ستاره - ۴۰۴۸

[settareh]

[رمان] - [مجموعه داستان] - [نمایش‌نامه] - [شعر] ​

(عنوان های Bold شده لینک هستن)​

خوانده‌شدگان، زبان اصلى و يا ترجمه انگليسى :

]Classics
- Pride and Prejudice - Jane Austen
- The Adventures of Tom Sawyer - Mark Twain
- The Adventures of Huckleberry Finn - Mark Twain
- The Christmas Books - Charles Dickens

Contemporary Literature
- The Great Gatsby - F. Scott Fitzgerald
- The Catcher in the Rye - J. D. Salinger
- Animal Farm - George Orwell
- Funny in Farsi - Firoozeh Dumas

Fantasy, Young Adult and Children's
- Harry Potter Series - J. K. Rowling
- The Lord of The Rings Trilogy - J. R. R. Tolkien
- The Hobbit - J. R. R. Tolkien
- Tales From the Perilous Realm - J. R. R. Tolkien
- The Hunger Games Series - Suzanne Collins
- The Divergent Trilogy - Veronica Roth
- Four: A Divergent Collection - Veronica Roth
- Tales from the Arabian Nights - Edited by Andrew Long
- The Complete Fairy Tales - Brothers Grimm
- The Curious Incident of the Dog in the Nigt Time - Mark Haddon
- Charlie and the Chocolate Factory - Roald Dahl
- Boy: Tales of Childhood - Roald Dahl
- Going Solo - Roald Dahl
- Matilda - Roald Dahl
- Charlie and the Great Glass Elevator - Roald Dahl
- The Twits - Roald Dahl
- George's Marvellous Medicine - Roald Dahl
- James and the Giant Peach - Roald Dahl
- The Fault in Our Stars - John Green
- Looking for Alaska - John Green
- Paper Towns - John Green
- Fangirl - Rainbow Rowell
- If I Stay - Gayle Forman
- Where She Went - Gayle Forman
​

كتاب‌ هاى فارسى و يا ترجمه فارسى
- بابا لنگ دراز / جین وبستر
- دشمن عزیز / جین وبستر
- سه‌گانه‌ی نیویورک / پل آستر
- ناتور دشت /جی. دی. سلینجر
- فرنی و زویی /جی. دی. سلینجر
- دل‌تنگی‌های نقاش خیابان چهل‌وهشتم / جی. دی. سلینجر
- مرد ِ بی‌وطن / کورت ونه گات
- در رویای بابل / ریچارد براتیگان
- در قند هندوانه / ریچارد براتیگان
- پس باد همه‌چیز را با خود نخواهد برد / ریچارد براتیگان
- نامه‌ای عاشقانه از تیمارستان ایالتی / ریچارد براتیگان
- انجمن شاعران مرده / ن. ه. کلاین بام
- آن شرلی (جلد ۱ تا ۵) / ل. م. مونتگومری
- خاطرات صددرصد واقعی یک سرخ‌پوست پاره‌وقت / شرمن الکسی
- اختراع هوگو کابره / برایان سلزنیک
- پایان هالیوودی / وودی آلن
- ریورساید درایو / وودی آلن
- مرگ غم‌انگیز پسر صدفی / تیم برتون
- سرزمین بی‌حاصل / تی اس الیوت
- وقتی دنیا سبز بود / سام شپارد - جوزف چاپکین
- ماجرای عجیب سگی در شب / مارک هادون
- پیرمرد و دریا / ارنست همینگ‌وی
- قلعه‌ی حیوانات / جرج اورول
- برج / جی. جی. بالارد
- بادبادک / سامرست موآم
- بیست‌ویک داستان از .. / .. نویسندگان معاصر فرانسه
- یک‌روز قشنگ ِ بارانی / اریک امانوئل اشمیت
- کرگدن / اوژن یونسکو
- اسب‌های پشت پنجره / ماتئی ویسنی یک
- داستان خرس‌های پاندا به روایت ... / ماتئی ویسنی یک
- کودک، سرباز و دریا / ژرژ فون ویلیه
- بارون درخت نشین / ایتالو کالوینو
- ویکنت دو نیم شده / ایتالو کالوینو
- شهر‌های ناپیدا / ایتالو کالوینو
- کلاغ آخر از همه می‌رسد / ایتالو کالوینو
- عقاید یک دلقک / هاینریش بل
- قطعه‌ی آموزش / برتولت برشت
- دوست بازیافته / فرد اولمن
- جاناتا، مرغ دریایی / ریچارد باخ
- درخت زیبای من / ژوزه مائورو ده واسکونسلوس
- خورشید را بیدار کنیم / ژوزه مائورو ده واسکونسلوس
- - کتاب موجودات خیالی / خورخه لوئیس بورخس
- دنیای سوفی / یاستین گوردر
- نوازنده ی همراه / نینا بربروا
- شنل‌ پاره / نینا بربروا
- شب‌های روشن / فئودور داستایفسکی
- معامله پرسود و داستان های دیگر / انتخاب و ترجمه مژده دقیقی
- این‌جا همه‌ی آدم‌ها این‌جوری‌اند / انتخاب و ترجمه مژده دقیقی
- نقشه‌هایت را بسوزان / انتخاب و ترجمه مژده دقیقی
- مشقت‌های عشق / انتخاب و ترجمه مژده دقیقی
- مترجم دردها / جومپا لاهیری
- خوبی ِ خدا / شرمن الکسی، موراکامی، لاهیری، و...
- چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم / زویا پیرزاد
- عطر سنبل٬ عطر کاج / فیروزه جزایری دوما
- پلوخورش / هوشنگ مرادی کرمانی
- هاکردن / پیمان هوشمند زاده
- آتش بدون دود، کتاب اول [گالان و سولماز] / نادر ابراهیمی
- سفر با حاج سیاح / احسان نوروزی


* توی نقد هرکتاب، قسمت های مهم رو با رنگ آبی مشخص کرده‌ام
* کتاب‌هام رو به سه دسته‎‌ی پیش‌غذا ، غذای اصلی و دسر تقسیم کرده‌م . پیش‌غذاها ، اون دسته از کتاب‌هایی هستند که بار زیادی برای فکر کردن ندارند ، و کشش خوبی دارند ، طوری که آدم بعد از خوندن اون‌ها دوست داره باز کتاب بخونه . غذای اصلی ، کتاب‌هایی که احتیاج دارند با آرامش خورده بشن ، هضم بشن و پایین برن و برای یه مدت آدم رو سنگین نگه دارند . (واضحه منظورم ، نیست؟) و دسر ها ، کتاب‌هایی که شاید به هضم غذای اصلی‌ای که قبلش خونده‌اید کمک کنند ، نه کشش چنان زیاد ، و نه بار فکری زیاد ، ولی این که کتابی رو "دسر" بنامیم ، دلیل بر کم‌لطفی کردن در حق اون کتاب ، یا بی‌ارزش بودنش نیست!

