سمپادیا

درسته. اثر ولادیمیر ناباکوف. فک کنم تو ایران ممنوعه(اما ترجمه داره)
بخاطر همین محبوبیتش هم کلا به دختر بچه هایی که ازشون سوء استفاده جنسی میده، گاهی لقب "لولیتا" میگن.

پی‌دی‌اف‌ش هست تو نت، بعضی دستفروش‌هام قاچاقی دارند!
در کل لولیتا چیز عجیبی و تازه‌ای نیست ی مدت من تو ساجست اینستاگرام خیلی میدیدم ک میگفتن دخترا رو میدزدن و...

دزدیدن بچه ها به قصد سوء استفاده جنسی متاسفانه چیز قدیمی و رایجیه.
ولی خوب روایت لولیتایی که شایعه شده عجیبتره. اینکه دست و پارو ببرن و کور کنن و...

اره متاسفانه
خب دیگه بحث رو همین‌جا پایان بدیم چون من اعصابم خرد میشه

من خیلی کنجکاوم ((: دوست دارم بدونم انسان تا چه پتانسیل وحشی شدن داره! و خیلی دلم میخواد بدونم برای این خشونت ها، حد، توضیح خاص یا همچین چیزی هم هست یا نه...

چیزی ک جالبه اینکه چرا انسان باید تا این حد پتانسیل و توان تحمل خشونت و وحشی شدن رو داشته باشه!

اره اینم جالبه.خشونت بالاخره یه مکانیسم دفاع و حیاته، ولی ذهن خلاق انسان میتونه حتی لذت بخش و عجیبش کنه.
در کل خوبه گاهی ببینیم چقد میتونیم موجودات وحشی و آشغالی بشیم و زیاد به گونه خودمون بیش از حد مغرور و مفتخر نباشیم (((:

کتاب لولیتا اونقدم مثه چیزهایی که به اسم لولیتا معرفی میشن وحشی و خشونت بار و بد نیست بلکهبیشتر از اینکه یه رمان اروتیک باشه یه داستان کلاسیک میتونه باشه و خود ناباکوف هم تاکید داشته رو این قضیه،گویا..من فیلمش رو دیدم و داستانش رو تا حدی خوندم اونقدرم بد نبود

خب این تقسیم بندی ها دقیق و مطلق نیستن و گاهی تشخیص اینکه تو یه اثر، کدوم بخش شدیدتره، اسون نیست. گویا واقعا سر اینکه اروتیکه یا کلاسیک، اختلاف هست.
من نخوندمش و فقط خلاصشو تو ویکی پدیا دیدم. ازش خوشم نیومد و واقعا نمیتونم بفهمم نویسنده دقیقا میخواد چی بگه. بنظرم چیزی مثل سکس کودکان، گرچه اشاره بهش تو داستان مشکلی نیست، ولی باید با احتیاط و سرزنش اخلاقی باشه(نه حمایت یا حتی بی طرفی "ادعایی"). چون یه کار بد و جدیه.

من هم با شما موافقم که گذر ازاینجور موضوعات باید با احتیاط باشه ولی خب سر همین لولیتا هم نظرات زیادی هست و واقعا نمیشه یه نظر قطعی ای راجع به چنین اثری داد..فقط خواستم اشاره کنم که لفظ لولیتایی که درحال حاضر وجود داره یکم غلیظتر از لولیتای ناباکوف عه..بعد تا جایی که من داستانش رو میدونم استفاده از قضیه سکس کودکان تو این رمان درواقع یه راه برای رسیدن به مقصود نویسندست و غایت داستان نیست

من خودم شخصا از روایت داستانی و شخصیت پردازی وجزییات ادبیش خوشم میاد..از ناباکوف هم یه نقد مسخ کافکا رو خوندم و از تیزبینی و قدرت قلمش هم خوشم اومد..ولی واقعا رمان بحث بر انگیزیه

بنظرم تو اینجور مواردی بهتره خود نویسنده شفاف سازی کنه و منظور و دفاعشو بگه. و البته احتیاط هم باید به خرج داده بشه که فرضا یکی بدون دفاعیه ش هم، با خوندن داستان پی به فضیلت های سکس با کودکان نبره!

ولی مگه تو خود رمان هم یه بخشیش اون دختره برای رابطه جنسی پیشقدم نمیشه؟ من که کلا مواضع ناباکوف رو قبول ندارم، ولی خب مقصود و هدفش دقیقا چیه؟ امیدوارم در ادامه موضع لیبرالیش، خواستار آزادی و جرم و قبح زدایی از سکس با کودکان نباشه!