نتایج جستجو

بنابراین، مردم انتخاب میکنن که با خط و مشی کلی چه نمایندگانی از کدوم احزاب موافقن، اما تصمیمات جزئی و فنی در طی دوران زمامداری، توسط این نمایندگان اتخاذ میشن، و نه مستقیما توسط مردم؛ وگرنه اصلا نماینده انتخاب نمیکردن. دموکراسی و تکثرگرایی، دقیقا بخاطر همینه که توافق نظری درباره «فضیلت» وجود...

برای حوزه ای مثل سیاست، «فضیلت» کلمه خیلی مبهمیه؛ و از اونطرف، مردم قرار نیست تصمیمات فنی رو بگیرن و حتی در دموکراسی های مستقیم تری مثل سوییس هم برای همه چیز، رای گیری مستقیم انجام نمیشه، بلکه مردم هر حزب، نمایندگانی رو در اختیار داره و یکسری خط و مشی کلی داره، مردم هم به برخی احزاب/نمایندگان...

هرنوع بدیلی هم که برای دموکراسی پیدا کنی، باز مجبور به انتخاب کردن برخی سیاست ها و کنار گذاشتن برخی دیگه ست، یعنی یه گروه به دیگری میچربه، چون در غیر اینصورت منطقا ناممکنه. حالا سوال اینجاست که این چربیدن، براساس حق مشارکت همه مردم و برگزیدن اونی که بیشترین انتخاب رو داشته، اما در چارچوب یک حقوق...

و درباره نکته سوم، اتفاقا چربیدن اکثریت به اقلیت رو میبینم و هیچ مشکلی توش نمیبینم. تا وقتی که به اقلیت ظلم نشه و شانسشون برای رقابت و شنیده شدن گرفته نشه، هیچ مشکلی تو انتخاب موقت نظرات اکثریت وجود نداره. به مرور زمان، توجه به اقلیت و تضمین هرچه بیشتر حقوقشون، داره بیشتر و بیشتر هم گسترش پیدا...

درباره نکته اول و تجربت، من نمیدونم تجربت چی بوده، اما نسبت دادن دموکراسی به هرکدوم از نهادهای یه حکومت دیکتاتوری مثل ایران، بی معنی و خنده داره. وقتی گزینه ای رو رد میکنی، قبلش باید گزینه بدیلی داشته باشی، وگرنه بدیهیه که هیچ چیز کامل نیست، بلکه «کامل ترین گزینه موجود و ممکن» رو انتخاب میکنیم،...

البته این نکته رو میتونم به عنوان نوعی دور بودن کشورهای به اصطلاح دموکرات از ماهیت خود دموکراسی قبول کنم، اونم اینکه اجازه نابرابری منابع مالی به احزاب داده میشه، که خودش باعث میشه توان تبلیغاتی به ابزاری برای جلب رای تبدیل بشه و از اون طرف، احزاب هم بیشتر و بیشتر سعی میکنن که نماینده منافع...

موضوع کلیدی اینجاست که تمام این راه حل های مختلف، هنوز در چارچوب دموکراسین، پس نمیشه این مسئله رو ایراد دموکراسی دونست، در حالی که تو هیچ نوعی از استبداد، راه حلی نداره. در کل وجود نمایندگان نسبتا غیرحزبی برای منافع گروه های خاص، یا احزاب مرتبط با گروه های خاص، یا مجالس چندگانه، پدیده جدید و...

خب این مسئله اغلب توسط احزاب دیگه پیگیری میشه و ضرورتی توش نمیبینم، اما بخوان حزب مستقل هم بزنن، باز روش های مختلفی برای تضمین نمایندگی احزابی که بیانگر منافع مشترک گروه خاصی هستن، وجود داره؛ میشه سهمیه رای داشته باشن، و یا بطور تضمینی، حداقل کرسی هایی رو داشته باشن، یا اصلا مجالس مختلفی تشکیل...

یه حزب منطقا میتونه بر هرپایه‌ای تشکیل بشه، کما اینکه احزاب مذهبی و قومی هم وجود دارن و میتونن در مجلس شرکت کنن(گرچه کلهم با وجود نمایندگی اقلیت یا اکثریت مذهبی مخالفم). از اونطرف، انواع نمایندگی غیرحزبی هم توی مجالس میشه داشت(این بیشتر توی کشورهای خاورمیانه ای دارای مجلس اتفاق میفته). یا یه راه...

