سرود ملی فرزانگان

[amirTT]

هیچی فرزانگان یک تهران نمیشه

آمار و ارقام به نسبت بضاعت ما و شما چیز دیگه ای میگه!!!

 

[Flora]

آمار و ارقام به نسبت بضاعت ما و شما چیز دیگه ای میگه!!!

آمار چی دقیقا؟:)
اگر راجع به درس صحبت میکنی باید بگم چیز دیگه ای فرزانگان ۱ رو متفاوت کرده که حتی با کلمات نمیشه بیانش کرد..:)

 

[خواهر کوچیکه شیرین]

آمار و ارقام به نسبت بضاعت ما و شما چیز دیگه ای میگه!!!

متوجه منظورت نمیشم
برو بگو بزرگترت بیاد

 

[Flora]

کاش یچیزی بود که همه مدرسه ها داشتن ولی متاسفانه مدیر ما حتی اردو هم به زور سالی یبار میبرتمون خوش به
حالتون واقعا حتی نه تنها فرز ۱ بلکه بقیه مدارس تیزهوشان هم خیلی چیزا رو تجربه کردن که ما حتی از یه متری اون هم رد نشدیم دوره دوم هم همچین چیزیه

ما رو هم اردو نبردن
این یکی یکم بحثش جداست، سرود و حلقه و کارگاه خیلی مربوط به مدیریت فعلی مدرسه یا قبلی ها نیست، کارگاه هنری از ۱۶ سال پیش هست و البته قبلش به اسم دیگه ای بوده..
همه بچه های مدرسه اون رو به شکل یه میراث میبینن از فارغ التحصیلای قبلی..
روند کار اینجوریه که بچه های یازدهم اون سال
یه سری مجوز میگیرن که توی مدرسه یک سری خوراکی بفروشن، که این خوراکی ها مقداری سود روش داره.. یا مثلا توی آمفی تئاتر مدرسه کارتون میذاشتن و بلیط سینما بعد مدرسه میفروختن.. سر جمع مقدار زیادی پول جمع میشد[این از هزینه های مالی]

حالا بچه ها از اول مهر یه سر گروه انتخاب میکنن برای کل کارگاه که حتی یه دفترچه داره که از اولین کارگاه تا الان مسئول های کارگاه توش توضیحات نوشتن

و بعد سر گروه های اجرا های دیگه رو انتخاب میکنن بچه ها مثل آواز و سرود و میکاپ و مسئول های اتاق فرمان و مسئول تدارکات و دکر و تئاتر ها
و بعد هر کدوم از بچه ها که سر گروه ان اعلامیه میزنن برای تست ورود به اون گروه که بچه ها بیان و تست بدن

بعد در نهایت هر گروه با بچه های خودش یک اجرا یا چند اجرا درست میکنه برای روز کارگاه

و خیلی خیلی اون اتحاد بین بچه ها مهمه،
در نهایت اون هزینه مالی صرف وسایل دکر، میکاپ، اجاره وسایل اضافه مثل نور پردازی و دستگاه های دیگه میشه

روز اجرا ها دو روزه، فارغ التحصیل ها، مادر ها، بچه های مدرسه و .. میان که با توجه به ظرفیت سالن ها بلیط داده میشه و فقط ورود بانوان مجازه

امسال حدود ۱۰۰۰ نفر سر جمع اومدن، که تو این بخش هم بچه های انتظامات خیلی لطف کردن و مدیریت کردن و گوشی ها رو گرفتن تا فیلمی از مدرسه بیرون نره

و در آخر سرود ملی اون سال فرزانگان توسط بچه های یازدهم نوشته میشه و یا اهنگ پشتش ساخته میشه یا از بیکلام آهنگ های دیگه استفاده میکنن که بچه های سال های آینده اون رو به صورت روزانه یا نهایتا هفتگی توی حلقه میخونن تا این رسم حفظ شه:]


اما رسمی نیست که به راحتی بشه متوقفش کرد:)

 

[melina03]

آمار و ارقام به نسبت بضاعت ما و شما چیز دیگه ای میگه!!!