* بعد از این موجود ///// ، داستان کتاب لو میره .

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# غذای اصلی
فرنی و زویی٬ جی. دی. سلینجر
ترجمه میلاد ذکریا ٬ نشر مرکز.
تاریخ خوندن :‌ ۶ بهمن ۹۰

وقتی فهمیدم که فیلم "پری" (مهرجویی) از روی فرنی و زویی ساخته شده٬ مشتاق شدم بخونمش.
داستانش٬ راجع به یه خواهر (فرنی) و برادر (زویی) ئه٬ که ۴ تا برادر (که دو تاشون مرده ـن) و ۱ خواهر دیگه هم دارن. دو تا برادر بزرگترشون٬ (که مرده‌ن) ظاهرا تو کار عرفان و فلسفه و ذکر و دعا و از این جور چیز ها بودن٬ فرانی توی اتاق قدیمی ِ اون برادر بزرگتر ها٬ یه کتاب پیدا میکنه که توش راجع به ذکر و گفتن و نتایج عرفانی ِ بی وقفه ذکر گفتن و اینا نوشته شده بوده٬ شروع میکنه به روز و شب ذکر گفتن٬ بی اشتها میشه٬ همش میخوابه٬ زویی هم سعی میکنه باهاش حرف بزنه و ببینه مشکلش چیه.
از ناتور دشت بیشتر دوستش داشتم ٬ نثرش رو خیلی دوست داشتم ٬ خود کتاب هم از قسمتی که زویی میره تو اتاق سیمور و بادی تا آخــر رو خیــــلی دوست داشتم٬ چیزایی که رو دیوار اتاق نوشته بود رو میخوند ٬ حرفایی که از پشت تلفن با فرنی زد و از همه حرف های دیگش تاثیر گذار تر بود٬ کلا خوب بود. دو بار پشت سر هم خوندم اون تیکه شو. فقط از یه چیزش خوشم نیومد٬ اونم این که همه شخصیت ها ٬ از اول تا آخر کتاب دارن سیگار میکشن! یک صفحش نیست که توش سیگار نکشن٬ حس خفگی و بوی دود سیگار بهم دست داد با خوندن کتاب! :د ولی غیر از این یه مورد ٬ خوب بود٬ دوست داشتم. :د
البته راستش اون ترجمه ای که من خوندم ظاهرا زیاد ترجمه ی خوبی نداره و اون ترجمه ای که نشر نیلا چاپ کرده بهتره ظاهرا .

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# دسر
آنی شرلی٬ ال. ام. مونتگومری
انتشارات قدیانی٬ مترجمش رو باید نگاه کنم یادم نیست
تاریخ خوندن : جلد ۱ و ۲ رو چهارم دبستان (۸۶) ٬ ۳ و ۴ و ۵ رو تابستون ۹۰

داستانش چیه؟ داستان یک عدد دخترک حـــراف٬ که از یه یتیم خونه اشتباهی میاد پیش متیو و ماریلا کاتبرت ٬ اونا هم سرپرستیش رو قبول میکنن٬ میره مدرسه ٬ و گند هایی که به بار میاره و اینا ٬ جلد ۱ تموم میشه . دانشگاه قبول میشه٬ ولی چون ماریلا داشت کور میشد و متیو هم مرده بود ٬ نمیره دانشگاه که به ماریلا کمک کنه٬ و توی روستا میشه معلم مدرسه. آنی و ماریلا سرپرستی یه دوقلو (دورا و دیوی) رو قبول میکنن و راجع به ماجرا های اینا و گند های دیوی و ... جلد ۲ تموم میشه. تصمیم میگیره بره دانشگاه٬ با ۳ تا از دوستاش هم اتاق میشه و داستان ۴ سال درس خوندنش تو دانشگاهه٬ دوستاش و خواستگاراش و ازین چیزا ٬ در نهایت نامزد میکنه و جلد ۳ تموم میشه. بعد ٬ میره ۳ سال (آره؟ سه سال؟) توی یه شهری ٬ یه اتاق اجاره میکنه و اون جا میشه معلم مدرسه ٬ کل اهل شهر ازش متنفرن و یه دختر کوچولویی هست که اونو خیلی دوست داره و کل کتاب نامه هاییه که به نامزدش مینویسه ٬ تا پایان این سه سال و جلد ۴ هم تموم میشه. (این جا صبر من هم کم کم داره تموم میشه) بعد عروسی میکنه و تشریف میبره خونه بخت و بچه دار میشه ٬ بچه اولش همون روز اول میمیره ٬ دوباره بچه دار میشه٬ مسائلش با همسایه ها و یه کاپیتان پیر که مسئول فانوس دریایی بوده و داستان این جا بسیار چرت میشه و جلد ۵ همراه با تموم شدن صبر من تموم میشه و دیگه جلد ۶ تا ۸ رو رغبت نمیکنم بخونم.
خیلی ٬ خیلی ٬ خیــــلی ٬ دخترونه است٬ در حدی که یه جاهاییش آدم حالش به هم میخوره یا نخونده یه صفحه هایی رو رد میکنه. پر از توصیف های عجیب غریب و احساساتیه ٬ یهو میبینه ۴ صفحه س که آنی داره یه درخت رو یک نفس واسه یکی توصیف میکنه و ترجیح میدی از روی این صفحه ها بپری. جلد ۲ش از بقیه خیلی بهتر و خنده دار تره ٬ جلد ۱ خوبه ٬ ۳ بدک نیست ٬ ۴ قابل تحمله ٬ ولی ۵ واقعا حرص درآره. از ۳ به بعدش همش دغدغه های یه دختر جوونه که حالا لباس چی بپوشم حالا غذا چی بپزم ٬ بعدشم که عروسی میکنه کلا توصیف کارای خونه و ایناست ! کلا نظر مثبتی ندارم راجع به این مجموعه

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# دسر
خورشید را بیدار کنیم٬ (ژوزه مائورو ده واسکونسلوس)
ترجمه قاسم صنعوی ٬ انتشارات راه مانا
تاریخ خواندن ٬ آبان ۹۰