آیا یک فرد یا حزب، خودسرانه هرکار خودش خواست رو انجام بده، یا به تمام انسانها فرصت برابر برای بحث و تصمیم و رای گیری در اینباره رو بدیم و اونی که اکثریت رو بدست اورد، اجرا بشه؟ دموکراسی، حق آزادی و مشارکت سیاسی رو برای همه مردم به رسمیت میشناسه، اما اینکه کدوم تصمیم دقیقا اجرا شه، نیازمند مشخص...

تنها امتیاز اکثریت نسبت به اقلیت، اینه که موقتا(چون اکثریت و اقلیت، ثابت نیستن)، میتونن شاهد اجرای اون دسته از تصمیماتشون که با چارچوب حقوقی در تضاد نیست، باشن. این دقیقا کجاش به بردگی گرفتنه؟ و ضمنا، انسانها نظرات متفاوت و متناقضی دارن و قوانین بنیادی منطق هم، اجازه اجرای همزمانشون رو نمیدن...

در کدوم دموکراسی "اقلیت، به بردگی گرفته شده"؟ تمام دموکراسی های مدرن، یه چارچوب حقوقی دارن که نمیشه نقضش کرد، و همون هم از حقوق اقلیت حفاظت میکنه؛ مثلا اکثریت مردم یه کشور، نمیتونن تصمیم بگیرن که اقلیت باید اعدام بشن. و نه تنها حقوق اقلیت حفظ میشه، بلکه میتونن علنا با رای اکثریت مخالفت کنن و چه...

تمام بدیل های دموکراسی، نمونه‌هایی از همون "سلطنت تحجری"ئن، فقط بعضیاشون طرف یه تاج هم روی سرش، بعضیاشون بدون تاجه و با کت و شلوار و کراوات. ماهیتش هیچ فرقی نکرده، اونم اینکه حاکمیت، خودسرانه تصمیم میگیره و مشروعیتش، هیچ ربطی به مردم نداره. بنابراین بله، یا دموکراسی داری، یا انواع سلطنت/جمهوری...

ضمنا، تو این زیر چیکار میکنی؟ توی صفحه شخصی من، ورود بسیجی ممنوعه.

هرچند، در نهایت تمام کلماتی مثل خوب/بد، اخلاقی/غیراخلاقی، مجاز/غیرمجاز، تعاریف ثابت و مورد توافق همگان ندارن، بلکه کاملا به چارچوب اخلاقی وابستن. درواقع، کسی که میگه دموکراسی خوبه/بده، باید منظورش از خوب/بد و دلایلش برای خوب/بد بودنشو بگه، نه اینکه من براش حدس بزنم و وقتی حدسم مطابق تعریفش نیست،...

«سودمندی» همون مطلوبیت بلندمدته(نه کوتاه مدت). غذای سالم برای بدن سودمنده، چون باعث سلامت میشه، و در بلند مدت، مردم سلامت رو ترجیح میدن و از بیماری گریزانن. اما وقتی ذهنیت بلندمدت نداشته باشن، فقط به لذت کوتاه مدتش توجه میکنن و کارهای بیماری زا انجام میدن؛ اما اگه در همون لحظه، پیامدشو حس...

برای «خوب» بودنش، همین که افراد مختلف رو جذب میکنه و بیشترین مطلوبیت رو برای بیشترین افراد داره، کافیه. اما برای «ضرورت»ش، این موضوع کافی نیست؛ ممکنه چیزی برای همه مطلوب باشه، اما نه تنها اجراش ضروری نباشه، بلکه یه قاعده مهم رو نقض کنه و نباید اجرا بشه. برای همین هم خط دوم رو نوشتم. خط اول...

البته استدلال برای دموکراسی رو میشه حتی خیلی ریشه‌ای تر پی گرفت و اونم اینکه حتی فارغ از پیامدهای مثبت و جذابش برای اکثریت انسانها، اساسا وقتی که "کشور" رو ملک مشاع طبقه بندی کنیم، و نه زمینِ شخصی یک فرد که بقیه رعیت و مستاجرشن(تصور قرون وسطایی از شاهنشاهی)، منطقا این یعنی اینکه مالکان حقیقی اون...

دموکراسی اگه بد بود، کرور کرور از کشورای دیکتاتوری به دموکرات مهاجرت نمیکردن. البته قبول دارم که غرب در خیلی موارد دموکراسیو نقض میکنه، ولی حتی همین نوع نیم‌بندشم اینقدر برای کل بشر جذابه. ممکنه گفته بشه که دلیل مهاجرت به غرب، دموکراسی نیست، بلکه مثلا اقتصاد پیشرفته ست؛ اما خب چین اقتصاد بزرگتری...