گروس عبدالملکیان

[vesal]

آشنایی با شعرای گروس عبدالملکیان :
بخونید و نظر بدید...



بدون نام

به شانه ام زدی
که تنهایی ام را تکانده باشی

به چه دل خوش کرده ای؟!
تکاندن برف
از شانه های آدم برفی؟

 

[vesal]

پاسخ : گروس...میشناسید؟!

طرح 1

دریای بزرگ دور
یا گودال کوچک آب
فرقی نمی کند
زلال که باشی
آسمان در توست

 

[vesal]

پاسخ : گروس...میشناسید؟!

پازل

بازگشته اند
دردهای قدیمی
تصویر های تاریک
از من در آینه
از من
در خواب ها.

این بار می خواهم
تکه
تکه
تکه کنم خود را
تا دوباره دست کسی
شاید...

نه!
این پازل را
هزار بار هم که بچینی
همان می شود

 

[vesal]

پاسخ : گروس...میشناسید؟!

انتقام

می خواهم تو را بکشم
اما
چاقو را در سینه ی خود فرو میکنم

تو کشته خواهی شد یا من؟

 

[N.M]

پاسخ : گروس...میشناسید؟!

راستی گروس عبدالمکیان تو خانه شعر ایران کلاس شعر داره...

 

[vesal]

پاسخ : گروس...میشناسید؟!

نقطه ی سیاه


این سطر
یا سطر های بعد
نقطه ای می آید
که پایان تمام حرف هاست.

در قاب غمگین پنجره
مو های خسته و
پیراهن سیاه دخترکی که دور می شود
دور می شود
دور می شود

در قاب غمگین پنجره
نقطه ای سیاه
دور می شود

نقطه ای
که پایان تمام حرف هاست

 

[vesal]

پاسخ : گروس...میشناسید؟!

مانده ام چه کنم ؟

درخت می شوم
تو پاییزی
کشتی می شوم
تو بی نهایت طوفان ها

تفنگت را بردار
و حرفت را راحت بزن!

 

[Shayan-Sh]

پاسخ : گروس...میشناسید؟!

ملاقات


بارانی که روزها
بالای شهر ایستاده بود
عاقبت بارید
تو بعدِ سال ها به خانه ام می آمدی...

تکلیفِ رنگ موهات
در چشم هام روشن نبود
تکلیفِ مهربانی ، اندوه ، خشم
و چیزهای دیگری که در
کمد آماده کرده بودم
تکلیفِ شمع های روی میز
روشن نبود

من و تو بارها
زمان را
در کافه ها و خیابان ها فراموش
کرده بودیم
و حالا زمان داشت
از ما انتقام می گرفت

در زدی
باز کردم
سلام کردی
اما صدا نداشتی
به آغوشم کشیدی
اما
سایه ات را دیدم
که دست هایش توی
جیبش بود

به اتاق آمدیم
شمع ها را روشن کردم
ولی
هیچ چیز روشن نشد
نور
تاریکی را
پنهان کرده بود...

بعد
بر مبل نشستی
در مبل فرو رفتی
در مبل لرزیدی
در مبل عرق کردی

پنهانی،بر گوشه ی تقویم
نوشتم:
نهنگی که در
ساحل تقلا می کند
برای دیدن هیچ
کس نیامده است

 

[vesal]

پاسخ : گروس...میشناسید؟!

آجر ها

دروغ دیواری است
که هر صبح آجرهایش را می چینی
بنّای بی حواس من!
در را فراموش کرده ای


آب تا گردنم بالا آمده
آجرها تا گردنم بالا آمده
آب تا لب هایم بالا آمده
آب بالا آمده...

من اما نمی میرم
من ماهی می شوم

 

[vesal]

پاسخ : گروس...میشناسید؟!

اتاق

در اطراف خانه ی من
آن کس که به دیوار فکر می کند
آزاد است
آن کس که به پنجره
غمگین
و آن کس که به جستجوی آزادی است
میان چاردیوار نشسته
می ایستد
چند قدم راه می رود
نشسته
می ایستد
چند قدم راه می رود
نشسته
می ایستد
چند قدم راه می رود
نشسته
می ایستد
چند قدم راه می رود
نشسته
می ایستد
چند قدم راه می رود
نشسته
می ایستد
چند قدم ...

حتی تو هم خسته شدی از این شعر!
حالا
چه برسد به او
که
نشسته
می ایستد...
نه!
افتاد

 

[N.M]

پاسخ : گروس...میشناسید؟!

ما كاشفان ِ كوچه هاي بن بستيم
حرف هاي ِ خسته اي داريم
اين بار ، پيامبري بفرست
كه تنها گوش كند...

