پاسخ : ملک الشعرای بهار
مرغ سحر ناله سر کن
داغ مرا تازه تر کن
ز آه شرر بار این قفس را
بر شکن و زیر و زبر کن
بلبل سر بسته ز کنج قفس درآ
نغمه ی آزادی نوع بشر سرا
در نفسی عرصه ی این خاک توده را
پر شرر کن!!
ظلم ظالم جور صیاد
آشیانم داده بر باد
ای خدا ای فلک ای طبیعت
شام تاریک ما را سحر کن
نو بهار...