داستانش٬ در ادامه ی داستانِ درخت زیبای من ـه٬ ولی اگه اون کتاب رو نخونده باشید هم بیشتر داستان رو متوجه میشید. داستان زه زه ـست٬ که حالا ۱۲ سالشه و اومده توی یه شهر دیگه٬ پیش یه خانم و آقای پولداری که سرپرستیش رو قبول کردن ٬ پیانو میزنه ٬ مدرسه میره ٬ یه مدرسه مذهبی که همه معلماش کشیشن ظاهرا ٬ و این بار به جای درختی که باهاش حرف بزنه و پرنده ای که توی دلش آواز بخونه ٬ یه قورباغه داره که توی دلشه و همه جا بهش کمک میکنه ٬ و یه پدر خیالی به اسم موریس٬ در واقع همون موریس شوالیه (خواننده ای مشهور :د ) در خیال خودش. داستانش از ۱۲ سالگی تا ۱۵ سالگیشه ٬‌ که بزرگ میشه ٬ دردسر هایی که درست میکنه و چیز هایی که یادمیگیره و همه چی ٬ تا موقعی که اون قدر بزرگ میشه که هم قورباغه ش و هم موریس ٬ برای همیشه ترکش میکنن٬ چون اون قدر بزرگ شده که دیگه بهشون احتیاج نداره .
خیلی کتاب قشنگیه ٬ مخصوصا موقع های خداحافظی با قورباغه ش و حرفاش با فیول (یه پدر روحانی) و کلا کتاب قشنگیه ٬ ولی هرکار هم بکنی به پای درخت زیبای من نمیرسه٬ یعنی اصلا به قشنگی و دردناکی اون نیست . به هرحال کتاب خوبیه ارزش یه بار خوندن داره .

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# پیش‌غذا [شایدم بعضی‌ها بگن غذای اصلی!]
درخت زیبای من (ژوزه مائورو ده واسکونسلوس)
ترجمه قاسم صنعوی٬ انتشارات راه مانا
تاریخ خواندن٬ تابستان ۹۰

داستان راجع به یک بچه ی ۵ - ۶ ساله برزیلیه ٬ که یه خانواده خیلی فقیر ٬ یه پدر بیکار و چند تا خواهر و برادر داره ٬ استعداد های خیلی زیادی داره ٬ یه برادر کوچیک تر داره٬ خیلی خیلی خیالپردازه ٬ در حدی که یه درخت داره که باهاش حرف میزنه و یه پرنده که توی قلبش آواز میخونه ٬ برادر کوچیکترشو میبره توی انبار و خیال میکنن که باغ وحشه و این جور چیز ها٬ ولی پدرش ٬ خواهر هاش و همه هر روز کتکش میزنن ٬‌چون خیلی خیلی خیلی بچه شریه و خیلی اسباب دردسره . فقط یکی از خواهراشه که دوستش داره .
کتاب خیلی خوب راجع به فقر ٬‌کار کودکان ٬ کودک آزاری ٬‌بیکاری خانواده و خیلی چیز های دیگه رو بگه ٬ و خیلی قشنگ و دردناک٬‌کتابیه که ارزش چندین بار خوندن رو داره .

ادامه نظرم رو از تاپیک کتابخوانی گروهی نقل می‌کنم :
نظرم به طور کلی راجع به کتاب : به نظرم ارزش بیش از یک بار خوندن رو حتـما داره .
نثر ساده و روان و خیلی خوبی داشت، بعضی جاها توصیف های ادبی (؟) خیلی قشنگی داشت . نثرش با احساس بود، ینی میتونست به جز وقایع معمولی، احساسات و حالت های شخصیت هاشو به خواننده القا کنه . داستان جذابی هم داشت، یعنی از اون کتابایی که آدم وقتی میگیره دستش نمیتونه بذاره زمین . و این که نویسنده خیلی خوب (و نه خیلی مستقیم) مقصودش رو بیان کرده بود . خیلی خوب . دیگه این که پایان غیر قابل پیش‌بینی ای داشت . (و از این خوشم اومد - البته یکم ضد حال هم خوردم) شخصیت اضافه هم توی داستان نداشت . البته به نظرم لالا یه مقدار نقش چغندر ُ داشت بین خواهر برادر ها ، ولی کلا شخصیتا به اندازه بودن . واقعیت های اجتماعی رو خیــلی خوب بیان کرده بود ، ( مثلا این که بیایم از دید ِ یه "فقیر" به "فقر" نگاه کنیم ، یا از دید یه بچه‌ای که با خشونت باهاش رفتار میشه به "کودک آزاری" نگاه کنیم ، خیلی فرق داره با دید کلی خودمون از فقر و کودک آزاری و امثال این ها . ) دیگه این که از دوستی ِ راحت ِ یک آدم بزرگ با یک بچه 5 ساله خیلی خوشم اومد . فکر میکنم که این داستانش میتونست توی مکان ها و زمان های دیگه‌ای هم اتفاق بیفته . محدودیت سنی هم نداشت کتابش ؛ برای هرکسی میتونست جذاب باشه .
نظرم راجع به شخصیت ها :
زه زه ، شخصیت اصلی، خیلی خوب تونسته از زبون خودش، خودش رو برای خواننده توصیف کنه، احساسات و افکارش رو توضیح بده . ذهن خیلی جالبی داشت؛ به چیزایی دقت میکرد که شاید ما وقتی به سنش بودیم کم ترین اهمیت و توجهی هم بهشون نداشتیم، سرگرمی هاش و علایقش، همش، همشون خیلی دوست داشتنی و جالب بودن .
خواهر و برادر هاش . لوئیس که واقعا نشانه یک بچه پاک و ساده 2 - 3 ساله بود . گلوریا برخلاف بقیه، میتونست ذهن برادر کوچیکش رو خیلی راحت درک کنه، برای همین هم بود که این قدر بهش کمک میکرد / باهاش مهربون بود به نظرم . توتوکا ، کلا شخصیت مهربون و خوبی داشت فقط اون کتک کاریش با توجه به شخصیتش برام خیلی عجیب بود . لالا که نقش چغندرو ایفا میکرد ؛ ژاندیرا هم زیاد نقش نداشت ولی از همون یه ذره ـش هم خوشم نیومد. (دختره‌ی کودک آزار!)
پرتغالی . خیلی کم یابن آدم بزرگ هایی که این قدر قلب مهربانی داشته باشن و به خاطر تنبیه یه بچه پشیمون بشن، و در نهایت وابستگی شدیدی بین آدم بزرگ و بچه هه به وجود بیاد . همین طور آدم بزرگی که بتونه یه بچه 5 ساله رو درک کنه خیـلی کم پیدا میشه . برای همین از شخصیت ِ کم یابش خوشم اومد .
یه اشکال هم توی ترجمه کتاب بود ، مثلا مینگینهو باید باشه مینگینیو ! (مثل رونالدینیو ، یکی بگه رونالدینهو مسخرس خب)
و از این اسم ها هم تو کتاب زیاد بود .
فعلا دیگه چیزی یادم نمیاد / یادم اومد اضافه میکنم .

