کنکور مشکلات غیردرسی کنکور ۱۴۰۰

[hesam.kh]

واقعا سال عجیب و جالبیه کنکور |: با اخلاف چرت ترین دوران دورانیه که درس میخونی ثابت میمونی درس نخونی میای پایینننننن ////:

 

[mung]

احتمال تعویق کنکور هست آیا؟

به نظر من نه(:
باشه هم من دیگه نمیکشمممم): خدا کنه نباشه فقط

 

[Becoming]

اصلا اصلا اصلا اصلا اصلا به تعویق کنکور فکر نکنین
فقط ادامه بدین
درگیر حواشی نشین
یه هفته مونده به کنکور۹۹ کل شبکه‌ها میگفتن یک ماه کنکور به تعویق افتاد ولی سنجش چنین چیزی نگفت و کنکور سرجای خودش مونده بود
خیلی از بچه‌ها این خبر اشتباه رو باور کرده بودن و توی مهمترین بازه‌ی باقی مونده به کنکور، به خودشون استراحت دادن.....!!!!

 

[hesam.kh]

سلام اومدم بگم به تلاشتون ادامه بدید دوران سختیه فشار زیاده ولی ناامید نشین تموم تلاشتون و کنید که به خودتون بدهکار نباشید (: تنها کاری که از پس ما بر میاد تلاش کردن ما نمیتونیم جلو رقبا مون و بگیریم ولی میتونیم خودمون و قوی تر کنیم #چشم_بسته_غیب_گفتم

 

[بابونه.]

برای جمعبندی ۱۰و۱۱ تابستون چندساعت در روز کفایت میکنه؟
بافرض کیفیت مطالعه متوسط

 

[sana.sa]

برای جمعبندی ۱۰و۱۱ تابستون چندساعت در روز کفایت میکنه؟
بافرض کیفیت مطالعه متوسط

۷ ساعت تمیز لااقل

 

[Amirhossin]

سلام
یه سوالی بود که خیلی وقته ذهنمو درگیر کرده ....اینکه چطور و چرا یه عده رتبه برتر میشن؟
میدونم منابع خوب ؛دبیر های عالی ؛ساعت مطالعه بالا ؛ ازمون دادنا و تراز بالا تاثیر گذار هست اما کافی نیست تو مدرسه خودمون شاید از ۹۰ نفری که ۱۲ تجربی هستن ۵۰ نفرشونو به قطع بشه گفت این شرایطو دارن ...اما مثلا پارسال مدرسه ۲نفر رتبشون توی تجربی ۲ رقمی شد ...(البته که بیشتر بچه ها دارن پزشکی و دندون و دارو میخونن منظورم اصلن این نیست که بقیه خوب نیستن حرفم اینه که بقیه اونا هم میتونستن دو رقمی بشن....ولی چرا نشد).....یا مثلا یه چیز دیگه اینکه رتبه های زیر ۱۰ کشور از منطقه ۳ هم هستن...که خب شاید دبیر هایی که توی شهرای بزرگ هستن اونجا نباشن...مثلن چی میشه که رستگار رحمانی از یه منطقه محروم بعد کلی فاصله از کنکور با اینکه رشتش ریاضی بوده تو کنکور زبان و تجربی رتبه۱ میشه تو هنر رتبش دو رقمی میشه حتا از اون رتبه ای که سال اول تو کنکور ریاضی اورده بود بهتر ....نه فقط ایشون خیلیای دیگه هم بودن که تونستن علارقم شرایط سختشون رتبه خوبی بیارن....میخوام بدونم که اونی که تو زابل درس میخونه چی داشت که تونسته رتبش از خیلی هایی که شرایطشون بهتر بوده ؛بهتر بشه؟

خیلی چیزا دخیله......
و مهم ترینش به نظرم هدفه وانگیزه این که توبرای چی داری میجنگی؟؟؟؟
و اگه بهش رسیدی بعدش رو میخوای چی کار کنی
ی هدف بزرگ که هر وقت نا امید شدی موتورت رو روشن کنه وادامه بدی و به خود فرد هم بستگی داره و این که چجور روحیاتی داره.

 

[Mou.sham]

بچها خوب بخونید. توجهی به اخبار نکنید.
نگید دیگه نمیکشم
همه می تونن
مگه ما پارسال تا شهریور نخوندیم؟
همه چی امکان پذیره
فقط و فقط و فقط تلااااشش کنید
تلاش کنید تا بعد اعلام نتایج از خودتون راضی باشید. نتیجه مهمه ولی به اندازه خودش مهمتر از همه چیز رضایت فرد پس از اعلام نتایج از کاریه که انجام داده و تلاشی که کرده...
حرفمو جدی بگیرید بچها کنکوری
ایشالا همتون موفق میشید و به اون چیزی که لایقش هستید میرسید.

 

[Acwmw:']

سلام
یه سوالی بود که خیلی وقته ذهنمو درگیر کرده ....اینکه چطور و چرا یه عده رتبه برتر میشن؟
میدونم منابع خوب ؛دبیر های عالی ؛ساعت مطالعه بالا ؛ ازمون دادنا و تراز بالا تاثیر گذار هست اما کافی نیست تو مدرسه خودمون شاید از ۹۰ نفری که ۱۲ تجربی هستن ۵۰ نفرشونو به قطع بشه گفت این شرایطو دارن ...اما مثلا پارسال مدرسه ۲نفر رتبشون توی تجربی ۲ رقمی شد ...(البته که بیشتر بچه ها دارن پزشکی و دندون و دارو میخونن منظورم اصلن این نیست که بقیه خوب نیستن حرفم اینه که بقیه اونا هم میتونستن دو رقمی بشن....ولی چرا نشد).....یا مثلا یه چیز دیگه اینکه رتبه های زیر ۱۰ کشور از منطقه ۳ هم هستن...که خب شاید دبیر هایی که توی شهرای بزرگ هستن اونجا نباشن...مثلن چی میشه که رستگار رحمانی از یه منطقه محروم بعد کلی فاصله از کنکور با اینکه رشتش ریاضی بوده تو کنکور زبان و تجربی رتبه۱ میشه تو هنر رتبش دو رقمی میشه حتا از اون رتبه ای که سال اول تو کنکور ریاضی اورده بود بهتر ....نه فقط ایشون خیلیای دیگه هم بودن که تونستن علارقم شرایط سختشون رتبه خوبی بیارن....میخوام بدونم که اونی که تو زابل درس میخونه چی داشت که تونسته رتبش از خیلی هایی که شرایطشون بهتر بوده ؛بهتر بشه؟

ببین خود سر جلسه خیلی مهمه ،کنترل اون استرسه ،مدیریت درست...
و یسری چیزا که کاملا اتفاقی و شایدم شانسیه
مثلا همین شهر خودمون...دو نفر بودن که همیشه یا یک بودن یا دو همه میگفتن یکیشون قطعا رتبه برتر میشه مثلا تک یا دو
ولی بیچاره قبل کنکور ینی سه هفته ب کنکور کرونا گرف..در اخرم خوب شد ولی رتبه نشد
در عوض رتبه سوم همیشه و بعضی اوقات چهار یا یک (جابجا میشد ولی اغلب سه بود)شد یک کشور
در کل خود جلسه هم خیلی مهمه

 

[Acwmw:']

خب حالا یه سوال دیگه سرجلسه چه شکلی باید مدیریت کرد؟ البته شانسی بودنه رو قبول دارم ولی اون قسمتی که دست خودمونه رو چیکار کنیم؟

همین ازمونای شبیه ساز...البته برای من عمل نکرد...سطح ازمونا پایین بود و بنظرم باید سطح بالا سوال انقد دیده باشی ک نترسی
من با یکی از بچه های مد افتاده بودم ،وسط جلسه زد زیر گریه..
خیلی شرایط بدی بود..
در کل برای هرچیزی باید اماده باشی..که اونم بنظرم ناشی از اعتماد بنفسی هست که قبل کنکور تو همین وقتا باید کسب کنی با ازمونای دوروز یبار یا سه روز ی بار

 

[Becoming]

خب حالا یه سوال دیگه سرجلسه چه شکلی باید مدیریت کرد؟ البته شانسی بودنه رو قبول دارم ولی اون قسمتی که دست خودمونه رو چیکار کنیم؟

آزمون‌های سه روز یکبار بدین. آزمون‌ها رو در شرایط مختلف برگزار کنین.
یه بار جایی که کولر نباشه و گرمه،
یبار جایی که جلوی کولره و سرده،
یبار جایی که سر و صداست،
و هر شرایط دیگه‌ای که ممکنه پیش بیاد.

 

[Mahdich]

نمیدونم سال دیگه هم همچین حرفی میزنی یا نه ....
اما حداقل برای من خیلی وقتا شده که بدون وجود کوچیک ترین انگیزه یا اشتیاقی پشت میز نشستم....الان میتونی این حرفو بزنی ؛منم پارسال همینو میگفتم ولی به یه جایی میرسی که واقعا هیچ انگیزه ای نیست اما باید ادامه بدی....
من خودم دوسه هفته پیش برا کنکور که هیچ؛دنبال یه دلیل برا نفس کشیدن بودم ...

ببین شرایط امروز جامعه بد شده واقعا. یعنی از یک طرف وضع اقتصادی مردم، از یک طرف کرونا و نگرانیهاش، از یک طرف هم کنکور که اینا هر کدومشون میتونه یک آدمو روانشو داغون کنه واقعا. یعنی از دانش آموز ابتداییش تا آدم مسن همین بی انگیزه بودنی که میگی رو دارن همه تقریبا.
ولی خب. اینا خیلیاش دست ما نیست. ولی خیلی از این شرایط ممکنه بعدا عوض شه. و درست ترش اینه که باید بتونیم برای خودمون عوضش کنیم حتی. منظورم اینه که آدم اگه هیچ کاری نکنه که خب هیچوقت شرایط بهتر نمیشه براش. ولی باید تلاششو بکنه تا بعدا از خودش شرمنده نباشه. نگه میتونستم و نکردم. نه فقط درسی. کنکور هم بخشی از اینه. کنکور خوب بدی دانشگاه بهتری میتونی بری، احتمالا آدمهای اونجاها فکرشون باز تره، میتونی استقلال از خانواده رو شاید تجربه کنی. شاید بشه مهاجرت کرد، شاید بشه همینجا موند و کار خفن (چه مالی چه غیر مالی) کرد.
میدونم احتمالا مثل این انگیزشیا حرف زدم. نمیخواستم لحنم اونطوری شه البته. ولی واقعیت اینکه در مورد خودم، من همیشه دوست داشتم برم کامپیوتر بازی کنم، مهمونی برم ورزش حرفه‌ای کنم و ... . کسی نیست از این چیزا بدش بیاد. ولی خب هدف "من" این بود که مثلا برم یه کشور دیگه شاید، دنیا رو ببینم، تاثیر گذار باشم تو زندگی مردم و کنارش پول هم دربیارم. این هدفه انقدر بولد هست تو زندگیم که قید خیلی چیزا رو زدم. خیلی درسهایی که دوست نداشتمو مجبور بودم (و هستم) بخونم. خیلی موقعها که اصلا انگیزه ای ندارم بجنگم براش. برای اینکه یک روزی افسوسشو نخورم و پیش خودم شرمنده نباشم. نمیدونم شاید اگه خانواده ثروتمندی داشتم اصلا این هدفم نمیداشتم و الانم اینجا نبودم.
یه چندتا کاری هم که خوبه انجام بدی، اولیش ورزش و بیرون رفتنه. روزی نیم ساعت وقتتو بگیره نهایت ورزش. ولی چند برابر میکنه بازدهتو. تعطیلی های اخر هفته برنامه ریزی شده. یا هر چند وقت یک بار با دوستات (با رعایت پروتکل) بیرون بری. سلامت روان خیلی مهمه که این روزا خیلیامون نداریم (از جمله خودم)
اگر هم حس میکنی شرایط حادتر از این حرفاست، روانشناس خوب خیلی میتونه کمک کنه. (امیدوارم گاردی نداشته باشی نسبت به مقوله روانشناس)
امیدوارم بهتر بشی و شرایط همه مردم بهتر بشه. انگیزه و هدف خیلی مهمه. انگیزمون داره کمرنگ میشه و این میتونه مهمترین کارها رو خراب کنه. یا دم موفقیت که میرسیم دلسردمون کنه.

 

[mahta.e]

نمیدونم سال دیگه هم همچین حرفی میزنی یا نه ....
اما حداقل برای من خیلی وقتا شده که بدون وجود کوچیک ترین انگیزه یا اشتیاقی پشت میز نشستم....الان میتونی این حرفو بزنی ؛منم پارسال همینو میگفتم ولی به یه جایی میرسی که واقعا هیچ انگیزه ای نیست اما باید ادامه بدی....
من خودم دوسه هفته پیش برا کنکور که هیچ؛دنبال یه دلیل برا نفس کشیدن بودم ...

