قشنگ‌ترین بیت‌هایی که شنیدید

[رعـنـا]

چه کنم دل چو هوای تو کند شب همه‌شب
سر اگر بی‌ تو به دیوار غریبی نزنم ...؟!

 

[خواهر کوچیکه شیرین]

عهد کردم که دگر می نخورم در همه عمر
به جز از امشب و فردا شب و شب های دگر
#عماد_خراسانی

 

[رعـنـا]

اولین خنده ز بی دردی بود

آخرین گریه ز بی درمانی

 

[brano]

آن که پر نقش زد این دایره مینایی
کس ندانست که در گردش پرگار چه کرد

رطل گران

 

[GHAZALIIH]

...به هر فرمان آتش عالمي در خاک و خون غلطيد
خدا ويران گذارد کاخ اين فرمانروايان را...
شهریار

 

[..Mehrab..]

ز کدام رَه رسیدی ز کدام در گذشتی
که ندیده دیده ناگه به درون دل فِتادی
هوشنگ ابتهاج

 

[nafaass]

گویی همه خوابند
کسی را به کسی نیست

‌امید رهایی نیست
وقتی همه دیواریم....

 

[ای فر]

یا بفرما به سرایم؛
یا بفرما به سر، آیم!
غرضم وصل تو باشد
چه تو آیی،چه من آیم ...

 

[GHAZALIIH]

گفتی که شاهکار شما در زمانه چیست؟
بالله که زنده بودن ما، شاهکار ماست!
فخرالدین مزارعی

 

[رعـنـا]

کاش از اول نبودی دلم برات تنگ نمیشد
اون نگاه من به اون نگاه تو بند نمیشد!

 

[toofanh]

احمق، کتاب دید و گمان کرد عالم است
خودبین، به کشتی آمد و پنداشت ناخداست

 

[Atbin]

هر آن کسی که در این حلقه نیست زنده به عشق
بر او نمرده به فتوای من نماز کنید
حافظ

 

[nafaass]

اگر از جانب معشوق نباشد کششی
کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد...!
حضرت مولانا

 

[Ghazal84]

سرگشته چو پرگار همه عمر دویدیم
آخر به همان نقطه که بودیم رسیدیم

 

[:)shadow]

عید است و به عیدی چه شود گر به من زار
یک بوسه کنی زان لب جان بخش حواله
هاتف اصفهانی
عیدی ملتو بدین برن خب

 

[هور]

آفاق را گردیده ام
مهر بتان ورزیده ام
بسیار خوبان دیده ام
اما تو چیز دیگری...
امیرخسرو دهلوی

از صدای سخن عشق ندیدم خوش تر
یادگاری که در این گنبد دوار بماند...
حافظ

 

[رعـنـا]

دانه نمود دامِ تو ، در نظرِ شکارِ دل
خانه گرفت عشق تو ، ناگه در جوار جان

آنچنان جای گرفتی تو به چشم و دلِ من،
که به خوبانِ دو عالم نظری نیست مرا...

 

[هور]

تا عهد تو در بستم عهد همه بشکستم
بعد از تو روا باشد نقض همه پیمان ها...

سعدی

من از نهایت شب حرف میزنم
من از نهایت تاریکی
و از نهایت شب حرف میزنم
اگر به خانه ی من آمدی
برای من ای مهربان چراغ بیاور
و یک دریچه
که از آن به ازدحام کوچه ی خوشبخت بنگرم...

فروغ فرحزاد

 

[رعـنـا]

مدتی هست به دلسوزی خود مشغولم
که دلم بند نفس های کسی هست؛

که نیست...
************************************
تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم
روزی سراغ وقت من آیی که نیستم

پیداست از گلاب سرشکم که من چو گل
یک روز خنده کردم و عمری گریستم

 

[Asaliiiii]

هر که خود داند و خدای دلش که چ دردیست در کجای دلش

مرا دردیست اندر دل ک گر گویم زبان سوزد

اگر پنهان کنم ترسم که مغز استخوان سوزد

اشتیاقی كه به دیـدار تـو دارد دلِ مـن

دلِ من داند و من دانم و دل داند و من

خاک من گل شود و گل شکفد از گل من

تا ابد مهر تو بیرون نرود از دل من ...