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# دسر
نوازنده ی همراه ٬ (نینا بربرووا)
تاریخ خوندن : بهمن ۹۰

از این نویسنده خیلی تعریف شنیده بودم ٬ یه نویسنده ی روسه که در دوران زندگیش تبعید میشه و سیاسی بوده و خیلی کتاباش هم توی این مایه هان.
کتاب٬ راجع به یه دختره ٬ که با مادرش که معلم موسیقی بوده زندگی میکنه٬ البته بچه نامشروع هم بوده. این دختر نوازنده ی پیانو میشه ٬ و توی دوران انقلاب اکتبر و بعدش٬ که قحطی همه جا رو میگیره و مردم کار ندارن ٬ به شدت بدبخت میشه. تو اون وضعیت کسی نوازنده میخواسته چیکار...؟ و پوتینش از جنس فرش بوده ٬‌ پیرهنش از جنس رومیزی ٬ و صبحانه فقط یه مقدار کته داشته برای خوردن ٬ تا این که استادش براش یه کار پیدا میکنه ٬ یه خانم که خواننده ی معروفی بوده ٬ یه نوازنده ی همراه برای اجراهاش لازم داره تا شهر به شهر بگردن. خلاصه این میره سن پترزبورگ پیش اون خانم و شغل رو قبول میکنه . این جاش خیلی جالبه٬ وقتی وارد خونه ی اون خانم میشه میگه : « وارد آپارتمانش شدم ٬ احساسی عجیب٬ خانه اش گرم بود٬‌ گرم! خدای من! چطور ممکن است؟ در این کوران و سرما٬ خانه ای گرم باشد؟ و یک گلدان سنبل خوشبوی زمستانی روی زمین بود ٬ خدای من ٬ گل؟ در این قحطی؟ ... » یه جای دیگش هم خیلی حرص میخوره ٬ میگه چطور ممکنه همه در سرما و قحطی زندگی کنن و ماریا نیکولایونا (همون خانمه) خونه اش گرم باشه ٬ جواهرات و لباس ها و گل هاش کامل باشه ٬ من حتی بلد نیستم پودر به صورتم بزنم ٬ حتی خواب خریدن عطر رو نمیبینم٬ و اون چنین عطر و پودر هایی داشته باشه ٬ هیچ کس نان خشکی برای خوردن نداره ٬ و توی خونه ی اون ژامبون و نان تست و شیرینی و پنیر باشه ...
خلاصه داستان تا تهش همین جور رفتن این دختره با ماریا نیکولایوناست و سفرشون به مسکو و پاریس و الی آخر .
داستان نسبتا خوبیه ٬ ارزش چند بار خوندن رو نداره ٬ ولی احتمالا به یک بار خوندنش می ارزه . نثرش معمولیه ٬‌نه خیلی قوی نه خیلی کسل کننده ٬ ولی احساسات متناقض این دختر و کار هایی که میخواد بکنه و این ها ٬ یه مقدار گنگ و مبهمه. خلاصه بد نیست ولی زیادم توصیه نمیشه . :د

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# دسر
بابا لنگ دراز ٬ جین وبستر
انتشارات قدیانی
تاریخ خوندن :‌ ۲۹ اسفند ۸۹ ٬ ساعت ۱۰ شب! آخرین کتابی که سال ۸۹ خوندم!

داستانش راجع به یه دختریه به اسم جودی (ما میگیم جروشا! :د) که توی یه یتیم خونه زندگی میکنه ٬ اما یکی از اعضای ثروتمند هیئت امنای یتیم خونه ٬ پول ِ درس خوندنش توی دانشگاه رو تقبل میکنه ٬ و هویتشم مخفی نگه میداره٬ به شرطی که جودی ماهی یک نامه براش بنویسه . کتاب نامه هاییه که جودی برای کسی که اسمش رو بابا لنگ دراز گذاشته مینویسه .
اولش به کتاب هایی که نامه مانندن عادت نداشتم ٬ اولین کتاب نامه مانندی بود که خوندم. ولی خیلی کتاب قشنگی بود ٬ نثر روان و جذاب ٬ داستان هاییه که تعریف میکنه ٬ مواجه شدنش با درس ها ٬ آدم ها ٬ استاد ها ٬ دوستاش ٬ نظرات و احساساتش راجع به همه چیز از جمله خود بابالنگ دراز که هی پیش خودش تصور میکنه ٬ همه چی کلا ٬ خیلی خوبه . خیلی کتاب دوست داشتنی ایه و خیلی به خوندنش می ارزه .

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# دسر
دشمن عزیز ٬ جین وبستر
ترجمه مهرداد مهدویان ٬‌ انتشارات قدیانی
تاریخ خوندن : فروردین۹۰

این تقریبا در ادامه ی بابا لنگ درازه ٬ ولی ربط زیادی به داستان اون نداره. جودی و بابالنگ دراز عروسی میکنن و میرن جنوب٬ بعد جودی برای یکی از دوستای دانشگاهش (سالی مک براید) نامه مینویسه که برو به اون یتیم خانه ی قدیمی (که جودی توش بوده) و اون جا رو مدیریت کن. کتابم نامه هاییه که سالی برای جودی میفرسته راجع به یتیم خونه و بچه هاش و ماجراهاش و کارهایی که کردن و خلاصه اینا.
اینم مثل بابالنگ دراز نثرش خیلی خوب بود٬ فقط یکم کشش ـش از بابالنگ دراز کمتر بود. همین .

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# غذای اصلی
عقاید یک دلقک٬ هاینریش بل
نشر چشمه
مهر ۸۹

عقاید یک دلقک شاید ورود ِ من به رمان های معاصر و مدرن بود، با این که اصلا شروع مناسبی نبود! حتی یه بار هم این کتاب رو خوندم و نصفه ولش کردم. بعدا اومدم تند تند ورق زدم و روزنامه وار تمومش کردم. فکر کنم دلیلش هم این باشه که بیخودی زود خوندم این کتابو . دوازده سالم بود وقتی خوندم . :د ترجیح می‌دم هیچی نگم و چند سال دیگه دوباره بخونمش بعدا نظر بدم .

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# دسر
عطر سنبل عطر کاج ٬ فیروزه جزایری دوما
تاریخ خوندن : بار اول : سوم دبستان (زمستون ۸۵)
بار دوم : پنجم دبستان (بهار ۸۸)
بار سوم : دوم راهنمایی (اسفند ۸۹)

داستان٬ راجع به دختریه به اسم فیروزه که وقتی تقریبا ۶ سالش بوده‌٬ از خونه ـشون توی آبادان ٬ به خاطر کار پدرش ٬ میرن آمریکا ٬ برای سه سال . (بعد از سه سال بر می‌گردن ایران که توی کتاب نقل نمی‌شه ولی بعد دوباره بر می‌گردن آمریکا و دوباره نقل می‌شه :د) کلا این کتاب٬ از خاطرات بچگی های فیروزه توی آمریکا شروع میشه٬ تا آخرش که باز فیروزه توی آمریکاس ولی خودش دیگه بچه داره.
خیلی نثرش قشنگه٬ و خیلی داستان های توش بامزه٬ اصن ماجراهای این کتاب فوق العادن! : )) کل کتاب من فقط داشتم میخندم ٬ نوع برخورد فیروزه و مادرش که انگلیسی بلد نیست با مسائل٬ توی خرید٬ تو مدرسه٬ تصور ملت از ایران (شما چند تا شتر توی خونه تون دارین...؟) و کلا همه چیزایی که توی کتاب هست٬ در عین حال خیلی کم حجم و کوتاهه و سریع خونده میشه . . داستان خطی نیست و از شیش سالگیش یهو به دوازده‌سالگیش می‌پره و بعد دوازده ساله که هست باز یه خاطره از هفت سالگی‌ش یادش میاد و ... .

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# غذای اصلی
دنیای سوفی٬ یاستین گوردر
انتشارات نیلوفر٬ ترجمه حسن کامشاد
اوایل اسفند ۹۰ تموم شد.

خیلی خوب! و به شدت طولانی. هیچ وقت نشده بود که این همه با یه کتاب کلنجار برم و نتونم تمومش کنم. بیشتر شبیه کتاب درسی بود٬ یه جاهای زیادشم مجبور بودم هی برگردم و بخونم٬ یا چند بار بخونم تا بفهمم.
داستانش٬ داستان یه دختریه (سوفی) که خیلی عادی زندگیش رو میکرده تا این که یه سری نامه فلسفی٬ از یه فیلسوف ناشناس براش میاد که این فیلسوفه میخواسته به سوفی یه دوره درس فلسفه بده . هم رمان دنبال میشه٬ هم تو قالب نامه ها و بعد ملاقات های سوفی و فیلسوف٬ تاریخ فلسفه شروع میشه٬ توی اولین نامه هاش از تالس و یونان باستان و سقراط و همه اینا حرف میزنه و هی کم کم جلو میره . بعد همراه این نامه ها٬ یه کارت پستال های مشکوکی برای سوفی میاد ٬ که اصلا مال سوفی نیست٬ مال یه دختریه به اسم هیلده و توی یه شهر دیگه زندگی میکنه. سوفی و آلبرتو (معلم فلسفه) با این نامه ها و اینا درگیر میشن و تاریخ فلسفه هم برای خودش پیش میره همچنان. به تولد سوفی نزدیک میشن و تولد هیلده هم دقیقا همون روزه و حدس میزنن که اون روز یک اتفاق هایی بیفته. خب بعد بقیشم نمیگم که لوث نشه :د
در واقع بیش تر از این که یه رمان داستانی باشه ، یه درس مختصری از تاریخ فلسفه ست و خیلی برای کسایی که به فلسفه علاقه دارن ، یا میخوان آشنا بشن خوبه ، چون زیاد از اصطلاحات عجیب و غریب استفاده نکرده و در قالب یه داستان خوب ، خواننده رو با یه پایه هایی از فلسفه آشنا میکنه .
واقعا خیلی عالیه و با این که نثرش و چیزهای توش سخته کمی٬ ولی خیلی به خوندنش می ارزه٬ منم میخوام تابستون دوباره بخونمش.

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# غذای اصلی ، شایدم پیش‌غذا
بارون درخت نشین ٬ ایتالو کالوینو
ترجمه مهدی سحابی
تاریخ خوندن٬ هفته دوم اسفند ۹۰ فکر کنم

خب٬ داستان راجع به پسریه به اسم کوزیمو ٬ که وقتی ۱۲ سالش بوده یه بار با پدر و مادرش دعواش میشه و میره بالای درخت و تا آخر عمرش دیگه پایین نمیاد. کتاب قشنگیه٬ نثر روون و خیلی خوبی داره٬ ترجمه خیلی خوب٬ (مهدی سحابی) داستان هم خیلی جذابه و اصلا خسته نمیکنه. اما حس میکنم یه مقدار به چیزهای مثل تن تن یا رویا های بچه ها شبیهه٬ نمیدونم این خوبه یا بد٬ مثلا خیلی راحت میتونه بالای درخت زندگی کنه٬ خیلی اون قسمتی که با بربر ها میجنگه رویا ماننده٬ ینی زیادی ایده آله٬ رو درختا از یه شهر میره به یه شهر دیگه حتی! بعد هر فصلش یه داستان جدا گونس (تقریبا) که پرونده ش بسته میشه و دیگه هم کاری به کار داستان ها و شخصیت های اون فصل نداره کتاب!
به عنوان معرفی کالوینو خیلی خوبه و اگه میخواید کالوینو رو شروع کنید ، با این کتاب شروع کنید . اگه هم قبلا با چیز دیگه ای شروع کردید ، اینم بخونید .

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# غذای اصلی
سه‌گانه نیویورک ٬ پل آستر ( Paul Auster )
ترجمه شهرزاد لولاچی و خجسته کیهان
تاریخ خوندن : تیر ۹۱

اولین اثر از استر که خوندم . این کتاب ٬ سه تا داستان جداست ٬ که شباهت های زیادی به هم دارن . (شهر شیشه‌ای [شهرزاد لولاچی] ٬ ارواح [خجسته کیهان] و اتاق دربسته [شهرزاد لولاچی] . ) یه جوری انگار قالب یکی‌یه ٬ ولی اسم شخصیت‌ها و یکم سوژه‌ی داستان عوض می‌شه. هر سه تای این‌ها ٬ یه تم ِ کارآگاهی جنایی دارن . البته یه فرق اساسی با کتاب های کارآگاهی (مثل آثار آگاتا کریستی) دارن ٬ که اون هیجان ِ جنایت‌٬ در تمام داستان ٬ با یه تم ِ کش دهنده و به ظاهر حوصله سربر قاتی شده‌ن ٬ که همین قاتی شدن باعث جذابیت کتاب‌ می‌شه. شخصیت اصلی هر کدوم از این داستان ها ٬ یه مرد تقریبا ۳۰ ساله‌ست و توی نیویورک اتفاق می‌افته ٬ هر سه تای این شخصیت‌ها یه جور تنهایی خاصی دارن (که البته توی اتاق دربسته کم‌تره) و تقریبا تمام این داستان ٬ کشمکش ِ شخص با خودش ئه ٬ تفکرات خودش ٬ نقشه‌های خیالی ٬ و کارآگاهی به سبک ِ یه جا نشستن . کارآگاهی در افکار ٬‌ که یه مقدار به قول ِ پشت ِ کتاب فلسفی ممکنه باشه . هرسه تا داستان تهش به ظاهر به یه جور پوچی می‌رسن . نثر بسیار خوب و جذابی داره و یک‌نواخت ٬ داستان رو خیلی آروم بدون دست‌انداز پیش می‌بره و تموم می‌کنه . شخصیت‌های اصلی همه‌شون یه جور خوددرگیری (!) دارن و از نظر خیلی از ما می‌تونن یه مقدار خل باشن .

داستان اول :‌ شهرشیشه‌ای : تلفن نصفه شبی - اشتباه گرفته شدن با یک کارآگاه خصوصی - یک پدر دیوانه ٬ زبان شناس ٬ داره برمی‌گرده به نیویورک که پسرش رو بکشه - پسرش رو سال‌ها توی یک اتاق زندانی کرده ٬ تنها - پسر یه جورایی دیوونه شده به همین خاطر . - کارآگاهی : دنبال کردن روزانه‌ی پیرمرد (پدر) توی خیابون‌ها . مسیر های مشخص و عجیبی که می‌ره - ثبت کردن همه حرکات - جمع کردن اشیا از خیابان - نگهبانی شبانه‌روزی جلوی در خانه‌ی پسر - زندگی در یک سطل آشغال ٬ چندین ماه . وقتی به زندگی عادی بر می‌گرده : آپارتمانی که دیگه نداره ٬ پیرمرد چند ماه قبل خودکشی کرده .
یه سوال جالب در طول داستان ٬ که چند تا نمونه هم ازش زد : اگه یک بچه رو از همون ابتدا توی یک اتاق تنگ و تاریک زندانی کنیم و باهاش حرف نزنیم ٬ آیا می‌تونه به زبان اولیه‌‌ی انسان ٬ یا همون زبان فرشتگان حرف بزنه؟

داستان دوم : ارواح : آبی (کارآگاه جوان) سفید (مشتری) سیاه (تحت تعقیب)
سفید ٬ از آبی می‌خواد که تا مدت نامشخصی سیاه رو تعقیب کنه و هر هفته گزارش روزانه‌ی کارهای سفید رو براش ارسال کنه و پول بگیره . سیاه در واقع هیچ کاری نداره به جز این که جلوی پنجره‌ - با پرده‌ی باز - بشینه و بنویسه . بنویسه . بنویسه . بنویسه . نوشته‌ی بی‌پایان .
بعد از چند سال --- سیاه - سفید - آبی - درگیری ٬ آبی سیاه رو می‌کشه ٬ نوشته‌های سیاه = نوشته‌های آبی نوشته‌های آبی = گزارش‌ها به سفید سفید = سیاه .

داستان سوم : اتاق دربسته :
این داستان شاید یه مقدار با اون دوتای دیگه فرق داشته باشه . آدم‌های بیش‌تری این‌تو هستن ٬ و شاید به اندازه اون دوتای دیگه به ظاهر "یه جور پوچی" نداشته باشه داستان . الان هرجور که فکر می‌کنم می‌بینم نمی‌تونم خلاصه‌ای براش بنویسم . آدم خودش باید بخونه . ( یه نویسنده که آثارش رو اصلا چاپ نکرده ٬ گم می‌شه . دوست دوران بچگیش مسئول چاپ و ویرایش نوشته هاش می‌شه ٬ با همسر اون هم عروسی می‌کنه ٬ ولی اون نویسنده نمرده . دوستش - شخصیت راوی ٬ اصلی - مشغول نوشتن زندگی‌نامه‌ی اون می‌شه ٬ ولی بعد درگیر پیدا کردن ِ خود اون می‌شه ٬ اه اصن تعریف نمی‌کنم ٬ باید خوند! :د )

کلا خیلی عالی ٬ و خیلی توصیه می‌شه .

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# غذای اصلی
در رویای بابل - ریچارد براتیگان
ترجمه پیام یزدان‌جو ٬ نشر چشمه
تاریخ خوندن :‌ تیر ۹۱

نوشته‌ام از کتاب خوانی‌گروهی رو نقل‌قول می‌کنم :‌

اولین کتاب براتیگان بود که می‌خوندم .
من یه مشکلی با نثر کتاب‌ها دارم ، که هر نثری رو نمی‌تونم تحمل کنم ، یکی از دلایلیه که گاهی حوصله نمی‌کنم کتاب بخونم . ولی این کتاب ، واقعا نثرش خوب و روون بود ، برای همین اصلا زمین نذاشتمش یا خسته نشدم ازش . حتا این که هر فصل (!) ش یکی - دو صفحه بود زیاد اذیت کننده نبود . داستان خیلی خوب پیش رفت ، منظورم اینه که سر و ته داشت! بعضی کتابا آدم شروع که میکنه به خوندن برمیگردونه تو قفسه! ولی این خوب بود از این نظر مثلا آخرش رو خیلی دوست داشتم که هرچی پول به دست اورده از دست می‌ده ، پایان ِ مناسبی بود چون من کلا داشتم فکر میکردم نباید تغییری تو زندگی این ایجاد شه یا پولدار شه ، بعد این که یه اتفاق هایی افتاد ولی تغییری ایجاد نشد ، خوب بود .
قسمت رویای بابل هم کاملا قابل درک بود چون خودمم چنین رویا هایی دارم و کلا خیلی خوبه که آدم بیکار که می‌شه بشینه تو رویاهاش سیر کنه و با رویاهاش زندگی کنه ، یه دل‌خوشی خوبیه کلا .
با این مورد که خیلی به هنرپیشه‌ها و آدم‌های معروف آمریکایی ِ سال‌های خیلی قبل اشاره می‌کرد هم اصلا مشکلی نداشتم ٬ با این که هیچ‌کدومشون رو نمی‌شناختم .
در کل کتاب خوب و صاف و ساده بود و به یه بار خوندن می‌ارزه .

