مشاعره

[saba.hjm]

من سکوت خویش را گم کرده ام!
ای سکوت...ای مادر فریاد ها...

گم شدم در این هیاهو..
گم شدمتو کجایی تا بگیری داد من؟

گر سکوت خویش را میداشتم
زندگی پر بود از فریاد من...

نشود رام سر زلف دل آرامم دل
ای دل از کف ندهی دامن آرامیها

 

[Kiamehr]

نشود رام سر زلف دل آرامم دل
ای دل از کف ندهی دامن آرامیها

ای جان جان جانم تو جان جان جانی
بیرون ز جان جان چیست آنی و بیش از آنی

پی می‌برد به چیزی جانم ولی نه چیزی
تو آنی و نه آنی یا جانی و نه جانی

 

[saba.hjm]

ای جان جان جانم تو جان جان جانی
بیرون ز جان جان چیست آنی و بیش از آنی

پی می‌برد به چیزی جانم ولی نه چیزی
تو آنی و نه آنی یا جانی و نه جانی

یادگاران بود واز یاران دیرین یادها
یادها چون درگذشت و یادگاران را چه شد

 

[Kiamehr]

یادگاران بود واز یاران دیرین یادها
یادها چون درگذشت و یادگاران را چه شد

دکتر این بار برایم نمِ باران بنویس
دو سه شب پرسه زدن توی خیابان بنویس

 

[saba.hjm]

دکتر این بار برایم نمِ باران بنویس
دو سه شب پرسه زدن توی خیابان بنویس

سخن ، بى تو مگر جاى شنیدن دارد ؟
نفس ، بى تو کجا ناى دمیدن دارد

علت کورى. یعقوب نبى معلوم است
شهر بى یار مگر ارزش دیدن دارد

 

[Kiamehr]

سخن ، بى تو مگر جاى شنیدن دارد ؟
نفس ، بى تو کجا ناى دمیدن دارد

علت کورى. یعقوب نبى معلوم است
شهر بى یار مگر ارزش دیدن دارد

در زمانه کار، کار عشق توست
از سر این کار نتوان درگذشت

 

[saba.hjm]

در زمانه کار، کار عشق توست
از سر این کار نتوان درگذشت

تو خود شعری و چون سحر و پری افسانه را مانی
به افسون کدامین شعر در دام من افتادی

 

[Kiamehr]

تو خود شعری و چون سحر و پری افسانه را مانی
به افسون کدامین شعر در دام من افتادی

یک بار به من قرعه عاشق شدن افتاد
یک بار دگر، بار دگر، بار دگر... نه!

 

[شذس]

هر چه میگویم کلامم خالی از دلدار نیست
هر چه میخواهم کنم پنهان زبانم یار نیست

 

[شذس]

هر چه میگویم کلامم خالی از دلدار نیست
هر چه میخواهم کنم پنهان زبانم یار نیست

مهر کردم این زبان اما نگاهم فاش گفت
بستن لب هم نهایت چاره ی این کار نیست
فکر را افسار بستم تا نتازد بی امان
در خیالم منتهی جز صورتش انگار نیست
گر خیالی هم نبدم قلب غوغا میکند
مرغ دل از دام صیادش فرار اینبار نیست
دور دنیا را بگشتم بلکه درمانم کنند
دور گردی هم خلاصی از نوک پرگار نیست
(اینم تتمه ش ...)

 

[علیـــــــــــــــ]

تا اعتماد سوی عدم رهنمود شد
بازار عشق ، غرق ِ کساد و رکود شد

گاوی که بر محبّتِ شیر اعتماد کرد
قربانی ِ دسیسه‌ی مُشتی حسود شد

خروش

 

[f.hn]

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن
از جان طمع بریدن آسان بود ولیکن
از دوستان جانی مشکل توان بریدن

نمی داند دل تنها میان جمع هم تنهاست
مرا افکنده در تنگی که نام دیگرش دریاست

تو از کی عاشقی؟ این پرسش آیینه بود از من
خودش از گریه ام فهمید مدتهاست مدتهاست

 

[saba.hjm]

نمی داند دل تنها میان جمع هم تنهاست
مرا افکنده در تنگی که نام دیگرش دریاست

تو از کی عاشقی؟ این پرسش آیینه بود از من
خودش از گریه ام فهمید مدتهاست مدتهاست

ترسم که قلم شعله کشد صفحه بسوزد
با آن دل گریان به عزیزم چه نویسم؟

 

[Kiamehr]

ترسم که قلم شعله کشد صفحه بسوزد
با آن دل گریان به عزیزم چه نویسم؟

ما رخ ز شکر افروخته با موج و بحر آموخته
زان سان که ماهی را بود، دریا و طوفان جان فزا

این باد اندر هر سری، سودای دیگر می‌پزد
سودای آن ساقی مرا، باقی همه آن شما

 

[Amin rouhi]

ما رخ ز شکر افروخته با موج و بحر آموخته
زان سان که ماهی را بود، دریا و طوفان جان فزا

این باد اندر هر سری، سودای دیگر می‌پزد
سودای آن ساقی مرا، باقی همه آن شما

ای باد! شاخه‌ها را در رقص اندر آور
با یاد آن که روزی بر وصل می‌وزیدی!
~مولانا

 

[saba.hjm]

ای باد! شاخه‌ها را در رقص اندر آور
با یاد آن که روزی بر وصل می‌وزیدی!

یک قطره چشیدیدم زمینای محبت
گشتیم فنا ز دریای محبت

 

[Amin rouhi]

یک قطره چشیدیدم زمینای محبت
گشتیم فنا ز دریای محبت

تو را نادیده ما غم‌ نباشد
که در خیلت به از ما کم‌ نباشد
من از دست تو در عالم نهم روی!
ولیکن..‌‌.چون تو در عالم نباشد.
~شیخ اجل

 

[اسدالهی]

تو را نادیده ما غم‌ نباشد
که در خیلت به از ما کم‌ نباشد
من از دست تو در عالم نهم روی!
ولیکن..‌‌.چون تو در عالم نباشد.

دیر گاهیست در این تنهایی
رنگ خاموشی بر طرح لب است
بانگی از دور مرا می خواند
لیک پاهایم در قیر شب است

سهراب سپهری-مرگ رنگ

 

[Amin rouhi]

دیر گاهیست در این تنهایی
رنگ خاموشی بر طرح لب است
بانگی از دور مرا می خواند
لیک پاهایم در قیر شب است

سهراب سپهری-مرگ رنگ

تا پرستندت به جان، از خود پرستی دور باش
عالمی در بند آرد هر که در بند خویش نیست
~ عماد خراسانی.

 

[اسدالهی]

تا پرستندت به جان، از خود پرستی دور باش
عالمی در بند آرد هر که در بند خویش نیست
~ عماد خراسانی.

تا بدین منزل نهادم پای را
از درای کاروان بگسسته ام
گرچه می سوزم از این آتش به جان
لیک بر این سوختن دل بسته ام

سهراب سپهری