شما كدومو انتخاب مي كنيد؟
شايد همتون اين تعريف دكتر حسابي رو از جهان سوم شنيده باشيد:”جهان سوم جاييست كه اگر ميهنت را آبا د بخواهي،خانه ات ويران ميشود و اگر آبادي خانه ات را بخواهي بايد در ويران سازي ميهنت بكوشي.”
شما كدومشو انتخاب مي كنيد؟
شايد هر كسي اول كه اينو مي خونه،غيرتي شه،پاشه وايسه و محكم و قاطع بگه:”اولي رو!”
آره اولين مورد آرماني ترين گزينه است و مي شه گفت با تقريب خوبي 90% مردم همينو انتخاب ميكنن(حداقل تو ايران). درسته كه هيچ كجاي دنيا، هيچي دست مردم نيست، اما به نظر شما اگه واقعا 90% مردم باور و عقيده شون اين بود،كشور ما الان اينجوري بود؟؟ يا بزرگ تر از اون دنيا اينطوري بود؟؟
خب معلومه كه نه! اگه اين حتي واسه نصف آدما هم ارزش بود،ما الان اينجا نبوديم و وضعمون اين نبود.
پ.ن.:شايد گزينه هاي سوم و چهارمي هم وجود داشته باشه،يعني حتما وجود داره،چون منم نتونستم يكي از اين دو رو انتخاب كنم! شما هم هر جوابي مي تونيد بديد اما فقط راستشو بگيد! خيلي كنجكاوم و واسم مهمه كه بدونم طرز تفكر سمپاديا در اين مورد چه جوريه و جوابشون چيه.
حالا لطفا بشينيد! يه كم بيشتر فكر كنيد، تظاهر كردن و شعار دادن رو بگذاريد كنار،آرمان و آرزو رو بگذاريد كنار،شرايط هميشه ايده آل نيست(هيچ وقت ايده آل نيست!:دي)،خودتون رو بگذاريد سر دو راهي،دوراهي زندگي مرفه و مملكت خراب(تذكر:با ساختن زندگل مرفه،مملكت كسي خراب نميشه(البته اگه طرف از مردم عادي باشه !)،صرفا دنيامون هميني كه هست مي مونه و با همين آهنگي كه داره پسرفت مي كنه) يا تلاش براي آباد كردن ميهن(شايد به تناسب شرايط صرفا تلاش و براي فرار از عذاب وجدان!)و يا به عبارت ديگه مي شه گفت در اكثر موارد از بين بردن همون دو-سه درصد احتمال رسيدن به آرزو هايي كه هر كس توي ذهنش واسه آينده ي شخص خودش داره. خودتون رو تو اين شرايط بگذاريد،بعد اگه ديديد كه واقعيت رو پيدا كرديد،جواب سوال اول من رو بديد!
در مورد نویسنده
مشکل مردم ما چاپلوسی است! اینم دلیلی است برای ماندگاری حکومت هایی که اومدن و ایران رو گرفتن!
من جوابم دومی است! چون اجباری برای حرکت بین دو حالت پروفسور نمی بینم! دنبال زندگی خودم می روم، چون انسانی می خوام زندگی ام خوب بشه و خوب شدن زندگی هر فرد در کل می شه خوب شدن زندگی مردم و …! مال مردم رو نخواهم خورد اگر …
چه عجیب! من اولش رو که خوندم مورد دوم رو انتخاب کردم و به نظرم بدیهی اومد که همه مورد دوم رو انتخاب میکنن!!!
آقا هرکس اگر واسه بهتر شدن خودش تلاش کنه برآیند اختلالات صفر میشه.البته دقت کنید اگر هرکس برای بهتر شدن خودش تلاش کنه حتی به قیمت بدتر شدن بقیه.اما عده ای هستن که صرفا هدفشون بدتر شدن بقیه ست.
ساینا این دو تا موردی که گفتی هر دوتاش تا حدود زیادی آرمانی بود.نمیشه هیچ کدوم رو انتخاب کرد.و از طرفی اگه هرکدوم رو انتخاب کنی وضع از اینی که الان هست بهتر میشه.
با مهمد هم موافقم. دلیلی واسه جا به جایی بین این دو مورد نیست.
همه چيز رو شرايط مشخص ميكنه،تا آدم توي شرايطي قرار نگيره نميتونه تصميم بگيره.
يادته اون روز زنگ فيزيك خانم اخلاقي داشت درباره ي يه كتاب حرف ميزد.دقيقا گفت ادماي اون كتاب ميگفتند اگه ما توي يه شرايطي قرار بگيريم هرگز اون كارو نميكنيم،ولي وقتي قرار ميگرفتن دقيقا همون كارو ميكردن.
شرايط همه چيزو تعيين ميكنه.من الان هيچ كدوم رو انتخاب نميكنم ولي جونم واسه خود خود ايران درمياد.
به قول آقاي رجايي كه ميگفتند:هر جايي كه باشي فقط براي ميهنت خدمت كن چون تو در قبال كشورت مسئولي.
مهم اينه هركاري كه ميكنيم تهش يه اندك نفعي هم به ايران برسونه.
ساینا، می گم، من هر چقدر اس ام اس ت رو جواب دادم، فِیل شد! خیلی ببخشید!!
من اولی رو انتخاب نمی کنم.
اول اینکه، آبادی خودش یه بحث پیچیده ست..!!
دوم اینکه، ببینید، من جسارت نمی کنم به کسی.. اما مردم ما، فرهنگ ندارن. مملکت مون هم که الحمد لله.. همین مردم هستن دیگه خب که مملکت رو می گردونن..
من بسیاری کسانی رو دیدم که 10 سال عمرشون را گذاشتن رو فکر “آبادی” و حالا می گن این چه کاری بود آخه؟
می دونین؟ اگه انرژی شون رو رو خیر رسوندن به دیگران می ذاشتن، خیلی بیشتر به نتیجه می رسیدن.. کما اینکه آدم هایی که عرض کردم دیدم، حالا بعد چندین سال به این نتیجه ها می رسن..
می دونین؟ من چندین هزار بار گفتم اینو.. تو فروم هم گفتم.. فکر می کنم این جا هم گفته باشم. کاری که من می کنم اینه: از خودم شروع می کنم.. خانواده م.. دوستان و آشنایانم.. همسایه هام.. هم محل هام.. هم شهری هام..
اگه همه همین کارو کنیم، درست می شه!!
من در آبادی خودم می کوشم.. اگر هر کس همین طور بکوشه، خانه اش آباد می شه و میهن ش هم همین طور…
من (نوعی) اگر خانه خودم را خوب بسازم آنگاه کشورم آباد می شود.
عکس این برقرار نیست، چون مثلا بدیهی که اگه کشور آباد بشه لزوما خونه من خوب ساخته نمی شه! (البته با )
دکتر حسابی حرف درستی زده، اصلا ببین، مثلا می گم! اگه به خودت بگی “اسم 5 تا نویسنده مطرح کشور در حال حاضر رو بگو؟” به احتمال 70% نمی تونی! خیلی های دیگه هم نمی تونن! چرا؟ چون دنبال نان و آب و نیازهای اولیه شون تو این محیط
جهان سومی این قدر می دوند که فرصت کتاب خونی نیست، موقعی هم که هست، وقتشون رو با تلویزیون و پشت چراغ قرمز و تعارف و چاپلوسی و … تلف می کنند! پس حقشون نیست که این دو حالت فقط واسشون پیش بیاد؟ (البته لزوما اینا نیست)
(دوستانی که تو نشریه نقشی دارند! لی اوت جدید نشریه رو گذاشتم تو فروم! حتما ببینید و نظر بدید!)
به مهمد،پريا و سعيد:
خوب شدن زندگي هر فرد چه جوري ميسر ميشه؟ مطمئنا با رفتن هر كس به دنبال زندگي خودش نميشه!اگه به دور و برت دقت كني مي بيني كه الان دقيقا همينه!هر كسي داره سعي ميكنه زندگي خودش رو بسازه،ناخود آگاه يه رقابت پيش مياد كه توش اونايي برندن كه زورشون بيشتره!به تبعش هم اونايي كه پارتيشون كلفت تره!و در نهايت چون امكانات محدوده،فقط به اونا كفايت ميده و يه سري هم پا در هوا مي مونن و تا ابد مي دون!
اگه موقعي كه عراق به ايران حمله كرد همه اين تفكر رو داشتن،الان يه سري عرب به ما حكومت ميكردن،درسته كه زندگي خوب هر فرد مساويه با آباديه مملكت و دنيا اما به نظر من اين با انتخاب روش دوم واسه زندگي به هيچ وجه حاصل نميشه…
به پگاه:
باهات تا حدودي موافقم اما به شرطي كه اين “آباد كردن خود” مساوي با فقط فكر كردن به خود،اهميت ندادن به ديگران و به قول پريا با عقب كشيدن بقيه نباشه!
به پريا:
پريا صفر شدن برآيند اختلالات به معني حركت به سمت آبادي نيست!به نظر من نتيجش بي تفاوت شدن آدماس كه الان بد ترين و بي درمون ترين و بزرگ ترين مشكل ما آدما تو جامعه ست.