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# دسر
یک روز قشنگ بارانی - اریک امانوئل اشمیت
ترجمه شهلا حائری ٬ نشر قطره
اردی‌بهشت ۹۱

مجموعه ۵ تا داستانه ( یک روز قشنگ بارانی- غریبه- ادت معمولی- تقلبی - زیبا ترین کتاب دنیا )
محور اصلی هرکدوم از داستان‌ها یه خانم - یا چند تا خانم - ئه ٬ که در بیش‌تر موراد یه مشکلاتی با زندگی داره و داستان راجع به اینه که چجوری مشکلش حل می‌شه ٬ یا عوض می‌شه . خیلی به فلسفه زندگی گیر می‌ده تو همه داستانا که یه مقدار شعاری هم هست . توی سه تا داستان این شعاری بودنش خیلی تو چشم می‌زنه و یه جوریه ٬ ولی دو تاش شعاری نیستن زیاد ٬ یا اگه هستن اذیت کننده نیس. پایان‌های همه داستان‌ها (به جز یکی) غافلگیر کننده‌ست ٬ که نکته مثبت حساب می‌شه ٬ خوب غافلگیر می‌کنه :د
داستان‌ها هرکدوم ۱۵ - ۲۰ صفحه هستن که من داستان "کوتاه" حساب نمی‌کنم‌شون .
یه جوری خیلی مناسب برای نوشته شدن تو همشهری داستان‌ن همه‌شون :د دقیقا تیپ همون چیزهایین که به عنوان داستان یا روایت توی همشهری داستان مینویسن .
شخصا داستان آخر رو از بقیه بیش‌تر دوست داشتم و داستان سوم رو اصلا دوست نداشتم .

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# دسر (غذای اصلی نیست ، هست؟)
مرد ِ بی‌وطن ٬ کورت وُنه‌گات
ترجمه زیبا گنجی - پریسا سلیمان‌زاده / نشر مروارید
مرداد ۹۱

این کتاب ٬ نمی‌تونم بگم رمانه . داستان هم نیست . خودش نوشته مجموعه مقاله ٬ ولی مقاله هم نیست . اصن کتاب هم نیست حتی . یه جوریه ٬ انگار یه عصر تابستونی ٬ زیر درخت سیب نشستی با پدر بزرگ ِ غرغروت و لیموناد می‌خوری . و حرف می‌زنین . حرف نمی‌زنین ٬‌فقط خودش حرف می‌زنه . یه پدربزرگ وراج و شوخه که هی حرف می‌زنه و آدم به اندازه ۱۳۰ صفجه پای حرف‌هاش می‌شینه ٬ اصلن هم خسته نمی‌شه . خیلی خوب حرف می‌زنه . هر فصلش مثل یک روزه که بری خونه پدربزرگت ٬ و شروع می‌کنه حرف زدن . از سیاست می‌گه . از جنگ می‌گه . از ادبیات می‌گه . از روند داستان توی آثار مختلف نویسنده‌ها می‌گه . از سوسیالیست‌ها و اومانیست‌ها و زمان دبیرستان خودش‌هم می‌گه . شاید فقط حرف نمی‌زنه ٬ غر هم می‌زنه . خیلی رک به هرچی سیاستمداره به خاطر گند زدن به دنیا فحش می‌ده . معتقده این‌جا دنیایی ِ که می‌تونست خیلی قشنگ باشه ٬ و بشر اون‌قدر خره که داره خرابش می‌کنه .
یه تیکه از کتاب :
فکر می‌کنم سیستم ایمنی کره‌ی زمین می‌خواهد با کمک ایدز و انواع جدید آنفولانزا و سل و این‌جور چیزها از شر ما خلاص شود . حق هم دارد . بدآفتی هستیم ما آدم‌ها . ... بله ٬ کره‌ی زمین می‌خواهد از شر ما خلاص شود ٬ ولی فکر می‌کنم دیگر خیلی دیر شده‌ است .

نثر عالی ٬ روان ٬ خیلی خوب . اصن نثر نیست . کاملا مثل اینه که جلوت نشسته و داره حرف می‌زنه . بعد از خوندن این کتاب حس کردم که افتخار هم‌صحبتی با یکی از بهترین بابابزرگ‌های دنیا رو داشتم :د >:د<
نکته بد هم ٬ من که پیدا نکردم . :د

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# پیش‌غذا
پلوخورش ، هوشنگ مرادی کرمانی
نشر معین - تیر ۹۱

یک مجموعه داستان‌کوتاه از هوشنگ مرادی کرمانی . بیشت از بیست تا داستانه . بیش‌ترشون راجع به بچه‌ها یا پیرها هستن ، و اصلا هم موضوع عجیب و غریبی ندارن ، یه دل‌مشغولی خیلی ساده که در طول چند صفحه خیلی خوب بهش پرداخته می‌شه . مرادی کرمانی قلم خیلی روونی داره ، خیلی . واقعا نثرش ساده و دوست‌داشتنی‌یه . خیلی خوب یه صحنه رو توصیف می‌کنه و یه مقدار لحن شوخی هم بعضی جاها داره نوشته‌هاش . برای همین من خوشم میاد ازش . یه سری از داستان‌های این کتاب خیلی قوی و خوب‌ن و بعضی‌هاشونم معمولی‌ین . دیگه این‌که داستان‌ها خیلی برای ما قابل درک و ملموس هستن نسبت به داستان‌های خارجی . شاید شخصیت‌پردازی خیلی کاملی نداشته باشه که اصلا نیازی هم بهش نیست ، چون داستان‌ها راجع به یه مسئله کوچیک‌ن بیش‌ترشون و لازم نیست که حتما آدمای توی داستان کامل به خواننده شناسونده بشن .
در کل کتاب خوب و روونی بود و دوست داشتم .