این احساسات توی این دوران چیزاییه م اکثر ادما دارن تجربه میکنن ولی سعی کن از بین ببریش با هر کاری ک فک میکنی موثره چون با این روحیه ادامه دادن مشکله جدا...

 

[sana.sa]

یه سوال من هنوز کامل درسامو نبستم بیشترم از عمومی هام مونده ممثلا دینی و دستور زبان ...با این حال ازمونا رو شروع کنم؟ و کامل هم عمومی هم اختصاصی بزنم یا اینکه فقط اختصاصیاشو بزنم؟:؟

مشاور من بم گفت بعد نهایی بزن کنکورهارو

 

[Mahdich]

خیلی ممنون بابت صحبتاتون ولی کلن نزدیکا قلمچی که میشه یکم حالم بهم میریزه ....

خواهش میکنم.
واقعیتش اینه که سال کنکور خیلی سال مزخرفیه از نظر روحی برای آدم. نه به کسی که میخونه خوش میگذره نه به کسی که نمیخونه.
و میفهمم چیزی رو که میگی. قبل آزمون قلمچی کلی فشار رو آدمه و ممکنه به برنامه نرسه آدم، یا خونده باشه و بره خراب کنه و اصلا این امیدبخش نیست. ما تو مدرسمون همه همین بودیم. چه اونی که رتبه دو رقمی شد چه اونی که ... . کنکور واقعا ماراتنه. ماراتن‌ها از نظر فیزیکی به آدما فشار میارن، ولی همه دونده‌هاش معتقدن چیزی که بیشتر از همه تاثیر گذاره، عامل روحی و روانیشه که استقامت میخواد تا فیزیک بدن.
امیدوارم این دوره از زندگیت به خوبی بگذره و به چیزی که میخوای تو کنکور برسی. هر چند که کنکور درسته مهمه، ولی مهمترین چیز نیست. (شاید ادمای موفق بیشتری حتی باشن که از راه آکادمیک به اون موفقیت نرسیدن). اون کارایی هم که گفتم مثل ورزش یا استراحت آخر هفته و اینا، چیزاییه که خیلی کمک میکنه آدم نبرّه. برای یه مسیر استقامتی احتمالا نیاز داری بهشون.
موفق باشی!

 

[اِفنوزتری]

بزرگترین مشکل من خونه نشینی هست... متنفررممم
حتی قبل از کرونا هم از معلم خصوصی هایی که میومدن خونمون متنفر بودم
من میخوام برم بیرون میخوام احساس زنده بودن بکنم وقتی همش تو خونه هستم هیچ انگیزه ای برای صبح بلند شدن ندارم
هرروز صبح باید بیدارشم بشینم پای درس، غذا بخورم و دوباره بخوابم
امتحان های نهایی هم نزدیکن و هرکار دیگه ای برای تنوع بخوام بکنم عذاب وجدان میگیرم
داره حالم از این وضعیت بهم میخوره
این چند روز هم زدم به جاده خاکی ساعت مطالعم به صفر رسیده میترسم اخرش گند بزنم..

 

[Farnaaaz]

بزرگترین مشکل من خونه نشینی هست... متنفررممم
حتی قبل از کرونا هم از معلم خصوصی هایی که میومدن خونمون متنفر بودم
من میخوام برم بیرون میخوام احساس زنده بودن بکنم وقتی همش تو خونه هستم هیچ انگیزه ای برای صبح بلند شدن ندارم
هرروز صبح باید بیدارشم بشینم پای درس، غذا بخورم و دوباره بخوابم
امتحان های نهایی هم نزدیکن و هرکار دیگه ای برای تنوع بخوام بکنم عذاب وجدان میگیرم
داره حالم از این وضعیت بهم میخوره
این چند روز هم زدم به جاده خاکی ساعت مطالعم به صفر رسیده میترسم اخرش گند بزنم..

این اشتباه رو نکن! طبیعیه که انرژیت افت کنه و خسته بشی. اما اجازه نده این خستگی طول بکشه و مزمن بشه. درس خوندن تو ماه آخر ارزشش بیشتر از ماه های اوله. با خانواده و اطرافیانت صحبت کن و یه مدت کوتاهی از روز رو برو بیرون استراحت کن. از صبح تا وقت بیرون رفتن مرتب و منظم درس بخون تا وقت بیرون رفتن عذاب وجدان نداشته باشی و کوتاه در حد تجدید روحیه باشه فقط.
یک نتیجه ی خوب و قابل قبول همه ی این خستگی ها رو از تنت میشوره.

 

[Giso0]

داره

یه سوال من هنوز کامل درسامو نبستم بیشترم از عمومی هام مونده ممثلا دینی و دستور زبان ...با این حال ازمونا رو شروع کنم؟ و کامل هم عمومی هم اختصاصی بزنم یا اینکه فقط اختصاصیاشو بزنم؟:؟

شبی ی کنکور عمومی بزن ی ساعت و نیم بیشتر وقت نمیگیره .

میتونیم هر شب تست زبان بزنی در حد چهار پنج تا سوال .

نظر من اینه ک سه هفته اخر رو اختصاص بدی ب مرور نهایت سه چهار تا کنکور بزنی اونم تو هفته اول بقیشو تا میتونی بخووون کلللل هایلایتهات نکته هات و چیزای حفظی و اشتباهاتی ک تو ازمونها داشتی و یادداشتشون کردی . هر روزیو اختصاص بده ب ی درس ودرسهای حفظی تر و مهم تر مثلن زیست نزدیکتر ب کنکور بخون .

 

[Mahdich]

بزرگترین مشکل من خونه نشینی هست... متنفررممم
حتی قبل از کرونا هم از معلم خصوصی هایی که میومدن خونمون متنفر بودم
من میخوام برم بیرون میخوام احساس زنده بودن بکنم وقتی همش تو خونه هستم هیچ انگیزه ای برای صبح بلند شدن ندارم
هرروز صبح باید بیدارشم بشینم پای درس، غذا بخورم و دوباره بخوابم
امتحان های نهایی هم نزدیکن و هرکار دیگه ای برای تنوع بخوام بکنم عذاب وجدان میگیرم
داره حالم از این وضعیت بهم میخوره
این چند روز هم زدم به جاده خاکی ساعت مطالعم به صفر رسیده میترسم اخرش گند بزنم..

سلام!
ببین من توی یکی دو تا نوشته قبلیم یه ذره بالاتر تو همین تاپیک کلی حرف نوشتم که امیدوارم به درد تو هم بخوره.
این خونه نشستن هم اثرات فیزیکی مخرب داره و کم کم عضلات آدم ضعیف میشن و مشکلاتی بوجود میاد، هم اثر روحی داره، و فکر کنم بدترین اثرش حس یکنواختیه. یعنی صبح که بلند میشی میدونی مثل دیروزه (در صورتی که کلی کار میکنی و درسهات رو دوره میکنی مثلا و بهتر میشی). حداقل درباره خودم فکر کنم این بدترین بخش ماجرا بوده.
یکی از راه حل‌هاش اینه که شروع کنی ورزش کنی. چه داخل خونه چه بیرون خونه. خوبیش اینه پیشرفتو به وضوح میتونی ببینی تو خودت. روز اول مثلا 20 تا دراز نشست میری. فردا میکنی 21، پسفردا 22. ده روز نگذشته میبینی که رسیدی به 30 تا مثلا، بعد کم کم تو خودت حسش میکنی، میری جلو آینه تغییراتو بعد 20 روز میبینی.
من برا ورزش گفتم، چون فکر کنم ورزش کردن نیم ساعت بیشتر وقتتو نمیگیره در روز و راحت ترین کار توی این دوران و فشار کاریت باشه. اگر بیرون رفتن کمکت میکنه، میتونی بری بدویی و هر روز مسافت رو بیشتر کنی یا زمان رو کمتر کنی. یا خیلی کارهای دیگه میشه کرد.
خلاصه اینکه دچار "روزمره‌گی" شدن حس خوبی نیست اصلا و مثل این میمونه یه ریگی تو کفشت باشه؛ تو مدت طولانی پدر آدمو درمیاره. شروع این کاری هم که گفتم شاید اولش یه کم سخت به نظر بیاد، ولی از حس بد شب خوابیدن و صبح بیدار شدن با روزمره‌گی ده‌ها بار ساده تره. قول میدم بهت:)

 

[Karenn]

سلام
یه سوال
برای تابستون منتهی به ۱۲ چند ساعت باید باشه تایم مطالعه
(میدونم بستگی به فرد داره به جز اون قید)