قشنگ‌ترین بیت‌هایی که شنیدید

[Sumer]

دوست واژه است
واژه‌ای که از لب فرشته‌ها چکیده است
دوست نامه است
نامه‌ای که از خدا رسیده است
نامه خدا همیشه خواندنی است
توی دفتر فرشته‌ها
واژه قشنگ دوست
ماندنی است
راستی دلت چقدر
آرزوی واژه‌های تازه داشت




واژه را کنار واژه کاشت

واژه‌ها کتاب شد

 

["Mehrab"]

صدایت میکنم باعشق
جوابم میدهی با جان
همین جان گفتنت عشقم هوایی میکند دل را

 

[Radikal]

من که خود، دردم
در این ویرانه
درمانم کجاست؟

 

[Sara.kh]

همگان مردنیانند نمایند و نپایند
تو بیا کاب حیاتی که ز تو نیست گریزم

مولانا

 

[Asinus]

چون نیست زِ هرچه هست جُز باد به دست،
چون هست زِ هرچه هست نُقصان و شکست،

انگار که هست، هرچه در عالَم نیست،
پندار که نیست، هرچه در عالَم هست.

خیام♡​

 

["Mehrab"]

نیست ممکن هرکه مجنون شد دگر عاقل شود
صائب تبریزی

 

["Mehrab"]

نکند فکر کنی در دلِ من یادِ تو نیست
گوش کن،
نبضِ دلم زمزمه اش با تو یکیست

گر مرا هیچ نباشد
نه به دنیا نه به عقبی
چون تو دارم همه دارم
دگرم هیچ نباید...
سعدی

از من گذشت و من هم از او بگذرم ولی
با چون منی به غیر مُحبت روا نبود...

شهریار

 

[Radikal]

عارفى بر سر يک پيچش مو كافر شد
من رند و سه وجب زلف پر از فر چه شود

 

["Mehrab"]

ز همه دست کشیدم که تو باشی همه ام
با تو بودن ز همه دست کشیدن دارد

سعدی

دل بی‌توبه‌جان‌آمد
وقت‌است‌که‌بازآیی
‏⁧
حافظ

ای بی نشانِ مَحض ‌
نشان از که جویمَت ؟

عطار

 

[Eliw_ra]

روز اول که سر زلف تو دیدم گفتم
که پریشانی این سلسله را آخر نیست
#مولانا

 

[aliiii9]

‏دل و جانم به تو مشغول و نظر در چپ و راست
تا حریفان ندانند که تو منظور منی

 

[h.r]

دو نصیحت کنمت بشنو و صد گنج ببر
از در عیش درآ و به ره عیب مپوی

 

[...ELINOR...]

ای ملائک که به سنجیدن ما مشغولید
بنویسید که اندوه بشر بسیار است

 

[Sep]

بیا ساقیا می بگردش در آر
که دلگیرم از گردش روزگار

رضی الدین آرتیمانی / ساقی نامه

 

[زار]

از مهر دوستان ریاکار خوشتر است/دشنام دشمنی که چو آیینه راستگوست...!
پروین اعتصامی

 

[Sep]

چارهٔ بیخودی من به نصیحت نتوان

به خودم باز گذارید و عذابم مکنید

محتشم کاشانی

 

[dinsiora]

دل خود ب روزگار جوانی کباب بود موی سپید هم شد نمکی بر کباب ما=)

 

[Bita2003]

ترکیه:
شمع اگریانماسا پروانه دولانمازباشینا
اخی پروانه نینسین عاشیقدی شمعین گوزیاشینا

 

["Mehrab"]

شخصی همه شب بر سر بیمار گریست
چون صبح شد او بمُرد و بیمار بِزیست

سعدی

 

[ساقی]

غم در دل تنگ من از ان است که نیست
یک دوست که با او غم دل بتوان گفت