بررسی موسيقي كلاسيك

[Void]

چند وقتی می‌شه که به موسیقی کلاسیک علاقه‌مند شدم و از این بابت خشنودم؛ اما تا اینجای کار، اکثر اوقات پراکنده گوش می‌دادم و اخیرا سعی‌ام بر این بوده که به پیشینه و جزئیات قطعات هم بیشتر بپردازم. اینجا به چند مورد از قطعاتی که به تازگی گوش دادم اشاره می‌کنم:

---

Johann Sebastian Bach ​

- Minuet and Badinerie
- (Air (On the G string
سباستیان باخ، چهار ارکسترال معروف به نام Orchestral Suites داره (No.1 تا No.4). این ارکسترال‌ها بر اساس فرم رقص نوشته شدن و به همین خاطر نام مجموعه «سوئیت» گذاشته شده. لینک یوتیوب:

از ارکسترال دوم دو موومان آخر رو زیاد گوش میدم (Minuet موومان ششم و Badinerie موومان هفتم) و از اونجایی که ریتم/تمپوی مشابهی دارن، معمولا در یک فایل Mp3 هم گنجونده می‌شن. از ارکسترال سوم هم موومان دوم رو می‌پسندم (Air).

---

Ludwig van Beethoven ​

- Egmont Overture
سمفونی اِگمُنت در اوایل قرن نوزدهم برای نمایشنامه‌ای از گوته سروده شد؛ اثری حماسی و دراماتیک که از اون با عنوان «سمفونی پیروزی» یاد می‌شه که در واقع همون نام قطعه‌ی آخر سمفونیه. نمایشنامۀ اگمنت مثل اغلب نمایشنامه‌های بزرگ جنبه‌ی تمثیلی و استعاری داره؛ روایتی از مبارزه‌ی هلندی‌ها با اسپانیایی‌ها. در پایان نمایش، دوک هلند (اگمنت) به طور غم انگیز و تراژیکی کشته می‌شه. موسیقی بتهوون به خودی خود تجسمی گویا و جالب از ایده‌آل‌های گوته است؛ ایده‌آل‌هایی مثل آزادی، شجاعت و قهرمانی. این اثر از نمونه‌های بارزیه که در اون هنر و سیاست با هم آمیخته شدن.
برای من به شخصه پیش‌درآمد این سمفونی (Overture) خیلی دلنشینه.
لینک یوتیوب:

---

Nikolai Rimsky-Korsakov ​

- Scheherazade
تا قرن نوزدهم کسی بر اساس داستان‌های هزار و یک شب موسیقی خلق نکرده بود؛ تا اینکه ریمسکی کورساکُف تونست با نغمه‌های فلوت، ویولن، ترومپت و دیگر سازها، سرزمین‌های شرقی هزار و یک شب رو مجسم کنه. سوئیت سمفونی شهرزاد چهار موومان داره که هر کدوم، نام یکی از داستان‌های هزار و یک شب رو به خود اختصاص داده؛ به ترتیب شامل: «دریا و کشتی سندباد» [1]، «شاهزاده کلندر» [2]، «شاهزاده و شاهدخت جوان» [3] و «جشنوارۀ بغداد» [4]
لینک یوتیوب؛ اجرای ارکستر فیلارمونیک وین:

[1]: سرآغاز داستان با اکتاوهای سنگین و سهمگین شروع می‌شه که به نوعی تجسمگر سلطان شهریاره. سپس سازهای بادی با آوایی نرم و آروم شنیده می‌شن که شهرزاد رو معرفی می‌کنن؛ بعدتر اما شهرزاد لحنی آمیخته با نیشخند داره که به وسیله‌ی ویولن تجسم می‌شه (1:10).
[2]: در آغاز تنها صدای ویولنه که به گوش می‌رسه. سپس سازی بادی (اگر اشتباه نکنم به‌ش باسون یا فاگوت گفته می‌شه) با نغمه‌های پر فراز و نشیب، روایت رو آغاز می‌کنه و هر چند لحظه یکبار، صدای ترومپت‌ها اوج می‌گیره تا روایت قطع بشه و قصه‌ی شاهزاده‌ دوباره ادامه پیدا کنه.
[3]: صدای ویولن همراه با گام‌های کشیده و موج‌دار فلوت‌ها و کلارینت‌ها.
[4]: تم اصلی موومان چهارم به وضعی آشفته تغییر پیدا می‌کنه. به‌تدریج جمعیتی در حال رقص و پایکوبی روی عرشه‌ی یک کشتی تجسم می‌شن. شور و هیجان جشنواره بیشتر و بیشتر می‌شه، تا جایی که انگار همگی از نفس افتادن. دریا پرخروش‌تر می‌شه و کشتی به صخره برخورد می‌کنه. سازهای بادی چوبی جیغ می‌کشن تا امواج پر تلاطم دریا رو نشون بدن. کمی بعد طوفان تموم می‌شه و در اوج هیجان، شهرزاد (ویولن تنها) محو می‌شه و داستان به پایان می‌رسه.

 

[پرنیان.ک]

تریوی آرشیدوک (Archduke Trio) - از آثار برجسته ی بتهوون
درواقع آخرین تریویی که بتهوون در چهل سالگیش نوشت و بعد از اون دیگه تریویی تصنیف نکرد.

تریو چیه؟ قطعه ای که برای همنوازی سه ساز نوشته میشه که معمول ترین این همنوازی ها هم مثل همین قطعه شامل پیانو، ویولن و ویولنسل هست
قطعه ۴۲ دقیقه و ۲۹ ثانیه است.
بتهوون این تریو رو به آرشیدوک رودلف تقدیم کرده. رودلف پسر امپراطور لئوپولد دوم بود که از ۱۶ سالگی پیانو و تئوری موسیقی رو تحت تعلیم بتهوون یاد گرفت.
آرشیدوک رودلف هیچوقت به یه نوازنده یا آهنگساز بزرگ تبدیل نشد اما به خاطر کمک به بتهوون تا حدودی معروف شد.
اگه زندگی بتهوون رو خونده باشید یا فیلمایی که ازش ساختن رو دیده باشید می‌دونین که از لحاظ اجتماعی و کنار اومدن با جامعه خیلی مشکل داشته و آدمایی مثل همین آرشیدوک خیلی کمکش میکردن که بتونه به زندگیش ادامه بده. (البته شخصیتایی که بعضی فیلما تو زندگی بتهوون به تصویر کشیدن اصلا وجود خارجی نداشتن ولی خب کلیت اینه که خودش آدم آنتی سوشالی بوده)

 

[əlireza]

آرازباری یکی از مقام‌های ریتمیکی هست که توسط اوزئیر حاجی‌بیوف بصورت سمفونیک هم نوشته شده. خیلی وقت بود این شاهکار رو گوش نداده بودم و امشب به یادش افتادم: