shatoonak
Tulip
- ارسالها
- 681
- امتیاز
- 5,579
- نام مرکز سمپاد
- فرزانگان
- شهر
- ن.ج.ب.ا.د
- سال فارغ التحصیلی
- 94
پاسخ : سمپادیسم
ببینید هر کدوم از ماها استعدادها و خلاقیت های خودمونو داریم که قاعدتا فهمیدید اگر ازین استعداد به خاطر شرایط پیرامونمون به درستی استفاده نکنیم یا این استعدادها نادیده گرفته شند ،احساس پوچی رو در ما ایجاد میکنه!حالا منو شمایی که اکثرا از استعدادهای ویژه ای برخورداریم باید جایی برای ما باشه که ازین استعدادها به نحو احسن استفاده کنیم و دیده بشند و این مکان در حال حاضر جایی جز مدارس سمپاد نیس!در مورد کتاب های درسی و معلما موافقم که باید از بقیه مدارس عادی جدا باشه ولی اینکه ما به طور کل خودمون رو تافته جدا بافته بدونیم نه!
واینکه شما تو دانشگاه ضربه بخوری ازین قضیه بستگی به دانشگاهی داره که قبول میشی!ممکنه دانشگاهی که شما میرید سطح بالایی داشته باشه شما با بقیه هیچ فرقی نکنی و ممکنه برعکس این هم وجود داشته باشه!
در رابطه با دوستان غیر سمپادی هم من به شخصه مشکلو از اونا می دونم!اونا هستند از ما فاصله میگیرن چون به ما به چشم یه رقیب بیشتر نگا نمیکنند!من خودم تجربه شو داشتم که اینو میگم! :)
با یه سریاش موافقم با یه سریاش نه!به نقل از hermes :فکر نمیکنید داریم یه مقدار زیاده روی میکنیم؟
فکر نمیکنید داریم از بقیه بچه ها فاصله میگیریم؟همین بچه هایی،که میشن آدم های این اجتماع، و ما باهاشون زندگی قراره زندگی کنیم،چه سمپادی چه غیر سمپادی!
من به شخصه خیلی سعی میکنم با دوستای غیر سمپادیم رابطه ی خیلی خوبی داشته باشم،و با بقیه هم خوب ارتباط برقرار کنم!اما گاهی به خاطر همین جدایی ها و فاصله ها که بینمونه،اونام به ما دید خوبی ندارن بعضا" !
الان دوران دبیرستان و راهنمایی که سمپادی هستیم اینجوری پشت هم هستیم، اما فک کنم با توجه به جوّی که هست تو دانشگاه شاید دیگه خبری از اون عِرق(!)سمپادی نباشه!شاید هم مدرسه ایی های سمپادی،دیگه براتون نا آشنا بشن تو دانشگاه!اگه اینجوری قراره ادامه پیدا کنه، تو بقیه دوره های زندگی خیلی ضربه میخوریم!
مدرسه های جدا،دبیرهای مطرح،تصورات غلط ، همین سمپادیا،پیج های فیسبوک،میشه یه دیدگاه که بقیه به ما پیدا میکنن،که ما از بقیه جدا هستیم،بعدا این دیدگاه به خودمونم منتقل میشه.
شاید وقتی به خودمون بیایم ، که دیر شده
ببینید هر کدوم از ماها استعدادها و خلاقیت های خودمونو داریم که قاعدتا فهمیدید اگر ازین استعداد به خاطر شرایط پیرامونمون به درستی استفاده نکنیم یا این استعدادها نادیده گرفته شند ،احساس پوچی رو در ما ایجاد میکنه!حالا منو شمایی که اکثرا از استعدادهای ویژه ای برخورداریم باید جایی برای ما باشه که ازین استعدادها به نحو احسن استفاده کنیم و دیده بشند و این مکان در حال حاضر جایی جز مدارس سمپاد نیس!در مورد کتاب های درسی و معلما موافقم که باید از بقیه مدارس عادی جدا باشه ولی اینکه ما به طور کل خودمون رو تافته جدا بافته بدونیم نه!
واینکه شما تو دانشگاه ضربه بخوری ازین قضیه بستگی به دانشگاهی داره که قبول میشی!ممکنه دانشگاهی که شما میرید سطح بالایی داشته باشه شما با بقیه هیچ فرقی نکنی و ممکنه برعکس این هم وجود داشته باشه!
در رابطه با دوستان غیر سمپادی هم من به شخصه مشکلو از اونا می دونم!اونا هستند از ما فاصله میگیرن چون به ما به چشم یه رقیب بیشتر نگا نمیکنند!من خودم تجربه شو داشتم که اینو میگم! :)