به سعيده:
كاملا موافقم. به نظر منم بايد هر جا كه هستيم در خدمت به كشورمون بكوشيم،بهتره اين كارو جايي انجام بديم كه زندگي خودمون لطمه نبينه!مثل ايراني هايي كه الان تو به اصطلاح جهان اول دارن به وطنشون سود ميرسونن و البته با حفظ منافع خودشون در كنارش.
البته که دوس دارم کشورم جهان 3 ای نباشه!ولی من باخود این جمله مشکل دارم به نظرم باید گزینه های دیگه ای هم باشه!ولی اگه این جمله درست باشه احتمال این که جوگیر بشم گزینه 1 رو انتخاب کنم زیاده!!
منم با تو موافقم!!
ساینا:
من شرایط ایده آل رو گفتم.یعنی اگر هر کس صرفا برای بهتر شدن خودش تلاش کنه و یعنی در شرایط ایده آل خودش رو بهتر کنه تقریبا همه خوب میشن و اگر تک تک اعضای یک جامعه خوب باشن جامعه خوبه!این چیزایی که تو گفتی درسته ولی نقیض حرف من نیست چون جامعه هامون متفاوته….کلا تو جامعه ای که پارتی بازی هست کسی به فکر بهتر کردن خودش نیست(بدون بدتر کردن دیگران!)
در مورد جنگ ایران و عراق هم اگر کسی میخواست برای خودش بهترین کار رو انجام بده میجنگید و همینی میشد که الان شده و حتی خیلی خیلی خیلی بهتر از الان!
برآیند اختلالات وقتی صفره و همواره مورچه وار حرکت به سمت خوبیه نتیجه اش یا حفظ حالت تعادله یا به هم خوردن تعادل به سمت خوبی هاست که در هر صورت از انحراف تعادل به سمت بدی ها بهتره!
اگه همه خونشونو آباد کنن , میهن هم آباد میشه!
× یه سوزن به خودمون بزنیم؟!
به پريا:
آها حالا دقيق تر شد!
منم موافقم!
چون اونوقت مي شه گفت هر كسي براي بهتر كردن زندگي خودش،غير از خودش به ديگرانم فكر خواهد كرد!
با توضيحات تكميليه(:دي) پريا منم موافقم!
اما بازم مي گم!اينجا جهان سومه!پس هيچي دست مردم نيست(اغراق بيش از حد داشت)!هرچقدم ما تلاش كنيم،بازم زور اونايي كه ميخوان خونشون آباد شه حتي به قيمت له كردن ديگران به ما مي رسه!:دي
خيلي موافقم!اين سوزنه الان بد جوري لازمه!
سلااااااااااااااااااااااااااااااااااااام!!!!
با عرض معذرت رفته بودم مسافرت، این چند روز خبری ازم نبود.
هیچ کدوم از کامنتا رو نخوندم. اومدم نظرمو بگم وبرم! :دی
اگه نظرم به بحثتون نخورد، شرمنده!! حوصله ام ته کشیده!
به نظر من اگه میهنی نباشه، وجود یه خونه دیگه هیچ معنایی نداره! ولی اگه میهنی باشه “امید” برای وجود یه سقف هم به دنیا میاد. بازم میگم “امید”! خیلی از آدما با امید زنده اند، یا بهش می رسن و یا هیچ وقت نمی رسن…
خیلی خوشحالم که دوباره اومدم.
نه ساینا جان از حرف من نمیشه به این رسید که در اونصورت همه به فکر بقیه هم هستن!
توی شرایطی که من میگم هرکس فقط به فکر خودشه ولی جامعه خوبه!البته توی جهان سوم به قول تو فرق میکنه….موضوع انتگرالی میشه….چون اگر یه کاری کنیم که جامعه اپسیلونی بهتر بشه دیگه نمیتونیم دیگه برای اون جامعه از همون روش قبلی برای بهتر شدن استفاده کنیم!
پريا:
آره خوب اينم حرفيه:دي
ولي به نظر من اگه هر كسي فقط به فكر خودش باشه،اونوقت بازم همين ميشه!
كم كم همون موضوع “ساختن زندگي حتي به قيمت له كردن ديگران”پديد مياد به نظرم…
بابا!
همه كامنتا رو بخون…:دي
(دارم وسوست مي كنم:پي)
ايني كه هر كي خودشو درست كنه همه چيز درسته مال تقسيم وظايفه!!
وقتي توي جامعه هر كي با سهز خودش زندگي شو آباد كه اونوقت ؟؟
مليكا:
موافقم!:دي
با چيه خودش؟؟؟؟