ما بزرگ میشیم و …

khAli chiza tark mishe, khAli chiza ezafe. khub budan o mundan sakhte!

چون دیگه بهمون نمی گن بچه فکر می کنیم بزرگ شدیم!

سلام فائقه جونم
من امروز بعد از 2ماهو اندی اومدم توی نت ویهو خواستم بیان توی نوشت سمپادیا که دیدم پست زدی
حرفات دقیقا حرفای دل من بود
من 15 سال سن دارم ولی تا حالا نتونستم برای خودم زندگی کنم و به معنای واقعی شاد باشم
آدم هرچی بزرگتر میشه قلبش کوچیکتر میشه
بچه که بودیم همه ی آدما رو دوست داریم ولی حالا…
بچه که بودیم مهربون بودیم ولی حالا…
بچه که بودیم دل نمی شکستیم ولی حالا…
من به نوبه ی خودم از وقتی پامو توی راهنمایی فرزانگان گذاشتم اینقدر دلم شکسته که خدا میدونه تعدادش چقدره
بیشترش هم دوستام بودن ولی شاید خودشون نفهمیدن
من تا فهمیدم کیم همش منتظر بودم و همش باید صبر می کردم
انتظار خیلی سخته اونم واسه کسی که بدونی هرگز برنمی گرده وانتظارت پایان نداره
صبر خیلی سخته ولی رسدن به چیزی که بابتش صبر کردی شیرینه
وای که چقدر گف(حرف)زدمن
معلوم نیست کی بیام دوباره توی نت
ولی یه چیزوه بگم تو بهترین وبلاگ نویسی،همیشه بوی و هستی و خواهی ماند
خیلی قشنگ می نویسی،یاد وبلاگت به خیر
دوست دارم موفق باشی

بابت نظر رويا معذرت ميخوام . اگه دوست داشتين به پست من منتقلش كنيد و اگه نه همينجا باشه يا پاكش كنيد … !

اين حرفا رو اخه چند وقت پيش بهش زده بودم … !

بله.
من فائزه ام. نه فائقه.
:دي خوبه كه حرفاي دل تو هم بود.
نه بابا فائقه اين چه حرفيه.

من فكر مي كنم چون حالا ديگه موضوعات ساده رو مي تونيم بپيچونيم و پيچيده جلوه بديم فكر مي كنيم بزرگ شديم!

با اولين نظر خط خطي نويس موافقم!