روابط فامیلی و خانوادگی اونقدر که همه ازش غر میزنن و بد میگن هم بد نیست
اگه آدم خودش حالش خوب باشه و تو یک شرایط نرمالی قرار داشته باشه ، اتفاقا معاشرت با فک و فامیل خیلی هم خوبه و خیلی هم خوش میگذره.
مگر اینکه واقعا خویشاوندانمون آدم های بدی باشن که اونم خیلی درست نیست ، چون اونها هم جزئی از همین جامعه هستن و اگه همه افراد جامعه ادعای خوب بودن خودشون و بد بودن فامیلشونو بکنن ، یه چیزی این وسط مشکل داره.
یعنی مثلا اگه ما از بد بودن عمه و عمو و دایی مینالیم ، و به نظرمون ادم های نرمالی نیستند و ما خوبیم،
اگه اونها هم بخوان از ما بنالن و از نظر همه ی مردم فامیل موجود بدی باشه ، بالاخره یکیشون داره اشتباه میکنه و نباید این تناقض وجود داشته باشه :"
این دیگه ربطی به شخصیت های افراد و خوب و بد بودنشون نداره و به نحوه ارتباطشون و ذهنیت و فرهنگ جامعه و ... که باعث چنین تصوری درشون شده میشه.