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# پیش‌غذا
نامه‌ای عاشقانه از تیمارستان ایالتی - ریچارد براتیگان
نشر چشمه ٬ ترجمه مهدی نوید
تیر ۹۱

خب یه نکته‌ای که هست ، اینه که نقد براتیگان خیلی سخته . یعنی اصلا از توانایی های من خارجه . می‌تونم بخونم ولی نمی‌تونم نظر خاصی بدم. این کتابم ، نمی‌تونم بگم داستانه . نمی‌تونم بگم داستان کوتاهه . رمان که اصلا نیست . یه نوشته‌ست ٬ یه نوشته‌ی روون و قشنگ . یه سری خاطرات پراکنده که یه جاهاییش هم شعر ماننده . و کل کتاب خیلی کوتاه . یه سری خاطرات بریده بریده از نوجونی و بچگی انگار . وقتی خوندمش و اومدم این‌جا که راجع بهش بنویسم ، فقط همین عبارت به ذهنم رسید : " خوندم خوب بود خیلی قشنگ بود نثرش خوب بود دوست داشتم توصیه می‌شه نقطه سر خط " . واقعا چیزی بیش‌تر از این نمی‌تونم بگم . نثرش که عالیه . تکرار ها و همه چیز . توی همه قسمت های داستان ، یه جور غم تنهایی خاصی کاملا تو چشم می‌زنه . تنهایی . تنهایی . تنها شدن . غم . یازده قطعه‌س ، و همه‌شون خیلی خوب‌ن . کلا توصیه می‌شه ، اما نه به عنوان اولین کتابی که از براتیگان می‌خونید . قبلش یکی - دو تا دیگه بخونید .

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# غذای اصلی
پیرمرد و دریا ، ارنست همینگوی
ترجمه محمد تقی فرامرزی - نشر نگاه
اردی‌بهشت ۹۱

پیرمرد و دریا ، یک کتاب خطی‌یه . خطی ترین کتابی‌یه که تا حالا خونده‌م ، یه خط خیلی صاف . و فوق‌العادس این کتاب . داستان یه ماهی‌گیر پیر فقیره ، که چند صد روزه هیچی صید نکرده . یک روز با یه امیدخاصی به دریا می‌زنه . یه ماهی بزرگ به تورش می‌خوره ، ولی زور ماهی اون قدر زیاده که تا نمی‌تونه بیارتش توی قایق ، و ماهی اونو دنبال خودش می‌کشه . کل کتاب همون سه روزیه که این با ماهیه درگیره . بلخره زورش می‌رسه و ماهی رو به قایق می‌بنده . خون ماهی توی آب بو راه می‌ندازه . ماهی های دیگه میان . ذره ذره اون ماهی بزرگ رو می‌خورن . فقط اسکلت بزرگش ، با یه پیرمرد بی‌جون به ساحل می‌رسه . اوج کتاب ، شاید خیلی خنده‌دار به نظر بیاد و همون لحظه به لحظه‌ایه که با ماهی در کشمکشه . لحظه به لحظه . خیلی کند می‌گذره داستان کتاب . و تمام کتاب پر از ناامیدیه . نا امیدی نه . اول نا امیدی هست . کم‌کم یه مقدار امیدواری ، و اون یه ذره امید ، آروم آروم در طول کتاب از بین می‌ره و به هیچی می‌رسه . یه جور خیلی خوبیه این کتاب . شاید خیلی کشش زیادی نداشته باشه نثرش ، ولی یه حالت خاصی داره . یه پوچی خاصی داره . نمونه‌ی دقیق همون چیزیه که ونه‌گات بهش می‌گه داستان‌های پیرمرد گرفتار ! :د
در عین کلاسیک بودنش ، اصلا کلاسیک نیست . یعنی خیلی با کلاسیک‌های دیگه‌ای که خونده‌ام فرق داره .
توصیه می‌شه حقیقتا .

 

[settareh]

پاسخ : ستـاره - ۴۰۴۸

# پیش‌غذا
داستان خرس‌های پاندا به روایت یک ساکسیفونیست که دوست دختری در فرانکفورت دارد ، ماتئی ویسنی‌یک
ترجمه تینوش نظم‌جو - نشر ماهریز
بهمن ۹۰

نمایشنامه‌‌ی عجیبیه . کلا دو تا شخصیت داره ، مرد ، زن . داستان این‌طوره که یک روز صبح این دو تا بیدار می‌شن و میبینن توی خونه‌ی مرد هستن ، ولی نمی‌دونن چجوری سر از اون‌جا در اورده‌ن . قرار می‌شه که نُه شب ، زن بیاد پیش مرد و بعد از اون هم برن پی کارشون . ولی بعد از نه شب ، انگار می‌میرن ، یا از بین می‌رن ، یا از خواب بیدار می‌شن، یا ... (خیلی تفسیرهای زیادی می‌شه ازش کرد) ما در مورد مرد و زن هیچی نمی‌دونیم . البته هی توی قسمت‌های مختلف فلش‌بک می‌زنه به گذشته‌ی مرد و یه چیزایی راجع به خانواده‌ش می‌فهمیم . ولی در مورد زن ، هیچی . دیگه این که عنوان کتاب یه ذره عجیبه . شاید این دختره ، واقعا توی فرانکفورت بوده و پسره یه جای دیگه ، و پسره خیلی وقته که ارتباط نداشته با دختره و از دل‌تنگی دچار توهم می‌شه و فکر می‌کنه که دختره پیششه . شاید بعد از نه شب هم تحملش تموم می‌شه و می‌ره فرانکفورت . به هرحال بعد از نه شب یه اتفاقی می‌افته ، چون چند شبه که دیگه هم‎‌سایه‌ها صدای ساکسیفون زدن رو نمیشنون . شاید می‌میره . شاید می‌ره . نمی‌دونم . تکرار می‌کنم ، برداشت‌های خیلی زیادی داره .
کتاب پره از جمله‌های قصار (!) و کلا متن‌ش خیلی قشنگه . خیلی جاها آدم باید برگرده و دوباره یه تیکه رو بخونه و به به و چه چه کنه حتا .
دیگه این که خیلی کوتاهه و شاید خوندنش بیست دقیقه یا حتا کم‌تر طول بکشه ، ولی با این حال خود داستان اصلا روند سریعی نداره ، اتفاقا خیلی هم آرومه . اجرا کردنش هم احتمالا زیاد طول می‌کشه .
در کل هم چون کوتاهه هم چون جمله‌های قشنگ زیاد داره به همه پیشنهاد می‌شه ، ولی ممکنه بعضیا که حوصله ندارن به کتاب فکر کنن ، تهش فکر کنن "که چی؟!" ولی واقعا این‌طور نیست و کتابیه که می‌شه سه ساعت نشست و راجع بهش فکر کرد و تفسیر های مختلف براش در نظر گرفت .