فرض میکنیم ما یک حکومت خوب به دست آوردیم، قبول داری حکومت خوش قلبی که خودجوش دل برای مردم بسوزونه نداریم و یه جورایی حفظ شرایط خوب هم به اندازه‌ی از بین بردن شرایط بد و به دست آوردن شرایط خوب مهمه؟ به نظر شما با این وضعیتی که شاهدش هستیم مردم ما توانایی حفظ شرایط خوب و دارن اگه به وجود بیاد؟ اینو چیکار کنیم؟ فکر میکنم صرفا اعتراض کردن و بر فرض از بین بردن حکومت فایده ای نداره
سخنان ایشون رو کامل گوش بدید، متوجه منظورشون می‌شوید.
دیده تو اروپا کاگره گفته بیام ایران کارفرما شم ملت عین سگ صبح تا شب برام کار کنن آخرشم از بیت المال شون بخورم و برم بالای منبر براشون سخنرانی کنم. برای تفریح خودم و خانوادمم برم اروپا و امریکا و کانادا، بهتر از یه مهندس کانادایی حال کنم. چرا کار کنم؟ چرا تلاش کنم خب؟
(شوخی)
وضعیت شغلی ت تو ایران نسبتا خوبه؟ یه مشورتی به مام می دادی، میکاپ کار عروس که نیستی؟دیده تو اروپا کاگره گفته بیام ایران کارفرما شم ملت عین سگ صبح تا شب برام کار کنن آخرشم از بیت المال شون بخورم و برم بالای منبر براشون سخنرانی کنم. برای تفریح خودم و خانوادمم برم اروپا و امریکا و کانادا، بهتر از یه مهندس کانادایی حال کنم. چرا کار کنم؟ چرا تلاش کنم خب؟
رفع اسپم: چون وضعیت رشته ام تو ایران اونقدرام بد نیست تمایلم به مهاجرت کم تره
الان واسه اینکه کلاه بزرگ سرش نره و چپاولگر باشه تا کارگر تصمیم گرفت بره حوزه یا مدیریت بخونه؟
لینک نذاشتی.
این هم راجع به همینه:
) میشه یه خوشه ی کوچیک و نحیف و نامرغوب، که خب توی یه جای خشک و بی آب و علف نسبت به حالت اول بیشتر به چشم میاد، ولی از نظر کمی ما یه خوشه ی کوچک تر داریم. یا حداقل چرا باید براش انقدر مهم باشه؟
اولین نکته اینکه به قول خودت شخص اول مملکت. هیچ دولت و ارگان حکومتی در دنیا نیروی جوانش رو تشویق به ترک و مهاجرت نمی کنه. در نظر بگیر که دیدگاه کسی که این حرفو زده یک دیدگاه جامعه شناسانه بوده و از لحاظ اجتماعی و سیاسی حرف کاملا درستی بوده.
ببین تاریخ رشد و توسعه ی کشورهای مختلف ، اصلا به من این دید صفر و یکی رو نمی ده در زمینه ی آبکش ها و کاسه ها. خیلی رک بگم، این بیشترحس و حال یه متن ژورنالیستی می ده بهم.
به نظرت اونور قراره همه اینا رو بهت بدن؟
اولا که زندگی دانشجویی اسمش روشه، دانشجوییه، هیچ جای دنیا قرار نیست تو زندگی دانشجویی لاکچری زندگی کنید. الان مثلا تو ایران دانشجو دکتری باشی، اصلا پولی بهت نمیدن که بخوای جایی رو اجاره کنی، اگه دانشگاهت شهر دیگه باشه تهش بهت خوابگاه میدن.
تا حد زیادی حرفاتون درسته. اما با همش موافق نیستم. بله چیز هایی که در مورد زندگی دانشجویی- بحث تفاوت قیمت توی شهر ها و خیلی چیزهای دیگه درست گفتید. ولی نکاتی رو جا انداختید. اون چند سال محدودیت امکان داره همیشه به کار و درآمد و خونه ختم نشه. البته اینی که میگم بسته به رشته تحصیلی و کشورش هم داره ولی امکان داره که بعد از اون محدودیت ها هم باز کاری پیدا نکنید و این مورد صد درصد نیست که حتما بی تردید قراره کار پیدا کنید. دومین نکته اینکه باید در نظر گرفت مهاجرت برای همه نیست. امکان داره الان بگید میرم دل میکنم ولی بعدا وقتی یه مدت بگذره امکان پشیمونی هست. سوءتفاهم نشه من مخالف مهاجرت نیستم و به نظرم فرد به فرد فرق میکنه. امکان داره برای یکی خوب باشه برای یکی هم نه. دوستان خیلی زیادی هم در کشورهای دیگه دارم که مهاجرت کردن و الانم بعضا زندگی خوبی دارن. ولی یه چیزی که از همشون میشنوم اینه که مهاجرت دقیقا اونی نبود که ما فکر می کردیم و کاش یکی یه سری چیزا رو قبلش بهمون میگفت. من فقط میگم که به مهاجرت صفر و یکی نگاه نکنید و منظورم شخص شما نیستید. کلی میگم.
اجازه بديد من يك تعريف حقيقي از وطن ارائه كنم:
