( و شعر پست مدرن )
شاهنامه ی فردوسی یا مثنوی معنوی کتابهای خیلی با ارزشین ولی بعضی اوقات طولانی بودن اشعارشون خسته کننده میشه. 
شعر بهتره کوتاه و پُرنکته و پرآرایه و تاثیرگذار باشه![/m\](/forum/styles/yahmas/smiles/rock_on.gif "Rock On /m\")
من تا حالا از فاضل نظری دو تا کتاب خوندم یعنی خوندن که نه خوردمشون!به نقل از azam :
منم قبول دارم که شعر کوتاه اثر بیشتری داره ولی این که بخوایم یه مفهوم بلند رو بخوایم کوتاه بگیم خیلی هنر می خواد.به نقل از Eh$an :به نظر من شعر نباید طولانی باشه! نباید یه داستان بلند رو به نظم در بیاریم و تبدیل به شعرش کنیم.
غزلهای حافظ نهایتا 15 بیتَن ولی به شدت تاثیرگذارن و پر از مفاهیم و مضامین بدیعن.
حتی خیام که تونسته مفهومی که حافظ توی 15 بیت گفته رو، توی 2 بیت بگه. فصاحت و بلاغت یعنی همین. اگه قرار بود یه مفهوم عرفانی رو توی یه مثنوی 200 بیتی منتقل کنیم، بهتر بود یه متن قشنگ مینوشتیم که درکش هم آسونتر بشه :)
توی قالب غزل و قصیده و رباعی ، اشعار حافظ و مولانا و خیام و ایرج میرزا و فاضل نظری رو خیلی دوس دارم
درست می گی ولی من که گفته بودم شما بگین. آها؟به نقل از سیزیف :
اینم یه نظره دیگه. ولی کاشکی می گفتی کدوم شاعر رو در سبک نو ترجیح میدی.به نقل از shafagh :
)
