- شروع کننده موضوع
- #1
August McJoseph
کاربر فوق‌حرفه‌ای
- ارسال‌ها
- 733
- امتیاز
- 3,916
- نام مرکز سمپاد
- هاش II
- شهر
- مشهد
تمام اشکال مختلف انرژی و تمام اشکال مختلف اطلاعاتی که در جهان وجود داره از 4 نیروی فیزیکی نشات گرفته.
جهان فیزیکی ما ظاهرا به صورت جبرگرایانه ای از یکسری اصول ریاضی تبعیت میکنه!
آیا این جهان میتونه مثل یک برنامه کامپیوتری دقیق باشه؟
صنعت بازی های کامپیوتری قادر به خلق واقعیت های مجازی بسیار دقیقی هستند. مثلا در برخی از بازی های کامپیوتری مثل سیمز، شما یک زندگی کامل را بازی میکنید و تا حد ممکن سعی شده این زندگی به واقعیت خارج از کامپیوتر شبیه باشد...
حتی در برخی از شبیه سازی های درون یک بازی کامپیوتری شما میتونید یک بازی دیگر انجام بدهید: دو دنیای درون هم! مثل پوست پیاز، به تعداد نامتناهی از این جهان های شبیه سازی شده میتونه داخل هم باشند. در این صورت کدام جهان، جهان اصلی است؟
یادآور واقعیتی از جنس واقعیت ماتریکسی.
ممکنه که تمام کهکشان های اطراف درواقع تصویری ساخته شده یا مصنوعی باشند؟ درست مثل تصویری که روی پرده سینمای سه بعدی می افته؟
جهان هر ساختاری که داشته باشه حاوی اطلاعات است. در یک بازی کامپیوتری، و بیرون آن همه چیز از قوانین سیگنالها و سیستم ها پیروی میکند! شما هر قدر هم که بتوانید جهانی را به خوبی شبیه سازی کنید، این کار را حتما باید از طریق دستکاری اطلاعات انجام دهید، آنهم از طریق یک سیستم!
حالا اطلاعات چیست که با آن میتوان هر چیزی را بوجود آورد (هر چیزی اعم از انرژی و ماده) ؟ اطلاعات یک کمیت قابل اندازه گیری است و واحد آن بیت است. کوچکترین سیگنال یا علامتی که میتوان تولید کرد یک بیت است. جهان مملو از بیت های گوناگون است. مثلا یک سیب متشکل از تعداد زیادی بیت اطلاعات است ولی این تعداد زیاد به هیچ وجه بینهایت نیست و مقداری مشخص است. تعداد بیت های لازم برای مشخص شدن حالت یک سیب تنها چند برابر تعداد اتمهای داخل آن است! چیزی حدود چند میلیون میلیارد میلیار صفر و یک. اگر شما توان پردازشییی داشته باشید که بتوانید این تعداد بیت اطلاعات را پردازش کنید به راحتی میتوانید یک سیب خلق کنید!
در یک سیستم محاسباتی کوانتومی، دستگاه محاسبه، با خود خروجی محاسبه یکی میشود![nb]میخوام یکی که بیشتر توی فیزیک کار کرده اگر میتونه مفهوم این رو دقیق تر توضیح بده[/nb] اگر ما بتوانیم با توجه به قانون مور[nb]یه قانون هست در آینده بینی علمی که به مطالعه ی روند پیشرفت قدرت پردازشی ترانزیستور ها میپردازه، ر.ک داخل تاپیک سینگولاریتی توضیحاتی راجبش هست[/nb] در علوم کامپیوتر به مرز ترانزیستورهای کوانتومی برسیم، پس از آن دیگر پردازش مفهومی دودویی پیدا نخواهد کرد و وارد قلمرو فازی در ریاضیات محاسباتی میشویم.[nb]یک نفر که بیشتر روی ریاضی کرده اگر میتونه این رو دقیق تر توضیح بده [/nb] جهان از بیتها ساخته نشده است! جهان از کیو بیت ها یا کوانتوم بیت ها ساخته شده است که با بیت های کلاسیک فرق دارند.
همین الان هم با استفاده از تشدید مغناطیسی هسته ای توانسته اند کامپیوترهای کوانتومی در آزمایشگاهی بسازند که برخی محاسبات ساده را انجام میدند، اون هم تنها از طریق مثلا 5 هسته اتمی!
اگر با 5 کیوبیت بتوان چنین حجمی از محاسبات را انجام داد، با رفع شدن موانع فنی وقتی تعداد کیوبیتها قابل پردازش به میلیونها و میلیارد ها کیوبیت برسد چه میشود؟
طبق محاسبات سر انگشتی که انجام دادن یک لپ تاپ نهایی[nb]متخصص های نظریه اطلاعات کوانتومی نظیر ریچار سیف و ست لوید نشان دادند که در نهایت با رسیدن به آخرین سطح کوانتومی، کامپیوترها را نمیتوان کوچک تر کرد: چیزی که به لپ تاپ نهایی معروف شده است. [/nb] میتواند 10 به توان 31 بیت را ثبت کند!! این یعنی خیلی خیلی خیلی زیاد تر از تمام محاسبات انجام گرفته توسط بشر از ابتدا تا کنون!! چقدر طول میکشد تا به چنین روزی برسیم؟! در بدبینانه ترین حالت پیش بینی شده 75 سال!
ظرفیت محاسباتی کل جهان درصورتی که مثل لپ تاپ نهایی بیت های آنرا به نظم در آوریم چقدر است؟ به نظر شما از ابتدای پیدایش جهان در 14 میلیارد سال قبل چقدر محاسبه تا کنون جهان انجام داده است؟ بینهایت؟ نه این عدد یک مقدار محدود است! محاسبات نشان میدهد که جهان در این 14 میلیارد سال 10 به توان 122 عملیات منطقی را انجام داده است (ست لوید). [nb]نمیدونم چطور به همچین تقریبی رسیدن و روش محاسبه بر چه مبنایی بوده
[/nb]
وقتی لپ تاپ نهایی دست به شبیه سازی فرآیندهایی مثل همجوشی در خورشید بزند، از لحاظ فیزیکی نه تنها آنرا شبیه سازی کرده، بلکه اصلا خود آن محاسبه گر عین خورشید است!! (مجله نیچر شماره 406 سال 2000).
جهان ما در حال اجرای یک محاسبه عظیم است و ما انسان ها شاید باگها و آنومالیهایی محاسباتی در این محاسبه باشیم. شاید ما در یک تله اطلاعاتی یا به عبارتی درون یک بازی محاسباتی گیر افتادیم، نظرتون در این باره چیه؟
آیا ممکنه جهان ما یه پردازش گر فوق پیشرفته باشه که جهان رو پردازش میکنه و ما برنامه های پیشرفته ای مثل کارارکتر های سیمز باشیم که توی این بازی گیر افتادیم؟ به نوعی برای من یادآور فیلم "ترون" هستش، در این صورت چطور میتونیم بین واقعیت و مجاز تفکیک قائل بشیم؟
× این متن رو خونده بودم یه مقداری تغییرات زیادی توش دادم و یه مقدار زیادی نظراتم رو روش اعمال کردم، فک کردم شاید بتونه بحث جالبی بشه؛ خیلی بخش هاش ناواضح هستش و متاسفانه خودم نمیتونم کمک زیادی به واضح تر شدنش کنم اگر میتونید در صورت داشتن اطلاعات بیشتر به واضح تر شدنش کمک کنید.
میخوام نظرتون رو راجب همچین چیزی و اینا بدونم و نظرتون رو بگید که چی فک میکنید در این باره یا هرچیز دیگه ی مربوطی که به نظرتون میرسه.
جهان فیزیکی ما ظاهرا به صورت جبرگرایانه ای از یکسری اصول ریاضی تبعیت میکنه!
آیا این جهان میتونه مثل یک برنامه کامپیوتری دقیق باشه؟
صنعت بازی های کامپیوتری قادر به خلق واقعیت های مجازی بسیار دقیقی هستند. مثلا در برخی از بازی های کامپیوتری مثل سیمز، شما یک زندگی کامل را بازی میکنید و تا حد ممکن سعی شده این زندگی به واقعیت خارج از کامپیوتر شبیه باشد...
حتی در برخی از شبیه سازی های درون یک بازی کامپیوتری شما میتونید یک بازی دیگر انجام بدهید: دو دنیای درون هم! مثل پوست پیاز، به تعداد نامتناهی از این جهان های شبیه سازی شده میتونه داخل هم باشند. در این صورت کدام جهان، جهان اصلی است؟
یادآور واقعیتی از جنس واقعیت ماتریکسی.
ممکنه که تمام کهکشان های اطراف درواقع تصویری ساخته شده یا مصنوعی باشند؟ درست مثل تصویری که روی پرده سینمای سه بعدی می افته؟
جهان هر ساختاری که داشته باشه حاوی اطلاعات است. در یک بازی کامپیوتری، و بیرون آن همه چیز از قوانین سیگنالها و سیستم ها پیروی میکند! شما هر قدر هم که بتوانید جهانی را به خوبی شبیه سازی کنید، این کار را حتما باید از طریق دستکاری اطلاعات انجام دهید، آنهم از طریق یک سیستم!
حالا اطلاعات چیست که با آن میتوان هر چیزی را بوجود آورد (هر چیزی اعم از انرژی و ماده) ؟ اطلاعات یک کمیت قابل اندازه گیری است و واحد آن بیت است. کوچکترین سیگنال یا علامتی که میتوان تولید کرد یک بیت است. جهان مملو از بیت های گوناگون است. مثلا یک سیب متشکل از تعداد زیادی بیت اطلاعات است ولی این تعداد زیاد به هیچ وجه بینهایت نیست و مقداری مشخص است. تعداد بیت های لازم برای مشخص شدن حالت یک سیب تنها چند برابر تعداد اتمهای داخل آن است! چیزی حدود چند میلیون میلیارد میلیار صفر و یک. اگر شما توان پردازشییی داشته باشید که بتوانید این تعداد بیت اطلاعات را پردازش کنید به راحتی میتوانید یک سیب خلق کنید!
