مشاعره

[n._.a.m]

در این خاک دراین خاک در این مزرعه پاک
بجز مهر بجز عشق دگر تخم نکاریم

 

[Mehrka]

ان دل که به شاهد نهان درنگرد
کی جانب ملکت جهان درنگرد

دارم ز غم فراق یاری که مپرس
روز سیهی و شام تاری که مپرس

 

[Mehrka]

سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
مرده آن است که نامش به نکویی نبرند هرگز

ز هم جدا نبود نوش و نیش این گلشن
که وقت چیدن گل باغبان شود پیدا

 

[Mehrka]

آنچه از دریا به دریا می رود
از همان جا کامد آنجا می رود

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
دایما یکسان نباشد حال دوران غم مخور

 

[n._.a.m]

رهی پیشم آور که فرجام کار
تو خشنود باشی و ما رستگار

 

[n._.a.m]

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

 

[n._.a.m]

دوست دارد یار این آشفتگی
کوشش بیهوده به از خفتگی

یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

 

[n._.a.m]

دلی دارم ولی دلمرده ی توست
اسیر چهره ی افسرده توست

 

[ای فر]

تا نگاهی به من آن سیم تن انداخت
خوبان جهان را همه از چشم من انداخت ...

 

[ای فر]

شراب نوش و جام زر به حافظ بخش
که پادشه به کرم جرم صوفیان بخشید

 

[ای فر]

ما درس سحر بر در میخانه نهادیم
محصول دعا در ره جانانه نهادیم

 

[SHAMIM.J]

مدامم مست میدارد نسیم جعد گیسویت خرابم میکند هردم فریب چشم جادویت

 

[SHAMIM.J]

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسی من به خدا رسیده‌ام

 

[SHAMIM.J]

واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می کنند
چون به خلوت می روند آن کار دیگر میکنند

 

[Sara.kh]

دام شب آمد جان های خلایق بربود
چون دل مرغ در آن دام طپیدم همه شب

مولانا

 

[SHAMIM.J]

با آنکه ز ما هيچ زمان ياد نکردی
اي آنکه نرفتی دمی از ياد کجايی؟

 

[n._.a.m]

خُب من دوباره با گردگیری هام برگشتم
یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم
در میان لاله و گل آشیانی داشتم

با آنکه ز ما هيچ زمان ياد نکردی
اي آنکه نرفتی دمی از ياد کجايی؟

 

[SHAMIM.J]

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم
موجیم که آسودگی ما عدم ماست

 

[n._.a.m]

تا توانستم ندانستم چه سود؟
چون که دانستم توانایی نبود؟

 

[SHAMIM.J]

در غم ما روزها بیگاه شد
روزها با سوزها همراه شد