 

[reza-handsome]

پاسخ : گروس...میشناسید؟!

فرصتی نمانده است
بیا همدیگر را بغل کنیم
فردا
یا من تو را می‎کشم
یا تو چاقو را در آب خواهی شست
همین چند سطر
دنیا به همین چند سطر رسیده است

به اینکه انسان
کوچک بماند بهتر است
به دنیا نیاید بهتر است

اصلا
این فیلم را به عقب برگردان
آن قدر که پالتوی پوست پشت ویترین
پلنگی شود
که می‎دود در دشت‎های دور
آن قدر که عصاها
پیاده به جنگل برگردند
و پرندگان
دوباره بر زمین...
زمین...


نه!
به عقب‎تر برگرد
بگذار خدا
دوباره دست‎هایش را بشوید

در آینه بنگرد
شاید
تصمیم دیگری گرفت ...



از : گروس عبدالملکیان

 

[ریـحـانـه]

گــروس عبــدالملــکیــــان

سلام !
یکی دیگه از شاعرای معاصر ، که کمتر شناحته شده و واقعا فوق العادس گروس عبدالملکیانه .
تو ویکیپدیا در این حد اطلاعات هست راجع به ایشون :

"گروس عبدالملکیان، شاعر معاصر و جوان ایرانی، پسر محمد رضا عبدالملکیان شاعر ایرانی است.

آثار :
مجموعه شعر "پرندهٔ پنهان " 1382

مجموعه شعر "رنگ‌ها ی رفتهٔ دنیا" 1385

مجموعه شعر "سطرها در تاریکی جا عوض می کنند" 1387

جوایز :
جایزهٔ شعر کارنامه به خاطر مجموعه شعر پرندهٔ پنهان

جایزهٔ کتاب سال جوان به خاطر رنگ‌ها ی رفتهٔ دنیا

از برگزیدگان جشنوارهٔ شعر فجر

برندهٔ سرو بلورین"

تا اونجایی که من میدونم ایشون متولد 59ــه و مهندسی صنایع هم خوندن .

"
صدای قلب نیست

صدای پای توست

که شب‌ها در سینه ام می دوی

کافی ست کمی خسته شوی

کافی ست بایستی




پرواز هم دیگر

رویای آن پرنده نبود

دانه دانه پرهایش را چید

تا بر این بالش

خواب دیگری ببیند ... "
:)

 

[N.M]

پاسخ : گــروس عبــدالملــکیــــان

و البته مجموعه شعرِ "حفره ها " نشرِ چشمه !:ایکســــ

 

[.samin]

پاسخ : گــروس عبــدالملــکیــــان

شعراشون فوق العاده است!
http://garousabdolmalekian.blogfa.com/
اینم آدرس وبلاگشونه!!

 

[.samin]

پاسخ : گــروس عبــدالملــکیــــان

اینم چندتا شعر محشر از متابهای قدیمی ایشون:
به شانه ام زدی


که تنهایی ام را تکانده باشی
به چه دل خوش کرده ای !؟
تکاندن برف
از شانه های آدم برفی؟
------------------------------------
لب هات
بمبارانِ شیمیایی بود
و سال ها بعد
علائمش در من پیدا شد
------------------------------------
دریای بزرگِ دور
یا گودال کوچک آب
فرقی نمی کند
زلال که باشی
آسمان در توست
----------------------------
دستانِ من نمی توانند
نه نمی توانند
هرگز این سیب را
عادلانه قسمت کنند
تو
به سهم خود فکر می کنی
من به سهم تو

 

[N.M]

پاسخ : گــروس عبــدالملــکیــــان

اولین قسمتِ امضای منم برای گروسه :
بازی را عوض میکنی ،
و خود را از طنابی می آویزی
که سال ها پیش بر آن تاب خورده ای ..

 

[ریـحـانـه]

پاسخ : گــروس عبــدالملــکیــــان

شعراشون فوق العاده است!
http://garousabdolmalekian.blogfa.com/
اینم آدرس وبلاگشونه!!

آره !
خودش تو نمایشگاه کتاب داد آدرسُ داد بهم همین بود !
تو فیس بوکم هسن ایشون .

 

[po0ya]

پاسخ : گــروس عبــدالملــکیــــان

باد روسری ات را برداشت
باد روسری ات را با خود برد
باور نداشتم!
آن شب، خدا هم می خواست موهای تو را ببیند.

از پرنده ی پنهان

 

[sayna]

پاسخ : گــروس عبــدالملــکیــــان

فقط مي تونم بگم فوق العاده هســتن ايشــون :-ايكســـ