راننده تنها
بوق بووووووق. یه مسافر اون جا است. مال منه. من سوارش می کنم. بوووووووووووق. کنار کنار.
سبقت بگیر، بگاز، بگاز، تند تر، زود باش تا کسی سوارش نکرده.
هی هــــــــــــی! چه خبرته؟!
مگه نمیبینی؟ انگار ساخته شده برای [ماشین] من. چه طور از دستش بدم؟
آخرش چی میشه؟
دو حالت داره:
یا مسافر میره و تو بهش نمیرسی.
یا میرسی و تا یه جا میبریش.
خیلی خیلی نادره که مسافر تا آخر خط باهات بیاد.
مسافرا براشون مهم نیست تو کی و چی هستی.
مسافر تصمیم با خودشه. که بخواد هم مسیر تو باشه یا راه خودش رو بره.
اما اکثر مسافرا میرن.
انگار هر کسی که خواستی تا آخر خط با تو بیاد مسافر بود.
او رفت. نرسیدم سوارش کنم.
آن یکی هم همین طور.
———
دیدم خیـــــــــلی وقته اینجا کسی چیزی ننوشته. خواستم یه تکونی بدم، ولی دیدم چیزی در بساط ندارم، به ناچار باز هم از وبلاگ خودم اینجا آوردم.
چه جالب! اولین مطلب سال ۸۸ رو نوشتم!
در مورد نویسنده
كار خوبي كرديد.
اينجا داشت خاك مي خورد!!
سپاسگذارم که آپ کردین.. (لبخند)
من به پیشنهاد محمد مطهری قرار بود اجتماعی بنویسم، که اونم روحیه می خواد دیگه.. یه کم باید روحیه ی اجتماعی م رو تقویت کنم، یه چیزی خواهم نوشت..
اما مسافرها..
خیلی زیادن این مسافرا..
تازه، می دونی؟
وقتی کسی رو سوار می کنی، خیلی وقتا نگاهت نمی کنن. می دونی منظورم چیه؟ به مسیرهایی که میری، به رانندگی ت، به همه چیز نگاه می کنن، اما کم پیش میاد کسی بهت نگاه کنه! درست نگاه کنه! و وقتی نگاه می کنه که عقب نشسته باشه. پَسِ سَرِتُ نگاه می کنه و فقط می بینه که تاس/طاس هستی یا نه!!
چقدر زود مسافرا پیاده می شن.. و چقدر بی تفاوت، اغلب..
1)عيد همه تون مبارك.2)به قول ياسمين كار خوبي كردي!3)شايد به خاطر اين كه همه عجله دارن و مي خوان سريع به مقصد برسن و قطعا سالم!(جايي كه شما راننده باشيد سلامت رسيدن نياز به نذر و نياز و معجزه داره! :ي)
نتیجه‌ی اخلاقی‌ش این بود که کسی رو سوار نکنیم. :س
نتیجه اخلاقی ای که Мухаммеd Али گرفت، نتیجه ایه که خیلی ها میگیرن.
ولی رانندگی توی جاده، اینش مزه میده که یکی کنارت نشسته باشه یه لیوان چایی بده دستت.
—
سلامت رسیدن و سالم موندن، خودش یه معجزه است وروجک.