ول کن ب نظرم... هیچ ادم سالمی نمیگه: "هیچ جا فلان ما نمیشه"

بزرگاش میگن خودمونو از بچه های دیگه بالاتر ندونیم.. اینا مرکزا رو تفکیک میکنن

 

[Flora]

ول کن ب نظرم... هیچ ادم سالمی نمیگه: "هیچ جا فلان ما نمیشه"

بزرگاش میگن خودمونو از بچه های دیگه بالاتر ندونیم.. اینا مرکزا رو تفکیک میکنن

ما خودمون رو بیشتر ندونستیم، الان هم نمیدونیم، چیزی که داریم ازش حرف میزنیم قدمت مدرسه و میراث های اونه و مقدار زیادی که بچه ها به اون اهمیت میدن و با اتحاد حفظش میکنن، اگر یک جمله که داره به صورت کنایه آمیز این رو میگه رو اینجوری برداشت میکنی حرفی ندارم بزنم‌...چون فرقی نمیکنه چه تو چه من چه هر کدوم دیگه از بچه ها میتونست اونجا باشه و همین کارا رو بکنه
من هم حرفم اینه که مرکز ها واقعا فرق دارن اما آدم ها ممکنه خیلی متفاوت نباشن

 

[hypnos]

جالب بود
لطفا به دعوا ادامه بدید
از سلاح سرد استفاده نکنید(اختیاری)
...........
فرزانگان یک به نسبت بقیه قدمت بیشتری داره.
شهریه‌ی زیادی دریافت می‌کنه اما در عوض دبیرهای خوبی داره.
بچه‌های همراه و هم‌پیمانی هم داره، سر ماجراهای پارسال و جریانات مدیر امسال که نمی‌شه زیاد بهش پرداخت، بچه‌ها واقعا پشت هم موندن، به نظرات هم احترام می‌ذارن و مسئولیت پذیری بالایی دارن.
مثل هر مدرسه‌ی دیگه‌ای بدی‌های خودش رو هم داره.
اما روی هم رفته بچه‌ها با مدرسه راحتند، فارع‌التحصیل‌ها یا تو مدرسه معلمن، یا هر هفته تو جلسات انجمن همراه و هیئت شرکت می‌کنن، بچه‌ها یه ارتباط خوب و وصف نشدنی با مدرسه دارن و وقتی وسط حلقه خونه‌ی ما می‌خونیم سال آخری‌ها گریه می‌کنن.
چیزی که این مدرسه رو خاص می‌کنه ، یه درصدی بچه‌هاشن و یه درصدی محیطش و معلماش. شبیه خونه‌ی قدیمی بابابزرگ می‌مونه که همه مواظبتن، خونه امنه، وقتی یه گوشه بشینی گریه کنی، همیشه یکی هست که بیاد بالا سرت آب‌قند بده دستت و حالت رو بپرسه.
زنگ تفریح یکشنبه و سه‌شنبه‌ها، حتی اگه زنگ قبلش امتحانت رو صفر هم شده باشی میای تو حلقه و در میان طوفان می‌خونی و آرامش سرازیر می‌شه به زندگیت.
مدرسه خیلی مشکل داره
زیاد
نمی‌شه اینجا گفت اما برای من خوبی‌هاش به مشکلاتش می‌چربه.
اینجا مثل خیلی از فرزانگان‌های دیگه‌ست
این نظر شخصیمه .
خیلی از فرزانگان‌ها از ما بهترن، با توجه به پولی که می‌گیرن خدمات بهتری ارائه می‌دن، برای هر کسی مدرسه‌ش خونه امنشه و این کاملا طبیعیه.

 

[zeynabgol]

چه سرودهای قشنگی مخصوصا قصه تکرار.