در یک سیستم محاسباتی کوانتومی، دستگاه محاسبه، با خود خروجی محاسبه یکی میشود![nb]میخوام یکی که بیشتر توی فیزیک کار کرده اگر میتونه مفهوم این رو دقیق تر توضیح بده[/nb] اگر ما بتوانیم با توجه به قانون مور[nb]یه قانون هست در آینده بینی علمی که به مطالعه ی روند پیشرفت قدرت پردازشی ترانزیستور ها میپردازه، ر.ک داخل تاپیک سینگولاریتی توضیحاتی راجبش هست[/nb] در علوم کامپیوتر به مرز ترانزیستورهای کوانتومی برسیم، پس از آن دیگر پردازش مفهومی دودویی پیدا نخواهد کرد و وارد قلمرو فازی در ریاضیات محاسباتی میشویم.[nb]یک نفر که بیشتر روی ریاضی کرده اگر میتونه این رو دقیق تر توضیح بده [/nb] جهان از بیتها ساخته نشده است! جهان از کیو بیت ها یا کوانتوم بیت ها ساخته شده است که با بیت های کلاسیک فرق دارند.
همین الان هم با استفاده از تشدید مغناطیسی هسته ای توانسته اند کامپیوترهای کوانتومی در آزمایشگاهی بسازند که برخی محاسبات ساده را انجام میدند، اون هم تنها از طریق مثلا 5 هسته اتمی!
اگر با 5 کیوبیت بتوان چنین حجمی از محاسبات را انجام داد، با رفع شدن موانع فنی وقتی تعداد کیوبیتها قابل پردازش به میلیونها و میلیارد ها کیوبیت برسد چه میشود؟
طبق محاسبات سر انگشتی که انجام دادن یک لپ تاپ نهایی[nb]متخصص های نظریه اطلاعات کوانتومی نظیر ریچار سیف و ست لوید نشان دادند که در نهایت با رسیدن به آخرین سطح کوانتومی، کامپیوترها را نمیتوان کوچک تر کرد: چیزی که به لپ تاپ نهایی معروف شده است. [/nb] میتواند 10 به توان 31 بیت را ثبت کند!! این یعنی خیلی خیلی خیلی زیاد تر از تمام محاسبات انجام گرفته توسط بشر از ابتدا تا کنون!! چقدر طول میکشد تا به چنین روزی برسیم؟! در بدبینانه ترین حالت پیش بینی شده 75 سال!
ظرفیت محاسباتی کل جهان درصورتی که مثل لپ تاپ نهایی بیت های آنرا به نظم در آوریم چقدر است؟ به نظر شما از ابتدای پیدایش جهان در 14 میلیارد سال قبل چقدر محاسبه تا کنون جهان انجام داده است؟ بینهایت؟ نه این عدد یک مقدار محدود است! محاسبات نشان میدهد که جهان در این 14 میلیارد سال 10 به توان 122 عملیات منطقی را انجام داده است (ست لوید). [nb]نمیدونم چطور به همچین تقریبی رسیدن و روش محاسبه بر چه مبنایی بوده
[/nb]وقتی لپ تاپ نهایی دست به شبیه سازی فرآیندهایی مثل همجوشی در خورشید بزند، از لحاظ فیزیکی نه تنها آنرا شبیه سازی کرده، بلکه اصلا خود آن محاسبه گر عین خورشید است!! (مجله نیچر شماره 406 سال 2000).
جهان ما در حال اجرای یک محاسبه عظیم است و ما انسان ها شاید باگها و آنومالیهایی محاسباتی در این محاسبه باشیم. شاید ما در یک تله اطلاعاتی یا به عبارتی درون یک بازی محاسباتی گیر افتادیم، نظرتون در این باره چیه؟
آیا ممکنه جهان ما یه پردازش گر فوق پیشرفته باشه که جهان رو پردازش میکنه و ما برنامه های پیشرفته ای مثل کارارکتر های سیمز باشیم که توی این بازی گیر افتادیم؟ به نوعی برای من یادآور فیلم "ترون" هستش، در این صورت چطور میتونیم بین واقعیت و مجاز تفکیک قائل بشیم؟
× این متن رو خونده بودم یه مقداری تغییرات زیادی توش دادم و یه مقدار زیادی نظراتم رو روش اعمال کردم، فک کردم شاید بتونه بحث جالبی بشه؛ خیلی بخش هاش ناواضح هستش و متاسفانه خودم نمیتونم کمک زیادی به واضح تر شدنش کنم اگر میتونید در صورت داشتن اطلاعات بیشتر به واضح تر شدنش کمک کنید.
میخوام نظرتون رو راجب همچین چیزی و اینا بدونم و نظرتون رو بگید که چی فک میکنید در این باره یا هرچیز دیگه ی مربوطی که به نظرتون میرسه.