تو به هنگام سخن گر نشوی موی شکاف
یا رب چه شد که خانه طاعت خراب شد؟؟؟؟؟
در عین گوشه گیری بودم چو چشم مستت
لازمه عاشقیست رفتن و دیدن ز دور
تاجهان باشدنخواهم درجهان هجران عشق
قحط جود است آبروی خود نمیباید فروخت
در کوی تو معروفم و از روی تو محروم
در تنگنای حیرتم از نخوت رقیب
در دو چال گونه ات دنیای من جا میشود
تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف
دستي به هوا رفت و دو پيمانه به هم خورد
دلا بگریز از این خانه که دلگیر است و بیگانه
دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما
از مکافات عمل غافل مشو
وای اگر مرد گدا یک شبه سلطان بشود
