوبودنش فرقی نمیکنه، دانش آموز کار خودشو میکنه
