یه اصل مهم در مورد لهجه مشهدی اینه که:
در فارسی معیار برای بیان همزمانی، فعل مثبت به کار میره مثلا اینطور بیان میشه: هم این که در رو باز کردم، گربه رو دیدم.
در لهجه مشهدی فعل اول به صورت منفی به کار میره و یه مقدار هم rising intonation داره، مثال:
هم در رِ وا نِکِردُم(rising intonation) گربَه رِ دیدُم
در فارسی معیار برای بیان همزمانی، فعل مثبت به کار میره مثلا اینطور بیان میشه: هم این که در رو باز کردم، گربه رو دیدم.
در لهجه مشهدی فعل اول به صورت منفی به کار میره و یه مقدار هم rising intonation داره، مثال:
هم در رِ وا نِکِردُم(rising intonation) گربَه رِ دیدُم