مشاعره

[half of pine]

قبلی رو چرا پاک کردی؟

آخه پندار قبل از من جواب داده بودبه بیت قبل
ایرادی نداره...ادامه میدیم

شاید آن روز که سهراب نوشت :
تا شقایق هست زندگی باید کرد
خبری از دل پر درد گل یاس نداشت

 

[azr@]

تا به گریبان نرسد دست مرگ
دست ز دامن نکنیمت رها

 

[half of pine]

انگار که یک کوه سفر کرده از این دشت
اینقدر که خالی شده بعد از تو جهانم!

 

[half of pine]

انگار که یک کوه سفر کرده از این دشت
اینقدر که خالی شده بعد از تو جهانم!

 

[azr@]

من آن گلبرگ مغرورم* که میمیرم ز بی آبی
ولی با منت و خواری پی شبنم نمی گردم (*ممنون.تصحیح کردم)

 

[half of pine]

من آن گلبرگ بی آبم که میمیرم ز بی آبی

شاید درستش این شکلیه:من آن گلبرگ مغرورم

من بی‌مایه که باشم که خریدار تو باشم
حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم

 

[Sep]

مکن منعم از باده ای محتسب / که مستم من از جام لایحتسب
#رضی‌الدین

 

[azr@]

با دوست عشق زیباست با یار بی قراری
از دوست درد ماند از یار یادگاری

 

[half of pine]

یار از برای نفس گرفتن طریق نیست
ما نفس خویشتن بکشیم از برای یار

 

[azr@]

روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود
به کجا میروم آخر ننمایی وطنم

 

[Sep]

مکن قصه‌ی زاهدان هیچ گوش / قدح تا توانی بنوشان و نوش

 

[half of pine]

من آن مرغم که افکندم به دام صد بلا خود را
به یک پرواز بی هنگام کردم مبتلا خود را

 

[azr@]

مکن قصه‌ی زاهدان هیچ گوش / قدح تا توانی بنوشان و نوش

شهریار آن نه که با لشکر عشق تو ستیزد
سعدی آن نیست که هرگز ز کمند تو گریزد

 

[half of pine]

دلبرا پيش وجودت همه خوبان عدمند
سروران بر در سوداي تو خاک قدمند.

 

[azr@]

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

 

[Ehsan.AK]

اولین پستم داخل مشاعرس
تو لذت عمل را از کارزار ما پرس
آئین سلطنت را از حال زار ما پرس
عبدالقادر گیلانی

 

[Fa.b]

تا به کی نازی به حسن عاریت
ما و من آیینه داری بیش نیست

 

[Sep]

اولین پستم داخل مشاعرس
تو لذت عمل را از کارزار ما پرس
آئین سلطنت را از حال زار ما پرس
عبدالقادر گیلانی

سحر چون نبردی به میخانه راه / چراغی به مسجد مبر شامگاه

 

[azr@]

سحر چون نبردی به میخانه راه / چراغی به مسجد مبر شامگاه

هر شب هجر بر آنم که اگر وصل بجویم
همه چون نی به فغان آیم و چون چنگ بمویم

 

[Ehsan.AK]

ماییم که بی مایی ما مایه ماست
خود طفل خودیم و عشق ما دایه ماست
عراقی