ناله

شب است و شب ، و سایه ها

و جغدها

خرابه ها

میان این سیاهه ها

فقط توئی پناه من …

می خواستم بنویسم ، از چیزها! از سمپادیا! از دوستای قدیمیه رفته و جدیدیه آمده! یادم افتاد شریعتی گفته بود ” تا کی ناله ؟ اگه نمی تونی فریاد بزنی ناله نکن “

4 نظر

اضافه کردن نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *