جانا! سخن از زبان ما می‌گویی :-"

[sara.p79]

تو به اندازه تنهايی من خوشبختی
من به اندازه زيبايی تو غمگينم

 

[ای فر]

شباب عمر عجب باشتاب میگذرد
بدین شتاب خدایا شباب میگذرد
به چشم خود گذر عمر خویش میبینم
نشسته ام لب جوئی و آب میگذرد ....
شهریار

 

[Chandler.]

این چه رسمی ست که هر سال بهار، با عزای دل ما میآید؟
_سایه_.

 

[sara.p79]

جامیست که عقل آفرین میزندش
صد بوسه ز مهر بر جبین میزندش
این کوزه گر دهر چنین جام لطیف
میسازد و باز بر زمین میزندش ...

 

[sara.p79]

میتوانست او اگر میخواست ،
لیک...

 

[sara.p79]

از سطح خرافه این زبانم نگذشت...

 

[sara.p79]

راستی آیا خبری هست هنوز؟
مانده خاکستر گرمی ، جایی؟
قاصدک/اخوان ثالث

 

[Krypton]

آن را که وفا نیست ز عالم کم باد

 

[m@htA]

مثل آن مرداب غمگینی که نیلوفر نداشت
حال من بد بود اما هیچ کس باور نداشت
خوب می دانم که تنهایی مرا دق می دهد
عشق هم در چنته اش چیزی از این بهتر نداشت...

 

[riant]

مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست .

 

[Karin]

مجال من همین باشد

که پنهان عشق او ورزم

 

[(:TABASSOM:)]

? Who hurt you +
.My own expectation -​

 

[sara.p79]

او
از تن خود – بس بتر از رخش –
بی خبر بود و نبودش اعتنا با خویش
رخش را می دید و می پائید...

 

[Karin]

نبودنت شاید ازار دهنده باشد اما
بودنت قطعا به صلاح نیست

 

[Karenn]

گفتم بدوم تا تو همه فاصله ها را
تا زود تر از واقعه گوییم گله ها را

چون آیینه پسش تو نشستم که ببینی
در من اثر سخت ترین زلزله ها را

 

[sara.p79]

دهر تاراج گه سیل و بنای تو حیات
ای ستمکش نگهی ، خانه کجا ساخته ای؟

 

[Sep]

[و انسانی که] که هم‌پیمان اندوه‌هاست.
نهج‌البلاغه نامه سی‌ویکم

 

[Ss_Zahra]

بی تو اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم...

 

[Karin]

چگونه مرگ بفرسایدت؟ مگر تو تنی؟
تو جانِ خالصی و تا همیشه جان تازه ست!

 

[Chandler.]

درمن تیمارستانی قصد شورش دارد