 

[amirTT]

ما خودمون رو بیشتر ندونستیم، الان هم نمیدونیم، چیزی که داریم ازش حرف میزنیم قدمت مدرسه و میراث های اونه و مقدار زیادی که بچه ها به اون اهمیت میدن و با اتحاد حفظش میکنن، اگر یک جمله که داره به صورت کنایه آمیز این رو میگه رو اینجوری برداشت میکنی حرفی ندارم بزنم‌...چون فرقی نمیکنه چه تو چه من چه هر کدوم دیگه از بچه ها میتونست اونجا باشه و همین کارا رو بکنه
من هم حرفم اینه که مرکز ها واقعا فرق دارن اما آدم ها ممکنه خیلی متفاوت نباشن

شاعر میفرماید که به قدرته به قدمت نی :)

 

[amirTT]

متوجه منظورت نمیشم
برو بگو بزرگترت بیاد

من دوتا بزرگتر دارم یکیش .... ای بابا هیچی ولش کن دعوا نیس که

 

[خواهر کوچیکه شیرین]

ول کن ب نظرم... هیچ ادم سالمی نمیگه: "هیچ جا فلان ما نمیشه"

بزرگاش میگن خودمونو از بچه های دیگه بالاتر ندونیم.. اینا مرکزا رو تفکیک میکنن

کاش طنز قضیه رو درک میکردی

 

[Flora]

شاعر میفرماید که به قدرته به قدمت نی :)

بخش عمده ای از این نوع قدرت به قدمت برمیگرده:)
درسی هم خفنه ولی بحث ما درسی نیست..
وقتی حرف از آمار و ارقام و قدرت میزنی من چجوری منظور نهایی که عشق بین بچه ها و اتحاده رو برسونم؟:)

 

[Flora]

وقتشه از سرود ملی سال ۱۴۰۲_۱۴۰۳ فرزانگان ۱ هم رونمایی شه:)

باران
می‌زند بر آشیان و خشت خیس آرزوهامان
سایه‌ی طوفان غم افتاده بر بالین فردامان
آدمک ها خسته از آشوب ها ایستاده‌اند آرام
اما ناکام
آرام
شاپرک ها بار غم بر دوش
در اسارت با بالی مخدوش
تا به آواز شقایق‌های شیدا می سپارد گوش
خسته و مدهوش
شبها
رهروی سرگشته‌ از نفرین شب، حیران و آشفته
هر جهت در جستجوی حرف‌های مانده ناگفته
وانگهی آشوب بیدار و جهانی که کنون خفته

زمستان سرد شدیم
حبس دراین رنج شدیم

پروانه ها گشتند، ما
شعله‌ی این شمع شدیم

درپس طوفان گمان
هم نفس فهم شدیم

غرق هیاهو اما
مرهم این درد شدیم

میخوانیم تا...
فانوس ما روزی شود غوغای ستارگان
تقدیر ما سودای سرور و سور آسمان
این کلام برآید از قلب قلم، معجزه‌ی جاودان

هر نفس است سازی میان طوفان فارغان
فریاد بیداری رسد بر تن و بر جانمان
این صدا برآید از حلقه‌ی دست، معجزه‌ی جاودان

رویا
می‌کشد نقش امید و رد پای آرزوهارا
مینوازد ساز یکرنگی و هم عهدی دلهارا
تا طلوعی نو براندازد نقاب تار شب ها
را
فردا
پرتو نوری به روی لاله‌های سرخ می‌تابد
ردپایی از شقایق های سرگشته به جا ماند
ماه هم میراث جاویدان مارا پاس
می‌دارد

فانوس ما روزی شود غوغای ستارگان
تقدیر ما سودای سرور و سور آسمان
این کلام برآید از قلب قلم، معجزه‌ی جاودان

هر نفس است سازی میان طوفان فارغان
فریاد بیداری رسد بر تن و بر جانمان
این صدا برآید از حلقه‌ی دست، معجزه‌ی جاودان

https://uupload.ir/view/vid_20240310_192001_479_xq5.mp3/
اینم فایل صوتی نصف نیمش، هنوز سرود ضبط نشده..

 

[roxanaaxl]

https://uupload.ir/view/vid_20240310_192001_479_xq5.mp3/
اینم فایل صوتی نصف نیمش، هنوز سرود ضبط نشده..

بالای ۵ بار گوشش دادم!!! خیلییییی قشنگههههه دمشون گرم! همیشه حسرت این سرودا تو دلم میمونه .ای بابا!