SOUL KEEPER
کاربر خاک‌انجمن‌خورده
- ارسالها
- 2,161
- امتیاز
- 8,025
- نام مرکز سمپاد
- شهید بهشتی
- شهر
- گنبد کاووس
- رشته دانشگاه
- مهندسی صنایع
پاسخ : اگه حقتون پايمال بشه چي كار مي كنيد؟
داشتن اطلاعات در مورد حق و حقوقه خودتون که خب مسلما" لازم و واجبه، اما نکته ی دیگه (که عنوان این تاپیک هم هست) اینه که بعد از پایمال شدن چیکار کنیم؟
یادتون باشه وقتی حق با شماست لازم نیست از چیزی یا کسی بترسید (من اینارو با فرض این میگم که شما میدونی حق و حقوقت چیه و کی و چیجوری ضایع شده)، اما اینکه نترسید به معنی این نیست که شما حاکم هستید و هر جور که دوست داشتید می تونید رفتار کنید، اتفاقا" باید جوری رفتار کنید که کوچکترین آتویی دسته طرف مقابل ندید تا نتونه به بهونه های مختلف حقتون رو نده و به قولی بپیچونه قضیه رو، به خصوص توی ادارات و سازمان‌ها، در عین حال هم نباید به هیچ وجه کوتاه بیاید و از کوچیکترین حقتون به سادگی بگذرید!
رفتاری کاملا" موعدبانه (
) و رسمی، تا حددی جددی، توی ادارات میتونه کارساز باشه و شما رو به حقتون برسونه، التماس کردن و با شوخی و خنده یا برعکس با عصبانیت و داد و دعوا نمیشه کار پیش برد تو مجامعی که قانون داره و حقوق شما طبق قوانین تعریف شده، بعدشم به یاد داشته باشید شما ممکنه همیشه کارتون به اون سازمان یا اداره یا محل بیفته و اگه قرار باشه یک سری برای یک حقی که احساس کردید ازتون ضایع شده دعوا کنید و رابطه‌تون رو با اون آدمای مسئول بد کنید دفعه‌های بعد کارتون رو می تونن گیر بدن و شرایط رو برای شما سخت‌تر کنن و بیشتر اذیت کنن شمارو (البته باز هم در نهایت شما می تونید کارتون رو پیش ببرید و موفق شید اما خیلی سخت تر) پس عقل سالم میگه چرا کار خودم سخت کنم؟! رفتارم رو جوری تنظیم می کنم که نه آقای مسئول فکر کنه من هالو ام و بخواد به راحتی حقم رو بخوره نه دشمنی (یا به قول بعضیا دژمن 
) ایجاد میکنم تا بعدها مشکل پیش بیاد و ... (در واقع باید سیاست به خرج بدید!، بستگی به شرایط داره، نمیشه یک نسخه پیچید برای تمام مکان‌ها و زمان‌ها)
اما توی جاهایی که حقوق شما طبق قانون خاصی تعریف نشده و در واقع شما بر اساسه یک سری عرف‌ها در جامعه حقوقی دارید کار یکم سخت‌تره!، یک مثال خیلی خیلی خیلی ساده میزنم که همتون حتما" بهش برخوردید، تو یک رابطه ی دوستی طرفین از هم یه سری انتظارات دارن و بر حسب صمیمت و دوستی ای که دارن انتظار بالاتری هم دارن (به خاطر همین هم هست که شما از کسایی که بیشتر دوستشون دارید زودتر ناراحت میشید و دلگیر میشید تا کسانی که خیلی رابطه ی صمیمی ای باهاشون ندارید) شما ممکنه این حق رو (طبق رابطه و کارهایی که کردید و ...) برای خودتون قائل باشید که مثلا" اگه تو کلاس درس غایب بودید و معلمتون یه سری برگه نمونه سوال یا تکلیف یا درسنامه پخش کرد دوستتون برای شما هم بگیره، یا اگه روزی مریض شدید دوستتون زنگ بزنه بتون و اگر امکانش بود بیاد عیادتتون، اما این اتفاق نمی‌افته و شما احساس می‌کنی حقت این نبود، اینجور جاها معمولا" ملایمت جواب میده اما با کمی گلایه و ناراحتی، که طرف بفهمه شما ازش انتظاره بیشتری داشتی و داری منتها نه به طرزی که به خاطر همچین چیزی دوستیتون رو کلا" قطع کنید یا با هم دعوا کنید یا ...، همین که شما ناراحیت شید از طرف،خودش این مفهوم رو می‌رسونه و طرف مقابل سعی میکنه حق ضایع شده ی شمارو به طریقی جبران کنه (خب خیلی کارا میتونه کنه که به اینجا ربطی نداره)
توی این مورده دوم فقط دوستی و حقوق این چنینی نیست، فقط به این خاطر این مثال رو زدم که بیشینه‌ی شما بتونه درک کنه این موضوع رو.
این گذشتن از حقوق و گرفتن حق هم تا حد خیلی زیادیش برمی‌گرده به گذشته‌ی شما و نحوه‌ی بزرگ شدن و جوری که تربیت یافتید، اما چیزی نیست که نشه تغییرش داد، اونم تو سن و سال بچه های این سایت، به راحتی با کمی تمرین و سماجت می‌تونید این مشکل رو برطرف کنید، چون واقعا" اینکه بزارید حقتون ضایع شه و شما فقط نظاره گر باشید یک مشکله!
داشتن اطلاعات در مورد حق و حقوقه خودتون که خب مسلما" لازم و واجبه، اما نکته ی دیگه (که عنوان این تاپیک هم هست) اینه که بعد از پایمال شدن چیکار کنیم؟
یادتون باشه وقتی حق با شماست لازم نیست از چیزی یا کسی بترسید (من اینارو با فرض این میگم که شما میدونی حق و حقوقت چیه و کی و چیجوری ضایع شده)، اما اینکه نترسید به معنی این نیست که شما حاکم هستید و هر جور که دوست داشتید می تونید رفتار کنید، اتفاقا" باید جوری رفتار کنید که کوچکترین آتویی دسته طرف مقابل ندید تا نتونه به بهونه های مختلف حقتون رو نده و به قولی بپیچونه قضیه رو، به خصوص توی ادارات و سازمان‌ها، در عین حال هم نباید به هیچ وجه کوتاه بیاید و از کوچیکترین حقتون به سادگی بگذرید!
رفتاری کاملا" موعدبانه (
) و رسمی، تا حددی جددی، توی ادارات میتونه کارساز باشه و شما رو به حقتون برسونه، التماس کردن و با شوخی و خنده یا برعکس با عصبانیت و داد و دعوا نمیشه کار پیش برد تو مجامعی که قانون داره و حقوق شما طبق قوانین تعریف شده، بعدشم به یاد داشته باشید شما ممکنه همیشه کارتون به اون سازمان یا اداره یا محل بیفته و اگه قرار باشه یک سری برای یک حقی که احساس کردید ازتون ضایع شده دعوا کنید و رابطه‌تون رو با اون آدمای مسئول بد کنید دفعه‌های بعد کارتون رو می تونن گیر بدن و شرایط رو برای شما سخت‌تر کنن و بیشتر اذیت کنن شمارو (البته باز هم در نهایت شما می تونید کارتون رو پیش ببرید و موفق شید اما خیلی سخت تر) پس عقل سالم میگه چرا کار خودم سخت کنم؟! رفتارم رو جوری تنظیم می کنم که نه آقای مسئول فکر کنه من هالو ام و بخواد به راحتی حقم رو بخوره نه دشمنی (یا به قول بعضیا دژمن ) ایجاد میکنم تا بعدها مشکل پیش بیاد و ... (در واقع باید سیاست به خرج بدید!، بستگی به شرایط داره، نمیشه یک نسخه پیچید برای تمام مکان‌ها و زمان‌ها)اما توی جاهایی که حقوق شما طبق قانون خاصی تعریف نشده و در واقع شما بر اساسه یک سری عرف‌ها در جامعه حقوقی دارید کار یکم سخت‌تره!، یک مثال خیلی خیلی خیلی ساده میزنم که همتون حتما" بهش برخوردید، تو یک رابطه ی دوستی طرفین از هم یه سری انتظارات دارن و بر حسب صمیمت و دوستی ای که دارن انتظار بالاتری هم دارن (به خاطر همین هم هست که شما از کسایی که بیشتر دوستشون دارید زودتر ناراحت میشید و دلگیر میشید تا کسانی که خیلی رابطه ی صمیمی ای باهاشون ندارید) شما ممکنه این حق رو (طبق رابطه و کارهایی که کردید و ...) برای خودتون قائل باشید که مثلا" اگه تو کلاس درس غایب بودید و معلمتون یه سری برگه نمونه سوال یا تکلیف یا درسنامه پخش کرد دوستتون برای شما هم بگیره، یا اگه روزی مریض شدید دوستتون زنگ بزنه بتون و اگر امکانش بود بیاد عیادتتون، اما این اتفاق نمی‌افته و شما احساس می‌کنی حقت این نبود، اینجور جاها معمولا" ملایمت جواب میده اما با کمی گلایه و ناراحتی، که طرف بفهمه شما ازش انتظاره بیشتری داشتی و داری منتها نه به طرزی که به خاطر همچین چیزی دوستیتون رو کلا" قطع کنید یا با هم دعوا کنید یا ...، همین که شما ناراحیت شید از طرف،خودش این مفهوم رو می‌رسونه و طرف مقابل سعی میکنه حق ضایع شده ی شمارو به طریقی جبران کنه (خب خیلی کارا میتونه کنه که به اینجا ربطی نداره)
توی این مورده دوم فقط دوستی و حقوق این چنینی نیست، فقط به این خاطر این مثال رو زدم که بیشینه‌ی شما بتونه درک کنه این موضوع رو.
این گذشتن از حقوق و گرفتن حق هم تا حد خیلی زیادیش برمی‌گرده به گذشته‌ی شما و نحوه‌ی بزرگ شدن و جوری که تربیت یافتید، اما چیزی نیست که نشه تغییرش داد، اونم تو سن و سال بچه های این سایت، به راحتی با کمی تمرین و سماجت می‌تونید این مشکل رو برطرف کنید، چون واقعا" اینکه بزارید حقتون ضایع شه و شما فقط نظاره گر باشید یک مشکله!
(اغلب در مدر3)...هم عقیدتی و بحث کردن...و چون تو جفتش مهارت دارم معمولا حقم به ندرت پایمال میشه...
